W świecie współczesnego rodzicielstwa istnieje wiele metod i szkół myślenia, które obiecują, że uczynią Cię super rodzicem.

Jednak niezależnie od tego, którą metodę wybierzesz, istnieją dwie kluczowe zasady, które pozostają takie same – otwartość i komunikacja emocjonalna – mówi Reeve, terapeuta i psycholog transpersonalny. .

Eric Berne, znany psychiatra i autor książki „Ludzie grający w gry”, wprowadził do psychologii pojęcie „dorosły – dorosły”. Przekonywał, że jako dorośli jesteśmy zdolni do konstruktywnej komunikacji i to właśnie ten rodzaj komunikacji powinien być podstawą naszych relacji z dziećmi. Jaka jest ta koncepcja?

Otwartość i postawa Dorosły – Dorosły

Otwartość oznacza zrozumienie, że Twoje dzieci są jednostkami, każde z własnymi uczuciami, myślami i potrzebami. Twoim zadaniem jako rodzica jest zaakceptowanie ich takimi, jakimi są, a nie dążenie do tworzenia młodszych kopii siebie. Podchodząc do rodzicielstwa z otwartym umysłem, tworzysz atmosferę, w której Twoje dziecko może opowiadać Ci o swoich radościach, zmartwieniach i smutkach. W ten sposób buduje się most komunikacji emocjonalnej.

Stanowisko „dorosły-dorosły” obejmuje zrozumienie, że zarówno dziecko, jak i Ty jesteś dorosłym człowiekiem i masz równe prawo do swoich uczuć i opinii. Twoją rolą jest być wsparciem, przewodnikiem, źródłem doświadczeń, ale jednocześnie musisz szanować zarówno uczucia, jak i punkt widzenia dziecka. Tworzy to atmosferę wzajemnego szacunku i zaufania.

Znaczenie komunikacji emocjonalnej

Komunikacja emocjonalna z dzieckiem to coś więcej niż tylko rozmowa. To zrozumienie i szacunek dla jego uczuć.

Nie ma nic ważniejszego niż uświadomienie dziecku, że jego uczucia się liczą. Kiedy dziecko czuje, że jego emocje są ważne i zostanie wysłuchane, rozwija się w nim inteligencja emocjonalna – umiejętność radzenia sobie z własnymi emocjami i rozumienia emocji innych.

Akceptacja i bezwarunkowa miłość

Kluczowym aspektem udanego rodzicielstwa jest zaakceptowanie dziecka takim, jakie jest, a nie takim, jakie chciałbyś, żeby było. Są chwile, kiedy rodzicom wydaje się, że okazują swoją miłość, rozpieszczając dziecko wszystkim, czego pragnie. Jednak nie zawsze jest to przejaw miłości.

Bezwarunkowa miłość ma miejsce wtedy, gdy dziecko wie, że zawsze będziesz je wspierać, nawet jeśli popełnia błędy. Na przykład: jeśli dziecko dostaje 2, to jest źle, ale nie jest złe i w tym momencie pokazujesz mu, że go nie kochasz i że go nie potrzebujesz. W żadnym wypadku nie należy zrzucać odpowiedzialności za swój stan emocjonalny na dziecko.

Rygoryzm w edukacji

Na pierwszy rzut oka surowość i komunikacja emocjonalna mogą wydawać się nie do pogodzenia. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że surowość nie oznacza braku emocji i komunikacji. Oznacza wyznaczanie granic i zasad niezbędnych do zdrowego rozwoju dziecka.

Komunikacja emocjonalna pomaga wyjaśnić znaczenie tych zasad i granic. Dziecko widzi, że nie są one narzucane z góry, ale opierają się na trosce o nie.

Pozwolenie lub miłość

Czasami rodzice błędnie wierzą, że kochanie dziecka oznacza dawanie mu wszystkiego, czego pragnie. To błędne przekonanie prowadzi do pobłażania, a ostatecznie do niezdyscyplinowanych i nieszczęśliwych dzieci.

Błędy rodzicielskie: projekcja własnych pragnień na dzieci

Artykuł byłby bezwartościowy bez poruszenia kwestii błędów wychowawczych. Jednym z częstych błędów w wychowaniu dzieci jest projekcja na nie własnych, niespełnionych pragnień i ambicji.

Do zbadania tego problemu przyczynił się psycholog Alfred Adler. Zauważył, że czasami rodzice starają się poprzez swoje dzieci realizować swoje niespełnione marzenia.

Na przykład, jeśli matka od zawsze marzyła o zostaniu odnoszącym sukcesy muzykiem, może próbować wytrwale uczyć swoje dziecko gry na instrumencie, nie biorąc pod uwagę, że dziecko może mieć zupełnie inne zainteresowania. Dlaczego to jest ważne?

Psychologowie uważają, że dzieci, które dorastają pod presją oczekiwań rodziców i narzuconych celów, mogą doświadczać wewnętrznego konfliktu i lęku przed porażką. Może to w przyszłości prowadzić do poczucia nieadekwatności, a nawet wyobcowania dorosłego dziecka od rodziców.

Jak uniknąć tego błędu

Aby uniknąć rzutowania swoich pragnień na dzieci, rodzice muszą aktywnie słuchać i rozumieć swoje dzieci. Powinni wziąć pod uwagę interesy i potrzeby swoich dzieci i nie upierać się, że „wiem, co jest dla ciebie najlepsze”.

Otwarta i emocjonalna komunikacja z dziećmi pomaga lepiej zrozumieć ich specyfikę oraz stworzyć atmosferę wsparcia i wzajemnego zrozumienia.

Wniosek

Wychowywanie dzieci to sztuka wymagająca równowagi między poradnictwem a wolnością, wsparciem i niezależnością. Unikając typowych pułapek, takich jak rzutowanie własnych pragnień, rodzice mogą pomóc swoim dzieciom wyrosnąć na silne i pewne siebie osoby.

Kluczowa jest otwartość i komunikacja emocjonalna. Wzbogacenie emocjonalne dziecka, akceptacja, bezwarunkowa miłość i wsparcie tworzą solidną podstawę dla jego przyszłego rozwoju. Jednak ważne jest również, aby pamiętać o równowadze między dotkliwością a delikatnością.

Ustalając ścisłe granice, rodzice pomagają dzieciom poruszać się po świecie, w którym obowiązują pewne zasady i obowiązki.

Przypomnij sobie pozycję „dorosły-dorosły” z koncepcji Erica Berne’a. Wspieraj swoje dzieci, ale nie psuj ich; edukuj je, ale nie dawaj im poczucia pobłażania. Mądrze wychowane dzieci mogą rozwinąć swoją inteligencję emocjonalną, zyskać poczucie własnej wartości i stać się pewnymi siebie dorosłymi.

Dzieci są naszą przyszłością i inwestowanie w ich rozwój emocjonalny nigdy nie pójdzie na marne.