Cukinia to jedno z wdzięcznych warzyw owocowych. W ogóle nie wymagają wzrostu. Nawet początkujący może zacząć uprawiać cukinię. Warzywa o różnorodnym zastosowaniu w kuchni. Jakie są dostępne opcje uprawy?

Bardzo plenne warzywo

Cukinia, tak zwana dynia letnia, jest rzeczywiście bardzo owocna. Jedna roślina może dostarczyć Ci wielu zdrowych i smacznych owoców. Z reguły wystarczą 1 do 2 roślin na osobę, aby poradzić sobie ze wszystkim. Należy jednak o tym pamiętać każda roślina potrzebuje wystarczająco dużo miejscaponieważ liście są duże, a wzrost bardzo energiczny. Jeśli nie masz ogrodu, cukinię możesz uprawiać na tarasie lub balkonie w dużym pojemniku. Kwiaty wymagają jednak zapylenia przez owady, czyli pszczoły i inne zapylacze muszą mieć dostęp do rośliny. Jeśli ich brakuje, konieczne jest ręczne zapylenie kwiatów żeńskich przy pomocy samców.

Siew bezpośredni vs. przed uprawą

Bez wątpienia łatwiejszy jest siew bezpośredni w grządceprzestrzeń i czas mniej wymagające. Natomiast wcześniej wyhodowane sadzonki mają pewną przewagę, ale podczas przesadzania z małego pojemnika na otwarty teren ich bryła korzeniowa może zostać naruszona, a w rezultacie spowolnienie wzrostu. Wszystko ma swoje zalety i wady. Do uprawy wstępnej służą sprawdzone doniczki torfowe, które można następnie sadzić z sadzonkami bezpośrednio na kwietniku. Można jednak użyć także doniczek lub kubków plastikowych, ale tutaj należy wziąć pod uwagę możliwe osłabienie wzrostu roślin, o czym wspomniano powyżej. Sadzonki można wstępnie wyhodować w szklarni, w szklarni lub na parapecie.

Zdjęcie: Pixabay

Wybór miejsca i niezbędna opieka

Cukinia najlepiej czuje się w ciepłym, słonecznym i osłoniętym miejscu. Na 1 do 3 tygodni przed sadzeniem lub siewem można przykryć grządkę czarną folią, która ogrzeje glebę. Dobrze jest wzbogacić glebę dojrzałym kompostem. Nasiona można wysiewać na zewnątrz w maju, w rzędach oddalonych od siebie o 50 do 100 cm, pojedynczo lub w dołkach po 3, pozostawiając po wykiełkowaniu tylko najsilniejszą roślinę do dalszego wzrostu. Jeśli namoczysz nasiona przed siewem, wykiełkują wcześniej. Jeśli zamierzasz sadzić wyrośnięte sadzonki, sadzenie należy poprzedzić stopniowym utwardzaniem.

W porze suchej konieczne jest podlewanie osiadłą, najlepiej deszczową wodą. Jeśli rośliny nie są od początku uprawiane w ściółce, dobrze jest ściółkować ziemię pod nimi materiałem organicznym. Warstwa nie powinna być jednak zbyt gruba, aby ślimaki nie mogły się pod nią ukryć, gdyż nie obejmowała szyjki roślin. Idealnym rozwiązaniem jest przykrycie rosnących owoców suchym materiałem ściółkowymczyli trociny, słoma itp., aby nie zaczęły pleśnieć na wilgotnym podłożu.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Czasami najlepsze pomysły są w rzeczywistości całkiem proste. Wystarczy odrobina inicjatywy, kilka łatwo dostępnych rzeczy, jedno wolne popołudnie i można dokonać niespotykanych dotąd rzeczy. Zapoznaj się z instrukcją, jak zrobić stół, który dosłownie kipi życiem i roślinnością.

Na tarasie i w środku

Nie będziemy malować stołu na zielono (choć oczywiście jest to możliwe), ale urośniemy w nim, co sprawi, że salon będzie zielony. Ale będzie też wspaniale wyróżniać się na tarasie, werandzie czy balkonie. Odwiedzającym opadają szczęki.

Podstawą są dwa poziomy planszy

To naprawdę niemalże Zen, siedzenie i picie herbaty przy stole otoczonym zielenią. Nie jest to jednak jakiś nieproszony obcy chwast, ale przysmak hodowcy i projektanta.

Najpierw potrzebny będzie dobry pomysł, a potem stół z podwójnym blatem, spód w formie pudełka, blat musi być szklany. Aby światło docierało do roślin, a stół nie więdł.

Sprawdź wszystkie zielone tabele:

Czy masz dużą doniczkę?

Nie musisz nawet mieć prawdziwego stołu, równie dobrze sprawdzi się ogromna donica z terakoty, która osiągnie odpowiednią wysokość. Wypełniasz go gliną tak, aby nie sięgał krawędzi, obsadzasz roślinami, a wierzch przykrywasz wykonaną na zamówienie płytką szklaną. Pozostawiasz jedynie szczelinę dla cyrkulacji powietrza. Kwiaty będą miały bezpośrednie warunki szklarniowe, a Ty będziesz miał wspaniały stół ogrodowy. Ta wersja bardziej nadaje się do martwej natury na tarasie lub w ogrodzie, ale pamiętaj, że możesz kupić także oddychający stół w pomieszczeniu.

Śmiało szukajcie stolika na bazarze!

Nie ma co inwestować w nowy mebel, wręcz przeciwnie, postarajmy się znaleźć taki, który nie musi wylądować na śmietniku. Najlepiej sprawdzi się stolik konferencyjny lub boczny ze szklanym blatem i miejscem do przechowywania czasopism.

Przekształcisz go w bazę pudełkową. Być może przydałaby się mała pomoc majsterkowicza, aby nie była widoczna masa doniczek, a jedynie elegancka drewniana ramka. Nie będzie to jednak nic skomplikowanego, z czym podręczny tata lub przyjaciel nie byłby w stanie sobie poradzić. Kwiaty muszą oczywiście rosnąć w odpowiednim podłożu i pojemniku, ale jeśli wszystko ukryjesz i ułożysz w środku stołu, widoczna będzie tylko świeża zieleń na powierzchni.

Wybierz bezpretensjonalne pokojówki

Wybierz pomieszczenie, które nie będzie wymagało nadmiernego podlewania i dobrze poradzi sobie w półcieniu. Pięknie sprawdzą się także paprocie czy mchy. Sukulenty, kaktusy i nagietki wyglądają świetnie. W przypadku przestrzeni zewnętrznych można sobie pozwolić na nieco większe poszerzenie doboru roślin, bardziej urozmaiconą mieszankę. Pięknie będą wyglądać gatunki kwitnące i rośliny pnące. Przecież w każdej chwili możesz przebudować ogród w zielonym stole!

Do

musi stawić czoła kaprysom pogody i drapieżnikom, dlatego potrzebuje przynajmniej tła dla swojego potomstwa, aby mogło się spokojnie rozwijać. Natura wymyśliła to bardzo sprytnie dla różowych mew. Nie szkodzi znacząco roślinom, po prostu je wykorzystuje i według wielu faktycznie ozdabia je piękną żółcią – bedeguarem.

Diplolepis różowy (Diplolepis różowy)

Komary to maleńkie czarne owady błonkoskrzydłe z czerwonawo-brązowym zadem i żółto-czarnymi nogami. Występują obficie w Europie, zamieszkują jasne lasy mieszane, parki i ogrody, w których rosną biodra róży.

Samice nie potrzebują samców do rozmnażania się i tak naprawdę wykluwa się bardzo niewiele samców. Żaby rozmnażają się partenogenetycznie, czyli bez zapłodnienia. Larwy rozwijają się w galasach, tzw. bedeguarach, które zwykle osiągają wielkość do 6 cm. Wyglądają jak puszyste, omszałe kulki na wierzchołkach gałęzi lub rzadziej na liściach róż. Tworzą je gojące się tkanki rośliny i powstają w wyniku śliny larw gryzących różę. Wewnątrz żółci znajduje się kilka komór, w których rozwijają się rowki.

Pod koniec lata żółć wysycha i tworzy doskonałą izolowaną termicznie przestrzeń dla janowca, który w żółci przeżywa całą zimę.

Zastosowanie bedeguara w medycynie ludowej

Bedeguary były stosowane przez uzdrowicieli ludowych w średniowieczu przeciwko krztuścowi, a także w leczeniu chorób biegunkowych u zwierząt hodowlanych.

Czasami rowek nie żyje sam

Czasami w żółci janowca rozwija się także potomstwo dzikiej róży (Torymus bedeguaris). To kolejny pasożyt, ale tym razem jest to mały owad, który pasożytuje na paziu. Może przeniknąć kielnią do żółci i tam atakuje larwę ryjkowca.

Przeczytaj inne ciekawe fakty na temat życia owadów:

(Beta vulgaris var. cicla), bardzo wdzięczne warzywo liściaste spokrewnione ze szpinakiem i burakiem, jest łatwe w uprawie, zbiera się je od wiosny do przymrozków i może nawet zimować w naszym kraju. Liście i łodygi boćwiny są bardzo smaczne i pełne zdrowia, a boćwina pełni także funkcję ozdobną. Możemy uprawiać boćwinę liściastą o gładkich i kręconych liściach, która śmiało może zastąpić szpinak, czy szalotkę z masywnymi, rowkowanymi ogonkami, które w smaku nie dorównują szparagom, dlatego z łatwością możemy zastąpić boćwinę .

Efekty Charda

zawiera witaminy A, B, C, E, K, minerały: potas, fosfor, żelazo, magnez, miedź, cynk i inne pierwiastki. Warto wspomnieć także o błonniku, flawonoidach, kwasie foliowym, cholinie czy luteinie.

• Boćwina skutecznie zapobiega chorobom narodowym, korzystnie wpływa na stwardnienie tętnic, wzmacnia układ nerwowy, oczyszcza krew, a dzięki zawartości żelaza polecana jest przy anemii.

• Przyspiesza trawienie i działa jako łagodny środek przeczyszczający.

• Wspomaga wydalanie szkodliwych substancji z organizmu, stanowi doskonałą pomoc w detoksykacji.

• Boćwina ze względu na niską wartość energetyczną nadaje się do stosowania w dietach redukcyjnych.

Wskazówki dotyczące uprawy boćwiny

1. Boćwina nie jest szczególnie wymagająca w stosunku do gleby, jednak dobrze byłoby wzbogacić grządkę kilkoma centymetrami dojrzałego kompostu przed siewem.

2. Boćwina jest dobrym sąsiadem niemal wszystkich warzyw, jednak najlepiej smakuje w towarzystwie rzodkiewek, marchwi, boćwiny, cebuli i sałatek.

3. Zdecydowanie jednak nie należy do grządek z grochem i innymi warzywami korzeniowymi.

4. Boćwinę wysiewamy bezpośrednio na grządkę w zależności od tego, kiedy chcemy ją zebrać. W kwietniu i maju na zbiór latem, na zbiór wiosenny przyszłego roku wczesną jesienią. Jednak rośliny z siewu wiosennego również potrafią zimować. Na zimę warto przykryć boćwinę białą włókniną.

5. Nasiona wysiewamy na dobrze uprawianą i zagrabioną grządkę na głębokość około 3 cm oraz w rzędach oddalonych od siebie o około 30 cm w przypadku boćwiny liściastej i do 50 cm w przypadku boćwiny. Rośliny wysiane gęsto po wschodach są rozmieszczone w odstępach – liściaste w odległości 20 cm, szypułkowe do 30 cm.

6. Zunifikowane rośliny można nadal sadzić np. pomiędzy sałatami – kiedy je zbierzemy, boćwina będzie miała wystarczająco dużo miejsca.

7. Boćwina w okresie wzrostu potrzebuje wystarczającego i regularnego podlewania, jednak nie przelewamy go!

8. Korzysta z mulczowania, a przede wszystkim nie możemy zapominać o usuwaniu chwastów i spulchnianiu gleby.

9. Zdrowe, wysokiej jakości rośliny mają mocne ogonki i duże, błyszczące liście.

10. Kilka tygodni po siewie zbieramy liście boćwiny. Przycinamy je stopniowo około 6 cm od ziemi, roślina dobrze rośnie.

11. Kiedy pojawią się pędy z pąkami, podczas siewu wiosennego około sierpnia należy usunąć zawiązki kwiatostanów, gdyż kwitnąca boćwina przestaje wytwarzać nowe liście.

Najczęstsze błędy w uprawie boćwiny

Boćwina szwajcarska umiera

„Mangold, szczególnie młode rośliny w pierwszej fazie wzrostu, nie korzysta z częstego i nadmiernego podlewania oraz stale wilgotnej gleby. Korzenie zaczynają gnić, a rośliny z gnijącymi korzeniami nie da się uratować. Konieczne jest usunięcie go z kwietnika i wyciągnięcie wniosków z dalszej uprawy,„ doradza hodowcy i hodowcy Jan Prášil.

„Niewystarczające podlewanie w upalne dni jest zwykle przyczyną wczesnego kwitnienia boćwiny. Istnieje również ryzyko kwitnienia w przypadku siewu w zimnej glebie wczesną wiosną,„ wyjaśnia Jan Prášil.

Chcesz ożywić swój ogród odważnymi, ciepłymi kolorami? W takim razie zdecydowanie zdobądź niebiański bambus. Już sama nazwa wiele zdradza. Stanie się ozdobą Twojej zewnętrznej strony. Podpowiemy jak ją uprawiać, z czym poradzi sobie nawet początkujący.

Krzew dodający elegancji na zewnątrz

Jest to wiecznie zielony krzew, który możesz znać pod nazwą nandina domowa. Ponieważ nie ma czeskiej nazwy, jest tłumaczona z wersji angielskiej, tj. jak niebiański bambus. Krzew pochodzący z Himalajów po Japonię dorasta do wysokości 2 metrów. Nawet jeśli krzew nie spadnie w idealnych warunkach, w niższych temperaturach staje się liściasty. Bambus kwitnie drobnymi śnieżnobiałymi kwiatami i intensywnym zapachem. Kwiaty pojawiają się od późnej wiosny do wczesnego lata. Przyciągają do ogrodu owady latające, gdyż pomimo swojej niepozorności kryją w sobie mnóstwo słodkiego nektaru. Po kwitnieniu zastępują je owoce pojawiające się na roślinach starszych niż 2 lata.

Jednak to, co dosłownie urzeka, to lancetowate liście, które są szczególnie miękkie i po prostu szeleszczą pod dotykiem lub na wietrze, podobnie jak bambus. Liście zmieniają kolor przez cały rok. Latem są ciemnozielone, a wczesną jesienią przybierają ognistoczerwony odcień, który utrzymuje się przez całą zimę.

Zdjęcie: Pixabay

Warunki udanej uprawy

Im bardziej słoneczne miejsce, tym bardziej bambus nagrodzi Cię czerwonym kolorem. Ponieważ liście wyrastają z łodygi w formie wachlarza, wyglądają bardzo bogato. Niebiański bambus jest odporny na mróz. Nawet w łagodniejsze zimy liście pozostają na łodygach aż do wiosny. W tym okresie bambus ponownie wyrasta, wypuszczając nowe pędy, które mają niezwykły kolor brązowy do koralowo-różowego.

Uprawa jest łatwa. Wystarczy stanowisko ciepłe i słoneczne, ale poradzi sobie również z półcieniem. Roślina preferuje gleby gliniaste, przepuszczalne, z dobrym drenażem i nie wysychające zimą. Wręcz przeciwnie, w zimnym i podmokłym miejscu może bardzo łatwo ulec pleśni i gniciu. Idealna jest gleba o odczynie kwaśnym do obojętnego, z dużą zawartością materii organicznej.

Wystarczy, gdy krzak dobrze się zakorzeni zapewnić trochę wilgoci podczas suchych letnich miesięcyzimą utrzymuj krzak w suchości. Krzewowi przyda się cięcie, ale poczekaj, aż urosnie i zacznie się prawidłowo rozgałęziać. Zawsze usuwaj suche i uszkodzone części krzewu.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay