Ta wegetarianka to prawdziwy lot zmysłów, zaczynając od aromatycznego smaku, a kończąc na niesamowitym smaku.

Składniki na Risotto z pieczonymi pomidorami, mozzarellą i bazylią:

2 łyżki stołowe. Oliwa z oliwek

1 cebula, drobno posiekana

300 g ryżu arborio

kieliszek białego wina

750 ml gorącego bulionu warzywnego

100 g pomidorków koktajlowych

mała garść drobno posiekanych liści bazylii plus kilka dodatkowych małych listków do podania

25 g parmezanu

150 g mozzarelli, pokrojonej na małe kawałki

Zobacz więcej:

Sposób przygotowania:

Włącz piekarnik na 200C. Na patelni rozgrzać oliwę, dodać cebulę i smażyć na małym ogniu przez 8-10 minut, aż będzie złocista. Dodaj ryż do cebuli i dobrze wymieszaj, aż się nią pokryje. Wlać wino i gotować przez 2 minuty, aż się wchłonie. Wlać gorący bulion i szybko wymieszać ryż. Włóż naczynie do piekarnika i piecz ryż przez 10 minut.

Wyjmij z piekarnika i dodaj pomidory, bazylię, połowę parmezanu i trochę przypraw. Całość rozpłaszczamy grzbietem łyżki, a następnie równomiernie układamy kawałki mozzarelli w risotto. Posyp pozostałym parmezanem i oliwą z oliwek. Włóż naczynie z powrotem do piekarnika i piecz wszystko przez kolejne 10-15 minut, aż ryż będzie ugotowany. Odstawić na kilka minut, posypać kilkoma listkami bazylii i podawać.

Chociaż w Hiszpanii spożycie mięsa zwycięża miażdżąco, ryba To nadal kolejny filar naszej diety. Bierzemy około 12 kilogramów na osobę średni rok na każdego Hiszpana ponad 8 kilogramów świeżych ryb i kolejne 4 kilogramy konserw rybnych. , według . Tak naprawdę to odkąd w swojej ofercie w 2018 roku umieścił tzw puszki naturalnego łososia które możemy teraz znaleźć w sprzedaży w ich supermarketach.

Naturalny łosoś to dobry surowiec do przygotowywania różnorodnych i zdrowych potraw. Przede wszystkim wyróżnia się tym, że wśród ryb błękitnych czy tłustych jest wyłączona z wykazu m.in tuńczyk, Na przykład. Oznacza to, że może być ich częścią częściej. trzy lub cztery porcje ryb tygodniowo które są zalecane przez Hiszpańską Agencję Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia (AESAN).

Ten Hacendado naturalny łosoś Jest dostępny w pojemniku z trzema puszkami, każda zawierająca 50 gramów produktu, a jego zwykły koszt to 3,95 euro. Teraz do 3,80 euro. Wśród jego składników znajdziemy tylko łosoś, woda i sóli radzą, że „aby cieszyć się całym smakiem i właściwościami produktu”, należy go spożyć w całości od razu po otwarciu, chociaż można go przechowywać w lodówce zakrytej płynem nie dłużej niż 24 godziny.

Poławiany jest przez firmę Pesquera TransAntartic i importowany przez tę firmę galicyjski Escurís, SL, podmiot założony w 1939 roku przez Manuela Escurísa, biznesmena bez doświadczenia w branży, który zbudował jedną z najbardziej charakterystycznych fabryk konserw w Galicji, z siedzibą w (A Coruña). Na etykiecie też to podają łosoś złowiono w Chile, głównego producenta tej ryby w Ameryce Łacińskiej i drugiego na świecie, zaraz po Norwegii. W ostatnich latach handel łososiem w tym kraju rósł co roku o ponad 10%.

