Przygotuj prawdziwe afrykańskie rooibos: pomaga w odchudzaniu i nie zawiera kofeiny

Rooibos jest zwykle klasyfikowany jako rodzaj herbaty, ale ten słodki napój wytwarza się z liści drzewa herbacianego Cape, a nie z rośliny herbacianej. Drzewo herbaciane rośnie wyłącznie na niewielkim obszarze Republiki Południowej Afryki, a jego spożywanie ma wiele korzystnych skutków dla naszego organizmu. Pomaga przy bólach głowy i poprawia trawienie.

Drzewo herbaciane, drzewo herbaciane (Aspalathus)

Ten kochający suszę krzew jest uprawiany w około 240 do 280 gatunkach wyłącznie w Republice Południowej Afryki. Drzewo herbaciane rośnie płasko lub pionowo do wysokości do 2 m. Ma potrójnie siedzące liście i kwitnie najczęściej raz w roku, od września do grudnia, żółtymi, ale czasami także białymi lub czerwonymi kwiatami.

Większość gatunków drzew herbacianych uprawia się wyłącznie na południowo-zachodnim Przylądku, tylko sześć gatunków uprawia się także w prowincji KwaZulu-Natal. Jest rośliną wymagającą gleby: wymaga specyficznej gleby piaszczystej. Jednocześnie krzew jest bardzo odporny. do którego doskonale się zaadaptował. Potrafi zregenerować nawet prawie spalony krzew, a jego nasiona są również bardzo odporne. W spalonej glebie mogą pozostać do sześciu lat i dopiero wtedy wykiełkować.

Prawie nigdy nie znajdziesz herbaty wśród roślin ogrodowych. Jej specyficzne wymagania uprawowe po prostu na to nie pozwalają.

Pyszny napój rooibos

Liście drzewa herbacianego są kruszone i poddawane utlenianiu lub fermentacji jak prawdziwe liście herbaty. W wyniku tego procesu powstaje herbata rooibos, z której można przygotować czerwonobrązowy napar o wyraźnie słodkim smaku. Można jednak spróbować także niesfermentowanego, zielonego rooibos. Napar ma wtedy żółtą barwę i trawiasty aromat. Rooibos nie zawiera kofeiny, dlatego jest bardzo popularny jako substytut prawdziwej herbaty. W Afryce najczęściej spożywa się ją z mlekiem i cukrem, w Europie najczęściej bez dodatków i aromatów.

Jak zrobić najlepsze rooibos

Do filiżanki wsypać czubatą łyżeczkę rooibosu, zalać 200 ml wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia na 3-5 minut. Jednak dłuższa maceracja nie stanowi problemu, nie ma ryzyka wystąpienia goryczy czy zmiany smaku. Podczas parzenia kubek należy przykryć, aby zapobiec wyparowaniu olejków eterycznych.

Lecznicze działanie rooibosu

Rooibos poprawia trawienie i jest zalecany do spożycia podczas odchudzania, ponieważ może tłumić apetyt. Pomaga eliminować toksyny z organizmu i wspiera ogólną obronę organizmu.

Rooibos pomaga na bóle głowy, bezsenność i depresję, może łagodzić alergie i choroby skóry, jest pełen witamin i minerałów. Dlatego zaleca się pić rooibos nawet po uprawianiu sportu lub innym wysiłku fizycznym.

Jadalny makijaż kusi smakiem. Ale powinniśmy na niego uważać

Jadalny makijaż rzeczywiście jest jadalny, ale tylko w bardzo ograniczonym zakresie. Owoce i inne części rośliny zawierają saponiny, które są trujące dla ludzi i innych ssaków. Jednak ich zawartość w owocach makijażu jadalnego jest bardzo mała. Owoce ze względu na piękny kolor wykorzystuje się do barwienia czerwonego wina i słodyczy, jednak absolutnie nikt nie powinien spożywać tych owoców garściami. Przede wszystkim nie należy mylić makijażu jadalnego z makijażem amerykańskim, który jest o wiele bardziej trujący!

Jadalny makijaż (Phytolacca esculenta)

Nie do przeoczenia, który czasami niespodziewanie pojawia się w naszych ogrodach. Jej owoce są bardzo smaczne dla ptaków, które nie są ssakami i dlatego nie są dla nich trujące. Wręcz przeciwnie. W ten sposób wraz z ptasimi odchodami nasiona makijażu rozprzestrzeniają się wokół oryginalnej rośliny.

Jadalny makijaż ma swoją pierwotną ojczyznę w Azji Południowo-Wschodniej od Pakistanu po Japonię. W naszych ogrodach jest czasami uprawiana jako roślina ozdobna, a stamtąd dzięki ptakom. Najlepiej rośnie tutaj w cieplejszych obszarach, w Polabí i południowych Morawach.

Roślina jadalna ma około 180 cm wysokości, a jej nadziemna część, która jesienią zwykle ulega spaleniu przez pierwsze przymrozki, wyrasta z mocnego, masywnego korzenia. Liście są szeroko jajowate, duże i nagie. Białe kwiaty pojawiają się w czerwcu w kwiatostanach przypominających winogrona. Jednak roślina najpiękniej prezentuje się dopiero później, kiedy kwiaty zamieniają się w charakterystyczne, bordowo-fioletowe do prawie czarnych strąków nasion, bezpośrednio kuszących smakiem, a jednocześnie kwitną nowe grona kwiatów. Gdy dojrzałe owoce opadną lub zostaną zerwane przez ptaki, reszta winogron przybiera jasnoróżowy kolor.

Jeśli zdecydujesz się wyhodować jadalny makijaż, musisz zapewnić mu wystarczającą ilość wilgoci, w przeciwnym razie szybko więdnie i opada liście. Jednak roślina bardzo łatwo rozmnaża się nie tylko przez owoce, ale także przez kawałki mięsistego korzenia. Każdy taki kawałek zapomniany w ziemi szybko wykiełkuje i wyrośnie na nową roślinę.

Uwaga na zamieszanie wśród roślin!

Należy jednak uważać, aby nie pomylić makijażu jadalnego z makijażem amerykańskim. Phytolacca americana (Phytolacca americana) jest bardzo toksyczna! A jak najlepiej rozróżnić te dwa gatunki? Kwiatostany i dojrzałe winogrona makijażu jadalnego wystają jak świece, natomiast w przypadku makijażu amerykańskiego zwisają z rośliny łukiem w stronę ziemi.

Czy znasz rośliny, na które Ty, a zwłaszcza Twoje dzieci, powinniście uważać?

Meksykański Afrykanin: Słaby napar łagodzi żołądek i działa jako szybka pomoc po przepracowanej nocy

Afrykanin meksykański jest wyjątkiem wśród Afrykanów. Można ją uprawiać w rabatach jako magiczną bylinę, ponieważ w odróżnieniu od swoich bardziej znanych i bardziej rozpowszechnionych krewnych jest mrozoodporna. Jest lekiem, ale także przyprawą odpowiednią do zup, sosów i sałatek.

Afrykanin meksykański (Tagetes lucida)

Meksykański Afrykanin, Meksykański Aksamit lub Meksykański Estragon. Wszystkie trzy nazwy należą do tej samej rośliny, która ma swój dom w Meksyku, gdzie jest używana w rytuałach szamańskich. Starożytni Aztekowie palili suszone liście tej rośliny.

Jak uprawiać meksykańską afrykę

Jest to urocza roślina o żółtych kwiatach pachnących anyżem, która rośnie w kształcie niewielkiego krzewu do wysokości około 18-40 cm. Tę bylinę można uprawiać z siewu bezpośredniego od kwietnia do czerwca. Powierzchnię podłoża posypać nasionami i przykryć cienką warstwą podłoża. Młode rośliny sadzimy w odległości około 20 cm w miejscu słonecznym lub półcienistym. Wymagają regularnego podlewania i nawożenia.

Skutki lecznicze meksykańskiego Afryki

Zawsze zależy to od sposobu podawania i ilości użytej rośliny. Meksykański Afrykanin działa relaksująco na ciało i umysł. Jednak w większych dawkach może również działać halucynogennie. Słabszy wywar pomaga przy trudnościach z zasypianiem i może wywoływać przyjemne sny. Jednak mocniejszy wywar powoduje halucynacje wzrokowe, podobnie jak palenie liści. Słaby napar uspokaja żołądek i działa jako szybka pomoc po nocy przemęczenia. Dodawany jest także do kąpieli przy chorobach reumatycznych.

Meksykański Afrykanin w kuchni

Liście stosuje się suszone i świeże. Dodaje się je do zup, sosów i sałatek. Potrafią urozmaicić dania mięsne i warzywne. Idealny do aromatyzowania kurczaka podczas pieczenia.

Z meksykańskim Afrykańczykiem przeciwko szkodnikom

Jeśli posadzisz ten gatunek Africana, ale także inne, w ogrodzie warzywnym lub kwiatowym, . Odstrasza wszelkie komary, muchy i mszyce.

Czas na hiacynty: naucz się je spieszyć, a zakwitną, gdy o tym przypomnisz

Hiacynty należą do roślin, które już wczesną wiosną zachwycają swoimi kolorami. Ich zaletą jest to, że można je uprawiać zarówno na zewnątrz, jak i w domu. Doradzimy jak przyspieszyć hiacynty i jak o nie dbać. W nagrodę zakwitną, kiedy o tym przypomnisz.

Jak i kiedy sadzić hiacynty

Cebula jest odpowiednia sadzić pod koniec września lub w październiku. Sadzi się je na głębokość ok. 12–15 cm i w odległości ok. 10–20 cm od siebie. Ponieważ zimą cebulki mogą zamarznąć, chroni je warstwa torfu, suchych liści lub słomy. Wiosną należy wcześniej zdjąć zabezpieczenie, aby hiacynty mogły wystartować i zakwitnąć.

Dostarczanie wilgoci roślinom

Hiacynty są bezpretensjonalne. Nie wymagają nawet częstego podlewania. Podlewanie raz w tygodniu lub gdy gleba przeschnie, jest całkowicie w porządku. Jest podobny do wielu roślin. Krótko mówiąc, nic specjalnego.

Jak przyspieszyć hiacynty i inne cebule

Cebula musi być jędrna, zdrowa. Można je umieścić w szyjce szklanki lub wazonu, gdzie poziom wody będzie tuż pod cebulką, tak aby później korzenie dosięgły wody. Cebulę przykryj papierową torbą i przechowuj w chłodnym miejscu.

Inną opcją jest sadzenie cebulki w odpowiednim podłożu w doniczce. W tym przypadku wystarczy jedna cebula w doniczce. Jeśli wybierzesz skrzynię, możesz umieścić kilka żarówek. Cebulę sadzimy płytko w ziemi, tj. jego górna połowa musi wystawać. Potem nadchodzi okres ciemności. Musisz wybrać chłodny pokój lub przykryć doniczkę ciemną folią. Wyprowadź rośliny na światło, gdy pojawią się pierwsze pąki. Siedlisko powinno być chłodniejsze i mieć rozproszone światło. Zwróć uwagę na podlewanie, lepiej tylko okazjonalnie i łagodnie.

hiacynty

Zdjęcie: Pixabay

W przypadku przygotowanych cebul i gatunków takich jak tulipany, żonkile i amarylisy przyspieszają od początku w jasnym miejscu, ale chłód jest zawsze niezbędny. Przenieś do miejsca o temperaturze pokojowej na około 7 do 14 dni przed Bożym Narodzeniem.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Majtki menstruacyjne: wszystko, co musisz o nich wiedzieć

