Jagnięcina czy koźlę, jaka jest różnica, którą niewielu zna: jak je odróżnić i jak najlepiej je ugotować

Jagnięcina i koźlę to typowe mięsa spożywane na Wielkanoc, ale niewiele osób zna różnice między nimi i wie, jak najlepiej je przygotować.

Zgodnie z tradycją, na Wielkanoc należy zjeść jagnięcinę lub koźlę. Są to mięsa o bardzo specyficznym smaku, które uwydatniają się, jeśli są przygotowane w określony sposób. Istnieje kilka przepisów, dzięki którym można poprawić ich smak.

Jednakże ważne jest, aby wiedzieć, jakie są różnice między tymi dwoma rodzajami mięsa ponieważ często błędnie uważa się, że jest to to samo (w rzeczywistości tak nie jest).

Różnice między jagnięciną a koźlęciem

Nawet jeśli ci, którzy są przyzwyczajeni do jedzenia mięsa, jedzą jagnięcinę lub koźlę przez cały rok, wiele osób je te dwa rodzaje mięsa, szczególnie w okresie Wielkanocy. Wielu uważa, że ​​to to samo, w rzeczywistości istnieją różnice między tymi dwoma mięsami.

Baranek jest dzieckiem owcy, którego ubój poddaje się od 4 do 10 miesięcy, zanim jego masa przekroczy 10 kg. Od tego musimy co w dialekcie Lacjum oznacza jagnię ssące, zabijane po miesiącu życia. Koźlę natomiast jest dzieckiem kozy i poddawane jest ubojowi najpóźniej w wieku dwóch miesięcy, kiedy jego waga waha się od 10 do 13 kg.

Można zatem powiedzieć, że zmienia się zarówno rasa zwierzęcia, jak i okres jego uboju. W każdym razie są to mięsa o bardzo specyficznym smaku: jagnięcina ma mocny smak, a koza ma delikatniejszy smak. Obydwa mięsa można wzbogacić, przygotowując je według określonych przepisów, często przekazywanych z pokolenia na pokolenie i spożywanych w okresie wielkanocnym.

Tradycyjnie , w towarzystwie pieczonych lub duszonych ziemniaków, dzięki czemu stają się delikatne i soczyste. Jagnięcina i koźlę są również doskonałe do pierwszych dań, na przykład z jagnięciny można przygotować doskonałą szmatę do dania z pappardelle z szmatką jagnięcą i karczochami. Lub to mięso nadaje się do nadzienia ravioli po ugotowaniu w gulaszu.

Gulasz z pewnością można przygotować również z jagnięciną w towarzystwie groszku, co jest kolejnym przepisem z włoskiej tradycji kulinarnej. Ale porzucając klasyczne wersje, Jagnięcina i koźlę nadają się również do przetworów dla smakoszy podobnie jak w przypadku dania z jagnięciny z pecorino, pistacjami i puree ziemniaczanym, gdzie mięso panierowane jest w panierce z pecorino i pistacjami.

Można też przygotować pieczony stojak z jagnięciną, w którym mięso smażone jest najpierw na patelni, a następnie w piekarniku wraz z ziemniakami. Krótko mówiąc, niezależnie od sposobu przygotowania, te dwa rodzaje mięsa są prawdziwym triumfem smaku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *