Od 27 kwietnia dzieci odpowiadają w ten sposób na prośby wielu rodzin i organizacji, które prosiły o odrobinę wytchnienia dla najmłodszych. Zamknięcie z powodu Covid-19 bardzo niepokoi rodziny w związku z tym, co mogą mieć ich dzieci.

Problemy fizyczne, które może spowodować ponad miesiąc pozbawienia wolności, są różnorodne patologie wzroku lub uzależnienie od ekranów z powodu braku witaminy D spowodowanej mniejszą ekspozycją na słońce, a zwłaszcza tą z nią związaną Siedzący tryb życiatakie jak przyrost masy ciała lub gorszy stan fizyczny nieletnich.

W rzeczywistości najbardziej niepokojące są konsekwencje psychologiczne, jakie mogą ponieść nieletni w zamknięciu: „Wynikają one głównie z ograniczeń w relacjach społecznych i siedzącego trybu życia” – wyjaśnia. Azucena Díez Suárezspecjalista pediatrii i psychiatrii Dzieci z kliniki Uniwersytetu Nawarry i prezes Towarzystwo Psychiatrii Dziecięcej Hiszpańskiego Stowarzyszenia Pediatrii (APE).

„Bardzo często zdarza się, że dzieci i młodzież zgłaszają się intensywna troska o własne zdrowie i ich bliskich, zwłaszcza tych, którzy z nimi nie mieszkają, których nie mogą odwiedzić – dodaje ekspert.

Co więcej, nie możemy lekceważyć strachu i niepewności, których mogą doświadczyć także najmłodsi. ze względu na sytuację ekonomiczną, w jakiej może znajdować się wiele rodzin.

Jednym z najbardziej zauważalnych efektów jest „pojawienie się zmian nastroju”. Najczęściej spotykane są smutek, nagły, nadmierny lub pozbawiony motywacji płacz, drażliwość, apatia lub obniżona energia. Ale także somatyzacje Jak bóle głowy, bóle brzucha lub zmęczenie które są częste w trudnych sytuacjach.

Ale musimy także zwracać uwagę na inne problemy fizyczne, które mają związek z „„Siedzący tryb życia, brak światła słonecznego, nadmierna ekspozycja na ekrany i problemy ze snem mogą jednocześnie prowadzić do gorszej regulacji emocji”., wyjaśnia Díez. Wszystko będzie zależeć także od czynników takich jak wiek, temperament, typ rodziny i inne warunki społeczne.

Brak ruchu

Chociaż mamy wrażenie, że dzieci nie zatrzymują się w domu, ich ruchy nie są takie same, jak te, które wykonywałyby na co dzień. W rzeczywistości, Jest to niewątpliwie jeden z głównych problemów współczesnego społeczeństwaprzed pandemią, ale przede wszystkim i jak zwykle, teraz.

„Brak aktywności może oznaczać: spadek masy mięśniowej i kondycji fizycznej”Wyjaśnić Julio Álvareza Pittiegoczłonek Komitet Promocji Zdrowia AEP. I nie zapominajmy, że „wykazano, że aktywność fizyczna zwiększa zdolność koncentracji i utrwalania wiedzy u dzieci. Poprawia także nastrój, jakość snu i redukuje stres, zapobieganie zaburzeniom na poziomie psychoafektywnym„.

Stąd znaczenie działania. Álvarez Pitti wyjaśnia jednak, że „wpływ braku aktywności fizycznej nie musi być taki sam dla wszystkich. Jeśli jest to dziecko regularnie uprawiające sport, Może to oznaczać spadek Twojej wydolności fizycznej, ale prawdopodobnie dzięki dobrym nawykom, gdy tylko ten okres minie, odzyskasz siły treningowe i nie będzie to miało większego wpływu. Jeśli jednak dziecko prowadzi siedzący tryb życia, mogą wystąpić te przedłużone okresy bezczynności znaczący wpływ. Dlatego istotne jest, szczególnie w takich przypadkach, zachęcanie do ćwiczeń fizycznych w domu.”