Kobieta w ciągu swojego życia zużywa około dziesięciu tysięcy podpasek lub tamponów. To powoduje ogromną ilość odpadów! Na szczęście zgodnie z nowym trendem, w którym staramy się wytwarzać jak najmniej odpadów i w ten sposób chronić środowisko, kobiety mają także inne możliwości. I zaopatrz się w kubeczek menstruacyjny lub majtki menstruacyjne, których można używać wielokrotnie. Nawet jeśli cena ich zakupu będzie wyższa od ceny podpasek i tamponów, inwestycja w nie zwróci się z czasem. Nie są jednorazowe.

Czym są majtki menstruacyjne?

Majtki menstruacyjne cieszą się coraz większą popularnością. Nowoczesne technologie sprawiły, że majtki te bardzo przypominają klasyczne majtki, tyle że mają specjalną warstwę chłonną. Celem tej warstwy jest wchłanianie krwi menstruacyjnej i zapobieganie wyciekom. Majtki menstruacyjne wykonane są z materiałów naturalnych i syntetycznych, są oddychające i delikatne dla skóry. Najczęściej są czarne, ale można je spotkać także w innych kolorach. Ciekawą alternatywą są majtki menstruacyjne na wodę. Poszczególne modele różnią się ilością warstw chłonnych (w zależności od siły miesiączki).

Miesiączka

Zdjęcie: Pixabay

Jak działają majtki menstruacyjne?

Podstawą jest warstwa chłonna, która składa się z trzech warstw. Pierwsza z nich ma za zadanie usunąć wilgoć. Musi być oddychający i zazwyczaj zawiera jony srebra, dzięki czemu jest antybakteryjny. Zapobiega również nieprzyjemnym zapachom. Druga warstwa jest chłonna, musi zawierać całą krew menstruacyjną. Poszczególne majtki mogą różnić się stopniem chłonności, zwykle odpowiadającym czterem tamponom. Trzecia warstwa ma za zadanie zapewnić nieprzepuszczalność, zapobiegając w ten sposób przesiąkaniu oraz zabezpieczając odzież i pościel przed zanieczyszczeniem.

Jak często muszę zmieniać majtki?

Większość modeli wytrzymuje od 8 do 12 godzin. Noszone są jak zwykłe majtki – nie ma potrzeby uzupełniania ich dodatkowymi środkami ochronnymi. Przed pierwszym użyciem namocz je w wodzie na 20 minut, aby zapewnić optymalną chłonność (oczywiście nosimy je dopiero po wyschnięciu).

Czy można je stosować także przy nietrzymaniu moczu?

Według doniesień niektóre kobiety używają majtek menstruacyjnych podczas uprawiania różnych sportów, ponieważ zmagają się z nietrzymaniem moczu. Nie można jednak na nich polegać w 100%, ponieważ krew jest gęstsza niż mocz, więc nie można zagwarantować 100% przepuszczalności.

A co z zabrudzonymi majtkami?

Zużyte majtki menstruacyjne należy jak najszybciej wypłukać w zimnej wodzie i wyprać. Najlepiej zrobić to ręcznie. Można użyć łagodnego detergentu. Podczas prania w pralce należy postępować zgodnie z zaleceniami producenta. Z reguły nie jest możliwa temperatura prania wyższa niż 40°C. Nie stosować zmiękczaczy do tkanin, gdyż spowoduje to utratę optymalnej chłonności. Nie suszymy w suszarce ani na kaloryferze.

Ile majtek będę potrzebować i jak długo mogę ich używać?

Możesz użyć od 4 do 5 majtek na jeden cykl menstruacyjny, jeśli chcesz zrezygnować z podpasek lub tamponów. Oczywiście będzie to zależeć od tego, jak obfity jest okres. Majtki powinniśmy jednak zawsze zmieniać po 12 godzinach (a jeśli zajdzie taka potrzeba, nawet wcześniej). Jedną parę majtek możesz nosić przez kilka lat.

Źródła informacji:

https://gemini.pl/poradnik/artykul/majtki-menstruacyjne-wszystko-co-powinnas-wiedziec/

https://www.grove.co/blog/period-underwear-guide

Zdjęcie: Pixabay

WIDEOTIP Pachnący syrop lawendowy: Zachowaj smak ziołowego lata – przygotowanie jest szybkie

Jeśli chcesz przypomnieć sobie letni nastrój nawet w suche dni, to teraz jest odpowiedni moment na skorzystanie z letnich, ziołowych skarbów z ogrodu. Przygotuj pachnący syrop lawendowy ze świeżych kwiatów, dzięki czemu jego ostateczny kolor będzie głęboko różowy. Chociaż większość rodzajów lawendy nadaje się do gotowania lub pieczenia, niektórych w ogóle nie spożywa się.

Dla bezpieczeństwa powinieneś używać tych oznaczonych jako lawenda lecznicza. Na przykład gatunki Munstead z ciemnymi kwiatami lub szarotki alpejskie z białymi kwiatami. Lawenda znana jest ze swoich zastosowań gastronomicznych, oprócz syropu można przygotować także cukier smakowy, ciasteczka czy lody lawendowe.

Śledź naszego Instagrama

Dyskomfort podczas podróży: Nie pozwól, aby choroba lokomocyjna zrujnowała Twoją podróż lub normalne życie!

Kinetoza to zaburzenie ucha wewnętrznego. Występuje podczas powtarzającego się ruchu pojazdu lub innych ruchów zakłócających ucho wewnętrzne. Możesz odczuwać mdłości w żołądku, a nawet wymiotować. Ludzie mają tendencję do wymiotowania podczas podróży samolotem, samochodem lub parkiem rozrywki. Nawet filmy 3D mogą również powodować nudności. Powszechnie nazywa się to chorobą morską występującą podczas pływania łódką, ale jest to ta sama choroba.

Dlaczego powstaje?

Choroba lokomocyjna jest spowodowana sygnałami w uchu wewnętrznym, oczach i receptorach czuciowych. Twój ruch jest wyczuwany różnymi ścieżkami w układzie nerwowym, więc objawy pojawiają się, gdy centralny układ nerwowy otrzymuje sprzeczne sygnały ze zmysłów (ucho wewnętrzne, oczy, receptory ciśnienia skóry oraz receptory czuciowe mięśni i stawów).

Na przykład, jeśli ktoś siedzi na łodzi lub w samochodzie (nie wygląda przez okno), jego wewnętrzne uszy wyczuwają ruch w górę i w dół, w lewo i w prawo, ale jego oczy widzą statyczny obraz, jakby samochód się nie poruszał w ogóle.

Jak rozpoznać, że to choroba lokomocyjna?

Jej przejawy są łatwo wykrywalne. Osoba dotknięta chorobą zwykle cierpi na nagłe nudności, chęć wymiotowania, jest blada, poci się lub ślini. Inne objawy to także płytki oddech, senność, uczucie ogólnego dyskomfortu lub złe samopoczucie.

Większość przypadków jest łagodna i można je leczyć samodzielnie. Jednak bardzo poważne przypadki i objawy, które stopniowo się nasilają, zasługują na uwagę i opiekę lekarza. Diagnozując chorobę lokomocyjną, lekarz zapyta o objawy i dowie się, co zwykle powoduje problem.

