Czy pamiętasz również nieprzyjemne swędzące, a czasem bolesne pęcherze? Większość z nas pokonała ospę już w dzieciństwie. Są bardzo zaraźliwe i tego typu infekcje bardzo łatwo przenoszą się w szkole czy przedszkolu. Jeśli jednak nigdy ich nie miałeś, nie ma nic złego w rozważeniu szczepienia. U dorosłych ospa może mieć poważniejszy przebieg niż u dzieci.

W artykule przeczytasz:

Co to jest ospa i jak powstaje?

Ospa wietrzna jest częstą wirusową chorobą skóry wywoływaną przez wirusa ospy wietrznej-półpaśca. Objawiają się małymi, swędzącymi pęcherzami, które mogą pojawić się na całym ciele. Również we włosach lub na błonach śluzowych. Ospa jest typową chorobą wieku dziecięcego i najczęściej występuje u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.

Skąd wiesz, że to ospa?

Ospa wietrzna jest łatwo przenoszona i wysoce zaraźliwa. Przenoszą się drogą kropelkową, czyli przez oddychanie, kaszel lub kichanie. Można się także zarazić pośrednio. Wystarczy chwycić przedmiot lub powierzchnię, na której znajduje się wirus. Następnie wirus przedostaje się do organizmu przez drogi oddechowe i zaczyna się namnażać. Podczas tego rozmnażania pojawiają się pierwsze objawy choroby, takie jak gorączka, zmęczenie i złe samopoczucie.

Pierwsze objawy zaczynają pojawiać się między 7 a 21 dniem. Jednak ospa zaraża znacznie wcześniej. Już od jednego do dwóch dni po zakażeniu możesz przenieść chorobę na inną osobę, nawet jeśli nie masz jeszcze żadnych objawów. Przestajesz być zaraźliwy, gdy ostatni pęcherz zamienia się w strup.

Jak objawia się ospa?

Pierwszą rzeczą, którą możesz zauważyć, jest zmęczenie, ból głowy lub niechęć do jedzenia, a jednocześnie pojawi się gorączka. Następnie, po jednym do dwóch dniach, zaczynają pojawiać się pierwsze wysypki. Łącznie można wyprodukować od 250 do 500 sztuk. Mogą pojawić się na tułowiu, kończynach, twarzy, włosach. Jedynymi miejscami, których unikają są dłonie i podeszwy. Wysypki pojawiają się stopniowo i stopniowo zanikają. Niektóre zamieniają się w pęcherze wcześniej niż inne. Te pęcherze mogą wypełnić się płynem zakaźnym.

Jeśli chorowałeś na ospę wietrzną, prawdopodobnie zawsze słyszałeś, że nie należy skubać i drapać wysypek. Oparcie się temu pragnieniu jest naprawdę trudne, ponieważ swędzenie jest czasami nie do zniesienia. Jednakże, gdy się zadrapasz, bakterie mogą dostać się do rany i spowodować infekcję. Innym oczywistym powodem jest to, że po zeskrobaniu pęcherza może pozostać blizna na całe życie. Strupy po wysypce zwykle znikają w ciągu 10 do 14 dni.

Jakie są rodzaje ospy?

Ospa

Ospa nie jest chorobą jednolitą, ale istnieją różne jej typy. W przeszłości ospa była bardzo powszechna, co objawia się podobnie, ale jest znacznie poważniejsze. Była to wówczas bardzo niebezpieczna i śmiertelna choroba. Wiele przekazów historycznych twierdzi, że byli oni odpowiedzialni za więcej istnień ludzkich niż za wojny, a nawet spowodowali upadek wielu imperiów. Ostatni przypadek ospy prawdziwej odnotowano w 1980 roku i od tego czasu, na szczęście, dzięki szczepieniom, choroba ta już się nie powtórzyła.

Ospa wietrzna

W przypadku ospy wietrznej nie ma dokładnych zapisów historycznych, uważa się jednak, że występowała ona także w populacji ludzkiej już dawno temu. Mają jednak znacznie łagodniejszy przebieg niż ospa. I dlaczego właściwie nazywa się je owcami? Nazwa ma swoje korzenie w przeszłości, kiedy uważano, że ospę wietrzną wywołuje ten sam wirus, który atakuje owce.

Przed rozwojem nowoczesnych metod diagnostycznych i wiedzy o mikroorganizmach błędnie uważano, że wiele chorób ludzi, a także chorób zwierząt, może mieć wspólne przyczyny. Ale dziś wiemy, że ta choroba nie ma nic wspólnego z owcami, ale nazwa pozostała już zwyczajowa i jest nadal używana.

Ospa czy odra? Jaka jest różnica między nimi?

Ospa jest wirusową chorobą skóry, którą czasami można pomylić z innymi problemami skórnymi. Chyba najłatwiej pomylić je z odrą, szczególnie w początkowej fazie. Jak odróżnić?

• Odra początkowo pojawia się na twarzy w postaci plamek Koplika. Są to białawe lub bladoróżowe plamy z wyraźną czerwoną obwódką, które zwykle pojawiają się w ustach i na wewnętrznej powierzchni twarzy. Wysypka odry jest często duża i jaskrawoczerwona. Miejsca te mogą się łączyć.
• W przypadku ospy wietrznej pęcherze goją się w różnym czasie. W przypadku odry znikają one w tej samej kolejności, w jakiej powstały.
• W przypadku odry może wystąpić również katar, kaszel lub podrażnienie oczu, które często są wrażliwe na światło.

Ospa nie umyka nawet dorosłym

Chociaż ospa kojarzy nam się głównie z dzieciństwem, dorośli mogą się nią zarazić. Zwłaszcza ci, którzy w dzieciństwie nie pokonali ospy prawdziwej i nie byli nawet na nią zaszczepieni. Ospa u dorosłych ma zwykle cięższy przebieg w porównaniu do dzieci. U dorosłych wysypka może się bardziej rozprzestrzeniać, pęcherze mogą być większe i głębsze, a ogólne objawy mogą być bardziej intensywne.

Jeśli już pokonałeś ospę wietrzną, rozwinąłeś na nią odporność na całe życie. Chociaż nie zarazisz się nimi po raz drugi, wirus utrzymuje się w nieaktywnej formie w komórkach nerwowych mózgu i rdzenia kręgowego. Jeśli pojawią się ku temu odpowiednie warunki, np. w okresach osłabienia odporności, wirus może objawiać się w postaci półpaśca.

Kobiety w ciąży są również grupą ryzyka

Jeśli przyszła matka w pierwszych dwóch trymestrach zachoruje na ospę wietrzną, choroba może zainfekować płód i spowodować np. problemy ze wzrokiem, słaby rozwój fizyczny lub zaburzenia psychiczne. Noworodki przechodzą infekcję ospy wietrznej o ciężkim przebiegu. Ponadto ospa u kobiety w ciąży może zwiększać ryzyko powikłań dla niej samej. Infekcja może przybrać poważniejszy przebieg, może doprowadzić do zapalenia płuc lub innych problemów.

Jak leczyć ospę?

• Kiedy pojawią się pierwsze wysypki, staraj się oprzeć pokusie ich drapania. Lekarz może zalecić leki przeciwhistaminowe w celu złagodzenia swędzenia. Zaleca się delikatne zdezynfekowanie pęcherzy i umożliwienie im swobodnego oddychania. Płynne proszki i maści mogą udusić ospę i spowodować zamoczenie.
• Przez pierwsze dwa dni należy unikać kąpieli. Wolę raczej szybki prysznic samą wodą i bez kosmetyków. Osusz się miękkim ręcznikiem, po prostu kładąc go na ciele.
• Jeśli to możliwe, wybieraj luźniejszą odzież wykonaną z naturalnych materiałów i regularnie zmieniaj pościel.
• Izolacja jest ważna. Pozostań w domu, aż wszystkie pęcherze wyschną. Zajmuje to około 14 dni. W tym okresie odporność jest osłabiona i może dojść do zarażenia inną chorobą. A przede wszystkim zapobiegniesz rozprzestrzenianiu się ospy. Jeśli jesteś rodzicem, zapewne doskonale znasz takie sytuacje, gdy w przedszkolu pojawia się choroba zakaźna i rozpoczyna się jedna wielka reakcja łańcuchowa
• Utrzymuj ręce w czystości i krótko obcięte paznokcie.
• Nie narażaj się niepotrzebnie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Pot, ciepło i światło słoneczne pogarszają przebieg choroby
• Nie zapomnij o reżimie picia oraz zróżnicowaną dietę z odpowiednią zawartością witamin.

Babcinym przepisem na łagodzenie swędzenia po wysypce jest krótka kąpiel z wywarem z płatków owsianych, rzepaku lub rumianku. Hipermangan rozpuszczony w wodzie to także klasyk. Należy jednak uważać, aby nie moczyć zbyt długo. Kremy lecznicze lub maść cynkową lepiej wybierać dopiero wtedy, gdy utworzyły się już strupy, aby przyspieszyć ich gojenie.

Aby złagodzić swędzenie, zaleca się stosowanie sprayów suszących (A-DERMA Cytelium) lub emulsji chłodzących (Tanno Hermal), które można kupić w aptece. Wymagane jest również rozwiązanie Tantum Verde. Klasyczny płynny proszek nie jest już zalecany, ponieważ tworzy hermetyczny film, pod którym może zaatakować infekcja. Zwiększone dawki witamin C i D również pomagają w szybszym ustąpieniu choroby.

Kiedy należy udać się do lekarza?

Chociaż ospa jest naprawdę nieprzyjemną chorobą, zwykle ma łagodny przebieg. Wyjątkowo mogą wystąpić powikłania takie jak zapalenie płuc, odwodnienie, wtórne zakażenie bakteryjne lub zespół wstrząsu toksycznego.

Należy zgłosić się do lekarza, jeśli pęcherze są czerwone, bolesne i wyglądają na zaognione. Mogło dojść u nich do infekcji bakteryjnej. Do lekarza należy zgłosić się także w przypadku, gdy gorączka przekracza 39°C i nie ustępuje, gdy pojawiają się trudności w oddychaniu lub zawroty głowy.

Szczepienie nie jest obowiązkowe, ale zalecane

Zapobieganie jest ważne w przypadku wielu chorób, ale jest trudne w przypadku ospy. Są wysoce zaraźliwe i nie można całkowicie zapobiec ich rozprzestrzenianiu się, stosując podstawowe środki ostrożności, takie jak mycie rąk i ograniczanie kontaktu. Pszczepienie reto jest jednym z najskuteczniejszych środków zapobiegawczych. Jest to opcjonalne, ale zalecane. Przeprowadza się go w dwóch dawkach. U dzieci powinno to nastąpić pomiędzy 15 a 18 miesiącem życia, a szczepienie przypominające w wieku 4 do 6 lat.

Dorośli powinni zostać zaszczepieni, jeśli nie przeszli ospy w dzieciństwie, a nawet jeśli masz dziecko w domu. Są one również szczepione dwiema dawkami w odstępie co najmniej 4 do 8 tygodni. Szczepienie można wykonać nawet jeśli w ciągu 72 godzin miałeś kontakt z osobą zakażoną. Ponadto szczepionka przeciwko ospie wietrznej zmniejsza ryzyko rozwoju półpaśca w późniejszym życiu.
Śledź naszego Facebooka