Problemy z ekranami i witaminą D

Oprócz problematycznego siedzącego trybu życia, istnieją dwa inne problemy, które mogą pojawić się w tygodniach izolacji. Jak wspomniano Luis Sancho Pérez, są szefem oddziału pediatrycznego szpitala problemy z oczami i uzależnienie od ekranu (częściej w wieku szkolnym i u młodzieży) oraz niedobór witamina D z powodu braku światła słonecznego.

Jeśli chodzi o korzystanie z ekranów, pediatra radzi, że wskazane będzie ustalenie dziennego czasu korzystania z ekranów i powiadomienie o tym z kilkuminutowym wyprzedzeniem przed upływem uzgodnionego czasu. Będzie to również przydatne ustalaj harmonogramy w miarę elastycznie i naprzemiennie, aby odrabiać lekcje z grami i zabawą. W pokojach dziecięcych nie powinno być także żadnych urządzeń elektronicznych ani ekranów.

Odnośnie braku witamina Dekspert zapewnia, że ​​„Niemowlęta są najmniej narażone, ponieważ zwykle przyjmują suplement tej witaminy. A dzieciom wystarczy, jeśli czas pozwoli, przy ekspozycji na słońce 10-15 minut dziennietrzy-cztery dni w tygodniu, a także włączenie do diety produktów bogatych w witaminę D.

Sancho wspomina, że ​​w każdym wieku „może być poważne, a nawet śmiertelne problemy fizyczne spowodowane strachem przed wizytą w ośrodkach zdrowia w obliczu ostrych chorób, które nadal występują. W tym sensie bardzo ważne jest naleganie, aby zarówno w opiece podstawowej, jak i szpitalnej, obwód opieki nad pacjentami pediatrycznymi bez podejrzenia zakażenia Covid-19 był niezależny od dorosłych i dzieci z podejrzeniem zakażenia tym wirusem”.

Ważne będzie jednak, abyśmy po zakończeniu izolacji i powrocie do normalnego życia dzieci udają się do lekarzy, aby poddać się odpowiednim badaniom i ocenić możliwe konsekwencje (lub nie) tego wszystkiego.

Konsekwencje psychologiczne według wieku

Potrzeby nieletnich nie są takie same na każdym etapie rozwoju, więc i konsekwencje nie są takie same.

Niemowlęta: W dziedzinie psychologii Azucena Díez wyjaśnia, że ​​dzieci poniżej pierwszego roku życia poniosą najmniejsze konsekwencje. „Wpływ stosunków społecznych poza rodziną nuklearną jest mniej znaczący niż na innych etapach i kiedykolwiek„Jeśli ich rodzice i rodzeństwo będą w stanie zapewnić im podstawową opiekę i uczucie, jest mało prawdopodobne, że będą mieli poważne konsekwencje”.. Sancho wskazuje to samo w odniesieniu do konsekwencji fizycznych: „Niemowlęta są najmniej bezbronną populacją, ich codzienna aktywność niewiele się zmienia, zarówno w zamknięciu, jak i bez niego”.

Do 5 lat: Najbardziej dotknięte będą dzieci w wieku przedszkolnym. „Są bardzo energiczne i niespokojne. Często skutkuje to niemożnością wychodzenia z domu i ograniczeniem ruchu w zachowaniach związanych z nadmiernym niepokojem, drażliwością, łatwym płaczem i zaburzeniami snu. Co więcej, na tym etapie, ze względu na rozwój poznawczy, trudniej jest im zrozumieć sytuację” – wyjaśnia.

Od 6 do 11 lat: „Sytuacja jest podobna” – dodaje ekspert – „choć konsekwencje mogą być mniejsze, ponieważ mają większą zdolność do rozrywkibaw się sam i dyskutuj lub uzasadniaj to, co się dzieje. Fakt braku możliwości wspólnego spędzania czasu wolnego z rówieśnikami Dotknie to ich bardziej niż najmłodszych.

Nastolatki: Prawdopodobnie grupa najbardziej dotknięta. „Zmiany w sposobie snu i odżywiania, polegające na preferowaniu pokarmów o wyższej kaloryczności, są częstsze niż na innych etapach. Ponadto: ryzyko nadużywania ekranu lub siedzącego trybu życia. Wszystko ma wpływ na zmiany nastrojujuż dominujące, stają się bardziej wyraźne”.

Na każdym etapie należy zwrócić uwagę na cechy osobowości. Według Díeza ci, którzy Mają już cechy lękowe, skłonność do nadmiernego zamartwiania się, do powszechnych lęków itp. wykazują większe ryzyko wystąpienia konsekwencji związanych z tym kryzysem. Podczas gdy inni Są odporniejsze i mają większą zdolność adaptacji na niekorzystne sytuacje, takie jak ta. Wpływ mają także czynniki rodzinne i społeczne. „Dzieci, które żyją w sprzyjającym środowisku rodzinnym, w którym obecni są ich rodzice i mogą się nimi opiekować, nie popadając w trudności finansowe, „Będzie mniej prawdopodobne, że wystąpią problemy w czasie kryzysu”.– wskazuje.

Ten z AEP oferuje środki, aby jak najlepiej poradzić sobie z kwarantanną. Nie muszą być jakieś poważne konsekwencje.. Według Sancho niektóre problemy fizyczne, o których wspominaliśmy wcześniej, „zostaną rozwiązane po zakończeniu izolacji i nie powinno być żadnych konsekwencji, chyba że złe nawyki nabyte w tym okresie będą się utrzymywać”.

Dzieci w ogóle, jak twierdzi ten pediatra, „tMają dużą zdolność adaptacji, więc w zasadzie nie oczekuje się żadnych znaczących skutków ani następstw fizycznych. związane z kilkumiesięczną izolacją. Twoje samopoczucie będzie w dużej mierze zależeć od tego, dobrego samopoczucia i postawy rodziców w obliczu uwięzienia. Jest to okres, w którym można utrwalić lub nawet nabrać zdrowych lub niezdrowych nawyków, co będzie miało pozytywny lub negatywny wpływ na ewentualne pojawienie się lub nasilenie zmian fizycznych, które mogą utrzymywać się nawet po okresie izolacji. Logicznie Zdrowe nawyki są trudniejsze do nabycia w rodzinach nieustrukturyzowanych lub z mniejszymi zasobami”.

Jeśli chodzi o część psychologiczną, „wydaje się bardziej niż prawdopodobne, że kiedy wrócimy do normalności, „jest więcej dzieci i młodzieży, u których występują konsekwencje psychologiczne”komentuje Díez, oczywiście wyjaśniając tę ​​kwestię Nie można jeszcze poznać skutków tej pandemii.gdyż w ostatnich latach nie doświadczyliśmy czegoś takiego.

„Jeśli skupimy się na nowszych etapach kryzysów gospodarczych, sZaobserwowaliśmy większy rozwój psychopatologii u dzieci i młodzieżyzwłaszcza o charakterze adaptacyjnym, jak objawy lękowe i depresyjne, nie należy jednak zapominać, że „dzieci mają większą zdolność adaptacyjną niż dorośli i często nas miło zaskakują”.

Co więcej, możemy to wszystko zobaczyć wiele innych możliwości. Na przykład spędzanie większej ilości czasu z rodziną lub nabywanie zdrowych nawyków, takich jak wspólne wykonywanie ćwiczeń fizycznych.. „Kiedy pokolenie dorasta z doświadczeniem jakiegoś negatywnego doświadczenia, które nie jest traumatyczne, uczy się bardziej cenić to, co ma. Nie zapominajmy: wszystko z tego wynika” – podsumowuje Díez.