Podsumowując, jest to naturalny łosoś Hacendado czasami brakowało go na półkach Mercadony a klienci byli nim zaskoczeni, pokazując, że jest to jeden z produktów gwiazdorskich. W kontekście czysto żywieniowym jego wartości wskazują łącznie 143 kalorie na 100 gramów pożywienia 1,8 grama węglowodanów (mniej niż 0,5 grama cukrów) oraz 7,5 grama tłuszczu (1,4 grama tłuszczów nasyconych). Taka ilość lipidów w innych produktach spożywczych, takich jak czerwone mięso, wskazywałaby, że mamy do czynienia z niewskazaną przekąską.

kwasy tłuszczowe omega-3

Natomiast w przypadku łososia należy wziąć pod uwagę kwasy omega 3, których stanowi aż 2,5 grama na 100 sztuk i jest podstawowym składnikiem odżywczym dla zdrowia serca i naczynia krwionośne. Jeśli chodzi o sól, która, jak widzieliśmy, jest jednym z wymienionych składników, widzimy, że po odsączeniu osiąga ona 0,75 grama, a nawet 1,2 grama masy nettoco skłania nas do dwóch wniosków: łososia przed spożyciem należy bardzo dobrze odsączyć i w żadnym wypadku nie przesadzić, biorąc pod uwagę, że wskazują one maksymalnie 5 gramów dziennie.

Zaleca się spożywanie łososia, ponieważ wykazano, że zawiera on jednonienasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe obniżają poziom cholesterolu LDL, tzw złyi stymulują produkcję HDL, Dobrze, co przekłada się na lepszą kondycję mięśnia sercowego i tętnic, które są czystsze od tłuszczu. Dostarcza także przeciwutleniaczy poprzez karotenoidy związane z. Wyróżnia się także zawartością witamin, gdyż pokrywa 71% i 23% zalecanego spożycia odpowiednio dla grup B oraz D i E.

Idealny składnik poké

Jest bogata w fosfor, dostarczając prawie połowę zalecanej ilości, a także w jod, potas i selen. Ale oprócz tego kompendium zalet, łosoś nie przestaje być modny w kuchni i ostatnio przeżyło dziwny renesans dzięki daniu, które już tu zostanie: poké. Jest to jeden z podstawowych produktów rodzimej kuchni hawajskiej, który dostarcza białka zwierzęcego poprzez ryby takie jak tuńczyk lub ośmiornica oraz białka roślinnego dzięki wodorostam i warzywom, których podstawą jest zwykle ryż, taki jak.

Śledź tematy, które Cię interesują

Nieodparte kokosy

To nie dramat, z kokosami z pewnością sobie poradzisz, ale żeby zrobić z nich naprawdę świetne cukierki, nie spiesz się i przygotuj je dokładnie tak, jak powinny. Żadnych skrótów, żadnych ulepszeń. Tylko właściwa procedura!

Orzechy kokosowe: 3 składniki i ubijanie w łaźni wodnej

Mówi się, że piękno tkwi w prostocie, a w przypadku kokosów także smak. Do przygotowania potrzebne będą tylko 4 dobrze oddzielone białka, 300 g granulowanego cukru i 150 g wiórków kokosowych. Wystarczą tylko trzy składniki, aby mieć w domu pyszne kokosy jak z cukierni. A co z procesem? Sztuczką naszych babć było ubijanie w kąpieli wodnej i tego też trzeba się nauczyć.

Aby śnieg był naprawdę lekki i po prostu idealny, należy go ubić w kąpieli wodnej. Oznacza to, że będziesz potrzebować nie tylko trzepaczki, ale także garnka z wrzącą wodą, do którego umieścisz drugi garnek lub miskę, która jest większa i będzie stała na krawędzi garnka. Para unosząca się z gorącej wody ogrzeje dno miski lub mniejszego garnka. Wystarczy więc na dno dużego garnka wlać tylko kilka centymetrów wody, musi ona być bardzo gorąca aż do wrzenia.

Zarówno miska, jak i trzepaczka muszą być oczyszczone z wszelkich zabrudzeń i muszą być doskonale odtłuszczone. Dla bezpieczeństwa można je natrzeć połówką cytryny. Sok usunie ostatnie możliwe ślady tłuszczu.

