W ostatnich latach nauka była bliska znalezienia idealnego produktu pozwalającego zachować zdrowie i kontrolować wagę.

Badania australijskich naukowców przyniosły zaskakujące wyniki. Odkryli, że migdały, najpopularniejszy orzech dostępny dla każdego, mają wyjątkowy potencjał leczniczy.

W specjalistycznym artykule opublikowanym w czasopiśmie Obesity podkreślono, że migdały są nie tylko smaczną i pożywną przekąską, ale mogą także pomóc w utracie wagi i zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia.

Jakie są zalety cudownych migdałów?

Jedną z głównych cech migdałów jest ich bogaty skład. Orzech ten zawiera dużo białka i błonnika, a także kompleks witamin i minerałów niezbędnych do utrzymania zdrowia.

Jednak prawdziwym odkryciem jest wysoka zawartość tłuszczów nienasyconych w migdałach. Tłuszcze te korzystnie wpływają na organizm, pomagają normalizować poziom cholesterolu we krwi i ograniczać procesy zapalne.

Ponadto wykazano, że migdały skutecznie wspomagają utrzymanie zdrowia układu sercowo-naczyniowego. Ich spożycie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka chorób serca, co czyni je integralnym elementem każdej zdrowej diety.

Jak migdały pomagają w walce z dodatkowymi kilogramami?

Badania porównawcze stanu zdrowia osób spożywających migdały i tych, które nie uwzględniają ich w swoim jadłospisie, dały ciekawe wyniki.

Wykazano, że migdały pomagają dłużej czuć się sytym, co jest kluczowym czynnikiem w kontrolowaniu wagi. Osoby włączające do swojej diety migdały mają tendencję do stopniowej utraty wagi i utrzymania jej na optymalnym poziomie.

Eksperci podkreślają, że migdały to nie tylko orzech, ale prawdziwy dar natury, który może obdarzyć zdrowiem i urodą. Włączając je do swojego menu, będziesz mógł nie tylko schudnąć, ale także zachować formę. Jednocześnie wzbogacają organizm w ważne składniki odżywcze.

Eksperci twierdzą, że zaledwie kilka gramów tego niesamowitego orzecha dziennie może zapewnić niesamowite korzyści zdrowotne. /

Lubię to gdzie znajdziesz wiele innych przydatnych i interesujących lektur dla każdego!

Powiązane wiadomości

Czterdzieści lat po kultowej kampanii z Calvinem Clainem Nosi nowe dżinsy i pokazuje się topless w wiosennej kampanii Jordache, sfotografowane przez Cass Brid.

Dla tych, którzy jej nie znają, Shields to dziewczyna, która grała w latach 80 Błękitne jezioro, mając zaledwie 13 lat. Teraz, w wieku 56 lat, Pozostaje taką samą ikoną kobiety, jaką była w latach 80. i 90.

Bez wątpienia najwybitniejszym zdjęciem kampanii, w którym pozowała dla Jordache, jest to, na którym pokazana topless od tyłu. Ponadto w wywiadzie dla magazynu Ludziezapewnia Zdjęcie nie podlega żadnemu retuszowi. Dla niej istotne było, aby zdjęcia były autentyczne.

Współpraca z marką Jordache była dla Shields czymś organicznym, ponieważ przyznała się, że nosi ich ubrania, a także zgodne z przesłaniem dotyczącym wieku i pozytywnego nastawienia do ciała którego nadal broni w swojej twórczości.

„To wielki zaszczyt być w moim wieku i być reprezentowanym. Bardziej czuję jego wielkość. „Wiedza przychodzi z wiekiem i nie jest to praca, a bardziej przywilej” – powiedział.

Ponadto podkreślił, że Jordache celebruje ideę bycia seksowna i odważna. „W swoich kampaniach zawsze prezentowali silne, pracowite i ambitne kobiety. „Nigdy nie chodziło tylko o modele”.

Ciężki trening

Brooke Shields również nie miała żadnych skrupułów, by mówić o ciężkie treningi jakim przeszedł przed wykonaniem zdjęć.

„Od 5 rano musiałem wykonywać program ćwiczeń pod okiem mojego osobistego trenera. Ale moje ego mi pomogło. Powiedziałam sobie: „Jeśli zrobisz te zdjęcia i nie będziesz zadowolony z efektu, będziesz dla siebie bardzo surowy”.

Ukłon w stronę Calvina Kleina

W kampanii Jordache Shields prezentuje różnorodne charakterystyczne dla marki style. Należą do nich fasony slim, rozkloszowane i proste.

Zdjęcia z kampanii przywołują na myśl te, które przyniosły aktorce i modelce sławę. Te stworzone dla Calvina Kleina, marki, która wypuściła także Kate Moss, gdy miała zaledwie 15 lat, pod koniec lat osiemdziesiątych.

Była to kontrowersyjna kampania prowadzona pod hasłem: „Chcesz wiedzieć, co jest między mną a moimi Calvinem Kleinsem? Nic”. Prasa natychmiast zareagowała, interpretując to sformułowanie jako podtekst seksualny.

W wywiadzie dla amerykańskiego wydania Moda, Brooke Shields wyjaśnia, że ​​nigdy nie pomyślała, że ​​ma to podłoże seksualne. „Kontrowersje przyniosły odwrotny skutek. Kampania była niezwykle skuteczna” i ona bilet do sławy.

Tania Boler, doktor filozofii, wkroczyła w świat technologii w 2013 roku. Podczas pierwszej ciąży Tania zainteresowała się znaczeniem wzmocnienia mięśni dna miednicy u kobiet. „Mam obsesję na punkcie tego tematu i zdobywania proste urządzenie, z którego mogłyby korzystać kobiety w domu, aby ćwiczyć i wzmacniać te mięśnie, które są dla nas tak ważne” – mówi.

Liczby, które odkryła, zaskoczyły ją: jedna na trzy kobiety cierpi na nietrzymanie moczu, wypadanie lub problemy seksualne w pewnym momencie swojego życia, co można skorygować za pomocą ćwiczeń Kegla. Tak narodził się Elvie Trainer, urządzenie do ćwiczeń Kegla, które pomaga kobietom wzmacniać dno miednicy. „Byłem oburzony brakiem informacji. o takim problemie, tak ważnym dla zdrowia kobiet, a o którym nikt nie mówił.”

W krótkim czasie Trener zgromadził liczne sprzedaże i nagrody. Częściowo mnie to zaskoczyło, bo wszyscy mówili mi, że to będzie porażka. To mówienie o waginach nie było dobrym pomysłem, że tematyka dotycząca zdrowia kobiet była nieco nieprzyjemna. Ale chciałem przełamać tabu. Nie mogło być tak, że coś, co dotyka tak wiele kobiet, pozostało niewypowiedziane” – wspomina.

Teraz Elvie Pump przybywa do Hiszpanii, przenośny i cichy laktator, co stanowi rekord sprzedaży w Wielkiej Brytanii. Bez konieczności stosowania kabli, produkt oferuje największą wygodę, ponieważ można go używać w dowolnym miejscu i czasie. Pasuje do normalnego biustonosza i nie wymaga żadnego innego wsparcia aby kobieta mogła kontynuować dowolną czynność podczas odciągania mleka. „Pozwólmy kobietom decydować, jaką matką chcą być. Ty kontynuujesz swoje życie, a urządzenie robi to samo” – wyjaśnia.

Urządzenie łączy się z aplikacją mobilną, która kontroluje prędkość i objętość ekstrakcji i zatrzymuje się automatycznie, gdy tylko wykryje, że butelka jest pełna. „To całkowicie zmieniło doświadczenia wielu kobiet. Większość laktatorów tak jest bolesne, trudne w użyciu, głośne i wymagające podłączenia urządzenia do prądu do gniazdka elektrycznego. Elvie kładzie temu kres i sprawia, że ​​doświadczenie staje się o wiele przyjemniejsze” – mówi założycielka.

Laktator na wybiegu

We wrześniu 2018 roku argentyńska modelka Valeria García wyszła na wybieg podczas London Fashion Week z wyjątkowym dodatkiem na pokaz mody: wewnątrz stanika doskonale widoczne były dwa przenośne laktatory. „Chcieliśmy przełamać stereotypy i tabu i kobieta idąca po wybiegu odciągająca mleko dla swojego dziecka… to była rewolucja” – mówi Tania Boler, założycielka Elvie.

Świat technologii, jak prawie wszystko inne, jest nadal bardzo zmaskulinizowany, przez co produkty dla kobiet mają coraz większe trudności ze znalezieniem miejsca. „Nasze produkty stosujemy do okolic intymnych kobiet: pochwy i piersi. Historycznie rzecz biorąc, społeczeństwa były zdominowane przez mężczyzn i Wszystko, co dotyczy kobiet i ich zdrowia, jest lub było tematem tabu, na przykład coś tak prostego jak miesiączka” – analizuje Boler.

„A następnie maskulinizacja sektora oznacza, że ​​nie ma obaw związanych z kobiecymi ciałami po prostu dlatego, że mężczyźni nie wiedzą, czym one są. A jeśli nie znają problemów, jak zamierzają zaprojektować rozwiązania?„, zapytać.

Z tego powodu – broni Tania Boler – perspektywa płci jest bardzo ważna przy opracowywaniu technologicznych rozwiązań problemów wszystkich, ponieważ czasami zapomina się o połowie populacji. „Wierzę w technologię jako sposób na zmianę świata. Ponieważ dostarcza szybkich i skutecznych rozwiązań. A firmy technologiczne często nie doceniają kobiet jako potencjalnych użytkowników ich produktów. To nie jest prawda. Ale produkty muszą być projektowane z myślą o nich i ich potrzebach. „Nasze produkty są feministyczne”.

Projektowanie i technologia

Sekret sukcesu Elvie może leżeć w połączeniu designu i technologii. To produkty funkcjonalne, ale dobrze zaprojektowane, nowoczesne i pozbawione „tandetnych tików”. Ponadto zostały zaprojektowane z punktu widzenia użytkownika, „a nie z perspektywy lekarza/pacjenta, co często ma miejsce w przypadku produktów zdrowotnych”.

Słowo zostało wymyślone w kontekście biznesu femtech odnosić się do rozwoju technologicznego skupionego na produktach dla kobiet. „Coś takiego nie powinno być potrzebne, bo gdyby świat był równy, kobiety w naturalny sposób byłyby włączone do technologii. Ale na razie uważam, że jest to konieczne skupiać firmy pod jednym parasolem że zajmujemy się projektowaniem urządzeń technologicznych odpowiadających na problemy kobiet. Ponieważ pomaga to uwidocznić te kwestie i zachęca do rozmów na ten temat.

Niezbędna debata przy przełamywaniu tabu. „Niezbędne jest wydobywanie na światło dzienne wagi problemów związanych ze zdrowiem kobiet i dostarczanie im skutecznych rozwiązań dostosowanych do ich potrzeb”.

Jednym z najcięższych typów ARI, który na długi czas obezwładnia organizm i może pozostawić po sobie poważne problemy zdrowotne, jest grypa. Aby zrozumieć, jak ważne są szczepienia przeciwko tej chorobie, wystarczy przeanalizować liczby: w sezonie epidemicznym 2022-2023 osoby nieszczepione zachorowały na grypę prawie siedem razy częściej niż osoby zaszczepione.

freepik.com

Covid nie zniknął

Na Białorusi regularnie prowadzony jest monitoring i rutynowy nadzór nad grypą. Mówił o tym na konferencji prasowej Kierownik Zakładu Immunoprofilaktyki Republikańskiego Centrum Higieny, Epidemiologii i Zdrowia Publicznego Kirill Ignatov:

— Według sezonu epidemicznego 2022–2023 stwierdzono, że ponad 90% wszystkich chorych, u których laboratoryjnie potwierdzono rozpoznanie grypy, nie było dzień wcześniej zaszczepionych przeciwko temu zakażeniu.

Teraz w kraju odnotowuje się także sezonowy wzrost zachorowań na infekcje dróg oddechowych, charakterystyczny dla okresu jesienno-zimowego. Wśród chorych dominują dzieci do 18. roku życia – stanowią one ponad 58% wszystkich przypadków. Jednak zapalenie płuc najczęściej dotyka osoby dorosłe, które stanowią ponad 75% wszystkich przypadków.

— Podczas badań laboratoryjnych tych pacjentów w 53% przypadków wykryto wirusy, w tym ten, który powoduje zachorowanie na Covid-19. Oznacza to, że wirus ten w dalszym ciągu krąży wśród ludności naszego kraju i niestety nie zniknął, — dodał Kirill Ignatow.

Jak dotąd na Białorusi odnotowano pojedyncze przypadki grypy. Badanie laboratoryjne potwierdza, że ​​wszystkie trzy wirusy zawarte w tegorocznych szczepionkach przeciw grypie już krążą: A(H1N1), A(H3N2) i B. Mieszane formy różnych szczepów grypy i innych patogenów układu oddechowego, takich jak adenowirus i rinowirus , są również rejestrowane wirus rinosyncytialny.

Charakterystyczny niuans: obecnie wszystkie przypadki grypy potwierdzonej laboratoryjnie zostały zarejestrowane u osób nieszczepionych, co po raz kolejny podkreśla skuteczność szczepień i znaczenie stosowania tego środka zapobiegawczego – podkreślił Kirill Ignatov.

Odra wyrzut

Niestety na Białorusi potwierdzono już ponad 140 przypadków odry, z czego ponad połowę stanowią dzieci. Według Kirilla Ignatowa ponad 60% osób, u których potwierdzono tę diagnozę, nigdy nie było szczepionych przeciwko tej infekcji. Zachorowalność na odrę obejmuje wszystkie grupy wiekowe populacji: od dzieci poniżej pierwszego roku życia po osoby powyżej 70. roku życia.