Pierwsza pomoc

  • Widok na horyzont – częstą sugestią jest po prostu patrzenie przez okno poruszającego się pojazdu w kierunku horyzontu w kierunku jazdy. Pomaga to w reorientacji wewnętrznego poczucia równowagi, zapewniając wizualne potwierdzenie ruchu.
  • Zamknij oczy – w nocy lub na statku bez okien warto po prostu zamknąć oczy lub, jeśli to możliwe, zdrzemnąć się.
  • Żucie – prostą metodą na łagodzenie powszechnej i łagodnej choroby lokomocyjnej jest żucie. Guma do żucia jest niezwykle skuteczna w zmniejszaniu choroby lokomocyjnej u osób niepełnosprawnych. Istnieją nawet specjalne gumy, które pomagają w leczeniu tej choroby.
  • Świeże powietrze – chłodne powietrze może również nieco złagodzić chorobę lokomocyjną, choć prawdopodobnie ma to związek z percepcją zapachu, który może nasilić nudności.
  • Ożywić – produkty imbirowe na chorobę lokomocyjną kupisz w każdej aptece. Ale najłatwiej jest kupić łodygę imbiru w supermarkecie, oczyścić ją w domu i zabrać ze sobą do samochodu.

Śledź nas także na Facebooku

Dieta F – Factor: Hit, który pomoże Ci schudnąć!

Najbardziej liberalne podejście do odchudzania, które jednocześnie przyczynia się do poprawy zdrowia! Tak w skrócie można opisać dietę F-Factor, która doprowadzi Cię do skutecznej utraty wagi. Bez głodzenia się, rezygnacji z ulubionych potraw, a nawet konieczności wykonywania forsownych ćwiczeń. Jak to działa?

F = włókno

Nie tak dawno temu ta zasada żywieniowa wywołała wielkie poruszenie za granicą. W 2006 roku dietetyk Tanya Zuckerbrot opublikowała książkę zatytułowaną The F Factor: Odkryj sekret trwałej szczupłości. „F” oznacza błonnik – od angielskiego błonnika – którego większości z nas brakuje w naszej diecie. Autor programu dietetycznego postanowił stworzyć plan, w którym będziesz mógł spożywać pełnowartościowe posiłki i przygotowywać pożywne posiłki zgodnie ze swoimi osobistymi potrzebami i przyzwyczajeniami.

Błonnik to niestrawny węglowodan występujący w najbardziej pożywnych produktach spożywczych, zwłaszcza warzywach, owocach, roślinach strączkowych, orzechach, nasionach i pełnych ziarnach. Ma wyjątkowe działanie sycące i jest niezbędny dla zdrowia jelit.


Może zainteresuje Cię:


Zdrowsze trawienie i niższy poziom cholesterolu

Tanya Zuckerbrot zauważyła w swojej praktyce, że stan pacjentów chorych na cukrzycę i choroby układu krążenia poprawia się po przejściu na dietę bogatą w błonnik. Pomogło im to nie tylko kontrolować poziom cukru we krwi i obniżyć poziom cholesterolu, ale także schudnąć.

Ryzyko cukrzycy i chorób serca wzrasta proporcjonalnie do otyłości. Dzięki błonnikowi jej klientki mogły oprzeć się głodowi. Przyjmowali mniej kalorii dziennie, a efekt w postaci utraty wagi nie trwał długo. W ten sposób błonnik korzystnie wpływał na ich wagę i ogólny stan zdrowia.

Stosując dietę bogatą w błonnik zapobiegniesz wahaniom poziomu cukru we krwi i lepiej oprzesz się wszelkim pokusom. Błonnik nie tylko działa sycąco, ale także oczyszcza jelita z nagromadzonych toksyn, które mogłyby powodować problemy z opróżnianiem, a także częste bóle brzucha. Nie zapomnij o przestrzeganiu reżimu picia, co jest w tej diecie niezwykle ważne, jako profilaktyka przeciw zaparciom.

Ma trzy fazy

Chociaż sama dieta nie zabrania żadnego jedzenia. Należy jednak wziąć pod uwagę, że konieczne będą pewne ustępstwa, a raczej przejście na zdrowsze alternatywy. Składa się z trzech faz: W pierwszej fazie startowej osoba odchudzająca się powinna spożywać dziennie 35 g błonnika i nie więcej niż 35 g węglowodanów. Faza druga, kontynuacja utrzymuje ilość błonnika na poziomie 35 g, ale już teraz możesz sobie pozwolić na 75 g czystych węglowodanów. W ostatniej fazie konserwacji nadal spożywasz co najmniej 35 g błonnika, węglowodany mogą wzrosnąć do 125 g dziennie. Pozostaje w tej fazie aż do osiągnięcia pożądanej wagi.


Może zainteresuje Cię:


Które produkty spożywcze są najlepsze?

W przeciwieństwie do rygorystycznych detoksów i diet niskowęglowodanowych, dieta F-Factor działa poprzez stopniowe zwiększanie spożycia węglowodanów i uczy rozsądnego podejścia do jedzenia. Świadczy o tym również interesująca lista polecanych pokarmów z wyższą zawartością błonnika:

– Rośliny strączkowe wszystkich odmian – szczególnie fasola, ciecierzyca, soczewica
– Warzywa o większej zawartości błonnika – brokuły, kalafior, słodkie ziemniaki, buraki, dynia, warzywa liściaste, papryka, pomidory
– Owoce o większej zawartości błonnika – wszelkiego rodzaju jagody, jabłka, gruszki, banany, pomarańcze, winogrona, figi, daktyle
– Produkty pełnoziarniste – komosa ryżowa, orkisz, kasza gryczana, amarantus, kuskus, proso, bulgur
– Wysokiej jakości produkty pełnoziarniste
– Tłuste nasiona i orzechy


Macie własne doświadczenia z tą dietą? Napisz je innym czytelnikom w dyskusji pod artykułem.

Ekologiczne życie: zrównoważone wskazówki dotyczące oszczędnego stylu życia

W czasach, gdy coraz więcej osób myśli o swoim wpływie na środowisko, koncepcja zielonego życia staje się coraz bardziej popularna. Życie w sposób zrównoważony oznacza nie tylko zmniejszenie zużycia energii i zasobów naturalnych, ale także przyczynianie się do ochrony planety dla przyszłych pokoleń. Życie ekologiczne to sposób na połączenie nowoczesnego stylu życia z szacunkiem do natury.

Oszczędność energii: podstawa ekologicznego życia

Zmniejszenie zużycia energii jest jednym z najważniejszych kroków w kierunku zrównoważonego stylu życia. Istnieje kilka sposobów na zmniejszenie śladu energetycznego:

  • Wymiana na urządzenia energooszczędne
  • Oświetlenie LED
  • Energia słoneczna

Oszczędzanie wody: liczy się każda kropla

Woda to cenny zasób, który należy chronić. Zmniejszenie zużycia wody w gospodarstwach domowych jest nie tylko ekologiczne, ale także ekonomiczne.

  • Montaż energooszczędnych głowic prysznicowych
  • Zbieranie wody deszczowej
  • Naprawa nieszczelności

Zrównoważone materiały i meble

Urządzając lub remontując swój dom, rozważ użycie zrównoważonych materiałów i mebli, które są przyjazne dla środowiska i trwałe.

  • Materiały pochodzące z recyklingu
  • Ekologiczne farby i powłoki
  • Kupowanie z drugiej ręki

Minimalizm: mniej rzeczy, mniej wpływu

Minimalistyczne podejście do stylu życia jest nie tylko przyjazne dla środowiska, ale także wyzwalające. Mniej rzeczy oznacza mniejsze zużycie i mniej odpadów.

  • Kupuj ostrożnie
  • Redukcja odpadów
  • Wtórne użycie rzeczy

Zrównoważony ogród i przestrzeń zielona

Jeśli posiadasz ogród lub balkon, możesz stworzyć zieloną przestrzeń, która będzie nie tylko piękna, ale także zrównoważona.