Miskę z żółtkami stawiamy na garnku i zaczynamy ubijać na małych obrotach, stopniowo zwiększając obroty, a także partiami dodajemy cukier. Białka z cukrem utworzą sztywną, błyszczącą masę, w którą można następnie delikatnie wmieszać wiórki kokosowe.

Jak przygotować kokos na kokosy i je upiec

Zaleca się jednak najpierw krótkie podsmażenie kokosa na suchej patelni lub krótkie upieczenie go w piekarniku w temperaturze 170°C. Kokos będzie ładnie pachniał, będzie częściowo suchy i dzięki temu lepiej wchłonie wilgoć z ubitego śniegu. Delikatnie „owiń” kokos w śnieg szpatułką lub drewnianą łyżką.
Można też użyć świeżo startego miąższu kokosa i mówi się, że kokosy nie mają sobie równych.

Kokosy pieczemy w piekarniku nagrzanym do 150°C. Przygotuj blachę do pieczenia wyłożoną papierem do pieczenia, na której będziesz formować łyżką kupki o wielkości około 4 cm, lub możesz posypywać papier kokosami za pomocą końcówki i torebki do dekoracji. Piec kokosy, aż zmienią kolor na różowy, około 15 minut.

Po upieczeniu poczekaj, aż ostygną i nigdy nie przechowuj ich w plastiku. Idealna jest torba papierowa, karton lub blaszane pudełko.

Źródła: lifee.cz, kucharkaprodceru.cz

Przepisy na bułki jajeczne wywodzą się z USA, inspirowane kuchnią azjatycką. Ich kształt jest bardzo podobny do chińskich sajgonek, różnią się jednak składem ciasta i nadzieniem. Zwykle do mąki i arkusza jajek umieszcza się mieszankę kapusty lub innych warzyw lub wieprzowiny.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o bułkach jajecznych.

Wszystko, co musisz wiedzieć o przepisach na bułki jajeczne

Historia bułek jajecznych jest wciąż niepewna. Niektóre źródła podają, że to Lung Fong z Nowego Jorku wynalazł tę słynną przystawkę w 1925 roku.

Inne źródła podają, że szef kuchni Henry Low z nowojorskiej restauracji Port Arthur. Jego przepis pojawił się w książce kucharskiej „Gotuj w domu po chińsku” z 1928 roku, nie zawierał jednak kapusty, podstawowego składnika tego dania, jakie znamy dzisiaj.

Przed dwoma wzmiankami o przepisie znajduje się przepis z 1917 roku, który znajduje się w chińskiej książce kucharskiej, ale nie ma on nic wspólnego ze współczesnymi bułeczkami jajecznymi. To bardziej jak.

Mimo, że są pyszne, bułki jajeczne należy jeść w małych ilościach, bo nie są najzdrowszą opcją. Ponieważ są smażone w kąpieli olejowej, są pełne tłuszczów nasyconych i kalorii.

Jedna bułka dostarcza od 200 do 250 kalorii i 10-15 g tłuszczu. Zawiera także 417mg soli. Na jednym nigdy nie poprzestaniesz, dlatego warto je jeść odpowiedzialnie.

Jakie są nadzienia do bułek jajecznych?

Najczęściej bułki jajeczne nadziewane są różnymi rodzajami mięsa, najczęściej wieprzowiną. Można znaleźć także mięso z kaczki, kurczaka, baraniny czy krewetek.

W składzie znajdziemy także dużo warzyw, przede wszystkim marchewkę, cebulę, seler i kapustę.

Dla wegetarian dostępne są również bułki jajeczne nadziewane wyłącznie warzywami i tofu, które dla lepszego smaku zawierają również czosnek i imbir.

Bułki jajeczne niekoniecznie zawierają jajko

Przepis na bułki jajeczne ulegał na przestrzeni czasu wielu zmianom. Choć przepis z 1917 roku, pierwszy wzmiankujący o podobnym daniu, był bardziej nadziewanym omletem, to dzisiejsze danie może nie zawierać w składzie jajek.

Roladki jajeczne smażone są w kąpieli olejowej

Roladki jajeczne smażone są zazwyczaj na gorącym oleju, co nadaje im szczególnego smaku, ale także sprawia, że ​​są bardzo bogate w tłuszcze nasycone.

Na ich ilość wpływa rodzaj użytego oleju. Jeśli gotujesz je w domu, możesz użyć oleju kukurydzianego lub z orzechów laskowych, który jest odporny na bardzo wysokie temperatury.

Możesz przygotować zdrowszą wersję bułek jajecznych w domu

Jeśli chcesz ugotować bułki jajeczne w domu, możesz to zrobić w frytkownicy, co jest znacznie zdrowszą opcją. W ten sposób będą miały mniej kalorii i będą zawierały mniej tłuszczów nasyconych.

W kilku krajach istnieją odmiany bułek jajecznych

W Wietnamie chả giò przygotowywane jest z arkuszy ryżu nadziewanych wieprzowiną, fasolą mung, grzybami i warzywami, podawane z sosem z sosu rybnego, startej marchewki, chili, soku z limonki, cukru, czosnku i octu.

W Korei Południowej znajdziesz Gyeran-mari, którego nazwa oznacza również bułkę jajeczną. Nie ma to jednak wiele wspólnego z amerykańską wersją przepisu. Zawiera zieloną cebulę i marchewkę, do których można dodać dowolne inne składniki.

Lumpia to popularne danie na Filipinach. Podaje się je do specjalnych posiłków i zupełnie różni się od amerykańskich bułek jajecznych.

Bułeczki Jajeczne vs. pakiety wiosenne

Sajgonki na pierwszy rzut oka można pomylić z bułeczkami jajecznymi, ponieważ wyglądają bardzo podobnie. Istnieją jednak między nimi pewne różnice. Po pierwsze, mają silne korzenie w kuchni kantońskiej.

Można je smażyć w kąpieli olejowej, piec lub zapiekać na kuchence. Można je nadziewać mielonym mięsem wieprzowym, marchewką, cebulą, pędami bambusa i grzybami shiitake. Roladki jajeczne smażone są na oleju i mają znacznie grubszą powłokę.

Sosy do bułek jajecznych

W restauracji bułeczki jajeczne podawane będą z sosem śliwkowym, sosem słodko-kwaśnym, sosem orzechowym lub sosem hoisin. Jeśli jesz je w domu, możesz dodać dowolny sos. Może to być prosty sos sojowy, ale także sos czosnkowy z miodem lub .

Ta klasyczna lampka bożonarodzeniowa oprócz magicznego smaku ma także magiczny aromat dzięki typowym dla tego sezonu przyprawom. A przygotowanie jest tak proste, że nie potrzeba nawet wagi kuchennej.

Składniki potrzebne na klasyczny świąteczny budyń:

1 łyżeczka rodzynki

1 łyżeczka Mąka samorosnąca

1 łyżeczka drobno starte masło (około 115 g)

1 łyżeczka brązowa bułka tarta

1 łyżeczka cukier

1 łyżeczka surowe orzechy wymieszać orzechy

1 łyżeczka cynamon

1 opakowanie wanilii

1 łyżeczka mleko

1 duże jajko

masło, do smarowania

Na krem ​​maślany:

85 g masła

100 g cukru

200 ml śmietanki

1 łyżeczka ekstrakt waniliowy

Sposób przygotowania:

Aby przygotować budyń, wlej pierwsze sześć filiżanek do miski, a następnie wymieszaj z mlekiem i jajkiem. Po dokładnym wymieszaniu przekładamy do wysmarowanej tłuszczem formy na budyń.

Przykryj podwójną warstwą folii posmarowanej masłem, robiąc pośrodku zakładkę, aby budyń mógł wyrosnąć. Zawiąż folię szczelnie sznurkiem, a następnie umieść ją w naczyniu do gotowania na parze lub dużej patelni z taką ilością delikatnie gotującej się wody, aby sięgała do połowy wysokości miski. Gotować na parze pod przykryciem przez 2 i pół godziny. Podczas gotowania sprawdzaj poziom wody, w razie potrzeby dodaj więcej. Jeżeli podajesz budyń od razu, rozpakuj go i przełóż na głęboki talerz.

Na krem ​​maślany:

Wszystko włożyć do rondla i doprowadzić do powolnego wrzenia, mieszając. Pozostawić do bulgotania przez 2-3 minuty, ciągle mieszając, aż cukier się rozpuści, a sos nabierze bladokarmelowego koloru i lekko zgęstnieje. Zdjąć z ognia. Kremem polej budyń i udekoruj mieszanką całych orzechów.

Jeśli lekarze, a także Twoja matka, nadal nalegają, abyś jadł więcej owoców, dzieje się tak dlatego, że zawierają one błonnik, dużą ilość wody i… Jeśli chodzi o to drugie, Być może kiedykolwiek zastanawiałeś się nad przyjmowaniem suplementów., ale w rzeczywistości przy zdrowej diecie nie są one potrzebne. Warzywa to w ogóle prawdziwa bomba witaminowa, a jedną z najpopularniejszych jest witamina C. Jeśli myśleliście, że można ją znaleźć tylko w owocach cytrusowych, to nawet w tych nie.

Pomarańcza to z pewnością owoc, który przychodzi na myśl, gdy myślimy o witaminie C, jednak nie jest to owoc najbogatszy w ten składnik. , pomarańcze zawierają 50 miligramów na 100 gramów masy. Ilość tę uważa się za bardzo wysoką, gdyż każdego dnia potrzebujemy 60 miligramów witaminy C, aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu. MAPA szacuje, że zwykła pomarańcza waży około 225 gramów, więc zjedzenie jednej pomarańczy pokrywa już całe dzienne zapotrzebowanie na witaminę C.

Są to pokarmy, które pod względem witaminy C przewyższają pomarańcze, ale bardziej pod tym względem wyróżnia się czerwona papryka i pietruszka. Pierwsza dodaje prawie 128 miligramów witaminy C na 100 gramów, a pietruszka 133 miligramy w tej samej ilości. W każdym razie istnieją dwa owoce, które są jeszcze bogatsze w ten związek., ale bardzo trudno go znaleźć w supermarketach w Hiszpanii. W Ameryce Łacińskiej najłatwiej spotkać acerole i camu camu.

Bomby z witaminą C

Są to owoce jesienne, które wyglądem przypominają wiśnie lub małe jabłko, po dojrzeniu mają kolor czerwony i mają słodko-kwaśny smak. Krajem, który produkuje najwięcej aceroli na świecie, jest Brazylia, ale jej pochodzenie leży w basenie Morza Śródziemnego. Konkretnie to obliczono Acerola zawiera około 1700 miligramów witaminy C na 100 gramów które spożywamy: czyli prawie 35 razy więcej niż pomarańcze i około 28 razy więcej, niż potrzebujemy dziennie.

W każdym razie owoc ten występuje również szczególnie w rejonie Amazonki i zawiera do 40 razy więcej witaminy C niż pomarańcze. Camu Camu to nic innego jak 2000 miligramów tej substancji na 100 gramów masy stanowi zatem kwotę 33 razy większą niż to, czego potrzebujemy każdego dnia. Jeśli na nie natkniesz się, wygląda jak duże winogrono, ma fioletową skórkę, żółty miąższ w środku i ma kwaśny smak.

[]

Ale po co marnować tak dużo witaminy C. Jeśli pewnego dnia nafaszerujemy się tymi owocami, czy utworzymy rezerwy na inne dni? Cóż, nie, nadmiar witaminy C jest wydalany z moczem, Tak więc w rzeczywistości nie trzeba popadać w obsesję na punkcie spożywania tej substancji. Jak wyjaśniono powyżej, jedna pomarańcza zapewnia nam całą potrzebną witaminę C, ale to samo zapewnia miska truskawek. Oczywiście witamina C szybko się utlenia i rozkłada pod wpływem ciepła, dlatego najlepiej dostarczać ją ze świeżymi owocami lub surowymi warzywami.

Uczciwe kwoty

Nadmiar witaminy C jest zdarzeniem bardzo mało prawdopodobnym, ale może powodować biegunkę, nudności, wymioty, zgagę, skurcze brzucha i ból głowy. Z tego powodu, Lekarze zalecają, aby nie przekraczać bardzo dużej ilości 2000 miligramów witaminy C dziennie, czyli tyle, ile reprezentuje 100 gramów camu camu i które można szybko osiągnąć również za pomocą aceroli.

Witaminę C od dziesięcioleci kojarzono z zapobieganiem infekcjom, takim jak przeziębienie, ale jest to mit. Spożywanie zimą pokarmów zawierających witaminę C nie zapobiegnie przeziębieniu ani nie sprawi, że będzie ono trwało krócej. Jednakże, Witamina C w dalszym ciągu jest bardzo ważną substancją, której nie powinniśmy zaniedbywać w codziennym życiu.. Jak wyjaśniają, witamina C jest bardzo silnym przeciwutleniaczem.

Oznacza to, że zwalcza szkody spowodowane przez wolne rodniki w komórkach naszego ciała. „Wolne rodniki to związki, które powstają, gdy organizm przekształca żywność, którą spożywamy, w energię. Ludzie są również narażeni na działanie wolnych rodników obecnych w środowisku poprzez dym papierosowy, zanieczyszczenie powietrza i słoneczne promieniowanie ultrafioletowe„wyjaśnia NIH. Ale oprócz tego witamina C jest również niezbędna organizmowi do produkcji kolagenu i wchłaniania żelaza z pożywienia.

Śledź tematy, które Cię interesują

Jedna z pierwszych wersji sałatki ziemniaczanej trafiła do nas najprawdopodobniej za pośrednictwem czeskich legionistów, którzy jeszcze rok po I wojnie światowej przebywali w Rosji. W tym czasie skosztowali kilku lokalnych potraw, które po powrocie z radością przygotowali w Czechach. Z biegiem czasu ta sałatka ziemniaczana stała się jednym z naszych tradycyjnych dań, które co roku przygotowujemy na świąteczny stół.

Oryginalny przepis z 1826 roku

Nawet jeśli ktoś uważa czeskich legionistów za importerów przepisu, to u nas już było podobne danie, które Magdalena Dobromila Rettigová napisała w swojej książce kucharskiej w 1826 roku. Jej resztki sałatki, zwanej też mieszaną sałatką wiejską, składały się z gotowanych ziemniaki, majonez i cebula, uzupełnione wszelkiego rodzaju resztkami jedzenia z poprzednich dni.

Rodzaje sałatek ziemniaczanych

W porównaniu do oryginalnych przepisów, dziś do sałatki ziemniaczanej dodajemy gotowane warzywa korzeniowe, jajka na twardo i pikle. Każda rodzina ma jednak swój własny przepis, który może różnić się tylko jednym składnikiem. Niektórzy dodają jabłka, szynkę, salami, buraki, rzodkiewki, a nawet grzyby. Jeśli i Ty jesteś miłośnikiem grzybów, to z pewnością pokochasz z nimi sałatkę ziemniaczaną!

Przygotowanie ziemniaków i grzybów

Najpierw ugotuj 400 g ziemniaków razem ze skórką. Gdy będą miękkie odlać wodę i pozostawić do ostygnięcia. Następnie obierz je i zmiażdż na tarce. Do sałatki ziemniaczanej można dodać świeże borowiki, kurki, pieczarki lub gołębie. Jednak nie można pomylić się także z grzybami marynowanymi. 150 g grzybów pokroić w kawałki i delikatnie podsmażyć na oleju. Pomiń ten krok w przypadku grzybów w puszkach.

Doprawianie sałatki

Do pokrojonych w kostkę ziemniaków dodać 2 łyżki octu, łyżkę pełnotłustej musztardy, sól, pieprz, drobno posiekaną cebulę wraz z piklami i miękkimi grzybami. Można również użyć 50 ml oleju roślinnego lub odrobiny majonezu. Gotową sałatkę ziemniaczaną podawaj posypaną świeżą natką pietruszki, szczypiorkiem lub majerankiem.

Źródła: native.seznamzpravy.cz, vlasta.czl, prozeny.cz