Sadzenie towarzyszące to coś, co może zaoszczędzić pieniądze. Na przykład marchew do wzrostu potrzebuje wystarczającej ilości składników odżywczych, odpowiedniej struktury gleby, wystarczającej ilości (ale nie za dużej) światła słonecznego i ochrony przed niektórymi szkodnikami, a także odpowiedniej ilości wilgoci w glebie. Warunki te mogą pomóc w stworzeniu roślin, które wybierzesz do uprawy z marchewką. Ale uważaj, choć są odpowiedni partnerzy, są też tacy, którzy nie nadają się do marchwi. Zastanów się dokładnie, jakie rośliny połączysz.

Najlepsze rośliny towarzyszące marchwi

Poniższa tabela pokazuje, które rośliny nadają się do uprawy w bezpośrednim sąsiedztwie marchwi. Przeczytasz także, jakie korzyści mają te rośliny dla Twojej marchwi.

Marchew ma swoich wrogów

Pietruszka, koper, seler, koper włoski, pasternak czy ziemniaki nie są odpowiednią kombinacją dla marchwi. Jeśli je posadzisz, możesz spodziewać się pewnych problemów. Na przykład koper włoski nie jest odpowiednią rośliną towarzyszącą dla wielu gatunków, ponieważ hamuje ich wzrost. Niewłaściwie dobrane rośliny mogą powodować nie tylko spowolnienie wzrostu, ale także walkę o składniki odżywcze, zwiększone ryzyko niektórych chorób (i ich szybkie rozprzestrzenianie się), przyciąganie większej liczby szkodników i nie tylko.

Zdjęcie: Unsplash

W każdym dużym ogrodzie rosną drzewa owocowe. Aby mieć z nich obfite zbiory, trzeba o nie regularnie dbać. Chodzi tu głównie o ich koszenie i nawożenie. Z naszego przeglądu dowiesz się, czego wymagają od Ciebie drzewa wiosną, latem i jesienią.

W artykule przeczytasz jak dbać o:

jabłoń

Jabłoń to jedno z naszych najpopularniejszych drzew owocowych. Trzeba o nią dbać od wiosny do jesieni. Zimą drzewo odpoczywa.

Wiosna

Wiosna to czas, kiedy jabłoń budzi się z zimowego snu i zaczyna przygotowywać się do nowego wzrostu. Ważne jest, aby sprawdzić drzewo i usunąć wszelkie suche, uszkodzone lub chore gałęzie, które mogą zagrażać jego zdrowiu. Nawozić kompostem lub innym nawozem organicznym, najlepiej na bazie mączki kostnej. Cięcie należy wykonywać tylko wtedy, gdy nie ma zagrożenia nocnymi przymrozkami, czyli najwcześniej w kwietniu.

Lato

Miesiące letnie są krytyczne, ponieważ wtedy rozwijają się owoce. Podlewaj drzewo, ale nie za często. Ważne jest, aby usunąć z pnia pędy, które mogą pojawić się pod koroną. Niepotrzebnie pobierają składniki odżywcze. Pozbądź się także chorych owoców, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.

Jesień

Jesienią owoce dojrzewają, a po ich zebraniu rozpoczyna się zimowanie. Oprócz zbierania zdrowych owoców, pozbądź się tych złych, w tym suchych liści i martwych gałęzi. Przed zimą można po raz ostatni nawozić drzewko i zalecamy ściółkowanie gleby wokół drzewa. Zapobiegnie to przedostawaniu się mrozu do korzeni. Korę warto wapnować aż do korony, aby owady nie składały w niej jaj.

Gruszka

Gruszka jest dość łatwa w pielęgnacji. Trzeba jednak od czasu do czasu zwrócić na to uwagę, powiemy Ci, jakiego rodzaju.

Wiosna

W miesiącach wiosennych upewnij się, że gleba jest dobrze przygotowana i wzbogacona w składniki odżywcze, takie jak azot i fosfor. W przeciwnym razie zastosuj nawóz szczególnie z tymi substancjamiI. Podobnie jak w przypadku jabłoni, na gruszy usuń martwe gałęzie. Pamiętaj, że gruszki do wzrostu potrzebują dużo światła słonecznego, dlatego nie należy ich sadzić w pobliżu ani w cieniu.

Lato

Latem ważne jest, aby drzewo było podlewane. Grusza potrzebuje dużo wody, aby utrzymać zdrowe liście i owoce. Podlewaj go w małych ilościach, ale wystarczająco często. O wilgotną glebę wokół niego zadbasz poprzez ściółkowanie. Jeśli zauważysz, że liście lub owoce zostały zaatakowane przez szkodniki, należy się ich pozbyć, najlepiej za pomocą naturalnych oprysków.

Jesień

Podobnie jak w przypadku jabłoni, prawdą jest również to, że jesienią trzeba zebrać wszystkie owoce – te dobre i te złe. Nadmiar owoców można ugotować na zimę. Zalecamy również ściółkowanie gleby i nakładanie wapna na pień, aby owady nie składały w nim jaj.

Drzewo brzoskwiniowe

Brzoskwinie to doskonały wybór dla każdego ogrodnika pragnącego cieszyć się smacznymi owocami. O to drzewo owocowe należy dbać przez cały rok.

Wiosna

Najważniejszą czynnością wiosenną jest cięcie. Wskazane jest, aby zrobić to przed kwitnieniem. Wiosną wystarczy oczyścić koronę z suchych gałęzi i obciąć te, które wchodzą do wnętrza korony. Czynność tę należy wykonać dopiero po ustąpieniu wiosennych przymrozków. Przed kwitnieniem, na przełomie wiosny i lata, pędy należy przyciąć o około jedną trzecią.

Lato

Przycinanie letnie powinno być wykonywane przez doświadczonego ogrodnika. Około dwie trzecie pąków kwiatowych jest usuwanych. Niektórym może się to wydawać dużo, ale brzoskwinia rośnie bardzo szybko, a kwitnie i dojrzewa jeszcze szybciej. Zachowaj ostrożność podczas podlewania brzoskwiń. Powinny być regularnie nawilżane, ale jeśli zostaną nadmiernie podlane, ich system korzeniowy zacznie gnić.

Jesień

Przycinanie czeka na Ciebie także jesienią. Za pomocą ostrego nożyca lub piły ogrodowej należy pozbyć się suchych, starych lub chorych gałęzi. Nie bój się prawidłowo ogolić brzoskwini. Muszą zostać na nim tylko zdrowe gałęzie i gałęzie, bo tylko te przeżyją zimę i na wiosnę będą mogły ponownie zacząć kwitnąć. Nie zapomnij ich wybielić.

Morela

Morele są również bardzo popularne na Słowacji i są stosunkowo łatwe w uprawie.

Wiosna

Drzewo morelowe jest bardzo podobne do drzewa brzoskwiniowego. Wiosną możesz pomóc jej rosnąć nawozami zawierającymi azot, fosfor i potas. Tnie się go głównie wiosną, a także w cieplejsze dni do jednej trzeciej swojej wielkości. Im starsze drzewo, tym rzadziej je wycinasz, maksymalnie przez pierwsze dwa lata.

Lato

To drzewo potrzebuje minimalnej ilości wody, ale zapewnij mu trochę wilgoci tu i ówdzie, szczególnie w suchszym sezonie letnim. Morela jest podatna na szkodniki. Drzewa są zwykle opryskiwane pestycydami, ale nie latem, ponieważ tracą one również pożyteczne owady. Ekspert w specjalistycznym sklepie doradzi Ci w sprawie przygotowania, podpowiemy, że spray należy stosować w bezwietrzny dzień.

Jesień

Jesienią powtórz nawożenie, ale tym razem mieszanka nie musi mieć dużej zawartości azotu (uzupełniana jest szczególnie wiosną). Jeśli posadziłeś morele jesienią, będziesz je również ciąć jesienią. W każdym razie musisz pozbyć się starych i zgniłych gałęzi. Zaleca się wapnowanie drzewa i ponowne przeczekanie wiosny.

Nektarowy

Z trio moreli, brzoskwiń i nektarynek to trzecia z nich jest najtrudniejsza w pielęgnacji. To naprawdę zależy od odmiany, którą uprawiasz.

Wiosna

Nektarynki sadzi się wyłącznie wiosną i właśnie wtedy można cieszyć się nimi najbardziej. W przypadku większych drzew należy nawozić glebę poprzez ściółkowanie, a także dostarczać im niezbędnych składników odżywczych w postaci nawozu – wybieraj zwłaszcza te o dużej zawartości azotu. Jeśli podczas sadzenia dodałeś już wystarczającą ilość nawozu, masz spokój na pięć lat i wystarczy tylko dobrze mulczować glebę.

Lato

Dojrzewanie nektarynek trwa około 4 do 5 miesięcy. Jeśli nie będziesz miał wystarczającej ilości ciepła przez kilka miesięcy z rzędu, prawdopodobnie nie będziesz w stanie ich uprawiać. Będziesz go także regularnie podlewać przez cały okres dojrzewania (czyli praktycznie od wiosny). Jeśli nektarynka zacznie dobrze kwitnąć, nie trzeba jej ścinać latem.

Jesień

Jesienią ścina się go dopiero wtedy, gdy z drzewa opadną już wszystkie owoce i liście. Musisz pozbyć się wszystkich suchych, słabych, chorych i uszkodzonych pędów. Jesienią drzewo można ponownie nawozić (nie potrzeba dużo azotu), aby mogło pobierać składniki odżywcze nawet zimą.

Wiśniowe drzewo

Każda odmiana wiśni wymaga nieco innej pielęgnacji. Opowiemy więc, co je łączy.

Wiosna

Nie bój się zapewnić wiśniowi odpowiedniego wiosennego cięcia. Powinno pozostać tylko kilka gałęzi szkieletowych i mniejszych gałęzi, które są zdrowe i mocne. W pierwszych latach nie trzeba nawozić młodej wiśni, po około 5 latach można to zrobić. Można nawozić razem z pierwszym podlewaniem – jeśli masz odmiany późne, wystarczy w maju.

Lato

Nawet latem uważaj na niezdrowe gałęzie i stopniowo się ich pozbywaj. Na zdrowym drzewie kwiatów jest naprawdę dużo, a do niektórych gałęzi mogą być potrzebne słupki łączące (najlepiej drewniane), aby nie złamały się pod ciężarem owocu. Można nawozić pod koniec lata, niektórzy zalecają ptasie odchody.

Jesień

Jesienią ściółkuje się ją, ale maksymalnie na głębokość 10 centymetrów, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Powinieneś zbierać suche liście, ponieważ mogą przenosić choroby na ziemię, a tego na pewno nie chcesz. Możesz obejrzeć suche gałęzie, dobrze wapnować pień i ponownie poczekać na wiosnę.

Śliwka

Śliwka niewątpliwie należy do popularnych drzew letnich. Aby wyhodować zdrowe plony, należy o nie dbać.

Wiosna

Śliwę ścina się wczesną wiosną, zwykle w marcu lub kwietniu. Oprócz tradycyjnego cięcia zalecamy również usunięcie wszystkich gałęzi pod koroną, które zaczęły rosnąć zimą. Podlewaj śliwkę razem z nawozem, ale zbyt duża ilość wody wyrządzi więcej szkody niż pożytku.

Lato

W czasie lotu śliwa potrzebuje znacznie więcej wody (szczególnie młode drzewko). Podlewaj wzdłuż całego systemu korzeniowego, a nie tylko przy pniu. Ponadto śliwa jest bardzo podatna na szkodniki, zwłaszcza mszyce i ślimaki. Jeśli ich nie usuniesz, zjedzą liście i zniszczą plony. Drzewo rośnie nawet latem, przynajmniej raz w miesiącu sprawdzaj, czy nie ma martwych gałęzi i gałęzi, które wycinasz.

Jesień

Jesienią śliwkę przycinaj tylko sporadycznie. Już na przełomie lata i jesieni zaczyna wydawać smaczne owoce, które można zjeść lub ugotować. Dojrzałe śliwki przybierają ciemnofioletowy kolor i zaczynają mięknąć. Jeśli zdecydujesz się posadzić śliwkę jesienią, możesz to bezpiecznie zrobić, jednak jej pierwsze cięcie zostaw do wiosny, bo zimą prawdopodobnie zamarznie.

Orzech

Uprawa orzecha włoskiego nie jest trudna. Jeśli jest już dobrze ukorzeniona, zajmiesz się głównie jej cięciem.

Wiosna

Cięcie wiosenne można przeprowadzić tylko wtedy, gdy temperatury w nocy nie spadną poniżej zera. Przycina się go ze względu na starzenie się drzewa, aby nawet po latach zachował zdrową koronę (tylko drzewa powyżej 1,5 m wysokości). Na drzewie powinny pozostać tylko 3 lub 4 gałęzie szkieletowe i kilka z nich, reszta może spaść. Zalecamy nawożenie naturalnym nawozem, to wystarczy dla zdrowego drzewa.

Lato

Latem orzech włoski tnie się tylko raz na kilka lat, zwłaszcza jeśli ma martwe lub chore gałęzie lub gałązki. Dlatego sprawdzaj to regularnie. Nie potrzebuje zbyt dużej ilości wody, tylko od czasu do czasu. Potrzebuje jednak do tego dużo słońca, więc jeśli dopiero zamierzasz ją sadzić, zadbaj o to, aby nie rosła w cieniu innych drzew lub budynków.

Jesień

Korona orzecha rośnie nawet po opadnięciu wszystkich dojrzałych owoców i liści. Dlatego po jesieni jak najszybciej wykonaj jesienne cięcie. Usuń wszystko, co wykiełkowało jesienią. Gdybyś tego nie zrobił, miałbyś na wiosnę naprawdę bujną i brzydką koronę.

Śledź naszego Facebooka

uprawiane w mieszkaniu nikogo nie zaskoczą. Mają dość specyficzne wymagania, ale jeśli je dobrze poznasz, możesz też co roku wyhodować smaczne owoce.

Do cytrusów zalicza się mniej znany kawior, który pokochali nawet najlepsi szefowie kuchni. mistrzowskich deserów, do dekoracji talerzy, ale także jako dodatek do ryb, sushi czy wina musującego i koktajli. Same owoce, choć po dość wysokiej cenie, można kupić w sklepach internetowych z egzotycznymi specjałami.

Kawior cytrusowy (Citrus Australasica)

Citrus australasica pochodzi z Australii, gdzie rośnie jako krzew lub małe drzewo w nizinnych lasach deszczowych.

Kawiorowe drzewo cytrusowe jest atrakcyjne nawet bez owoców. Nowe pędy mają czerwono-fioletowy kolor, później zmieniają kolor na zielony. Młode rośliny nie mają kolców, ale później na pojedynczych drobnych liściach rozwijają się cienkie kolce o długości 5–12 mm. Na liściach wyrastają także pojedyncze białe kwiaty, z których po zapyleniu zaczynają rozwijać się owoce.

Rośnij pyszne owoce

Owoce cytrusowe kawioru mają wydłużony kształt i na pierwszy rzut oka przypominają ogórek. Mają zwykle około 8-10 cm długości i tylko około 2-2,5 cm średnicy. Skórka owocu, owocni, jest szorstka, cienka, a po dojrzeniu żółto-zielona. Miąższ owocu, przypominający małe perełki lub kawior, jest miękki, ma kolor od żółtozielonego do pomarańczowego i jest podzielony na 5-8 segmentów.

Smak owoców jest przyjemnie kwaśny. Owoce mają niewielką zawartość węglowodanów, ale dużą zawartość witaminy C. Idealnie nadają się do spożycia na świeżo.

Warunki uprawy kawioru cytrusowego

Tego typu cytrusy z powodzeniem można uprawiać nawet w bloku, gdyż lubią suche powietrze i wysokie temperatury. Potrzebuje miejsca z dużą ilością naturalnego światła, ale nie musi być wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Korzysta z umiarkowanego, regularnego podlewania. Od wiosny do jesieni uprawiaj kawior cytrusowy na balkonie lub w ogrodzie, ale gdy tylko temperatura spadnie poniżej 10°C, przenieś go do pomieszczenia.

Możesz także uprawiać Caviar Citrus w formie bonsai i regularnie go kształtować i przycinać.

Skoczek ogrodowy (Phyllopertha horticolla L.), na pierwszy rzut oka uroczy owad o długości około 8-12 mm, z metaliczną zieloną etykietą i brązowo-czerwonymi osłonkami, pojawia się regularnie w ogrodach każdego roku od maja do sierpnia. Niestety, choć na pierwszy rzut oka chrząszcz jest piękny, jego działanie na rośliny nie napawa nas zbytnią radością. Może zaszkodzić zarówno dorosłemu chrząszczowi, jak i jego larwom.

Jak plamistość liści szkodzi roślinom

Większość drzew liściastych, jabłoni, wiśni, leszczyny i winorośli. Zjada liście i owoce.

Wczesnym latem samice skoczków polnych składają jaja w glebie. Z jaj wylęgają się larwy (larwy). Skoczki liściowe żerują na korzeniach zbóż, traw i koniczyny, które skubają, a nawet mogą spowodować śmierć rośliny. Niestety czasami też zaczynają. Ponrawy zimują w ziemi, wiosną przepoczwarzają się, a z poczwarki wyłania się dorosły chrząszcz.

MOŻE BYĆ ZAINTERESOWANY:

• Ogrodnicy czasami mylą chrząszcza liściastego ze znacznie większym chrząszczem. Występuje w całej Europie i Azji, aż po Mongolię.

Jak sobie radzić z plamistością liści w ogrodzie

Jeśli chrząszcz liściasty nie jest przeludniony, jego populację mogą skutecznie korygować ptaki i nie jest konieczna interwencja człowieka.

• Można zastosować ochronę biologiczną i zastosować nicienie pasożytnicze, gdy na trawniku rozmnażają się larwy skoczków. Atakują jednak jedynie larwy skoczka ogrodowego, dlatego przed zastosowaniem należy dokładnie zidentyfikować szkodnika. Działanie larw na trawniku można rozpoznać po nieregularnym zamieraniu roślin. Nicienie aplikuje się wiosną, wymagana jest temperatura gleby co najmniej 12°C. Nicienie są całkowicie nieszkodliwe dla roślin i zwierząt.

• Chrząszcze liściaste można również z powodzeniem zabijać w glebie za pomocą kainitu (nawozu potasowego z magnezem) i wapna azotowo-amonowego.

• W przypadku przeludnienia dorosłych chrząszczy można zastosować przeznaczone do tego środki owadobójcze. Należy jednak pamiętać, że regularne opryski jedynie odstraszają owady, a nie je zabijają.

• Jeśli chcesz uniknąć produktów chemicznych, możesz po prostu zbierać robaki ręcznie. Zaleca się zbierać je wcześnie rano, ponieważ w ciągu nocy stają się kruche na liściach i pąkach roślin. Wystarczy umieścić pojemnik pod gałęzią, potrząsnąć gałęzią i można już podawać owady.

Pod nazwą irys najczęściej myślimy o grubych roślinach kwitnących na początku lata wyjątkowo dużymi i efektownymi kwiatami, które dorastają do wysokości około 70-100 cm i występują we wszystkich odcieniach koloru od białego przez żółty, pomarańczowy, różowy do fioletu lub burgunda, a nawet do koloru prawie czarnego. Są to irysy o dużych kwiatach, hodowane dla ogromnej palety kolorów.

Są też kochające wilgoć irysy syberyjskie, które najlepiej rosną wokół jezior i stawów.

Wśród irysów znajdziemy jednak także rośliny znacznie skromniejsze, które kwitną wczesną wiosną, niektóre nawet pod koniec lutego, inne w marcu i kwietniu.

Siatkowa tęczówka (Iris reticulata)

Kwitnie od lutego do marca

Irys siatkowy to jeden z bardzo popularnych irysów wiosennych, który często sadzi się na skalniakach i na obrzeżach kwietników. Pochodzi z Kaukazu i Turcji.

Malutka cebulka dorasta do wysokości zaledwie około 15 cm, ale kwitnie efektownie kolorowymi kwiatami w różnych odcieniach fioletu, od jasnego fioletu, prawie białego po głęboki fiolet. Liście drobne, liniowe, początkowo krótkie, po zakończeniu kwitnienia stają się zauważalnie dłuższe.

Przesłona siatkowa dobrze radzi sobie w słońcu i półcieniu, a nawet w suchych i wilgotnych miejscach. Dlatego prawie nie ma znaczenia, gdzie posadzisz tę elastyczną tęczówkę, możesz ją nawet wyhodować w doniczce na balkonie.

Tęczówka Danforda (Iris danfordiae)

Kwitnie od lutego do kwietnia

Malutka tęczówka dorastająca do wysokości zaledwie 10 cm i kwitnąca rzucającymi się w oczy jasnożółtymi kwiatami ozdobionymi małymi brązowymi plamkami. Po kwitnieniu początkowo krótkie liście wydłużają się do 30 cm. Roślina pochodzi z Turcji, gdzie rośnie wysoko w górach, na skalistych i suchych zboczach. W naszych ogrodach czasem można go spotkać wśród skalniaków. Bardzo dobrze można ją uprawiać także na balkonie w doniczce.

Irys Danford lubi umiarkowanie wilgotną, dobrze przepuszczalną i dobrze przepuszczalną glebę w okresie kwitnienia, a suchszą później latem oraz stanowisko słoneczne lub półcieniste.

Dolna prawa tęczówka (Iris pumila)

Kwitnie od marca do maja

Bylina dorastająca do wysokości około 15 cm, o długości zmielonych liści zaledwie 5-8 cm. Kwitnie w kolorach od białego do kremowo-żółtego lub w różnych odcieniach fioletu. Pochodzi z południowo-wschodniej i południowej części Europy Środkowej, można go spotkać także w naszej przyrodzie, najliczniej na południowych Morawach. Gatunek botaniczny należy do gatunków szczególnie zagrożonych w naszej florze, jest prawnie chroniony.

Preferuje stanowisko słoneczne i kamienistą glebę. Najczęściej sadzi się ją na skalniakach. Jest bardzo skromna, wystarczy jej tylko sucha gleba.

Irys bucharica (Iris bucharica)

Kwitnie od kwietnia do maja

Irys bucharski rzadko pojawia się w naszych ogrodach, ale gdy go spotkasz, z pewnością zakochasz się w jego magicznych białych kwiatach z żółtym blaszkiem, które pięknie pachną i dostarczają pszczołom dużej ilości nektaru.

Jest to cebula pochodząca z Afganistanu, Tadżykistanu i Uzbekistanu, gdzie rośnie na kamienistych i trawiastych zboczach gór. Dorasta do wysokości około 40 cm.

Irys Bucharian wymaga dobrze przepuszczalnej, piaszczystej gleby z dużą ilością wilgoci i stanowiska w bezpośrednim słońcu lub półcieniu. Jest mrozoodporna do -18°C i nie wymaga zabezpieczenia na zimę.