Często widziałeś gumę ksantanową jako składnik żywności kupowanej w sklepie spożywczym. Jest to dodatek do żywności uważany za nieszkodliwy, zwłaszcza spożywany sporadycznie w małych ilościach.

Gumę ksantanową można stosować także w domu, ściśle przestrzegając gramatyki zawartej w przepisie. Nawet jeśli wydaje Ci się, że żąda się za mało, musisz wiedzieć, że to jedna z jego zalet. Niewiele potrzeba, żeby zobaczyć efekty.

Co to jest guma ksantanowa?

Guma ksantanowa to rodzaj naturalnego polisacharydu, substancji stosowanej jako stabilizator i emulgator w przemyśle spożywczym. Jest wytwarzany w wyniku fermentacji cukrów prostych, takich jak glukoza lub sacharoza, przy pomocy bakterii zwanej Xanthomonas campestris.

Gumę ksantanową stosuje się, ponieważ ma zdolność rozpuszczania się w wodzie i tworzenia lepkiego żelu lub elastycznej struktury. Używa się go w bardzo małych ilościach.

Jest przydatny w przemyśle spożywczym do poprawy tekstury i konsystencji żywności, takiej jak sosy, dressingi, lody i ciasta. Można go stosować do mieszania i utrzymywania nierozpuszczalnych w sobie składników, takich jak oleje i inne płyny, w stabilnej emulsji.

Guma ksantanowa jest powszechną opcją w produktach bezglutenowych, takich jak chleb lub wypieki, zastępując gluten i poprawiając ich teksturę i spójność.

Oprócz zastosowania w przemyśle spożywczym guma ksantanowa stosowana jest także w produktach niespożywczych. Znajdziesz je w produktach higieny osobistej lub farmaceutykach jako zagęszczacz lub emulgator.

Do jakich preparatów można stosować gumę ksantanową

Gumę ksantanową stosuje się w szerokiej gamie przetworów spożywczych w celu poprawy ich tekstury, konsystencji i stabilności.

Guma ksantanowa jest powszechnie stosowana w celu zastąpienia struktury i elastyczności, które naturalnie zapewnia gluten. Pomaga wiązać składniki i utrzymywać je stabilne.

Stosowany jest również do innych produktów bezglutenowych, takich jak ciastka, ciasta i inne wypieki bezglutenowe.

Guma ksantanowa służy do zagęszczania i stabilizacji. Nadaje im bogatszą konsystencję i stabilną emulsję. Stosowany jest także do lodów i produktów mlecznych. W tym przypadku pomaga to zapobiec tworzeniu się kryształków lodu w lodach i zachować kremową konsystencję.

Jeśli chcesz, aby zupy i kremy miały przyjemniejszą konsystencję oraz gładszą i delikatniejszą konsystencję, możesz użyć gumy ksantanowej. Można go dodawać do koktajli i napojów w celu ich zagęszczenia i zapobiegania rozdzielaniu się składników.

Gumy ksantanowej można również używać do konserw i przetworzonej żywności, aby poprawić ich teksturę i stabilność.

Różnica między gumą ksantanową a agarem agarowym

Guma ksantanowa i agar agar to dwa zagęszczacze stosowane w przemyśle spożywczym w celu poprawy tekstury, konsystencji i stabilności żywności. Mają jednak różne pochodzenie i właściwości.

Guma ksantanowa to naturalny polisacharyd otrzymywany w wyniku fermentacji bakteryjnej cukrów prostych, takich jak glukoza czy sacharoza, przy pomocy bakterii Xanthomonas campestris. Agar agar jest ekstrahowany z czerwonych wodorostów i składa się głównie z polisacharydów i błonnika. Uważany jest za naturalny środek zagęszczający.

Guma ksantanowa jest rozpuszczalna w wodzie i w bardzo małych ilościach może tworzyć lepki żel. Stosowany jest głównie do zagęszczania i stabilizacji sosów, dressingów, produktów mlecznych i innych produktów spożywczych. Jest często stosowany w produktach bezglutenowych w celu zastąpienia glutenu i poprawy tekstury.

Agar agar jest rozpuszczalny w ciepłej wodzie, ale tworzy sztywny i termoodwracalny żel, to znaczy krzepnie po ochłodzeniu i ponownie rozpuszcza się po podgrzaniu. Służy do zagęszczania i zestalania różnych produktów spożywczych. Znajdziesz go w żelatynie, deserach, dżemach czy wegańskich proszkach żelatynowych.

Guma ksantanowa jest częstym wyborem dla osób z nietolerancją glutenu lub osób, które stosują dietę bezglutenową. Zwykle jest mniej podatny na zmiany temperatury i kwasowości w porównaniu do agaru.

Agar agar może być bardziej wrażliwy na zmiany temperatury i kwasowości i często wymaga aktywacji przez gotowanie przed użyciem. Stosowany jest głównie do żelowania i zestalania żywności, preferowany w przepisach wymagających szybkiej i stabilnej koagulacji.