  • Uprawa własnej żywności
  • Kompostowanie: dostarcza wysokiej jakości nawóz do Twojego ogrodu.
  • Sadzenie gatunków rodzimych: Daj pierwszeństwo sadzeniu rodzimych gatunków roślin, które są przystosowane do lokalnego klimatu i wymagają mniej wody i pielęgnacji.

Edukacja i świadomość

Życie w sposób zrównoważony nie polega tylko na tym, co robisz w domu, ale także na tym, jak wpływasz na innych. Podziel się swoją wiedzą i doświadczeniem z rodziną, przyjaciółmi i społecznością.

  • Wsparcie inicjatyw lokalnych: Zaangażuj się w lokalne inicjatywy lub organizacje ekologiczne promujące zrównoważony rozwój i ochronę przyrody.
  • Oświecenie w rodzinie: Wyjaśnij dzieciom i innym członkom rodziny znaczenie zrównoważonego stylu życia i naucz ich, w jaki sposób oni również mogą przyczynić się do ochrony przyrody.

Źródła informacji: veneti.cz, utulne.cz

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Gotując ziemniaki pamiętaj o jednym – inaczej je zepsujesz

Pomyśl o tym, jak gotujesz ziemniaki. To nie jest trywialne i nieistotne. Gotowane ziemniaki to podstawowe danie w gastronomii, jednak i tu co jakiś czas pojawiają się problemy. A więc – jak prawidłowo ugotować ziemniaki?

Zimna czy gorąca woda?

Jesteśmy więcej niż pewni, że w wielu czeskich rodzinach ziemniaki wkłada się do zimnej wody. Jednak podczas jakiegokolwiek przygotowania należy je zalać gorącą wodą – albo w skórę, albo zeskrobać. Ma to wpływ na ochronę witaminy C i skrócenie czasu gotowania.

Zwróć uwagę na ilość soli

Solenie ziemniaków to raczej kwestia gustu i potrzeby – a w niektórych przypadkach naprawdę wątpliwe jest, czy jeden soli więcej, a drugi wcale. W każdym razie pamiętaj, że ogólnie zaleca się dodanie jednej łyżki soli na kilogram ziemniaków. Oprócz soli często dodaje się kminek. Radzimy spróbować dodać do wody choćby odrobinę goździka – zobaczysz, że ziemniaki nabiorą zupełnie nowego, ciekawego smaku.

Obrane ziemniaki
Zdjęcie: Pixabay

Gotowanie ze skórą?

Większość witamin i suplementów diety znajduje się w skórce, to powszechnie znany fakt. Dlatego należy jak najczęściej gotować ziemniaki ze skórką. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy kupujesz ziemniaki w sklepie spożywczym lub masz wątpliwości co do ich pochodzenia – nie wiesz, czy nie były poddawane działaniu środków chemicznych i jak były źle przechowywane. W każdym razie, jeśli masz własne ziemniaki lub kupujesz je od zaufanego hodowcy, możesz je ugotować, podgrzać i zjeść ze skórką.

Gotowane ziemniaki
Zdjęcie: Ziemniaki gotowane ze skórką

Uważaj, co gotujesz!

Oprócz tego, że ziemniaki hoduje się w obrębie różnych gatunków, a doświadczeni szefowie kuchni wybierają różne rodzaje ziemniaków do różnych dań, istnieje również różnica pomiędzy indywidualnym gotowaniem ziemniaków. Typ A nadaje się do porcji mieszanki warzywnej, typ B nadaje się do klasycznej kuchni czeskiej, a typ C, który jest wyjątkowo mączy, będzie cenny, jeśli zamierzasz gotować puree ziemniaczane lub placki ziemniaczane – ciasto lub puree ziemniaczane są o wiele więcej odpowiednie do tego rodzaju ziemniaków pasują lepiej, a wynik będzie niesamowity.

Źródła informacji: ireceptar.cz, idnes.cz

Zdjęcie poglądowe: