Sadzić w kwietniku od początku maja do lipca, do szklarni można wejść od połowy kwietnia. Dobrze nawoź grządkę przed sadzeniem, ponieważ papryka potrzebuje wystarczającej ilości składników odżywczych, aby wytworzyć piękne, duże owoce. Idealna jest dobrze przepuszczalna gleba gliniasta. Możliwe jest również przykrycie grządek włókniną na około trzy tygodnie przed sadzeniem, co dobrze ogrzeje glebę.

W przypadku uprawy na zewnątrz paprykę należy sadzić w odległości około 40–60 cm, w zależności od rodzaju odmiany i jej prawdopodobnej wysokości. Lokalizacja również odgrywa rolę. Paprykę zaleca się sadzić przy ścianie skierowanej na południe, co dodatkowo ochroni rośliny przed niepożądanymi przeciągami.

Papryka nie będzie rosła, jeśli posadzisz ją w tym samym miejscu przez 3 do 5 lat z rzędu lub po pokrewnych roślinach. Nadają się do sadzenia po roślinach strączkowych lub warzywach korzeniowych.

W cieplejsze dni opatrunek wykonujemy rano. W okresie płodności papryka wymaga regularnego nawadniania korzeni stojącą wodą.

Uprawa papryki na balkonie

Jeśli chcesz rozpocząć uprawę papryki na balkonie, przede wszystkim przygotuj odpowiednie pojemniki. Powinny mieć średnicę co najmniej 25 cm i odpowiednią głębokość, oczywiście zawsze zależy to od odmiany.

To, jak duże i dojrzałe wyrosną owoce, uwarunkowane jest podlewaniem i długością nasłonecznienia. Dlatego paprykę najlepiej uprawiać na balkonie skierowanym na południe lub zachód, bo tam dociera najwięcej promieni słonecznych. Nie zapomnij również przywiązać papryki do solidnego drewnianego lub stalowego słupka.

Nie zapomnij również regularnie szczypać papryki! Zobacz, jak to zrobić bezpośrednio na poniższym filmie:

Choroby i ochrona papryki

W sezonie wegetacyjnym papryka jest zagrożona przez kilka chorób. Z chorób wirusowych paprykę atakuje trądzik różowaty, mozaika tytoniowa i pstrokata plamistość liści. Paprykę często atakują choroby grzybowe atakujące głównie liście. Jest to na przykład plamistość Alternaria i zgnilizna Phytophthora. Uważaj także na mączliki i mszyce.

kwotę wymieniliśmy już na gałązki różnych drzew iglastych. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia i to dobry moment, aby pomyśleć o dekoracjach bożonarodzeniowych. Nawet jeśli używasz tych dekoracji tylko przez około miesiąc w roku, nie może ich zabraknąć w Twoim domu – bez nich nie można stworzyć magicznej świątecznej atmosfery. A jeśli jesteś fanem naturalnego stylu, spróbuj udekorować swój dom dekoracjami wykonanymi z naturalnych materiałów. Można je następnie uzupełnić innymi dekoracjami świątecznymi. Materiałów jest mnóstwo i są łatwo dostępne. W tworzenie ozdób choinkowych mogą zaangażować się wszyscy członkowie rodziny, a czas przedadwentowy można spędzić w rodzinnej i spokojnej atmosferze.

Podstawą ozdób bożonarodzeniowych są gałązki iglaste

Najbardziej dostępnym i najczęściej używanym materiałem na ozdoby świąteczne są gałązki różnych drzew iglastych, które nie tylko pięknie wyglądają, ale wydzielają typowo świąteczny zapach żywicy i świeżej zieleni. Gałęzie iglaste stanowią podstawę świątecznych wianków, świeczników i innych dekoracji. W dekoracjach bożonarodzeniowych pierwszeństwo mają sosny i jodły, świerk opada stosunkowo szybko. Można również wykorzystać ozdobne drzewa iglaste, jałowce, tuje i inne drzewa, które można znaleźć w większości ogrodów. Nie są one może typowe dla okresu świątecznego, ale z drugiej strony trwają długo.

Pączki, pączki, pączki

Jeśli podstawą Twojej naturalnej dekoracji świątecznej jest gałązka iglasta, jako dodatek z pewnością nie może zabraknąć szyszek. Odpowiednie rożki o różnej wielkości możesz zebrać np. na rodzinny wypad w listopadzie. Szyszki należy wysuszyć i oczyścić. Stosowane są w stanie naturalnym lub lakierowane, często zdobione są też złotem lub srebrem, dzięki czemu zyskują świąteczny wygląd. Szyszki to materiał, który daje wiele innych możliwości, przy odrobinie wprawy można z nich stworzyć inne dekoracje – figurki, drzewka, domy, sowy i inne. Z pojedynczych łusek szyszek połączonych za pomocą kleju lub pistoletu termotopliwego można również stworzyć szeroką gamę akcesoriów świątecznych.

Ozdoby do choinki możesz także wykonać samodzielnie

Tradycja i natura są nierozerwalnie związane ze Świętami Bożego Narodzenia. Ozdoby z natury można wykorzystać także na choince. Samodzielne wykonanie ozdób choinkowych nie jest trudne, a można w to zaangażować także dzieci, które z pewnością docenią umieszczenie na choince własnych ozdób. Ponadto możesz znacznie zaoszczędzić dzięki własnoręcznie wykonanym dekoracjom. Jeśli inspirujesz się tradycjami, możesz ozdobić choinkę także mniejszymi jabłkami lub suszonymi krzyżowcami, ale o wiele atrakcyjniejsze są suszone plasterki owoców tropikalnych i przyprawy. Bardzo skuteczne są cytrusy, kiwi, anyż, karambola, kawałki cynamonu i inne. Do suszenia użyj suszarki, piekarnika z gorącym powietrzem lub po prostu grzejnika.

Łupiny orzechów czy słoma?

Łupiny orzecha to kolejny tradycyjny materiał do produkcji łańcuszków bożonarodzeniowych, ozdób i akcesoriów do innych dekoracji. Pompki z łupin orzecha włoskiego z pewnością znają wszyscy, gdyż efektowną dekoracją są połączone muszle z czerwoną kokardką lub całe łańcuszki w połączeniu z innymi naturalnymi rzeczami, takimi jak jagody, jabłka, suszone owoce czy suszone kwiaty. Popularne są także dekoracje i ozdoby ze słomy, jednak wykonanie bardziej skomplikowanych elementów wymaga nie lada umiejętności i dobrze przygotowanego materiału.

Ozdoby można wykonać także z wikliny

Wiklina to naturalny materiał, który w ostatnim czasie cieszy się coraz większą popularnością. Możesz go wyciąć samodzielnie lub skorzystać z oferty wyspecjalizowanych sklepów. Najczęściej wykorzystuje się wiklinę wierzbową lub brzozową. Można z niego stworzyć wiele klasycznych motywów bożonarodzeniowych. Do pracy z wikliną potrzebne są również szczypce, nożyczki, drut, sznurek, klej lub pistolet do topienia. Następnie z wikliny powstaje pożądany kształt, do którego dodaje się inne dekoracje, takie jak trawy, szyszki i inne naturalne przedmioty. Wiklinę można również dalej farbować.

Na drewnie można malować motywy zimowe i świąteczne

Drewniane koła można uzyskać z ciekawie ukształtowanych gałęzi o różnej średnicy. Korę można usunąć z kół lub zachować na nich korę. Następnie możesz pokolorować wnętrze koła według własnego uznania i namalować na nim motyw bożonarodzeniowy lub przykleić lub stopić kawałek innego natury. Jeszcze przed farbowaniem w kole wierci się niewielki otwór umożliwiający zawieszenie lub naciągnięcie charakterystycznej kokardki. Drewniane kółka można wykorzystać np. jako plakietki do prezentów.

Zdecydowałeś się na ogród skalny? Jak i gdzie najlepiej to założyć? Krok po kroku doradzimy Ci jak postępować. Dzięki temu o niczym nie zapomnisz, a Twój ogród skalny będzie Twoją dumą. Odpowiednim czasem na jego założenie jest jesień.

Przed przystąpieniem do prac należy koniecznie wybrać odpowiednie miejsce na ogród skalny. Zdecydowanie nie zaleca się umieszczania ogrodu skalnego pod drzewami, zwłaszcza liściastymi. Rośliny nie miałyby wystarczającej ilości światła, a Twój ogród skalny byłby jesienią pokryty liśćmi, więc nawet nie wyróżniałby się. Rośliny potrzebują światła, ponieważ mogą rozwijać się tylko w cieniu. Docenią kierunek wschodni, gdzie przynajmniej poranne słońce zaświeci na nich.

Mały vs. duża skała

Następnym krokiem jest wielkość skalniaka. Musisz dokładnie przemyśleć, jak duży ma być ogród skalny. Jeśli dysponujesz dużą przestrzenią i nie musisz się w żaden sposób ograniczać, to dokładnie przemyśl, jak często będziesz spędzać dużo czasu na skalniaku. Im większy, tym oczywiście więcej pracy w zakresie konserwacji. Z drugiej strony nawet na niewielkiej powierzchni można stworzyć piękny ogród skalny.

Zakładanie ogrodu skalnego i wybór podłoża

Stwórz ogród skalny na pochyłej powierzchni, najlepiej na zboczu. Najpierw pozbądź się wszystkich chwastów. Jeśli masz płaski ogród, musisz najpierw sztucznie podnieść teren. Zacznij od oczyszczenia gleby z traw, chwastów i przykryj teren grubą warstwą żwiru. Stworzyć skalniak, czyli miejsce na wzniesieniu możesz także użyć klasycznej gleby.

Wybór podłoża zależy od gatunku roślin skalnych. W każdym razie musi być wystarczająco przepuszczalny. Niektórym doświadczonym osobom sprawdziła się klasyczna gleba z dodatkiem piasku i żwiru, inni nie dopuszczają mieszanki składającej się z kompostu, darni, torfu, piasku i żwiru w proporcji 1:1:1:1:2. Można także mieszać mieszankę piasku, kompostu i drobnego żwiru w proporcji 2:2:3. Rośliny skalne generalnie nie lubią zbyt dużej ilości składników odżywczych, można wybrać uboższą glebę. Należy jednak unikać gliny i gruzu.

Zdjęcie: Pixabay

Dobór i ułożenie kamieni

Idealnie jest wybrać jeden rodzaj. Najlepiej taki, który jest powszechnie spotykany w Twojej okolicy. Dzięki temu uzyskasz naturalny wygląd. Odpowiednie kamienie do ogrodu skalnego to granit, piaskowiec, łupek, margiel, trawertyn, tuf lub wapień.

Podczas samego montażu zacznij od największych kamieni i układaj na nich mniejsze. Nie umieszczaj kamieni blisko siebie. Na skalniak powinno pozostać wystarczająco dużo miejsca. Stale monitoruj i pilnuj ogrodu skalnego, aby wyglądał naturalnie i całościowo. Gotową skałę należy pozostawić na zimę. Wiosną można posadzić go odpowiednimi roślinami, np ziele-matki-matki-matki-matki-matki-matki-matki itp.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay