Widok szczęśliwych główek kwiatów może zadowolić każdego. A wraz z nadejściem wiosny z utęsknieniem czekamy na nie, bo są zapowiedzią, że w końcu nadejdzie bardziej słoneczna pogoda. Przeczytaj ciekawe fakty na temat kilku popularnych wiosennych kwiatów.

Stokrotki – Wiosną jako pierwsze na trawie pojawiają się stokrotki. Należą do grupy kwiatów tzw „Okrytozalążkowe”który składa się z ponad 23 000 gatunków. Ich bufiaste spódnice widzimy najczęściej w kolorze białym lub różowym, ale można też spotkać te w kolorze żółtym, fioletowym, czerwonym czy pomarańczowym. Kwiaty są jadalne, dlatego z łatwością można je dodać do sałatki lub ozdobić nimi ciasto.

Czy wiesz, że angielska nazwa „daisy” pochodzi od starego wyrażenia „daes eage”, które oznacza „oko dnia”? Dzieje się tak dzięki ich zdolności do zamykania płatków na noc i ponownego ich otwierania rano.

Hiacynty – Hiacynty słyną przede wszystkim ze swojego zapachu. Istnieje wiele wariantów kolorystycznych. Jako symbol odrodzenia ludzie kładli je na stołach podczas obchodów perskiego Nowego Roku, który przypada w równonoc wiosenną.

Żonkile – Techniczna nazwa tych dumnie wyglądających kwiatów, narcyz, ma swoje korzenie w mitologii greckiej. Kiedy kwitną, ich płatki przypominają małe słońca. W wyniku hodowli powstały tysiące gatunków. W wielu kulturach żonkile są symbolem Wielkanocy.

Sieroty – Nazwa sirôtok w języku angielskim „bratki” pochodzi od francuskiego słowa „pensée”, które oznacza myśl lub umysł. O sierotach wspomina także sztuka Szekspira „Sen nocy letniej” i wykorzystuje się w niej do przygotowania eliksiru miłosnego. Według jednej z legend zostały trafione strzałą Kupidyna, a pośrodku wcześniej białych kwiatów pojawiła się fioletowa plama.

Tulipany – Ten niepowtarzalny wiosenny kwiat został sprowadzony z Turcji do Europy w XVII wieku. W czasach tzw Podczas Złotego Wieku Holandii tulipany stały się bardzo popularne wśród szlachty i były symbolem wysokiego statusu. Biedniejsi ludzie musieli uprawiać rośliny na żywność zamiast kwiatów w swoich ogrodach.

Jedna cebulka tulipana kosztowała wówczas równowartość około 10 rocznych zarobków rzemieślnika. W XVIII wieku cebule wymarłej już odmiany Semper Augustus, które miały skórkę w czerwono-białe paski, były wówczas najrzadszymi i najdroższymi cebulami sprzedawanymi w Holandii. Obecnie kraj upamiętnia swoją bogatą historię tulipanów organizując co roku festiwal.

Irysy – Od czasów starożytnego egipskiego króla Totmesa III irysy uważano za symbol odrodzenia. W Egipcie trzy płatki tęczówki reprezentowały mądrość, wiarę i męstwo. Nazwa irys pochodzi od greckiego słowa oznaczającego tęczę, które odnosi się do wielu odmian kolorystycznych tej rośliny.

Jak podoba Ci się nasz magazyn? Podziel się z nami swoją opinią

Moringa oleifera (Moringa oleifera)

Moringa oleista to drzewo liściaste lub wiecznie zielone (w zależności od lokalnych warunków) pochodzące z Himalajów, które rozprzestrzeniło się w wielu regionach tropikalnych i subtropikalnych. W sprzyjających warunkach dorasta do 12 m wysokości, a pień ma średnio około 30 cm. Moringa ma zwykle zwisające gałęzie i nieuporządkowaną koronę. Rośnie bardzo szybko, do 3 m rocznie, ale w naszych warunkach można ją regularnie przycinać i utrzymywać na wysokości około 1 m, dzięki czemu można ją uprawiać w dużej doniczce jako roślinę przenośną lub doniczkową.

Moringa jako roślina doniczkowa lub przenośna

Wysiew nasion

Nasiona moringi można dość łatwo zdobyć, oferują je także czeskie sklepy internetowe. Nie należy jednak zbytnio zwlekać z wysiewem nasion, gdyż nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania.

Najpierw namocz nasiona w letniej wodzie na 48 godzin, a następnie umieść je w tabletce do wysiewu lub w podłożu z włóknem konika polnego. W temperaturze 18-24°C nasiona kiełkują przez około 4-6 tygodni lub dłużej. Utrzymuj podłoże do siewu zawsze wilgotne, nasiona nie mogą wyschnąć.

Uprawa moringi w doniczkach

Posadź młodą roślinę moringi w dobrze przepuszczalnej glebie z lżejszym dodatkiem piasku. Wymaga regularnego podlewania, ale nie nadmiernego podlewania, a w mieszance pod doniczką nie może pozostać woda. Moringa nie wymaga nawożenia.

Moringa w miesiącach letnich

Latem moringę można uprawiać także na tarasie lub balkonie, jednak wynieść ją na zewnątrz można dopiero w drugiej połowie maja, a do pomieszczenia należy ją przenieść dopiero, gdy temperatura spadnie poniżej 8°C , ale nawet wcześniej, gdyż roślina przestaje rosnąć w temperaturze około 15°C.

Moringa jako roślina użytkowa

W regionach tropikalnych i subtropikalnych moringa jest uważana za tak zwaną superfood, a także pożyteczną roślinę i stanowi ważny element diety.

• Liście spożywa się na surowo w postaci sałatek i gotuje w zupach, ale także suszy. Są źródłem minerałów, witamin i białka.

• Spożywa się także kwiaty o lekko palącym smaku.

• Niedojrzałe strąki są zjadane i.

• Dojrzałe nasiona są prażone i smakują jak orzechy.

• Nasiona zawierają dużą ilość oleju, który otrzymywany jest poprzez tłoczenie i znajduje zastosowanie w kuchni oraz w kosmetyce.

• Korzenie moringi wykorzystuje się także w kuchni

• Z kory drzewa uzyskuje się grube włókno do produkcji mat i mocnych lin.

• Cięte gałęzie moringi służą jako karma dla zwierząt domowych.

Moringa jest również stosowana jako lek

W medycynie wschodniej wykorzystuje się głównie nasiona, liście i korzenie moringi. Jednak w Internecie można łatwo kupić u nas mielone i całe suszone liście.

• Korzenie są skuteczne w zaburzeniach trawienia, przeciwko pasożytom i jako środek przeciwbólowy.

• Liście działają na szkorbut, zwiększają odporność i łagodzą ból, działają na zaburzenia trawienia i wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego.

• Liście wspomagają również produkcję mleka matki.

• Nasiona działają przeciwzapalnie i obniżają gorączkę.

• Proszek z rozdrobnionych nasion służy do oczyszczania mętnej wody.

Nawet nasze domowe drzewa potrafią leczyć. Czy wiesz, co potrafią pędy brzozy lub świerka?

Krzew papierowy (Edgeworthia chrysantha)

Krzew papierowy jest nieco wyjątkowy w naszym regionie, szczególnie pod względem czasu kwitnienia. Kwitnie od lutego do kwietnia, ponieważ jest przyzwyczajony do trudnych warunków życia w swojej ojczyźnie, w Himalajach. Jest wyjątkowy, ale daleki od jedynego. , takie jak elfy lub kwitnący jaśmin.

Kwiaty krzewu papierowego zaczynają tworzyć się późną jesienią i kwitną w kulistych kwiatostanach w kolorze białym, jasnym lub ciemnożółtym i pomarańczowym. Wydzielają ostry zapach, który można wyczuć nawet kilka metrów od krzaka. Kwiatostany wyrastają na końcach nagich gałęzi, gdyż krzew kwitnie zanim wyrosną młode liście. Wynika z tego, że jest to krzew liściasty. Ma około 1,5-2 metrów wysokości. Liście są wąskie i długie, ciemnozielone z szarawym spodem.

Jak wyhodować papierowy krzak

Lubi pełne słońce lub półcień i wymaga wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej, bogatej w próchnicę gleby. Przed posadzeniem krzewu przykryj dno dołka dojrzałym kompostem. Krzew jest mrozoodporny do -15°C, dlatego należy go sadzić przy ścianie skierowanej na południe lub wschód, co zapewni mu ochronę. Przed zimą ułóż wokół krzaka wysoką warstwę ściółki lub liści. Młode rośliny można także chronić przed zimą przez pierwsze dwa, trzy lata, przykrywając je.

