Czy lubisz truskawki? A może spróbujesz czegoś nowego i wyhodujesz białe ananasy? Zaskoczy Cię niezwykłym tropikalnym smakiem i aromatem. Można je uprawiać w kwietniku lub w pudełku. Jak to zrobić?

Jeśli lubisz truskawki, ale chciałbyś spróbować czegoś innego, sięgnij po białe. Choć na pierwszy rzut oka kolor sprawia wrażenie niedojrzałego, jest odwrotnie. Zaskoczy Cię bardzo przyjemnym aromatem i smakiem przypominającym dojrzałego ananasa.

Jak uprawiać białe truskawki

Można powiedzieć, że uprawa jest podobna do uprawy zwykłych truskawek, które wszyscy znamy. Zaletą jest jednak to, że białe truskawki można uprawiać także w pojemniku. Można je uprawiać bez posiadania ogrodu. Niezbędne jest przestrzeganie warunków udanej uprawy. Tylko w ten sposób uzyskasz własne, bogate żniwa. Jednak truskawka potrzebuje wystarczającej przestrzeni dla swoich korzeni. Nawet przy uprawie w pojemniku konieczne jest zachowanie odległości około 25 do 30 cm pomiędzy poszczególnymi sadzonkami. Sadzenie odbywa się od marca do maja i od września do przymrozków.

Słońce, składniki odżywcze i wilgoć

Białe truskawki wymagają słonecznego i ciepłego miejscaMI. Inne warunki obejmują składniki odżywcze i obfite, regularne podlewanie. Nowe sadzonki należy sadzić w glebie próchnicznej, przepuszczalnej i najlepiej lekko kwaśnej. Konieczne jest zatem wmieszanie do gleby substratu torfowego lub dobrze rozłożonego kompostu. Tylko uważaj, truskawki nienawidzą chloru i wapna w jakiejkolwiek postaci.

Metody ściółkowania

Dobrym pomysłem jest rozłożenie na grządce 2–3 cm warstwy torfu w formie ściółki. Zapobiegnie to nadmiernemu parowaniu wilgoci. Możliwe jest jednak również ściółkowanie słomą lub włókniną. W przypadku nowych sadzonek zaleca się odczekać co najmniej 1 miesiąc po posadzeniu z nawożeniem, w przeciwnym razie istnieje ryzyko poparzenia wrażliwych korzeni. Nawożenie należy przerwać, gdy rośliny zaczną kwitnąć, ponieważ nadmiar azotu sprzyja rozwojowi liści, a nie owoców.

Uprawa w pojemniku

Białe truskawki można również uprawiać w pojemniku na balkonie lub tarasie. Warunki są w zasadzie takie same, jak w przypadku uprawy w grządce zewnętrznej. Na zimę należy dobrze zabezpieczyć bryły korzeniowe przed mrozem. Można to zrobić owijając doniczkę jutą, włókniną itp. Inną możliwością jest przeniesienie pojemnika do chłodnego pomieszczenia o temperaturze około 0°C.

Zdjęcie: Unsplash

Odmiany odpowiednie do uprawy

W Europie odmiany alpejskie i plażowe należą do bardziej nieznanych. Można u nas kupić zwłaszcza odmiany White Delight, Snow White, Fragaria Pineberry.

Zdjęcie poglądowe: Unsplash

Lobelka mała uważana jest za jeden z najpiękniejszych kwiatów lata. Świetnie prezentuje się zarówno na krawędzi balkonu, jak i na parapecie okna. Czaruje jednak także w kwietnikach i na skalniakach.

Urocza roślina o drobnych kwiatach, która kwitnie od lata do jesieni. Paleta odcieni jest szeroka, od bieli przez róż i czerwień po głęboki błękit i fiolet. Choć dbanie o nią nie należy do najłatwiejszych, zdecydowanie warto. Zostaniesz nagrodzony pięknymi, kolorowymi poduszkami z kwiatów, które są nieodłącznym elementem tej pory roku.

Ponad 300 gatunków

Lobelki sprowadzono do Europy w XVII wieku, a swoją nazwę zawdzięczają flamandzkiemu botanikowi Matthiasowi de L’obell. Znanych jest ponad 300 gatunków tego małego rocznika – niektóre gatunki pochodzą z tropików amerykańskich, inne z południowej Afryki, gdzie rosną jako byliny. Jeśli chcesz wyhodować własną lobelię z nasion, najlepszym czasem na siew jest zwykle luty. Lobelki mają długi okres kiełkowania.

Wilgotność jest ważna

Sam siew jest najtrudniejszą częścią uprawy lobelii, ponieważ jej nasiona są dosłownie miniaturowe. Należy je rozłożyć tak, aby możliwie równomiernie pokrywały podłoże. Następnie wystarczy lekko docisnąć nasiona do podłoża, aby dobrze wchłonęły wilgoć, a następnie ich nie posypywać. Powierzchnia podłoża musi być zawsze wilgotna, można w tym pomóc spryskując ją opryskiwaczem. W ten sposób można podlewać również małe wschodzące rośliny. Podczas kiełkowania należy utrzymywać temperaturę powyżej 20°C.

Może zainteresuje Cię:

Kiedy skończą się mrozy

Należy przesadzić całe grupy ustalonych roślin. Idealne są pojemniki z otworami drenażowymi, do których wlewa się warstwę ekspandowanej gliny lub agropertlitu. Na koniec przykrywamy podłożem do kwiatów balkonowych, które można wymieszać z odrobiną gruboziarnistego piasku. Posadź porośnięte sadzonki w pojemnikach lub na grządkach w klipsie o wymiarach około 15 x 20 cm. Lobelki można wystawiać na zewnątrz tylko wtedy, gdy nie ma zagrożenia przymrozkami. Mogą je nieodwracalnie uszkodzić.

Południe i południowy wschód są idealne

Lobelki uwielbiają światło, ale kwitną także w półcieniu. Idealnie jest umieścić je w kierunku południowym lub południowo-wschodnim. Nie zapomnij o ochronie przed silnym wiatrem i przeciągami. Upewnij się także, że podłoże w doniczce nie przesycha, zwłaszcza podczas upalnych, letnich dni, gdyż mogłoby to uszkodzić roślinę. Należy jednak unikać stałego podlewania, które może spowodować gnicie lobeli. Nawozić należy co tydzień, odpowiedni będzie nawóz do jednorocznych balkonowych o większej zawartości żelaza. Lobelie należy ciąć po przekwitnięciu, dzięki czemu przetrwają do pierwszych przymrozków.

Uważaj na mączniaka prawdziwego

Podczas uprawy lobelii najczęstszym problemem okazuje się mączniak prawdziwy. Pojawia się to głównie w przypadku nawożenia lub przesypywania rośliny. Jeśli odpowiednio dostosujesz pielęgnację i ewentualnie zastosujesz delikatny spray przeciwko mączniakowi prawdziwemu, lobelia może się zregenerować i zachwyci Cię pełnym i gęstym kwiatem, który wytrzyma nawet letnie upały.

Stosowanie mirtu ma bardzo długą historię. Już w starożytnym Rzymie i Grecji roślinę wykorzystywano do wielu celów, m.in. jako lek i źródło aromatycznych olejków.

Mirt zwyczajny (Myrtus communis)

iw naszych warunkach uprawiana jest jako roślina przenośna, wiadro.

Latem, od lipca do sierpnia, roślina kwitnie pięknymi, 2-5 cm białymi lub różowawymi kwiatami na charakterystycznych pręcikach. Po kwitnieniu na krzaku zaczynają tworzyć się jagody, które zawierają kilka nasion. Kwiaty pachną cudownie.

Jak uprawiać mirt

Posadź mały krzew mirtu w dość dużej doniczce i przesadzaj go tylko raz na 2-3 lata, ponieważ mirt rośnie bardzo wolno. Wymaga gleby przepuszczalnej, gliniasto-piaszczystej, próchnicznej, bogatej w składniki odżywcze. Nawozić mirt płynnym nawozem od maja do lipca. Roślinę należy regularnie podlewać, bryła korzeniowa nigdy nie powinna całkowicie wyschnąć, ale uważaj na nadmierne podlewanie.

Letni pobyt na balkonie

lub taras. Należy jednak uważać na spalenie liści od silnego słońca. Choć mirt lubi słońce, południowe upały nie są dla niego dobre i mogą spalić liście. Plamy na liściach mogą również pojawić się podczas podlewania przez liść. Mirt najlepiej czuje się w lekkim półcieniu.

Na zimę mirt należy przenieść do chłodnego, ale niezamarzniętego pomieszczenia ze schodkiem o temperaturze około 6-12 °C. Nawet zimą mirt potrzebuje wystarczającej ilości światła, ale tylko minimalnego podlewania, na tyle, aby korzenie rośliny nie wyschły.

Uważaj na szkodniki

Latem czasami atakują mirt, zimą w pomieszczeniach zamkniętych, zwłaszcza jeśli w pomieszczeniu jest zbyt ciepło, ponownie świadczą o tarczkach i wełniakach. We wszystkich przypadkach należy potraktować mirt odpowiednim sprayem.

Mirt na weselach, w kuchni i w medycynie ludowej

ponieważ wierzyli, że kwiaty mirtu przepowiadały ich rychłe małżeństwo. Nie mogła to być jednak byle jaka Marta. Trzeba było wyrosnąć z pęczka ślubnego, czyli maleńkiej gałązki, o którą dziewczynki musiały dobrze dbać. Nawet dzisiaj, kiedy nie spodziewamy się już żadnych proroctw po mircie, mirt powszechnie rozmnaża się przez sadzonki, a wysiew nasion nie jest łatwy.

Ze względu na dużą zawartość olejków eterycznych mirt wykorzystuje się także w medycynie i przemyśle kosmetycznym, ale liście, kwiaty i jagody mirtu wykorzystuje się także jako przyprawę.

Mirt wydziela słodko-korzenny zapach i jest . Mirtu można również używać do aromatyzowania octu do sosu sałatkowego.

Liście mirtu działają antyseptycznie, dlatego przygotowuje się z nich napar, który pomaga przy stanach zapalnych dróg oddechowych i zatokach. Stosowany jest także w leczeniu łuszczycy i infekcji drożdżakowych.

Czy Twój mirt zakwitł i spełnił się także starożytny przesąd? Następnie przygotuj się do ślubu:

Pięknie zawiązany bogaty bukiet nie może obejść się bez dodatkowych roślin, ale ich nazwy są zwykle przed nami ukrywane. Nazywa się je po prostu zielenią uzupełniającą. Floryści najczęściej używają dla nich nazw łacińskich lub uproszczonych nazw firm.

Asparagus

Jeszcze do niedawna najpopularniejsza i najczęściej stosowana zieleń dodatkowa do bukietów, obecnie przeżywa lekki odwrót od swojej świetności. Dawniej żaden bukiet nie mógł obejść się bez szparagów, dziś szparagi, które opadają zbyt wcześnie, są w florystyce zastępowane innymi, znacznie trwalszymi roślinami. Nie trzeba dodawać, że są to faktycznie smaczne szparagi, ale w naszych ogrodach szparagi uprawiamy wyłącznie jako dodatek do bukietów. Uprawa szparagów jest trudna i czasochłonna, dlatego wolimy udać się na rynek po kruche łodygi.

Aralia

Ogromne, głęboko wycięte liście aralii bardzo często wykorzystywane są jako obramowanie już gotowych bukietów, tworząc wokół kwiatów zielony mankiet. To liście wiecznie zielonych drzew z Azji i Ameryki, które niezawodnie znajdziesz w menu kwiaciarni przez cały rok.

Aspidistra

Aspidistra jest również powszechnie uprawiana jako roślina doniczkowa i znana jest głównie pod czeską nazwą kwiatu korzeniowego. Jej niezbyt dekoracyjne kwiaty wyrastają wprost z korzeni. W kwiaciarniach dość powszechnie stosowana jako dodatek do kwiatów ciętych, gdyż jej liście są jędrne i pięknie błyszczące. Kwiaciarnie najczęściej układają kwiat korzeniowy wokół gotowych bukietów, jako charakterystyczny zielony mankiet. Kwiaty pięknie wyróżniają się na tle zielonych liści.

Berggrass

Bardzo długie i wąskie, ciemnozielone liście Berggrass najczęściej wykorzystuje się w bukietach róż wielkokwiatowych, czasem jednak wykorzystuje się je do stworzenia delikatnego mankietu wokół kolorowych bukietów, kiedy kwiaciarnie składają wyjątkowo długie liście na pół.

Brassica

Roślina, której nie można przegapić, będąca właściwie tylko odmianą kolorystyczną zwykłej kapusty lub kapusty. Najczęściej wykorzystywana jest w bukietach jesienno-zimowych, gdyż jej liście przebarwiają się dopiero wraz z nadejściem mrozu. Ma bardzo efektowne i dominujące działanie w bukietach, dlatego też Brassica czasami przejmuje centralną dominującą rolę bukietu zamiast funkcji dodatkowej zieleni. Co ciekawe, choć roślina wygląda jak kolorowa egzotyka, z łatwością można ją przygotować także na obiad. Jest tak samo jadalna jak zwykła kapusta czy kapusta.

Cartamus

Bardzo ciekawa roślina o czeskiej nazwie szafran szafranowy, często nazywany jest szafranem fałszywym. Jej suszone kwiaty można stosować jako naturalny barwnik do tekstyliów, ale także w kuchni, właśnie jako substytut bardzo drogiego szafranu. Jako roślina dodatkowa często stosowana jest w bukietach suchych, ale także świeża w bukietach zielonych.

Eukaliptus

Eukaliptus, czyli po czesku blahovičník, charakteryzuje się dwoma rodzajami liści. Młode rośliny mają okrągłe lub owalne srebrzyste liście, a starsze rośliny są wydłużone i zielone. Całe rośliny również pięknie pachną. Gałązki malwy bardzo często wykorzystuje się jako dodatkową zieleń w bukietach, ponieważ są bardzo dekoracyjne i długo zachowują świeżość.

łyszczec

Wraz ze szparagami jest prawdopodobnie najbardziej znaną i najbardziej rozpowszechnioną rośliną uzupełniającą. Miniaturowe białe kwiaty często zdobią nasze ogrody, ale we florystyce, zwłaszcza przy przygotowywaniu aranżacji ślubnych, łyszczec, czy welon panny młodej po czesku, jest niezastąpiony. Często w kwiaciarniach można znaleźć także gałązki welonu panny młodej z barwionymi kwiatami.

Hypericum

Popularne zioło lecznicze, dziurawiec zwyczajny, kryje się pod łacińską nazwą Hypericum. Jej pomarańczowoczerwone owoce na długich łodygach wykorzystuje się zarówno w świeżych, jak i suszonych bukietach.

Solidago

Solidago, czyli nawłoć, jest powszechnie uprawiana w naszych ogrodach, ale być może znacie ją równie powszechnie, jak dziką roślinę, która często pojawia się na wysypiskach śmieci, a także gdzieniegdzie na dawno niekoszonych trawnikach miejskich. Nawłoć to piękne, mocne byliny, ale niektóre jej gatunki są klasyfikowane jako niebezpieczne rośliny inwazyjne. Nie zmienia to jednak faktu, że nawłoć to jedna z najpopularniejszych roślin dodatkowych do bukietów.

Wosk lub wosk

Być może znasz zagraniczne krzewy zimozielone pod czeską nazwą opuč, po łacinie Chamalaucium. Są to rośliny o wysokości 15-300 cm. Wosk można znaleźć w kwiaciarniach z białymi lub różowymi kwiatami na mocnych gałęziach z wąskimi, liniowymi liśćmi. Opuč wydziela piękny, delikatny zapach.

Czasami w kwiaciarni można znaleźć także różę, wyhodowaną jako niski krzew w doniczce.

Kret to nie tylko urocza postać z bajki, w której kibicujemy mu w walce z bezlitosnym ogrodnikiem, ale w rzeczywistości także prawdziwy szkodnik, który potrafi właściwie zburzyć posiadłość. Sam kret, trawnik zniszczony, co z tym? Możesz wypróbować nasze wskazówki i porady, może zadziałają, a może po prostu zniesiesz kreta.

Nie rób mu krzywdy

Przede wszystkim musimy Cię ostrzec, a nawet ostrzec bezpośrednio, abyś nie miał kłopotów z prawem: kret to zwierzę prawnie chronione, którego nie wolno krzywdzić, a co dopiero zabijać! Chodzi więc o to, jak przekonać nieustępliwego kreta, aby spakował pięć śliwek i raczył wyprowadzić się z ogrodu.

Kret konserwacyjny?

Odbierz to pozytywnie. Fakt, że masz kreta w swoim ogrodzie, oznacza w zasadzie, że Twój ogród jest w doskonałej kondycji i ma idealną glebę. Wysokiej jakości trawnik, regularnie podlewany i koszony, tętni życiem i dlatego jest odpowiednim źródłem pożywienia dla kretów.

Stosy kretów będziesz kopał przez cały rok, bo kret tak naprawdę jest aktywny o każdej porze. Jednak kret zasadniczo dobrze spulchnia glebę i możesz skorzystać z jego bezpłatnych usług pielęgnacji ogrodów dla swoich kwietników. Jednak wszystko ma swoją ciemną stronę, a w przypadku kreta sprawdza się to podwójnie.

Kret ma skomplikowaną sieć podziemnych przejść, z których niektóre służą jako żywe i okrągłe przejścia, w których kret poluje. Jeśli posuniesz się za daleko z podziemną architekturą, możesz nawet wpaść w kretowisko we własnym ogrodzie. Nie wspominając już o korzeniach młodych roślin, które mogą ucierpieć z powodu kopania kretów.

Kot

Jednym ze sposobów radzenia sobie z kretem jest kot. Oczywiście nie jakiś błazen mieszkaniowy, ale prawdziwy wiejski agent i alfons, który ma… ale wiesz co. Wykastrowane pisklęta nie będą reagować zbyt wiele na kreta.

Naftalen

Nie tylko przeciwko ćmom żerującym sierść, ale także przeciwko kretom. Kupujesz go w aptece i wlewasz do domku dla kretów. Wcale go nie uszczęśliwisz, a jest duża szansa, że ​​wycofa się z kulek na mole.

Strach na wróble

Akustyczne lub wibrujące strachy na wróble zirytują kreta, ale może i Ciebie. Gwiżdże, mruczy i w końcu wszyscy się do tego przyzwyczajają. Ty, kret i sąsiedzi.

Majdan

Jeszcze raz przypominamy, że kretów nie można krzywdzić, dlatego wybieraj najbardziej humanitarne pułapki na krety. W większości wyglądają jak rurka, do której zwierzę łapie przynętę. Nie możesz mu jednak przeszkadzać zbyt długo, dlatego codziennie sprawdzaj pułapki. Kiedy złapiesz kreta, zabierz go bardzo daleko.

Gajówka afrykańska i szkocka

Mówi się, że te kwiaty przeszkadzają kretom i nie śmierdzą. Poza tym można tak zwane upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, bo np. Afrykanie uwielbiają ślimaki, które zaczną się na nich przed sałatką.

Wędzarnia

Stosunkowo rozpowszechnioną metodą pozbycia się kreta jest użycie kominów. W aptece można kupić specjalnie przygotowane środki do walki z kretami. Zapalone wkłada się do dołu, zasypuje trawą i ziemią i podobno działa natychmiast.