Jeśli nie wierzysz, że interpunkcja jest niezwykle ważna, pamiętaj o przykładzie, który to wyjaśnia, porównując dwa zdania: „Mieć powieszony, a nie ułaskawiony” i „Mieć powieszony, nie ułaskawiony”. pojedynczy przecinek to różnica pomiędzy życiem a śmiercią. W pierwszym zdaniu podpisany jest wyrok śmierci, w drugim zaś przecinek oznacza ułaskawienie.
Ten przykład jest żywym dowodem na kluczową rolę, jaką pełni przecinek jako znak interpunkcyjny i wymownie pokazuje, dlaczego ważne jest opanowanie interpunkcji, używania przecinków w języku bułgarskim, wśród których jest przecinek w zwracaniu się. Gdzie postawić przecinek podczas adresowania, jakie są normy, zasady i czy są od nich wyjątki, dowiesz się z artykułu. Każde wzbogacanie wiedzy na ten temat jest cenne nawet dzisiaj, kiedy szubienica nam nie zagraża, bo umiejętność czytania i pisania jest miarą inteligencji narodu.
Kiedy w adresie zapisywany jest przecinek?
W ogólnym przypadku, jeśli mamy adres, to stosujemy także przecinek, gdyż umieszcza on adres po obu stronach, z tyłu, jeśli adres znajduje się na początku zdania, i z przodu, jeśli adres znajduje się na końcu zdania. zdanie.
„chodź mamusiu, opowiedz mi historię” – adres nie znajduje się na początku ani na końcu zdania, ale w jego środku, dlatego jest obustronnie ujęty przecinkami.
„Mamo, chodź i opowiedz mi bajkę”. – adres „mama” znajduje się na początku zdania, dlatego jest tylko jeden przecinek, a jego miejsce jest po adresie.
„Chodź, opowiedz mi historię, mamo”. – adres „mama” znajduje się na końcu zdania, dlatego przecinek jest jeden i oczekuje się jego miejsca przed adresem.
Nie ma tu żadnych konkretów, adres jest ogrodzony, niezależnie od tego, co się wokół niego znajduje. Nawet jeśli jest to spójnik „i”, przecinek nadal jest stawiany, co prowadzi do zdań, w których przecinek pojawia się przed jednorazowym spójnikiem „i”. „Chodź tatusiu i przynieś mi lalkę” to zdanie ilustrujące tę zasadę i jest właśnie takim przykładem.
Zasada, o której mówimy, wydaje się łatwa, prawda? Na pewno nie sprawia to większych trudności, bo jest zrozumiałe i nie ma tu wyjątków. Nie wyczerpuje on jednak zasad i nie odpowiada wyczerpująco na pytanie, kiedy w adresie należy wpisać przecinek, z których najważniejsze to:
– Jeśli adres jest kombinacją słów, cała kombinacja słów jest otoczona przecinkami.
„Chodź, kochana mamo, pozwól mi cię przytulić”.
Zasada ma zastosowanie również wtedy, gdy kombinacja słów składa się z 3 lub więcej słów
„Chodź, moja droga mamo, pozwól mi cię przytulić”.
– Jeżeli po adresie znajduje się cząstka „ma” lub „be”, to jest to część adresu, staje się całą frazą, a po cząstce stawia się przecinek, a między adresem a cząstką nie stawia się przecinka .
„Mamo, czy są tu jakieś lalki?”
– Jeśli przed adresem znajduje się cząstka „ma” lub „be”, to zarówno po cząstce, jak i po adresie wpisywany jest przecinek, co oznacza, że cząstka nie jest uważana za kombinację całych słów i zarówno ona, jak i adres adresy są otoczone przecinkami.
– No cóż, Petko, gdzie poszedłeś?
– W korespondencji oficjalnej adresy są ujęte z obu stron przecinkami, jeśli przed nimi znajduje się pozdrowienie „Witam Panią Bakalską”. Jeśli jednak oficjalna korespondencja zaczyna się nie od powitania, a od innego adresu, to mamy kombinację słów i dopiero po niej stawia się przecinek: „Szanowny Panie Pietrow”. Tutaj trudności związane z zasadami wpisywania przecinka w adresie wynikają głównie z nierozróżnienia pozdrowienia. Jeśli pamiętasz takie „cześć”, „dzień dobry”, „dzień dobry” itp. są pozdrowienia, wtedy nie będziesz miał problemu z regułą i nie należy spodziewać się popełniania błędów.
A opanowanie prawidłowego stosowania przecinków w korespondencji urzędowej wcale nie jest obojętne i pokazuje poziom alfabetyzacji, który jest z pewnością istotny dla wizerunku firm i instytucji czy osób piszących tę korespondencję urzędową.