Warto podkreślić, że nawet w najtrudniejszych czasach szczytu pandemii na Białorusi nie wstrzymano szczepień przeciwko szczególnie niebezpiecznym infekcjom dziecięcym. Inną sprawą jest to, że wielu rodziców celowo odmawiało w tym czasie wizyt w klinikach. Niestety ubezpieczenie od Covida wiązało się z ryzykiem zarażenia się odrą.

— Do wytworzenia odporności wystarczy dwukrotne szczepienie przeciwko odrze przeprowadzone w dzieciństwie; w tym przypadku ponowne szczepienie nie jest konieczne, — wyjaśnia epidemiolog wydziału przeciwepidemicznego wydziału sanitarno-epidemiologicznego Centrum Higieny i Epidemiologii obwodu pierwomajskiego w Mińsku Wiktoria Trebuchowska. — Istnieje możliwość przeprowadzenia profilaktyki szczepień (jednorazowe szczepienie w ciągu 72 godzin od chwili kontaktu z pacjentem z rozpoznaniem nie wykluczającym odry) wśród osób kontaktowych (dzieci od 9. miesiąca życia i dorośli do 55. roku życia włącznie), które nie posiadać udokumentowaną informację o szczepieniu przeciwko odrze, przebytej odrze, badaniach serologicznych krwi wykazujących ochronny poziom przeciwciał IgG przeciwko wirusowi lub posiadać dokumentację tylko jednego szczepienia przeciwko odrze.

Obecnie krajowe organizacje opieki zdrowotnej posiadają szczepionkę zarówno do szczepienia we wskazaniach epidemicznych, czyli dla osób mających kontakt z osobą chorą na odrę, jak i do szczepień profilaktycznych w ramach ogólnopolskiego kalendarza szczepień zapobiegawczych, czyli dla dzieci w wieku 1 roku i 6 lat.

Główne środki zapobiegania infekcjom dróg oddechowych to przestrzeganie etykiety oddechowej, dystans społeczny i higiena osobista.

DO MOMENTU

Jestem pewien, że osoby starsze wymagają zwiększonej opieki ze względu na spodziewane nadejście sezonu grypowego Główny niezależny specjalista ds. chorób zakaźnych Ministerstwa Zdrowia Igor Karpow:

— Osobom w wieku emerytalnym trzeba wszystko szczegółowo wyjaśnić: grypa to infekcja dróg oddechowych, a głównymi grupami, w których najczęściej występują powikłania i ciężki przebieg choroby, są osoby powyżej 65. roku życia i małe dzieci. Dlatego w pierwszej kolejności należy im zaproponować szczepienia. Ważny fakt: COVID-19 jest obecnie integrowany z systemem sezonowych infekcji dróg oddechowych. Jeśli pamiętacie, w zeszłym roku mówiliśmy o tridemii, kiedy po monoprewalencji Covid-19 w naszej praktyce klinicznej pojawili się pacjenci chorzy na grypę i syncytialny wirus oddechowy. To był początek procesu osadzania, który trwa obecnie. Dlatego też ogromną uwagę poświęca się grypie.

Zabrania się pełnego przedruku tekstu i zdjęć. Częściowe cytowanie jest dozwolone pod warunkiem zamieszczenia hiperłącza.

Zauważyłeś błąd? Wybierz go i naciśnij Ctrl+Enter

to dosłowne tłumaczenie angielskiego wypalenia zawodowego i zostało po raz pierwszy opisane przez amerykańskiego psychoanalityka Herberta Freudenbergera jako stan wyczerpania psychicznego i fizycznego. Najczęściej pojawia się u pracowników tzw. zawodów pomocowych, gdzie konieczna jest praca z ludźmi, np. w oświacie (pomyślmy o nauczycielce granej przez Danę Kolářovą w filmie Obecná škola), w służbie zdrowia czy w placówkach socjalnych.

Ale może powalić każdego, kto nie słucha swojego ciała i nie respektuje jego sygnałów ostrzegawczych. Osoba, która zawsze się spieszy, goni za celami i nie zatrzymuje się, nawet gdy czuje się zmęczona, znajduje się w niebezpieczeństwie. Jest jedyny w swoim rodzaju i kiedy nie jest zajęty swoimi obowiązkami, przynajmniej o nich myśli.

Cierpią na chroniczny stres, przeciążenia i wyczerpanie, które są pierwszymi oznakami wypalenia zawodowego. Może to jednak dotyczyć nie tylko życia zawodowego, ale także relacji w rodzinie czy być może obszaru zajęć hobbystycznych.

Jak rozpoznać syndrom wypalenia zawodowego:

Źródło: YouTube

Wypalić się możesz także w życiu osobistym

Wiele osób uważa, że ​​wypalenie zawodowe to kwestia związana z ilością obowiązków zawodowych, z którymi nie są już w stanie sobie poradzić. „W tym kontekście tego terminu rzeczywiście używa się najczęściej” – zauważa psychoterapeutka Anna Pašková, ale dodaje, że wypalenie zawodowe może pojawić się także w życiu osobistym.

Jeśli przez dłuższy czas doświadczasz stresu, nie potrafisz sobie z niego poradzić i przestać, stan ten może doprowadzić do załamania lub depresji. Jednocześnie obciążenie wpływa nie tylko na stan psychiczny, ale także na ciało, które zwykle jako pierwsze wysyła sygnały alarmowe.

Być może skarżysz się lekarzowi, że źle sypiasz, serce bije, zostajesz skierowany na badanie żołądka, a nawet przepisane leczenie nie przynosi ulgi. Powinno to być ostrzeżeniem, że nie masz ochoty ani siły na kontakty towarzyskie, unikasz ludzi i nie masz energii na dawne hobby. Dawna radość życia zniknęła. „W takim razie pozostaje już tylko jeden krok do wypalenia” – ostrzega psychoterapeuta.

Według niej ludzie nie zdają sobie sprawy, że coś jest nie tak, chodzą na bateriach zapasowych, dopóki organizm nie da im definitywnego znaku stopu.

Zły i dobry stres

Stres jest uważany za zmorę ludzkości i nic dziwnego w dzisiejszych czasach. Bardzo ważna jest jednak jego pierwotna funkcja. Jeśli chodzi o naturalny stres, którego natura się spodziewała, kiedy ludzkość została stworzona, to jest w porządku. Amerykański fizjolog Hans Selye powiedział kiedyś, że stres jest tak samo częścią życia jak powietrze i oddychanie. Nie ma potrzeby próbować go eliminować. „To naturalny mechanizm, który w pewnych sytuacjach może nawet uratować nam życie, może obudzić w człowieku niewyobrażalną siłę” – Anna Pašková wyjaśnia funkcję tzw. stresu godnego.

„Znane są przypadki, gdy kobiecie udało się podnieść tonowy samochód, gdy w wyniku wypadku pozostawiono pod nim dziecko, wspięła się po wysokim murze, gdy usłyszała za sobą płacz. Człowiek mobilizuje się do nadludzkich osiągnięć, ale kiedy nieprzyjemna sytuacja się kończy, stres ustępuje” – mówi Pašková.

Jak pozbyć się stresu? Sześć prostych sposobów na rozbicie tego w pięć minut

W takich przypadkach stres jest Twoim przyjacielem. Pomoże Ci zdać egzamin w szkole, może sprawić, że przed przestępcą pobiegniesz niesamowicie szybko, jakby ktoś wlał w Twoje ciało siłę i energię.

Tym „kimś” jest hormon stresu kortyzol, który wraz z adrenaliną obciąża organizm, gdy trzeba wykorzystać wszystkie rezerwy.

„W takiej sytuacji, kiedy już wszystko się skończy, trzeba po prostu całkowicie się zrelaksować. Usiądź i opłucz ciało wodą. Wypij kilka drinków, aby wypłukać z organizmu cały kortyzol i adrenalinę” – zaleca.

Jednak natura nie liczyła się z ilością obowiązków, jakie mamy dzisiaj. Przy obecnym tempie życia dajemy szansę nadmiernemu i chronicznemu stresowi. Na początku myślisz, że przez jakiś czas będziesz w stanie unieść ten ciężar, a potem znów wszystko będzie dobrze.

Ale kiedy już wystarczy? Czy rozpoznajesz to? Czy potrafisz zatrzymać się w czasie, zwolnić? Jeśli nie, odzyskasz siły dopiero w momencie wypalenia. Hormony kortyzol i adrenalina zawładnęły Twoim organizmem na długi czas. Biczują cię do nadmiernych występów, których od siebie wymagasz.

Wstajesz rano i już myślisz o swoich obowiązkach, cały dzień do nocy pomagasz komuś, mozolisz się w pracy, opiekujesz się np. chorą osobą, domem czy dziećmi. Nie wiesz jak wyznaczyć wokół siebie granice, wyrazić swoje potrzeby, powiedzieć szefowi, że daje Ci za dużo władzy.

Dopiero po roku bólu psycholog znalazł sposób na powrót do zdrowia. Teraz radzi, jak to zrobić

Organizm nie jest jednak stworzony do ciągłego zalewania kortyzolem i adrenaliną. Po pewnym czasie mózg przestaje wytwarzać hormony szczęścia – oksytocynę i serotoninę. Dlatego zdarzają się załamania i depresje. A kiedy jedziesz z pełną prędkością, stres wciąż rośnie.

Wypalić się? Przesuń przełącznik

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że zawsze masz wybór. Nie krępuj się zabrać głosu, a jeśli Twój szef nie chce Cię szanować, odejdź. Żadna praca nie jest warta upadku na kroplówkach ani utraty szczęśliwej rodziny.

Wszystko jest do rozwiązania. Nie bój się prosić innych o pomoc. Posłuchaj ludzi, którzy zauważyli, że coś jest z Tobą nie tak. Nie bój się przyznać do słabości i porażki. Nie bądź dla siebie taki surowy. Z biegiem czasu odkryjesz, że występy, których od siebie wymagałeś, nie były odpowiednie.

Aby opanować codzienny stres, naucz się oddychać, relaksować, miarkować przepływ myśli. Kiedy poczujesz niepokój, zmień pozycję, przejdź się po pokoju, bądź tego świadomy i nie pozwól, aby to tobą zawładnęło. Gdy już się trochę uspokoisz, powiedz sobie, co możesz zrobić.

„Ludzie, którzy są bardzo wrażliwi i którzy są gotowi oddać wszystko, emocje, myśli, cokolwiek z siebie pracy lub związkowi, mają większą skłonność do wypalenia” – podkreśla terapeuta. „O wiele lepiej jest dla tzw. salami graczy, ludzi wyluzowanych, którzy nie tylko wyrzucają rzeczy do kosza. Biorą sobie wolne w pracy, wychodzą wieczorem na piwo lub mecz z przyjaciółmi i mają spokój . Rozwiązują problemy tylko wtedy, gdy się pojawią. I nie ma znaczenia, czy prowadzi traktor, czy laboratorium naukowe” – wyjaśnia Anna Pašková.

Jej zdaniem perfekcjoniści mają potrzebę bycia zawsze komuś wdzięcznym, udowadniania sobie czegoś i traktowania siebie bardziej niż jest to zdrowe. Pewnie mają to od dzieciństwa. Mogą bać się odpuścić pewne rzeczy, wznieść się ponad nie, przejąć nad nimi kontrolę.

Przychodzi cicho, ale staje się piekłem. Wypalenie zawodowe może skutkować hospitalizacją

Od kobiet zwykle oczekuje się, że załamią się pod ciężarem pracy i obowiązków, ale nie zawsze tak jest. Mężczyźni też mają problemy, i to tym bardziej, że na drodze do ich rozwiązania stoi ego i nieumiejętność przyznania się do słabości. Zanim mężczyźni zgłoszą się po poradę do psychoterapeuty, omijają wszystkich możliwych lekarzy i połykają szereg tabletek. „Najczęstszą skargą, jaką obecnie mam, jest to, że ludzie skarżą się na irytujące rozstępy” – mówi doświadczony terapeuta.

„Najpierw idą na wszystkie badania żołądkowe i tam dowiadują się, że wszystko jest w porządku. Dostają pigułki, porady dotyczące odpowiedniej diety, ale nic nie pomaga.” Problem ma swoje źródło wyłącznie w głowie.

„Zawsze zalecam zmianę stylu życia. Wyjedź na chwilę z miasta, zajmij się rzeczami, których nie robiłeś od lat, np. spaniem pod gołym niebem. Istnieje wiele opcji. Zmień przełącznik, aby nie znajdować się pod ciągłą presją” – radzi Pašková.

Aby opanować codzienny stres, naucz się oddychać, relaksować, miarkować przepływ myśli. Kiedy poczujesz niepokój, zmień pozycję, przejdź się po pokoju, bądź tego świadomy i nie pozwól, aby to tobą zawładnęło. Gdy już się trochę uspokoisz, powiedz sobie, co możesz zrobić.

„OK, będę mniej pracować, będę chodzić na spacery i oczyścić umysł. Nauczę się definiować swoją przestrzeń i mówić NIE” – kontynuuje terapeutka.

Ruch odgrywa bardzo ważną rolę w radzeniu sobie ze stresem.

Ćwicz tak dużo, jak tylko możesz i wygodnie. Na początek wystarczy sam spacer. Wydzielają się dobre hormony, endorfiny. Porozmawiaj ze sobą, nawet jeśli nie masz na to ochoty. Wybierz schody, spróbuj dojść do pracy. Możesz sobie wmówić, że będziesz chodzić tylko przez dziesięć minut, głównie chodzić. W końcu może się okazać, że dziesięć minut zamieniło się w pół godziny lub godzinę.

Kiedy się wypalisz

Wypalenie zawodowe to nie tylko uczucie niejasnego smutku i braku możliwości ekscytowania się czymkolwiek. „Ciężka depresja może również wystąpić, ponieważ zmieniła się chemia mózgu. To już jest problem i potrzebne jest lekarstwo. Organizm jest już tak wyczerpany, że konieczna jest opieka psychiatry” – wyjaśnia sytuację psychoterapeutka Pašková.

Lekarz może także przepisać na jakiś czas leki przeciwdepresyjne, aby organizm mógł odpocząć. Serotonina jest w ten sposób sztucznie uzupełniana, ale tylko po to, żeby się znokautować. W tym celu potrzebna jest terapia, która uczy człowieka pracy z obciążeniem, stresem i jego wewnętrznymi motywami.

„Nie bój się szukać na czas psychoterapeuty, terapeuty, coacha, który pomoże Ci zrozumieć, w jakiej sytuacji się znajdujesz i jak postępować. Spróbuj znaleźć równowagę w swoim życiu, dbaj o higienę psychiczną, ćwicz, spaceruj z psem, zafunduj sobie na przykład wolne piątki” – radzi Anna Pašková. Stwórz swoją tarczę.

Pandemia dzisiaj? Syndrom podstępnego wypalenia zawodowego – ostrzega psychoterapeuta

Dziś zbyt często słyszy się, że ktoś „nie miał czasu na ponowne wybranie urlopu”. Jednak każdemu z nas potrzebny jest urlop – aby oderwać się od ustalonej rutyny, udać się w inne środowisko. Kiedy pozwolisz swojemu mózgowi naprawdę się zrelaksować, nagle odkryjesz, że odnawia się Twoja kreatywność i umiejętności rozwiązywania problemów.

Poza tym wakacje chronią Twoje zdrowie. Mężczyźni biorący regularne wakacje zmniejszają ryzyko śmierci na zawał serca o 32 procent; w przypadku kobiet jest to nawet 50 proc.

Jedzenie smażonego boczku i picie soku pomarańczowego na śniadanie może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie i sylwetkę. Endokrynolog, doktor nauk medycznych Zuhra Pavlova ostrzegała przed tym.

Ekspert zapewniała, że ​​dobra sylwetka i dobre samopoczucie w 90 procentach zależą od diety.

Jednak wiele osób popełnia te same błędy, ograniczając kalorie i próbując zdrowo się odżywiać. Do najczęstszych zalicza się niezbilansowane odżywianie i nadmiar tłuszczu.

„Aby uczucie sytości trwało, organizm musi otrzymywać jednocześnie białka, tłuszcze i węglowodany. Dlatego twarożek i kefir (białko) potrzebują warzyw lub kawałka chleba. Wtedy uczucie sytości będzie pełniejsze” wyjaśnił lekarz.

Rozpoczęcie dnia niezbilansowanym posiłkiem może łatwo zaszkodzić sylwetce – wyjaśniła endokrynolog. Radzi przestać pić rano sok pomarańczowy lub inny. Faktem jest, że napoje te zawierają duże ilości cukru, który powoduje uczucie głodu i sprzyja tyciu.

Szkodliwe dla zdrowia okazuje się także inne popularne danie śniadaniowe, boczek smażony. Zawiera duże ilości końcowych produktów zaawansowanej glikacji (AGE), które przyspieszają starzenie i szkodzą zdrowiu./

Lubię to , gdzie znajdziesz wiele innych przydatnych i interesujących lektur dla każdego!

Powiązane wiadomości

Szacuje się, że U 7 na 10 kobiet mięśniak macicy będzie występował przez całe życie– wynika z danych Hiszpańskiego Towarzystwa Ginekologii i Położnictwa (SEGO). Dobra wiadomość jest taka większość przebiega bezobjawowoi łagodnych cechach, więc wiele kobiet nawet nie będzie wiedziało o „problemie”.

W wywiadzie z Infosaldoktor Fernando Salazara Burgosordynator Oddziału Położnictwa i Ginekologii Szpitala Uniwersyteckiego Sanitas La Zarzuela (Madryt) wyjaśnia, że ​​mięśniaki macicy składają się z w guzkach powstałych w wyniku proliferacji komórek tkanki mięśniowej, które rozwijają się w macicy.

SEGO, którego członkiem jest lekarz, wyjaśnia również, że mięśniaki to „skupiska mięśni, zaokrąglone i dobrze określone„, które pojawiają się w macicy w wyniku działania hormonów żeńskich (estrogenu i progesteronu) na prawidłowy mięsień macicy.

„Mogą być pojedyncze lub wielokrotne, o różnej wielkości i zlokalizowane w różnych obszarach ściany macicy. Rozwijają się one jednak nawet u 70% kobiet na każdym etapie życia Częściej spotyka się je w wieku około 50 latoraz u kobiet rasy czarnej. W czasie ciąży mogą urosnąć, a czasem w drugiej połowie ciąży i po porodzie mogą się zmniejszyć, a po menopauzie zmniejszyć swoją objętość” – podkreśla towarzystwo naukowe.

Symptomy

Ponadto, Dr Salazar Burgos wspomina, że ​​zwykle przebiegają one bezobjawowo, a około 25% może wywołać objawy.według SEGO. Według ginekologa są dwa główne: nieprawidłowe, obfite lub nieprawidłowe krwawienie z macicy (poza miesiączką); lub ucisk na sąsiednie narządy (pęcherz, odbytnica lub naczynia krwionośne przenoszące i zbierające krew z kończyn dolnych).

„Objawy ucisku struktur miednicy mogą wystąpić, jeśli są one duże, jak ból i uczucie ucisku w podbrzuszuzaparcia, trudności w opróżnianiu pęcherza czy konieczność częstszego oddawania moczu” – dodaje w tym sensie SEGO.

W tym miejscu kierownik Oddziału Położniczo-Ginekologicznego Szpitala Uniwersyteckiego Sanitas La Zarzuela (Madryt) zwraca uwagę, że tylko w rzadkich przypadkach mięśniaki zniekształcające jamę macicy mogą utrudniać poczęcie. „Mogą one zwiększać odsetek samoistnych poronień i dużych mięśniaków objętość może powodować problemy w czasie ciążytakie jak złe ułożenie płodu, zwiększona częstość cięć cesarskich, zagrożenie przedwczesnym porodem, niższy wzrost płodu czy pęknięcie worka” – dodaje SEGO.

Doktor Salazar Burgos precyzuje, że diagnozę stawia się zwykle na podstawie rutynowego badania ultrasonograficznego, a w wielu przypadkach pacjentka sama konsultowała się na podstawie występujących objawów. W tym miejscu podkreśla to Hiszpańskie Towarzystwo Ginekologii i Położnictwa „Bezobjawowe mięśniaki nie wymagają obserwacji ani specjalnego leczenia, zwłaszcza u pacjentów w pobliżu menopauzy”.

Leczenie

Mięśniaki, które rzeczywiście powodują objawy należy leczyć, choć zawsze indywidualnie traktując każdy przypadek. „Ich leczenie skupia się na korygowaniu wywoływanych przez nie objawów, takich jak nieprawidłowe krwawienia, czy wspomniany ucisk” – ocenia ekspert ze szpitala Sanitas La Zarzuela.

Z SEGO wskazano tutaj, że objawowe mięśniaki będą początkowo leczone za pomocą leczenia (leczenia hormonalne, modulatory receptorów hormonalnych i niehormonalnych), wszystkie z nich miały głównie na celu zmniejszenie ilości krwawieniaa jeśli leczenie nie jest wystarczające, można zastosować leczenie chirurgiczne, „które będzie zależeć od tego, czy pacjent chce mieć dzieci, czy nie”.

W dzisiejszych czasach zwyczajowo nie usuwa się macicy, jak to miało miejsce w przeszłości. Najnowsze techniki chirurgiczne mają na celu jak najbardziej zachowawcze leczenie macicy, a wszystko to jest zawsze uzgadniane z pacjentką. Operacja to ostateczna opcja, ale przypadek musi być zawsze indywidualny, i najpierw leczenie skupia się na skorygowaniu objawów, a te są zwykle dość skuteczne” – dodaje dr Salazar Burgos.

Nowe techniki

Tutaj specjalista położnictwa i ginekologii nalega, aby kobiety, u których zdiagnozowano mięśniaki macicy, „nie powinni się martwić” w obliczu diagnozy, ponieważ jest to łagodny procesa obecnie istnieją „bardzo skuteczne” metody leczenia i prawie zawsze istnieją alternatywy dla ostatecznych metod leczenia chirurgicznego.

W szczególności polega na klasycznym leczeniu chirurgicznym w jego usunięciu metodą otwartą lub endoskopowąpoprzez laparoskopię lub histeroskopię, chociaż ta ostatnia, jak podkreślił kierownik Oddziału Położniczo-Ginekologicznego Szpitala Uniwersyteckiego La Zarzuela w Madrycie, jest nową techniką „ablacji mięśniaków za pomocą fal radiowych”, leczenie pod kontrolą USG, które niszczy mięśniaka, w celu uzyskania jak najbardziej zachowawczego efektu.

Dziś nie można temu zapobiec, co potwierdza także członek Hiszpańskiego Towarzystwa Ginekologii i Położnictwa, podkreślając jednocześnie, że najbardziej predysponowane do tego są kobiety rasy czarnej lub niektóre kobiety, których krewni mieli mięśniakichociaż zapewnia, że ​​„nie ma jednoznacznie powiązanych czynników genetycznych”.