Sokół wędrowny

To najszybszy latający samolot na świecie. Ten przystojny mężczyzna wyróżnia się w całym świecie zwierząt nie tylko swoją superszybkością, ale także niezwykle wysoką inteligencją. Od czasów starożytnych ludzie go udomowili i używali do popularnej w średniowieczu arystokratycznej rozrywki – sokolnictwa. Tak, tak naprawdę sokół wędrowny zawsze był ptakiem, którego nie każdy mógł wychować. W słynnej angielskiej książce „Boke of St. Albans” z 1486 roku pisał, że sokoła wędrownego mogła posiadać tylko osoba posiadająca wysoką rangę – książę lub książę.

Niestety, to właśnie z powodu ludzkiej nieostrożności najszybsze stworzenia świata niemal zniknęły z powierzchni Ziemi jako gatunek. W latach czterdziestych XX wieku, kiedy zaczęto powszechnie stosować pestycydy, w tym DDT, nieliczne już sokoły wędrowne były dosłownie na skraju wyginięcia. Chemikalia, którymi opryskiwano pola, miały niezwykle szkodliwy wpływ na ten gatunek ptaków, dlatego ich populacja zaczęła gwałtownie spadać. I dopiero w 1970 roku, kiedy zakazano stosowania najniebezpieczniejszych pestycydów, populacja najszybszych lotników na świecie zaczęła ponownie rosnąć.

Rozmiar dorosłego sokoła wędrownego może wahać się od 35 do 50 centymetrów, przy czym samice są zawsze większe od samców. Kolor górnej części ciała jest szary, brzuch jest jaśniejszy. Dziób jest krótki, zakrzywiony (jak u wszystkich sokołów), a jego uderzenie jest tak silne, że często odrywa głowę ofierze. Żywi się ptakami, takimi jak gołębie i kaczki, a także małymi ssakami, takimi jak myszy, lalugery, króliki i wiewiórki.

złoty Orzeł

Orzeł przedni zasłużenie zajmuje zaszczytne drugie miejsce wśród najszybszych na świecie – jego prędkość lotu może osiągnąć 240-320 km/h, czyli niewiele mniej niż sokół wędrowny. Orzeł przedni to jeden z największych ptaków z rodzaju orzeł, gdyż jego rozpiętość skrzydeł może sięgać 240 cm, a wysokość waha się od 76 do 93 cm.

Orzeł przedni jest drapieżnikiem, poluje zarówno na małe ptaki i gryzonie, jak i na małe ssaki – potrafi np. unieść w powietrze owcę. Ze względu na ciemną barwę i złote pióra na szyi i karku, po angielsku nazywany jest „orzełem złotym”.

Szybki białouchy i ostry ogon

Jerzyk ostrogoniasty, zwany także kluczem, zajmuje trzecie miejsce na liście najszybszych na świecie. Jego prędkość może osiągnąć 160 km/h, a jego styl życia nie jest dobrze poznany. Waga tego ptaka nie przekracza 175 gramów, długość ciała – 22 cm, występuje głównie w Azji, a zimą przedstawiciele tej rodziny latają do Australii. Ten mały ptak otrzymał swoją nazwę ze względu na kształt ogona – nie rozwidlony, jak większość jerzyków, ale zebrany na jednym ostrym końcu niczym igła.

Rybołów (Orco)

Ten stosunkowo niewielki ptak o wymiarach od 28 do 36 cm jest jednocześnie drapieżnikiem i należy do rodziny sokołów, podobnie jak nasz rekordzista – sokół wędrowny, do którego ork, swoją drogą, jest bardzo podobny z wyglądu. Ale w przeciwieństwie do niego prędkość lotu jaskółki wynosi około 150 km/h. Ten pierzasty drapieżnik słynie z tego, że nigdy nie buduje własnych gniazd, woli zajmować stare domy innych ptaków, na przykład jastrzębia, wrony czy sroki, aby wykluć swoje pisklęta.