Dlaczego trzecia niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Kýchává?

Trzecia niedziela Wielkiego Postu, zwana po łacinie Oculi, ma swoją popularną nazwę od kichania – Kichanie lub Kichanie. Najbardziej rozpowszechniony przesąd głosi, że ile razy ktoś kichnie w trzecią niedzielę Wielkiego Postu, ile lat przeżyje, a jeśli kichnie trzy razy z rzędu, będzie zdrowy i pełen sił przez cały rok .

Jednak nasi przodkowie nie polegali wyłącznie na przypadku, skutecznie wspomagali kichanie proszkami na kichanie sporządzonymi z mieszanek suszonych ziół, a później tabaką. Wąchanie było bardzo popularne wśród szlachty i zamożnych mieszczan, m.in. na dworze Ludwika XV. stało się nawet modne, ale było popularne także wśród zwykłych ludzi i na wsi. W końcu kto nie chce być zdrowy!

Kichanie jako pierwszy objaw zarazy

W średniowieczu dżuma przenoszona była drogą kropelkową i była wysoce zaraźliwa. Zjawiskiem towarzyszącym (zwłaszcza płucnej postaci zarazy) było częste kichanie. „W traktacie medycznym z XVI w. napisano: Gdy tylko drwił, musiał nagle umrzeć. Ludzie w obawie, że nie umrą od kichnięcia, mówili sobie słowa: „Pomóż Panu Bogu” lub „Zdrowaś Pana Boga”, bo tylko na Nim mogli polegać, kichnięcie nie wrzuci ich do grobu”. stwierdza Alena Vondrušková w swojej książce Czeski rok ludowy i kościelny. Ponieważ śmiertelność osób zarażonych dżumą była ogromna, osobę, która zaczęła wykazywać objawy, uznawano praktycznie za zmarłą.

Pozdrawiam Pana – Bóg zapłać

Powszechny do dziś komentarz pochodzi prawdopodobnie z czasów zarazy „Witam Pana”, gdy ktoś kichnie. Gdzieś to oznacza, że ​​kichacz wkrótce umrze i spotka boga. Odpowiedź „Na litość boską” wtedy chory wyraża swoje pobożne życzenie, aby po śmierci pójść do nieba, a nie do piekła. Według innej interpretacji tak „Witam Pana” modlitwą prosimy Boga o pomoc, aby chory wyzdrowiał.

„Z białego wodorostu sporządzono bardzo popularny proszek do kichania (album Veratrum). Jest to jedna z najbardziej trujących roślin występujących w czeskiej przyrodzie! Jednak wówczas nie zdawaliśmy sobie sprawy, że roślina ta jest silnie trująca i paraliżuje układ nerwowy. Dziś wierzymy, że to właśnie trucizna białego kichnięcia spowodowała śmierć Aleksandra Wielkiego, gdy wypił on zatrute wino w pałacu babilońskim. Zmarł po dwunastu dniach cierpień, nie mogąc chodzić ani mówić. Dziś kichacz biały jest zjawiskiem bardzo rzadkim w przyrodzie i należy do roślin silnie zagrożonych,” wyjaśnia zielarz Martin Kolár.

„Kolejną trującą rośliną, której zwykle nie brakowało w ziołowych proszkach tabakowych, jest konwalia majowa (Convallaria majalis). Stosowano głównie kwiaty, choć cały kwiat zawiera substancje podrażniające błonę śluzową nosa i wywołujące kichanie. stwierdza zielarz.