Zbierz znajomych na Święta Bożego Narodzenia i podawaj im pieczoną czerwoną cebulę. To danie jest łatwe w przygotowaniu, dzięki czemu nie będziesz długo przebywać w kuchni.

Składniki na Pieczona czerwona cebula z ricottą:

6 średnich czerwonych cebul, przekrojonych na pół

2 łyżki oliwy z oliwek

85 g masła, pokrojonego w kostkę

10 g oregano

3 ząbki czosnku, drobno starte

1 łyżeczka czarny kminek

300 g ricotty

chleb, do podania

Zobacz więcej:

Sposób przygotowania:

Rozgrzej piekarnik do 160°C. Połóż cebulę przekrojoną stroną do góry na dużej blasze do pieczenia, pozostawiając odstęp między kawałkami. Na każdy plasterek cebuli nałóż oliwę i posmaruj masłem. Dobrze sezonuj. Posyp połową gałązek oregano, obróć cebulę i wlej na patelnię 100 ml wody.

Piecz przez 1 godzinę, następnie obróć cebulę przekrojoną stroną do góry i piecz przez kolejne 30 minut, aż cebula będzie karmelizowana, miękka i lepka – nóż powinien łatwo przejść przez nią. Dodaj odrobinę wody i zeskrob wszystkie karmelizowane kawałki. Pozostawić do lekkiego ostygnięcia.

W międzyczasie rozpuść pozostałe 50 g masła w małym rondlu na średnim ogniu, mieszając, aż zacznie brązowieć i pachnie orzechowo. Z pozostałych gałązek oregano obierz i drobno posiekaj, następnie dodaj do garnka wraz z czosnkiem, nasionami czarnuszki i przyprawami. Gotuj przez 2-3 minuty, aż zacznie pachnieć. Zdjąć z ognia i przelać do żaroodpornej miski.

Gdy będzie gotowy do podania, lekko dopraw ricottę solą, a następnie rozłóż ją na dużym talerzu. Na wierzchu ułóż cebulę, polej sosem z pieczenia i posmaruj sosem maślanym. Podawać z chrupiącym pieczywem.

Znana osoba niedawno wzięła udział w programie Más Vale Tarde firmy LaSexta, którego celem było przygotowanie przepisu na doskonałego morszczuka, aby móc cieszyć się tą rybą w znacznie zdrowszy sposób. Do swojego przepisu dodał paprykę, składnik chwalony przez m.in. który podał bardzo interesujący fakt na temat tego warzywa.

Dietetyk i członek Hiszpańskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, znanego ogółowi społeczeństwa z tego, że jest modnym dietetykiem w telewizji, zapewniła, że ​​„pieprz ma 10 razy więcej witaminy C niż pomarańcza”, co jest bardzo nieliczne ludzie o tym wiedzą i to bez wątpienia może zachęcić do jego stosowania w kuchni.

Korzystając z okazji, Sewilijczyk o tym przypomniał, dlatego przypomniał, jak ważna jest jego obecność w naszej diecie.

Niezbędny element diety śródziemnomorskiej

Dieta śródziemnomorska jest wysoce zalecana przez ekspertów ze względu na liczne korzyści, jakie niesie ze sobą dla naszego zdrowia. Jednym z niezbędnych w nim pokarmów są i ich dobroczynne właściwości dla organizmu, wśród których nie sposób nie wspomnieć o papryce.

Stała się podstawowym elementem diety śródziemnomorskiej, zarówno jako składnik, jak i główny element przepisu. Dzięki temu możemy je wykorzystać zarówno w klasycznym stir-fry, jak i w paelli, escalivadzie czy faszerowanej papryce. W zależności od regionu można z nich skorzystać, przyrządzając je inaczej, ale w każdym przypadku można cieszyć się ich ciekawymi właściwościami.

