Podstawowymi elementami diety ludzi epoki kamienia były wysokiej jakości białka, prehistoryczne zboża, świeże owoce i warzywa, orzechy, nasiona, grzyby i zioła; żywność zwierzęca dominowała nad roślinną.

„Udowodniono naukowo, że nasz metabolizm jest genetycznie dostosowany do pożywienia człowieka prehistorycznego. Po przejściu na dietę paleolityczną układ trawienny i odpornościowy zapamiętują swoje pierwotne ustawienia i rozpoczynają program naprawczy. Po odrzuceniu współczesnej pszenicy, ziemniaków, kukurydzy, soi, rafinowanych cukrów i tłuszczów organizm pozbędzie się dużego ładunku toksycznego, organizm zacznie w naturalny sposób pozbywać się różnych nagromadzonych trucizn, ognisk zapalnych i zaburzeń odporności. zielarz Martin Kolár wyjaśnia korzyści. Osoby z nadwagą stopniowo tracą zbędne kilogramy, natomiast osoby niedożywione uzyskują idealną wagę.

„Różne alergie znikają samoistnie, obniża się poziom cholesterolu we krwi, poprawia się stan diabetyków i osób przewlekle chorych. Wzrost witalności i ogólnej odporności fizycznej i psychicznej – to mocne powody, aby spróbować diety paleolitycznej, czyli diety paleo, której podstawową zasadą jest: nie spożywać żadnej żywności przetworzonej przemysłowo.” podkreśla Kolár.

Dieta Paleo: białko

Po wyginięciu mamutów ludzie zaczęli polować w lasach na jelenie i dziki, zjadano ślimaki, żaby, raki, ryby, ptaki i ptasie jaja. W okresie neolitu, młodszej epoki kamienia, stopniowo rozpoczęło się udomowienie zwierząt. Najpierw hodowano owce i kozy, następnie bydło mięsne (pratur), a na końcu świnie. Człowiek prehistoryczny nie trawił laktozy, więc mleko trzeba było fermentować i stopniowo zaczęto z niego wytwarzać sery i napoje, które są łatwiej strawne i lepiej przechowywane.

Nietolerancja mleka krowiego

„Kto, tak jak łowcy mamutów, cierpi na nietolerancję mleka krowiego, powinien spróbować wypić wywar z kory wiązu. nie tylko pomaga w trawieniu mleka w przypadku nietolerancji kazeiny, ale także neutralizuje nadmiar soków żołądkowych, działa przeciw biegunce i gazom jelitowym, zapobiega procesom gnilnym. Kora wiązu działa dezynfekująco, przeciwzapalnie i leczniczo na układ trawienny.” polecany przez zielarza. Używa się wyłącznie kory z młodych gałęzi.

Herbata wiązowa na nietolerancję mleka

Składniki

• 1 łyżeczka kory wiązu

• 300 ml wody

Przygotowanie i użycie

Skórkę zalać zimną wodą, doprowadzić do wrzenia, gotować około 2 minut, wyjąć i odstawić na około 10 minut. Odpływ. Wywar pijemy letni, można nawet dwa razy dziennie.

Dieta Paleo: zboża i rośliny strączkowe

Ważnym rozdziałem są prehistoryczne zboża. Okazuje się, że rafinowane zboża z nadmiarem glutenu są odpowiedzialne za rozwój wielu chorób cywilizacyjnych. We wcześniejszej epoce kamienia uprawiano na naszym terenie wyłącznie jęczmień oraz pszenicę jednoziarnistą i dwuziarnistą, z której gotowano owsiankę i wypiekano chleb, czyli bardziej przypominający naleśniki. W młodszej epoce kamienia zaczęto uprawiać orkisz, owies, proso i żyto. Soczewica, groch, wyka i fasola były dostępne z roślin strączkowych już w czasach prehistorycznych.

Dieta Paleo: warzywa, zioła i grzyby

W epoce kamienia spożywano głównie warzywa i zioła:

Kapusta trafiła do Europy Środkowej dzięki pierwszym rolnikom w młodszej epoce kamienia, z których stopniowo hodowano kapustę. dzięki dużej wartości odżywczej rekompensowały braki mięsa w okresie zimowym.

Zasady diety paleo: owoce i orzechy

Kiedyś najbardziej poszukiwanymi owocami były:

Pieńki drzew

„Coraz częściej mówi się o owocach jako o jedzeniu przyszłości, podczas gdy wytłoki jedzono już w czasach prehistorycznych. Jasnoczerwone owoce są bogate w witaminy C i B, żelazo, fosfor lub potas, węglowodany, błonnik, białka, pektyny, garbniki, żywice i kwasy organiczne. Smak łodyg częściowo przypomina owoce dzikiej róży, ale są one bardziej kwaśne, o gorzkim słodko-kwaśnym smaku. Z jednego krzewu możemy zebrać do 30 kg łodyg, które można spożywać na surowo, najlepiej po odmrożeniach.” stwierdza zielarz. Robi się z nich dżemy, cydr, likiery czy wódki, świetnie komponują się z czarnym bzem i żurawiną.

