W przypadku nieswoistych zapaleń jelit w przewodzie pokarmowym mogą tworzyć się wrzody. W rezultacie wchłanianie składników odżywczych jest upośledzone. Jakich ważnych związków i pierwiastków śladowych brakuje pacjentom z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego?
Te dwie choroby należą do grupy nieswoistych zapaleń jelit. Mają nawracające objawy, które obejmują zapalenie jelit, krwawienie, obrzęk i ból brzucha oraz często rzadkie, krwawe stolce. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego rozwija się w błonie śluzowej jelita grubego, a wrzody w chorobie Leśniowskiego-Crohna mogą rozwinąć się w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego, a nawet rozprzestrzenić się poza błonę śluzową jelita do znajdującej się pod nią warstwy mięśniowej. Pacjenci z chorobami zapalnymi są narażeni na ryzyko niedoborów ważnych substancji.
W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna przewlekły stan zapalny powoduje zmiany strukturalne w jelicie cienkim i zaburzenie powierzchni wchłaniania, co grozi niedoborem substancji potrzebnych organizmowi.
1. Żelazo
Aby zdiagnozować tę chorobę, potrzebne są następujące badania: badania krwi, badania obrazowe i kolonoskopia. Wskaźnik ferrytyny i hemoglobiny we krwi pacjenta pozwala określić typowy niedobór substancji u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego: to jest niedokrwistość z niedoboru żelaza.
Osoby cierpiące na chorobę Leśniowskiego-Crohna doświadczają zapalenia jelit i krwawień.Dla nich dobry poziom żelaza mineralnego jest trudnym zadaniem.
2. Witamina B12
Niedobór witaminy B12 występuje w przypadku utraty krwi i złego wchłaniania. Ponieważ witamina B12 wchłania się w jelicie krętym (najniższy odcinek jelita), pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego po całkowitym lub częściowym chirurgicznym usunięciu jelita krętego są najbardziej narażeni na niedobór tego związku. Podjęzykowa witamina B12 (która jest umieszczana pod językiem) jest najlepszym sposobem na przedostanie się jej do krwioobiegu.
3. Witamina D
Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje rzadziej u dzieci niż u dorosłych. Witamina D i żelazo są uważane za typowe niedobory żywieniowe u dzieci cierpiących na wymienione choroby. Wysoki wskaźnik witaminy D działa jako czynnik ochronny w chorobie Leśniowskiego-Crohna i prawdopodobnie także w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Działanie ochronne wynika ze zdolności tej witaminy do modulowania odporności i stanu zapalnego.
4. Kwas foliowy
Związek kwasu foliowego z tymi chorobami jest dwukierunkowy: z ich powodu kwas foliowy nie jest dobrze wchłaniany przez organizm, a brak tego kwasu wiąże się z wystąpieniem choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Suplementy kwasu foliowego stosuje się w celu zwiększenia stężenia niezbędnych związków i zapobiegania innym patologiom u osób cierpiących na te choroby.
5. Witamina K
Jest ważny dla prawidłowego odkładania się wapnia w tkance kostnej i krzepnięcia krwi. Witamina K jest wytwarzana przez bakterie w jelitach. A wraz z zaostrzeniem zapalenia żołądka pojawiają się częstsze wypróżnienia. Dlatego zaostrzenia prowadzą do utraty mikroflory i wpływają na zawartość witaminy K. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (a także witamina K) są potrzebne pacjentom z nieswoistym zapaleniem jelit.