Papryka pochodzi z Ameryki Południowej, a konkretnie z rejonu Meksyku, Peru i Boliwii, a do Europy dotarła z pomocą Kolumba po jego powrocie z Ameryki w 1493 roku. W XVI wieku jej uprawa rozprzestrzeniła się już na całą Hiszpanię , skąd rozprzestrzenił się na resztę Europy i świata. Jej przybycie na stary kontynent oznaczało wielki postęp kulinarny, gdyż uzupełniło, a nawet zastąpiło, do innej powszechnie stosowanej przyprawy, takiej jak czarny pieprz.

Właściwości zdrowotne pieprzu

Pieprz to produkt szeroko stosowany w naszej gastronomii, wchodzący w skład dań tradycyjnych, ale także najbardziej awangardowych receptur. Oprócz walorów smakowych warto poznać jego liczne zalety. dla zdrowia, wśród których należy podkreślić:

• Niskokaloryczne spożycie: Dzięki dużej zawartości wody i niskiej zawartości kalorii papryka jest pokarmem, który należy wziąć pod uwagę podczas stosowania diet lub planów kontroli wagi i odchudzania, choć konieczne będzie zastosowanie odpowiedniej metody gotowania. Ponadto zawartość błonnika zapewnia uczucie sytości, co ma tę zaletę, że wiąże się to z utratą wagi.
• Przeciwutleniacze: Papryka jest bogata w selen, a także wyróżnia się zawartością prowitaminy A, witamin C i E oraz innych karotenoidów, takich jak kapsantyna. W ten sposób pomaga zapobiegać chorobom układu krążenia, a także niektórym rodzajom nowotworów i patologiom zwyrodnieniowym.
• Wspomaga diurezę: Ze względu na bogactwo potasu i brak sodu jest warzywem sprzyjającym diurezie. Zwiększając produkcję moczu, eliminowane są zarówno płyny, jak i substancje odpadowe.
  
• Funkcja jelit: Będąc pokarmem bogatym w błonnik, ma wszystkie zalety, które zapewnia, w tym zapobieganie i łagodzenie zaparć. Dodatkowo pomaga także zapobiegać chorobom przewodu pokarmowego, niektórym rodzajom nowotworów, obniża poziom cholesterolu we krwi oraz poprawia kontrolę poziomu glukozy we krwi, szczególnie u osób chorych na cukrzycę.
• Korzyści dla kobiet w ciąży i dzieci: Papryka jest wskazana w diecie kobiet w ciąży ze względu na zawartość kwasu foliowego. Jest to witamina, która sprzyja prawidłowemu rozwojowi cewy nerwowej płodu, głównie w pierwszych tygodniach ciąży. Pomagają również zapobiegać niedoborom kwasu foliowego u dorastających dzieci, których wymagania są większe.

Jakie są różnice między paprykami w zależności od ich koloru?

W kuchni możemy spotkać paprykę o różnej barwie, co ma związek z fazą jej dojrzewania, co wiąże się ze zmianą smaku i ceny. W miarę dojrzewania papryki zmieniają swój skład odżywczy i chociaż zielone papryki są już bogate w witaminy i bardzo zdrowe, w miarę dojrzewania podwajają zawartość witamin. witaminę C i aż dziewięciokrotnie zwiększyć poziom beta-karotenu, prekursor witaminy A. W każdym razie papryka jest bogata w przeciwutleniacze, niezależnie od jej koloru.

W tym sensie powinieneś wiedzieć, że zielona papryka to ta, która nie jest w pełni dojrzała, a ponieważ zbiera się ją przed żółtą lub czerwoną, jest bardziej ekonomiczna. Ze swojej strony papryka żółta lub pomarańczowa znajduje się w pośredniej fazie dojrzewania, jest słodsza od poprzedniej, ale nie tak słodka jak papryka czerwona, a ponadto zawierają więcej witamin i większy wkład odżywczy. Na koniec mamy paprykę czerwoną, czyli tę, która osiąga największą dojrzałość, jest najsłodsza i dostarcza najwięcej składników odżywczych, ma najwyższą zawartość witamin i błonnika oraz jest bogata w likopen.