Wczesną wiosną przycinaj tylko uszkodzone gałęzie, ale unikaj głębokich cięć. Roślina generalnie źle znosi cięcie, należy więc rozjaśnić tylko starsze kawałki, pozwolić młodym roślinom swobodnie rosnąć.

Dlaczego krzak nazywa się papierem?

Łyko krzewu papierowego wykorzystuje się w Japonii do produkcji wysokiej jakości, tradycyjnego, czerpanego papieru zwanego washi lub mitsumata, jak w Japonii nazywa się cały krzew.

Z drugiej strony taśmy washi, które sprzedawane są u nas również jako taśmy dekoracyjne, z nadrukiem i samoprzylepne, produkowane są także z innych, naturalnych materiałów. Można je wytwarzać z ryżu, włókien bambusa, konopi lub z kory drzew morwowych lub krzewów mitsumata, czyli z krzewów papierowych.

Czy czujesz, że jedzenie na Twoim talerzu mogłoby być znacznie bardziej kolorowe i wciągające? Kolory Twoich potraw są monotonne i nudne, a Ty chciałbyś to zmienić i jednocześnie zrobić coś dla swojego zdrowia? Zatem daj się zainspirować i uzupełnij swoje kulinarne kreacje kwiatami ze swojego ogrodu, łąki czy lasu. Nie ma się czym martwić, jadalne kwiaty można dziś znaleźć na talerzach wielu znakomitych restauracji. Jednak nie są one tylko ozdobą, oczarują Cię także swoim oryginalnym aromatem i nadadzą potrawom niezwykły smak. Mogą być łagodne i aromatyczne, lekko ostre lub gorzkie. Istnieje niezliczona ilość kolorów i smaków, a Ty możesz wybierać według własnego gustu.

Kwiaty jadalne mają długą tradycję

Choć może się to tak nie wydawać, kwiaty jadalne nie są niczym nowym. Znali je już nasi przodkowie, którzy wykorzystywali pędy i kwiaty niektórych roślin do aromatyzowania i wzbogacania potraw. Kwiaty były nie tylko ozdobą świątecznych stołów, ale także składnikiem rozmaitych likierów i tajemniczych eliksirów. Kwiaty były już używane jako dekoracja i aromat w starożytnych Chinach, Grecji, Rzymie i Indiach. Współczesna sztuka kulinarna powraca do tej tradycji. Kwiaty jadalne są nie tylko piękne, ale zwiększają przyjemność ze spożywania posiłków i korzystnie wpływają na stan psychiczny człowieka. Zbierając kwiaty w naturze, jednocześnie zrelaksujesz się, wzmocnisz swoje ciało i pozwolisz odpocząć ciału i duszy.

Nie wszystkie rośliny są jadalne

Jeśli zdecydujesz się na kwiaty jadalne, miej na uwadze, że nie wszystkie kwiaty, które lubisz, nadają się do dekoracji i spożycia. Należy znać kwiaty jadalne i unikać roślin trujących, z jakiegoś powodu niejadalnych lub zbyt gorzkich. Te, które zostały poddane działaniu środków chemicznych, również nie są odpowiednie. Zawsze próbuj używać mniejszej ilości kwiatów, aby upewnić się, że nie jesteś na nie uczulony. Osoby z alergią na pyłki powinny unikać kwiatów jadalnych.

Gdzie znaleźć jadalne kwiaty?

Zdecydowałeś się na wykorzystanie kwiatów jadalnych, ale nie wiesz gdzie je kupić? Jedną z opcji jest zakup tych kwiatów, ale to nie jest tak zabawne, nawet jeśli unikniesz ryzyka użycia nieodpowiednich roślin. Sprzedawcy oferujący kwiaty jadalne w większości przypadków potrafią udowodnić, że kwiaty te nie zostały poddane obróbce chemicznej i są całkowicie zdrowe. Chociaż taniej jest uprawiać lub zbierać kwiaty, będziesz musiał sam przestrzegać zasad i podczas zbierania sprawdzić, czy wyrosły w odpowiednim środowisku. Te dekoracje na talerze możesz także wyhodować w domu, w doniczkach, na przykład za oknem.

Jakie kwiaty użyć do dekoracji lub jako aromat

To roślina uniwersalna, którą można zastosować niemal wszędzie, także na talerzu. Roślina lecznicza, baza wielu perfum, a także roślina ozdobna w suszonych pęczkach, również będzie ozdobą Twoich potraw. Może być składnikiem wypieków i przypraw, drobne fioletowe kwiatki upiększą i dodadzą smaku słodyczom i deserom. W podobny sposób można wykorzystać także chabry, na przykład w połączeniu z różnymi rodzajami mięty. Na przykład kwiaty nagietka nadają się do sałatek i pikantnych potraw. Przeciwdziałają one działaniu wolnych rodników i korzystnie wpływają na trawienie. Kwiaty bratków to klasyka dekoracji, która szczególnie nadaje się do zimnych kuchni. Oprócz pięknego wyglądu są także łagodnym afrodyzjakiem. Na talerz warto dodać np. kwiaty.

Klasyczne kwiaty w kuchni

Stokrotkę tradycyjnie wykorzystuje się w kuchni, można ją znaleźć na przykład w sałatkach, koktajlach czy lodach. Poprawi to Twój oddech i lepsze trawienie. Fiołki lecznicze stosowane są w cukierkach, można je kandyzować i działają przeciw różnym stanom zapalnym. Kwiaty begonii dobrze komponują się zarówno z daniami słonymi, jak i słodkimi, kwiaty cukinii można nadziewać lub zawijać i smażyć. Królowa kwiatów, róża, specjalizuje się także w sztuce kulinarnej. Aromat i kolor potrafią ożywić nawet matowe dania. Goździki działają pozytywnie na nerwy, chryzantemy są bardzo smaczne. Wiśnie, pierwiosnki afrykańskie i pierwiosnki można również dobrze wykorzystać w kuchni.

Nie zawsze musisz zimować fuksję w pomieszczeniu. Wiele z nich przy niewielkiej pomocy może przetrwać na świeżym powietrzu. Fuksje są popularnymi kwiatami ze względu na wspaniałe kwiaty i różnorodność gatunków. Jeśli uprawiasz jeden z oryginalnych gatunków fuksji lub jego hybrydy, nie zawsze musisz przechowywać je w pomieszczeniu na zimę. Można zastosować także inne techniki.

Fuksje odkryto po raz pierwszy w Ameryce Południowej w XVII wieku i nazwano je na cześć niemieckiego lekarza i botanika Leonharta Fuchsii.

Jak zimować fuksję na zewnątrz

Jeśli nie możesz przezimować fuksji w zaciszu własnego domu, koniecznie wypróbuj unikalną kanadyjską metodę, dzięki której oryginalne gatunki i ich mieszańce mogą przetrwać w warunkach zewnętrznych. A z czego się składa? Wystarczy zakopać je w ogrodzie i przykryć sianem i ściółką. Na początek przytnij wszystkie fuksje na wysokość od 20 do 30 cm. Naprawdę radykalnej interwencji nie trzeba się bać – na wiosnę znów zaatakuje.

W międzyczasie wykop w ogrodzie dół o głębokości około 60 cm i wyłóż go materiałem, który dobrze izoluje roślinę przed niekorzystnymi temperaturami zewnętrznymi. Może to być na przykład siano, słoma lub suche liście. Pozostaw roślinę w doniczce i połóż ją na boku w dołku. Wskazane jest wystarczające pokrycie roślin korą lub przykrycie ich gałązkami świerkowymi, dzięki czemu przeżyją bez problemów.

Zdjęcie: Pixabay

Jak dbać o fuksje zimujące

Zostaw fuksje zimujące w ziemi losowi przez całą zimę i wykop je na początku marca. Przytnij je ponownie (usuń wszystkie słabe i chore pędy), a następnie przesadź i dobrze nawoż. Zobaczysz, że bardzo szybko się wybarwią i wkrótce zaczną kwitnąć.

Tradycyjna metoda zimowania fuksji

Istnieją jednak również tradycyjne sposoby. A co z nimi? Pod koniec sezonu wegetacyjnego przenieś doniczki w kolorze fuksji z patio lub balkonu do pomieszczenia. Powinno to być pomieszczenie o temperaturze od 8 do 10 stopni Celsjusza. Następnie skróć pędy roślin do około ⅓ ich długości i ogranicz podlewanie zimą do 1 raz w tygodniu. Nie zdziw się opadającymi liśćmi fuksji – roślina jest w stanie hibernacji i nie potrzebuje ich. Jednak nawet w przypadku braku liści nigdy nie wolno dopuścić do całkowitego wyschnięcia gleby, ponieważ wtedy roślina umrze.

WSKAZÓWKA: Rodzime gatunki fuksji botanicznej, takie jak Fuchsia corymbifolia, F. excorticata aka i F. magellanica 'Globosa’, można zimować na zewnątrz.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay