jest jedną z najbardziej odpornych i nietrwałych roślin. Ojczyzną aukuby są wilgotne obszary leśne, zarośla, doliny, rośnie także wzdłuż strumieni od Japonii po Himalaje. Aukuba dotarła do Europy w XVIII wieku. Dziś atrakcyjna aukuba została niestety nieco zapomniana, choć w ostatnim czasie była popularną ozdobą roślin. Dzięki swojej bezpretensjonalności i dekoracyjności liści z pewnością zasługuje na powrót do świetności.

Wielu świadków może jeszcze pamiętać, że zdobił wnętrza i witryny sklepów mięsnych, bo tolerował pełne słońce i cień, zimno i upał oraz suszę. Mówi się, że rzeźnicy podlewali aukubę zakrwawioną wodą, która działała jak naturalny nawóz, a rośliny rosły po niej jak z wody.

Aukuba i aucuba, wawrzyn japoński lub cętkowany

Aukuba i aucuba, popularnie nakrapiany lub japoński wawrzyn, to krzew liściasty, rozgałęziający się nad ziemią i ma brązową, drzewiastą łodygę. W swojej ojczyźnie dorasta do wysokości około 3 metrów. W naszych warunkach, przeważnie 1-1,5 metra, jego wielkość można regulować poprzez regularne przycinanie.

Najpiękniejszą rzeczą w aukubie są liście

Najpiękniejsze są dekoracyjne liście aukuby. Są podłużne, długości 10–20 cm, błyszczące i bardzo sztywne, ząbkowane na krawędzi. Głęboko zielone liście o nieregularnym marmurkowym wzorze są często zaznaczone żółtymi lub złotymi plamami.

Aucuba ma niepozorne kwiaty

Aukuby są roślinami dwupiennymi. Oznacza to, że na jednej roślinie wytwarzają tylko kwiaty jednej płci, męskie lub żeńskie. Aukuba kwitnie wczesną wiosną, w marcu i kwietniu, wydając raczej niepozorne małe fioletowe, bordowe lub brązowo-czerwone kwiaty ułożone w wiechy.

Jeśli rośliny męskie i żeńskie znajdą się blisko siebie, nastąpi zapylenie (można to również zrobić za pomocą pędzla). Wyraźne jaskrawoczerwone jagody (owoce) o średnicy do 1 cm pojawiają się jesienią i zwykle pozostają na roślinie przez całą zimę.

W naszym kraju najczęściej uprawia się:

• Aucuba japońska 'Variegeta’ o liściach gęsto i wyraźnie żółtych nakrapianych

• Aucuba japońska 'Picturata’ z efektownymi złotożółtymi plamami na zielonych liściach

• Aucuba japońska „Crotonifolia” ma liście drobno żółte, kropkowane

• Aucuba japońska 'Rozannie’ o dużych, ciemnozielonych, skórzastych liściach z ciekawymi ząbkami na krawędziach

NIE PRZEGAP:

Pokojówka Aukuba i przenośny kwiat

W domu uprawiamy młode, dobrze wyrośnięte rośliny jako rośliny doniczkowe w pomieszczeniach zamkniętych. Starsze, dojrzałe aukuby w dużych doniczkach bardziej nadają się jako dekoracje do większych pomieszczeń i biur. Idealnie nadają się do uprawy jako kwiaty przenośne, od wiosny do jesieni mogą stworzyć ładne zakątki w ogrodzie lub na tarasie. Chociaż aukuba pochodzi z obszarów, gdzie może zimować w temperaturach do -20°C, przebieg naszej zimy nie sprzyja jej zbytnio. Ale możemy spróbować uprawiać ją na zewnątrz przez cały rok, może się uda.

Pielęgnacja i uprawa Aukuby

• Aukuby rosną praktycznie wszędzie. Są bardzo tolerancyjne na warunki świetlne, tolerują cień, półcień, ale także pełne światło. Latem roślina nie lubi ostrego, bezpośredniego słońca, które może spalić jej liście.

• Latem odpowiada mu temperatura około 25°C, zimą potrzebuje jedynie 4 do 7°C. Dobrze znosi niskie temperatury. Może wytrzymać temperatury poniżej zera przez krótki czas.

• Latem w okresie wegetacyjnym wymaga odpowiedniego podlewania i większej wilgotności powietrza. Jeśli mamy go w domu latem, często myjemy liście, spryskujemy je lub wynosimy na zewnątrz na deszcz. Zimą natomiast zadowalają się ograniczonym podlewaniem i zwykłą wilgotnością powietrza. Podlewamy tylko tak, żeby nie wyschło.

• Od maja do września nawozimy płynnym nawozem do roślin ozdobnych liściastych co dwa do czterech tygodni.

• Młode rośliny przesadza się co roku, starsze w razie potrzeby mniej więcej raz na trzy do czterech lat. Do przesadzania nadaje się gleba piaszczysta, dostatecznie zaopatrzona w składniki odżywcze. W przypadku starych roślin wymieniamy tylko wierzchnią warstwę gleby. Najbardziej odpowiednia jest mieszanka kompostu, ściółki i piasku w proporcji 2:1:1.

• Wiosną przed wschodem usuwamy poprzez cięcie wszystkie uszkodzone części i jednocześnie kształtujemy aukubę. Dobrze znosi cięcie. Krzew będzie niższy, gęstszy, bardziej krzaczasty i bardziej zwarty.

• Aukuba rozmnaża się przez sadzonki wierzchołkowe lub łodygowe. Można przez cały rok, ale najlepiej wiosną. Przygotowane sadzonki włóż do miski z piaskiem. Wczesne ukorzenienie w temperaturze od 20 do 24°C i wyższej wilgotności powietrza. Po ukorzenieniu przesadzamy je do doniczki z ziemią.

CZYTAĆ:

Czy aukuba jest trująca?

Wszystkie części aukuby są lekko toksyczne i po połknięciu mogą powodować łagodne problemy żołądkowe u wrażliwych osób. Podczas pracy z rośliną należy nosić rękawiczki i zawsze dobrze myć ręce. Uważaj, aby nie zrywać i nie jeść jaskrawoczerwonych jagód z małymi dziećmi.

Brązowienie i żółknięcie liści

Aukuba zwykle nie jest atakowana przez żadne choroby ani szkodniki. Rosnące problemy są w większości przypadków wynikiem złej opieki.

• Jeśli na liściach pojawią się brązowe plamy lub loki, zostaną spalone przez bezpośrednie światło słoneczne.

• Brązowienie i czernienie liści spowodowane jest zalaniem gleby lub nadmierną rosą.

• Jeśli liście żółkną, a końcówki wysychają, roślina znajduje się w zbyt jasnym miejscu.

• Ciemne plamy na liściach i opadające liście mogą być spowodowane niewłaściwym zimowaniem rośliny. Dzieje się tak, gdy aukuba nadal ma wysoką temperaturę i niską wilgotność.

• Wahania temperatury wpływają głównie na stan dolnych liści, które żółkną i opadają.