Śledź tematy, które Cię interesują

Chcąc podać na świątecznym stole idealną sałatkę ziemniaczaną, warto postawić na wysokiej jakości, domowy majonez. Nie martw się długimi i skomplikowanymi przygotowaniami, to tylko przesądy. Uwierz mi, nawet najlepszy majonez ze sklepu nigdy nie będzie lepszy od tego, który rzetelnie przygotujesz w domu. A jeśli skorzystasz ze wskazówek doświadczonego szefa kuchni i sędziego popularnego czeskiego konkursu MasterChef, Jana Punčochára, nigdy się nie pomylisz. „Wystarczy przestrzegać procedury, a wszyscy odniosą sukces” – mówi.

Pochodzenie majonezu? Oto jest pytanie!

Majonez z pewnością pierwotnie pochodził z Europy, ale nie jest do końca jasne, czy był to Hiszpania, czy Francja. Podobno po raz pierwszy przyrządzono go na Minorce w XVIII wieku. Jednak w tym czasie wyspa znajdowała się pod panowaniem Francji, z czego wynika, że ​​była bardzo popularna w kuchni francuskiej.

Zawsze wysokiej jakości składniki

Według Jana Punčochářa dla uzyskania zadowalającego rezultatu zawsze ważny jest dobór wysokiej jakości składników: „Ludzie często o tym zapominają i starają się trochę zaoszczędzić. Zaufaj, że wynik nie będzie tego wart.” Dlatego zawsze korzystaj ze źródeł domowych lub kupuj od rolników.

Zwróć uwagę na prawidłową temperaturę

Bardzo ważne jest także zwrócenie uwagi na temperaturę, w jakiej będziemy używać poszczególnych składników. „Naprawdę musimy na to uważać. Temperatura żółtka musi być taka sama jak temperatura oleju. W przeciwnym razie nie będą się dla nas łączyć” – wyjaśnia popularny szef kuchni.

Ile oleju

Wskazuje również, jaką ilość oleju należy dodać, jeśli dodasz go więcej niż potrzeba, stracisz nie tylko odpowiednią konsystencję, ale i pyszny smak. Jan Punčochář radzi, aby zawsze lepiej przygotować majonez do sałatki nieco cieńszy, bo ziemniaki go „rozciągną”.

Domowy majonez według Honzy Punčochářa

Najpierw ostrożnie ubij 1 surowe żółtko z 1 łyżeczką musztardy, szczyptą soli, pieprzu i cukru. Następnie stopniowo dodawaj kropla po kropli od 125 do 150 ml oleju i stopniowo ubijaj go w mieszance, aż uzyskasz pożądaną konsystencję. Dodaj kilka kropli octu do smaku. Gotowy majonez ostygnie w lodówce.

Powiązane artykuły

www.toprecepty.cz, www.slate.com, www.apetitonline.cz

Odnosi się to do procesu wytwarzania sosu, podczas którego składniki są mielone razem w celu uzyskania gładkiej pasty.

Oto, jak możesz zrobić sos pesto w domu, aby wprowadzić odrobinę włoskiego smaku do swojej kuchni.

Jak zrobić najlepszy sos pesto w domu

zawiera bazylię, oliwę, orzeszki piniowe, czosnek i ser (najczęściej parmezan lub pecorino). Bazylia, ze swoim świeżym i mocnym smakiem, jest głównym składnikiem i to ona nadaje mocny kolor sosowi.

Dziś można delektować się wieloma odmianami nowoczesnego pesto, w tym wersjami czerwonymi i pomarańczowymi z południowych Włoch oraz podobnymi zielonymi sosami z całego świata.

Pesto to sos, który z łatwością można przygotować w domu. Nie potrzeba więcej niż 10-15 minut, a efekt jest pyszny.

Użyj tłuczka i moździerza

Jeśli chcesz, aby sos pesto miał autentyczny smak i konsystencję, musisz go przygotować za pomocą moździerza i tłuczka. Prawdą jest, że ręczne mielenie składników wymaga większego wysiłku. Ponadto sos nie będzie tak kremowy, jak w przypadku użycia robota kuchennego.

Trzeba jednak wziąć pod uwagę fakt, że w jej pierwotnej wersji występują drobne ziarna, które nadają jej specyficzną fakturę.

Zmiażdżenie bazylii w moździerzu tłuczkiem pomaga zachować jej żywy kolor.

Jeśli używasz robota kuchennego, ostrze nagrzewa się, a ciepło przekazywane jest do liści bazylii. Dodatkowo orzeszki piniowe zamienią się w pastę, przez co konsystencja sosu pesto będzie nieodpowiednia.

Spróbuj i . Jest proste i łatwe w przygotowaniu.

Używaj robota kuchennego ostrożnie

To naturalne, że nie zawsze masz czas na zrobienie sosu pesto w domu za pomocą tłuczka i moździerza. Robot kuchenny pozwala zaoszczędzić dużo czasu, ale należy go używać ostrożnie.

Urządzenie może sprawić, że sos będzie zbyt gładki, dlatego aby zachować ziarnistą konsystencję, naciskaj przycisk krótkimi, kilkusekundowymi sesjami.

Nie dodawaj orzeszków piniowych na początku, dopiero po wymieszaniu bazylii z oliwą i parmezanem.

Delikatnie potraktuj liście bazylii

Aby uzyskać autentyczny, domowy sos pesto o niezapomnianym smaku, warto użyć prawdziwej genueńskiej bazylii. Roślina ta otrzymała klasyfikację Denominazione di Origine Protetta (Chroniona Nazwa Pochodzenia), która podkreśla wysoką jakość produktów wytwarzanych lokalnie.

Nawet jeśli nie masz pod ręką bazylii genueńskiej, możesz użyć dowolnej innej. Trzeba pamiętać, że liście bazylii zawierają polifenole, które ulegają utlenianiu i dlatego pod wpływem tlenu czernieją.

Aby tego uniknąć, wybieraj bardzo świeże liście, które nie są przebarwione ani podarte. Umyj je w zimnej wodzie, bo ciepła lub gorąca woda je zwiędnie. Następnie dokładnie je osusz ręcznikiem kuchennym.

Wybieraj składniki najlepszej jakości

Pesto to stosunkowo prosty sos. Wersja klasyczna wymaga tylko sześciu składników. Idealnie byłoby użyć bazylii genueńskiej ChNP z małymi listkami, liguryjskiej oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia, sera Parmigiano Reggiano (w wieku 24 miesięcy) i sera pecorino sardo.

Jeśli uda Ci się je zdobyć, czeka Cię prawdziwa kulinarna uczta. Rzeczywistość jest taka, że ​​jeśli nie jesteś we Włoszech, bardzo trudno je znaleźć, a nawet jeśli to zrobisz, będą bardzo drogie.

To nie jest powód, aby rezygnować z robienia pesto w domu. Kup najświeższą bazylię, jaką znajdziesz, z nieuszkodzonymi zielonymi liśćmi. Ilości Parmigiano Reggiano i pecorino sardo w przepisie są niewielkie, więc możesz kupić najlepszą wersję, jaką znajdziesz.

Wybierz odpowiedni kształt makaronu

Sos pesto można stosować do każdego rodzaju makaronu, ale dla najlepszego efektu użyj trofie lub trenette. To klasyczne formy pochodzące z Ligurii. Jeśli nie możesz go znaleźć, równie odpowiednie są gemelli, fusilli i casarecce.

Zrób pesto z ziemniaków i fasolki szparagowej

W Ligurii istnieje danie zawierające ziemniaki i fasolkę szparagową. Tradycyjnie podaje się go z długim makaronem trenette lub krótkim trofie.

To danie pochodzi z Genui. To nieco bardziej kremowa wersja klasycznego sosu pesto, dzięki zawartości skrobi ziemniaczanej.

Spróbuj sosu pesto z innych ziół

Istnieją wersje pesto, które zawierają inne rodzaje ziół lub zieleniny. Rukola to dobry wybór, podobnie jak szpinak lub .

Można też zrobić pesto miętowe, ale trzeba dodać szpinaku, żeby złagodzić mocny miętowy smak. Zamiast orzeszków piniowych użyj migdałów.

Z brokułów można nawet zrobić sos pesto. Użyj dwóch filiżanek brokułów z jedną filiżanką bazylii i masz pyszny sos.

Inne zioła, które można wykorzystać do przygotowania pesto to kolendra, pietruszka, szczypiorek czy czosnek.

Wypróbuj różne rodzaje orzechów i nasion

Orzeszki piniowe są kremowe i mają wyjątkowy smak, ale można je zastąpić, jeśli chcesz zmienić przepis na pesto. Orzechy włoskie i migdały są powszechnym wyborem nawet we Włoszech. Jest nawet salsa di noci, specjalność północnych Włoch, która w rzeczywistości jest pesto z orzechów włoskich.

Pesto pistacjowe to kolejny smaczny wybór. Przygotowywana jest specjalnie na Sycylii z surowych pistacji, soku z cytryny, oliwy z oliwek, tartego sera i czosnku z kilkoma listkami świeżej bazylii, solą i pieprzem. Jeśli nie lubisz orzechów lub masz na nie alergię, możesz użyć nasion takich jak słonecznik, dynia lub sezam.

Spróbuj kolorowego pesto

Pesto nie musi być zielone. Istnieją wykwintne włoskie przepisy na pesto, pomidory czy pomarańcze.

Pesto alla siciliana lub pesto rosso oznacza pesto sycylijskie i ma bogaty czerwony kolor pomidorów.

Zamiast bazylii i czosnku głównymi składnikami są świeże pomidory i serek ricotta, które łączą się w kremowym sosie. Niektóre wersje wykorzystują suszone pomidory, które dodają jeszcze mocniejszego smaku.

Pesto kalabryjskie robi się również z pomidorów i ricotty, ale zawiera czerwoną paprykę i jest lekko pikantne dzięki dodatkowi peperoncino.

W przeciwieństwie do innych rodzajów włoskiego pesto, to jest gotowane. Paprykę, pomidory i cebulę podsmażamy na oliwie z pierwszego tłoczenia, następnie mieszamy i dodajemy ser i peperoncino.

Prawidłowo przechowuj sos pesto

Jeśli nie będzie przechowywany w optymalnych warunkach, sos pesto zmieni kolor z zielonego na brązowy. Domowe pesto można przechowywać w lodówce od czterech do pięciu dni, a otwarte, kupione w sklepie słoiki można przechowywać w lodówce od 7 do 10 dni.

Pod wpływem tlenu zmieni się jego kolor, dlatego przed zamknięciem pojemnika i włożeniem go do lodówki należy na wierzch nałożyć niewielką ilość oliwy z oliwek.

Można zrobić wegańskie pesto

Wegański sos pesto możesz w bardzo łatwy sposób przygotować w domu. Wystarczy nie dodawać sera i wykorzystać resztę składników. Jeśli jednak chcesz zastosować wegańską alternatywę dla parmezanu, możesz dodać tofu lub odżywcze drożdże.

Ten domowy szpinak jest pełen zdrowych składników odżywczych i sprawi, że Twój obiad stanie się zdrową ucztą.

Składniki na szpinakowy falafel:

150 g szpinaku baby

400 g ciecierzycy z puszki, odsączonej

1 ząbek czosnku, posiekany

1 łyżeczka mielony kminek

1/2 małej pęczka natki pietruszki, drobno posiekanej

2 łyżki stołowe. zwykła mąka

1 łyżka. oliwa z oliwek plus dodatkowo do obtoczenia

Zobacz więcej:

Sposób przygotowania:

Rozgrzej piekarnik do 180 stopni za pomocą termowentylatora. Blachę wyłóż papierem do pieczenia. Wszystkie składniki falafela, z wyjątkiem oliwy z oliwek, włóż do robota kuchennego i lekko dopraw. Mieszaj, aż uzyskasz grubą mieszaninę.

Lekko posmaruj dłonie oliwą z oliwek, następnie nabierz 1 łyżkę stołową mieszanki falafelowej i uformuj 16 kulek, które ułóż na blasze do pieczenia. Każdy z nich delikatnie dociśnij dłonią. Posmaruj 1 łyżką oliwy z oliwek i piecz przez 20-25 minut, aż ciasto się zetnie i będzie złociste, obracając się w połowie czasu.

Ponad 300 badaczy poparło manifest żądający od administracji hiszpańskiej i europejskiej , aby to zrobić zapobiec wyginięciu gatunku.

On Rada ds. Rolnictwa i Rybołówstwa Unii Europejskiej określa ograniczenia dotyczące połowów węgorza. Zalecenie społeczności naukowej, jakie ta organizacja ma na stole, jest, podobnie jak w 2022 r., jasne i donośne: całkowity zakaz połowu węgorzy. Zero połowów.

(Anguilla Anguilla) była rybą niezwykle liczną w Europie i Afryce Północnej. Jednak około 1980 roku się zaczęło zawalić się, przy spadku o ponad 90% wykrywalnym na wszystkich etapach złożonego cyklu życiowego gatunku. Ogromny spadek liczebności węgorzy znajduje odzwierciedlenie w zmniejszenie obszaru dystrybucjico na Półwyspie Iberyjskim przekracza 80% w ciągu ostatnich 100 lat.

[]

Czerwona Księga Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), stanowiąca punkt odniesienia w ocenie stanu ochrony gatunków w skali globalnej, uznaje węgorza europejskiego za gatunek Krytycznie zagrożony (CR). Jest to maksymalny poziom zagrożenia, krok przed wyginięciem.

Węgorz europejski jest bardziej zagrożony niż węgorz europejski Iberyjski orzeł cesarski, ryś iberyjski, panda wielka lub goryl górski, gatunek, którego zły stan zachowania jest znacznie lepiej poznany. Jednakże węgorz nadal jest poławiany, sprzedawany i zjadany.

Nauka ostrzega, że ​​obecnie jakiekolwiek wykorzystanie węgorza jest niezrównoważone. „Zaprzestanie działalności handlowej wokół węgorza nie gwarantuje jego odnowy, ponieważ na jego upadek wpływają różne czynniki. Jednakże, Kontynuowanie tego stosowania gwarantuje, że powrót do zdrowia nie nastąpi„, ostrzega Miguel Clavero, badacz ze Stacji Biologicznej Doñana – CSIC.

W najbliższym czasie spotka się Europejska Rada ds. Rolnictwa i Rybołówstwa, która określi ograniczenia w połowach poszczególnych gatunków. Co do zasady decyzje podejmowane są na podstawie raportów Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES). „W przypadku węgorza Rada była głucha na to zalecenie przez ponad 20 lat– podkreśla naukowiec.

Od 2000 r. zaleca się unikaj połowów węgorzylub sprowadź je do „wartości możliwie bliskich zeru”. Jednak zarówno w 2022, jak i 2023 r. ICES zaleciła całkowity zakaz, który musi dotyczyć wszystkich rozmiarów, wszystkich pór roku, wszystkich siedlisk i dowolnego przeznaczenia.

Cel: zero połowów

Rola, jaką Hiszpania odegrała, za pośrednictwem Ministerstwa Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności w Radach Europejskich, polegała na próbie uzyskania możliwie największej infrastruktury do eksploatacji węgorza.

„Hiszpania ma szansę zmienić swoje stanowisko i zaangażować się w ratowanie węgorza przed wyginięciem” – deklaruje Clavero. Dokument, który jest obecnie wspierany przez ponad 300 badaczy, wskazuje, że cel zerowego złapania Oznacza to również kontrolę nielegalnych połowów (handel węgorzami jest zbrodnią przeciwko dzikiej przyrodzie, która generuje najwięcej pieniędzy na świecie) oraz konieczność wyeliminowania wszelkiego rodzaju marketingu produktów z węgorza.

Ochrona węgorza europejskiego leży również w kompetencjach Ministerstwa ds. Przemian Ekologicznych i Wyzwań Demograficznych. Z nauki jest to zalecane włączenia węgorza europejskiego do hiszpańskiego katalogu gatunków zagrożonych. Status gatunku spełnia warunki włączenia i można go nawet uznać za gatunek w sytuacji krytycznej (SC), zgodnie z kryteriami opublikowanymi przez samo ministerstwo.

Śledź tematy, które Cię interesują

Spróbuj słodyczy i cukierków jabłkowych!

Słodycze po prostu należą do świąt. Ale nie muszą być pełne mąki. Z łatwością przygotujesz także desery, słodycze i po prostu różne smakołyki, na przykład z jabłek czy suszonych owoców. Czy znasz salami jabłkowe od Marie Janků-Sandtnerovej, pyszną szarlotkę lub pieczone jabłka?

Salami jabłkowe według Sandtnera

Z pewnością można zjeść też dobre jabłko, ale rodzynki, migdały czy cynamon po prostu dobrze komponują się z jabłkami. Dodatkowo możesz przerobić jeszcze gorsze jabłka z własnych zbiorów lub kupić paczkę tanich jabłek w dowolnym supermarkecie. Również żaden ze składników Cię nie zaskoczy. Większość z nich zapewne masz w domu, resztę znajdziesz na półkach każdego sklepu spożywczego.

Kolejną zaletą salami jabłkowego według przepisu Sandtnera jest to, że nie jest ono pieczone, a jego przygotowanie jest niezwykle proste. Jedynym mankamentem jest niezbyt efektowna prezentacja tego deseru, ale i to da się z łatwością uchwycić na talerzu.

Salami jabłkowe przyrządza się z tartych jabłek, ciasteczek i rodzynek oraz innych smakołyków, z których szybko przygotowuje się masę salami. Warto wówczas owinąć je papierem do pieczenia, aby zachować kształt salami i móc je kroić po ułożeniu. Niektórzy używają też folii, ale papier sprawdza się równie dobrze i nie da się go skleić ani rozerwać.

Przepis na słodkie i niepieczone salami jabłkowe

Czego będziesz potrzebować? Syrop zagotowany ze 100 ml wody i 300 g cukru pozostawić na kuchence do wystygnięcia, zetrzeć na tarce 700 g jabłek skropionych sokiem z cytryny, dodać także posiekane 10 biszkoptów baby i 100 g grubo posiekanych rodzynek ze szczyptą startej skórki cytrynowej .
Wszystko dobrze wymieszaj i krótko gotuj. Powstanie gęsta masa, do której następnie dodasz kolejne 10 drobno startych ciastek i 50 g zmielonych migdałów.

W ten sposób powstaje gęste ciasto, które układamy na papierze do pieczenia w postaci długiego makaronu, owijamy salami i skręcamy końce papieru jak cukierek, aby salami się nie rozpakowało, lub rozwałkowujemy rękoma i pozostawiamy do wyschnięcia swobodnie. Po stwardnieniu salami kroi się w szersze krążki. Można je udekorować kilkoma listkami migdałów.

Jeśli masz ochotę na słodkie salami, zrób kilka jego wariacji. Można użyć kokosa, orzechów gotowanych z salsą, a może pęczka suszonych owoców.

Warto spróbować także nadziewanych pieczonych jabłek

Kolejnym łatwym i bardzo smacznym przepisem są pieczone jabłka. To bardzo słodki deser nawet bez dużej ilości cukru, miodu czy dżemu. Jabłka możesz wypełnić czym chcesz, ale nie zapominaj, że ten deser zawsze podawany jest na gorąco.

Z całych jabłek wycinamy gniazda nasienne, tak aby w przeciwnym wypadku pozostało całe jabłko. Można wtedy napełnić cztery jabłka np. mieszanką 40 g roztopionego masła zmieszanego z 50 g cukru, pół łyżeczki cynamonu, szczyptą gałki muszkatołowej i kilkoma łyżkami płatków owsianych. Napełnij jabłka mieszanką i piecz w piekarniku aż do całkowitego ugotowania, co zajmuje około 40 minut w temperaturze około 180 °C.

Jabłka można też napełnić posiekanymi suszonymi owocami, orzechami i konfiturą, a może cynamonem z miodem i innymi dodatkami według własnego uznania.

Powiązane artykuły

Źródła: vareni.cz, Fresh.iprima.cz

Jeżeli chcesz w słoiczku zapewnić sobie dodatkowe zdrowie na chłodną porę roku, przygotuj przepis na kurkumę z miodem, zwaną też złotym miodem. Przygotowuje się go prosto i szybko, z zaledwie dwóch składników, a opcjonalnie można dodać także przyprawy.

Dodatek pieprzu ułatwia wchłanianie proszku kurkumy przez organizm / Shutterstock

Sposób przygotowania

Sposób przygotowania jest bardzo prosty i bardzo szybki. Wystarczy dobrze wymieszać wszystkie składniki i wlać mieszaninę do słoiczka. Dodatek pieprzu ułatwia wchłanianie kurkumy przez organizm. Jest to opcjonalne, ale dodaje pikantnego kopa i jest również pełne korzyści.

Kiedy i jak można spożywać kurkumę z miodem

Kombinacja zwana „złotym miodem” uznawana jest za silny naturalny antybiotyk.

Ma ogromną przewagę nad syntetycznymi antybiotykami, ponieważ nie powoduje negatywnego wpływu na florę jelitową. Faktycznie pobudza rozwój zdrowych bakterii. Ponadto wysoka zawartość polifenoli, witamin i minerałów korzystnie wpływa na leczenie schorzeń zapalnych i różnego rodzaju nowotworów.

Najczęściej tę kombinację stosuje się w walce z przeziębieniem i grypą. Już od pierwszych objawów przeziębienia lub grypy preparat można stosować w następujący sposób:

• pierwszego dnia co godzinę spożywa się 1/2 łyżeczki;
• drugiego dnia 1/2 łyżeczki spożywa się co dwie godziny;
• trzeciego dnia spożywać 1/2 łyżeczki 3 razy dziennie.

Kurację można kontynuować przez kolejne 5 dni, stosując 1 łyżeczkę dziennie rozcieńczoną w ciepłym mleku lub ciepłej herbacie.

Aby efekt kuracji złotym miodem lub kurkumą z miodem dał optymalne rezultaty, mieszaninę składników trzyma się w ustach aż do rozpuszczenia. Nie połykać szybko i nie pić bezpośrednio po nim wody.

W leczeniu zapobiegawczym pół łyżeczki można spożyć w ciepłej, nie gorącej herbacie lub w szklance wody. Wspomaga także trawienie, ale także stymuluje układ odpornościowy.

Ponadto spożywana 1/2 łyżeczki przed posiłkami pomaga złagodzić problemy z gardłem i płucami. Spożywany w trakcie posiłku wspomaga trawienie, a po posiłku wspomaga pracę jelita grubego i nerek.

Ostrożny! Złotego miodu nie zaleca się osobom chorym na cukrzycę, cierpiącym na choroby pęcherzyka żółciowego, hemofilię czy nadciśnienie.

Odkryj także przepis na kolejny eliksir na zdrowie organizmu w słoiczku.