Syrop z derenia

Składniki

• około 2 kg bardzo dojrzałej miazgi drzewnej (najlepiej mrożonej)

• 600-700 g cukru

Przygotowanie

Bardzo dojrzałe owoce derenia odcedzić na gęsty sok. Podgrzej do 60°C i cały czas mieszając wsyp cukier. Gdy całkowicie się rozpuści, przelej go do gotowanych na parze butelek i dobrze zakręć. Przechowujemy w lodówce. Syrop doskonale nadaje się do domowych lemoniad i herbat.

Orzechy wodne

Ciekawą rośliną znaną już w czasach prehistorycznych jest. „Na owoce tej rośliny wodnej były spożywane przez człowieka w epoce neolitu, na przykład razem z orzechami laskowymi. Orzechy kotwicowe zawierają białe, smaczne i pożywne jądra z dużą ilością skrobi, białka i niewielką ilością tłuszczu. Smak przypomina pieczone jadalne kasztany.” mówi Martin Kolár.

Jagody zwane kasztanami wodnymi lub kasztanami wodnymi można jeść na surowo, gotować lub piec. W czasach niedoboru, jak żołędzie czy kasztany, mielono je na mąkę do wypieku chleba i ciast.

W niektórych miejscach już na początku kwietnia drzewa i krzewy owocowe kwitły w pełnym rozkwicie lub nawet wypuszczały na świat małe potomstwo. Przyroda wyprzedziła nas o kilka tygodni dzięki cieplejszemu końcowi zimy, ale kwietniowa zmienna pogoda nie przyjęła się zbyt łaskawie i spaliła wiele roślin. Jeśli jednak rośliny nie zostaną całkowicie spalone, można uratować rośliny uszkodzone przez mróz.

Potraktuj je jako dressing

Podlewanie zamarzniętej gleby może pogorszyć uszkodzenia roślin. Dlatego ważne jest, aby poczekać, aż gleba całkowicie się rozmrozi. Ten krok zapobiegnie dalszym uszkodzeniom systemu korzeniowego rośliny.

Chronić rośliny przed dalszymi przymrozkami

Jeśli prognozowane są dalsze przymrozki, konieczne jest zabezpieczenie roślin włókniną lub specjalną folią ochronną, która pomoże zatrzymać ciepło. Ale nie zapomnij zdjąć ich w ciągu dnia, aby rośliny nie przegrzały się i mogły oddychać.

Wytnij uszkodzone części

Uszkodzone i martwe części roślin należy usunąć. Całkowicie odetnij martwe pędy. Jednak w przypadku żywych pędów wystarczy odciąć tylko uszkodzone miejsca, gdyż te zregenerują się i ostatecznie odrosną po powrocie ciepłych, bezmroźnych dni.

Rośliny o miękkich łodygach, które ucierpiały z powodu mrozu, mogą wymagać natychmiastowego przycięcia, ponieważ ich łodygi są znacznie bardziej podatne na gnicie.

Przed przycinaniem poczekaj, aż zrobi się naprawdę ciepło. Jeżeli usuniesz martwe części i nastąpi kolejny przymrozek, pozbawiasz je ochrony.

Jak prawidłowo zabezpieczyć rośliny przed mrozem, zobacz na poniższym filmie:

Nakarm ich

Stosowanie nawozów bogatych w fosfor i potas może znacznie pomóc roślinom w regeneracji po uszkodzeniach. Te składniki odżywcze wspomagają zdrowy wzrost korzeni i pomagają przywrócić uszkodzoną tkankę.

Uważaj na szkodniki i choroby

Rośliny osłabione mrozem są bardziej podatne na infekcje i szkodniki. Regularna kontrola i terminowe stosowanie odpowiednich środków grzybobójczych lub pestycydów może zapobiec dalszym problemom.

Ocena sytuacji

Czasami uszkodzenia są tak rozległe, że najlepiej jest usunąć roślinę. Jeśli roślina nie wykazuje oznak regeneracji nawet po kilkutygodniowej pielęgnacji, może okazać się wskazane jej zastąpienie nowym.

Regeneracja roślin po przymrozkach wymaga cierpliwości i konsekwentnej pielęgnacji. Dzięki tym krokom możesz zapewnić swoim roślinom najlepszą szansę na regenerację i ponowne rozkwitnięcie ogrodu. Pamiętaj, że najważniejsza jest profilaktyka, więc obserwuj pogodę i bądź przygotowany na ochronę roślin przed niespodziewanymi przymrozkami.

Aloes – jedna z niewielu roślin, która od kilku tysiącleci służyła człowiekowi nie tylko jako dekoracja, ale także jako ważny lek. Obecnie jego znaczenie wciąż rośnie i stanowi niezbędny składnik wielu produktów przemysłu farmaceutycznego, kosmetycznego, spożywczego i medycyny domowej. Zakres jego działania jest niezaprzeczalny, każdego zainteresowanego na pewno ucieszy fakt, że aloes nie należy do roślin wymagających dużej pielęgnacji. Nie wszystkie rodzaje aloesu nadają się do dalszego wykorzystania, niektóre z nich służą jedynie jako ozdoba i przyjemność dla oka.

Wybór odpowiedniej rośliny jest kluczem do sukcesu

Na świecie znanych jest ponad 200 rodzajów aloesu, jednak nie wszystkie mają udowodnione działanie lecznicze. Najbardziej znanym gatunkiem o pozytywnym działaniu jest Aloes zwyczajny, uprawiany na plantacjach karaibskiej wyspy Barbados. Należy do rodziny lilii i jest jednym z rodzajów sukulentów. Osiąga wysokość ponad pół metra, liście również mają pół metra długości. Rosną w rozecie, mają jasnozielony lub szarozielony kolor z białymi plamami i są mięsiste. Pierwotną ojczyzną tej rośliny była Afryka Północna, skąd aloes został przetransportowany do Hiszpanii i rozprzestrzeniony na cały świat. Ze względu na warunki klimatyczne uprawiana jest tu jako roślina domowa. Jeśli chcesz wykorzystać aloes w celach leczniczych, kupuj tylko prawdziwy Aloe Vera.

Jak prawidłowo uprawiać aloes

Jako roślina doniczkowa aloes nie wymaga nadmiernej uwagi, wystarczy przestrzegać kilku zasad. Przede wszystkim należy zapewnić przepuszczalną lżejszą glebę i dodać piasek. Jeśli zamierzasz kupić gotową mieszankę, wybierz podłoże piaszczysto-gliniaste dla sukulentów. Chroń roślinę przed przeciągami, zapewnij temperaturę pokojową i wystarczającą ilość światła, ale jednocześnie chroń przed zbyt mocnym słońcem. Na zimę odpowiednie jest suche i chłodne miejsce z temperaturą około 10 stopni, ale temperatura nie może zbytnio spaść, a już na pewno nie poniżej 10 stopni. Możesz rozmnażać roślinę przez sadzonki lub nasiona, najłatwiej jest użyć odgałęzień, które zwykle tworzą się latem. Nie zapomnij o stałym, umiarkowanym podlewaniu i okazjonalnym nawożeniu.

W czym może Ci pomóc aloes?

Aloes nie jest panaceum, ale jego zalety są udowodnione i obejmują szeroki zakres działania, podobnie jak różne. Twoja skóra doceni działanie nawilżające oraz leczenie różnych stanów zapalnych i infekcji – grzybiczych, bakteryjnych i wirusowych. Pozbycie się grzybów korzystnie wpływa także na paznokcie. Aloes pomaga również na trądzik, egzemę, łuszczycę lub łuszczycę lub półpasiec. Korzystnie wpływa na układ trawienny, wspomaga trawienie i łagodzi zgagę, działa również przy zaparciach i biegunkach, działa detoksykująco i poprawia stan jelit. Można go stosować także w przypadku kwasicy żołądkowej, chorób trzustki czy niedostatecznego wydalania żółci. W medycynie domowej używaj aloesu do leczenia różnych ran i urazów, ukąszeń owadów lub chorób dziąseł. Wspiera także odporność organizmu.

Prosty i szybki w użyciu

Aloesu nie używa się w całości, ważny jest żelowaty płyn znajdujący się wewnątrz liścia. W rzeczywistości liść zawiera dwie substancje – żółto-zielony sok i przezroczysty płyn. Jeśli roślina jest wykorzystywana do produkcji leków, należy rozdzielić te dwa płyny. W domu żel można stosować do chłodzenia, nawilżania i gojenia skóry lub niszczenia grzybów, wirusów i bakterii. Przejrzysty sok stosowany wewnętrznie działa leczniczo i wspomaga układ trawienny oraz odporność. Już sam ułamany kawałek liścia posłuży również jako pierwsza pomoc – wystarczy przyłożyć go do uszkodzonego miejsca. Żelowa część rośliny może być stosowana do odżywiania skóry lub leczenia chorób skóry. Żel można uzyskać po prostu odcinając zewnętrzne, najlepiej dwuletnie liście. Usuń ostrą końcówkę i przetnij liść wzdłuż. Następnie z wnętrza liścia zeskrobujemy masę żelową, którą można wykorzystać od razu lub poddać dalszej obróbce i zastosowaniu wewnętrznie, np. w napojach, sałatkach, likierach czy różnych mieszankach.

Przygotuj napój, mały przekąskę lub sałatkę

Problemy trawienne? Chcesz wzmocnić swoją odporność? Przygotuj domowy napój z aloesu! Wszystko czego potrzebujesz to woda, sok z cytryny do smaku i 3 łyżeczki żelu aloesowego. Wymieszaj lub zmiksuj i napój gotowy. Jeszcze prostszą opcją jest dodanie żelu do soku. Żel można także dodawać do likierów oraz sałatek warzywnych i owocowych. Do przygotowania łagodzącej mikstury można na przykład użyć jogurtu, miodu i soku z aloesu. Jeśli wolisz korzystać z zakupionych, gotowych preparatów, postaw na jakość – rodzaj aloesu, zawartość składników aktywnych i sposób przetwarzania. Należy to robić delikatnie i na zimno, w przeciwnym razie wiele przydatnych substancji zostanie zniszczonych.

Ogrodnictwo to hobby, które przynosi korzyści ciału i duszy. Nie ma nic lepszego niż praca na świeżym powietrzu, aby oczyścić głowę, a swoje osiągnięcia możesz zobaczyć także w postaci własnych zbiorów. Ale jak cieszyć się ogrodnictwem i oszczędzać pieniądze?

Zbiór nasion

Nie ma lepszego, prostego i skutecznego sposobu na duże oszczędności niż zbiór własnych nasion. Zobaczysz jak zaoszczędzisz. Przecież nasiona są coraz droższe. Prawda jest jednak taka, że ​​nie w przypadku wszystkich upraw wysiew jest łatwy, gdyż dwulatki, które łatwo krzyżują się (cukinia z dynią czy koper z koprem włoskim) wymagają specjalnego zabiegu. Jednak w przypadku najczęściej uprawianych i spożywanych warzyw metoda jest łatwa. Są to głównie nasiona warzyw liściastych, papryki, pomidorów, fasoli, grochu.

Dojrzewające nasiona zbiera się przy suchej pogodzie. Należy je dobrze wysuszyć, a następnie przechowywać w suchym miejscu. Nasiona ukryte w owocach warzywnych, takich jak pomidory, najłatwiej uzyskać, umożliwiając fermentację w jamie, a następnie łatwo je oddzielić w wodzie. Owoce muszą być dobrze dojrzałe, co np. w przypadku ogórków oznacza, że ​​muszą być żółte i niejadalne. Pamiętaj, że będziesz zbierać tylko wysokiej jakości nasiona z najlepszych roślin.

Rozmnażanie własnych sadzonek

Rozmnażanie wegetatywne jest szybsze, szczególnie w przypadku roślin drzewiastych, niż uprawa z nasion i zachowanie cech danej odmiany. Cięciem można łatwo rozmnażać krzewy i niektóre zioła. Zarówno z własnego ogrodu, jak i z podarowanych sadzonek. Dojrzałe jesienne sadzonki przypraw bez problemu. Wystarczą kawałki o długości 10 cm, które należy pokroić ostrym nożem i wbić w wilgotne i lekkie podłoże. Usuń liście z części, w której będziesz osadzać, nie zostawiaj też zbyt dużej powierzchni liści nad ziemią.

Jeśli masz szklarnię, możesz zostawić ją w niej na zimę. W przeciwnym razie wystarczy chłodny i jasny pokój lub łóżko zabezpieczone włókniną. Większość bylin można rozmnażać, dzieląc starsze kępy i sadząc każdą sekcję osobno. W przypadku starszych roślin używaj tylko marginalnych części. Pomnażasz je, jednocześnie je odmładzając.

Zdjęcie: Pixabay

Nie zapomnij o recyklingu

Sezon jesienny możesz przedłużyć białą włókniną, którą rozrzucisz na rabatach kwiatowych. Może być używany wielokrotnie przy delikatnym obchodzeniu się. Jeśli tkanina jest zabrudzona, można ją wyprać. Ale uważaj! Podczas prania nie używaj płynu zmiękczającego do tkanin. Podczas przechowywania możliwe jest również ponowne wykorzystanie plastikowych doniczek i donic do sadzonek.

Zamiast nich sprawdzą się również plastikowe kubki, wystarczy zrobić w dnie otwory drenażowe. Jeszcze łatwiej jest wyciąć ostrym nożem kilka małych otworów na krawędzi pomiędzy dnem a ścianami. A jeśli masz stare kartony, można je wykorzystać do ściółkowania. Użyj plastikowych tacek jako spodków.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay