Powiązane wiadomości

132 km od Madrytu, w środku La Manchy, a dokładnie w miejscowości Miguel Esteban, znajduje się warsztat krawiecki . Spokojne miasteczko, na ulicach niewiele ruchu, dopóki nie wejdziemy do szwalni, gdzie nas witają 30 kobiet-ekspertów w dziedzinie odzieży.

Tutaj panuje zgiełk i mnóstwo przyjazdów i wyjazdów. „Przepraszam” – mówi nam gospodarz od drzwi. „Słynna aktorka poprosiła nas o sukienkę na imprezę, a my musimy ją dokończyć, zapakować i wysłać taksówką przed jedzeniem” – mówi Alejandro.

„Jesteśmy przytłoczeni pracą. W sklepie w Madrycie mamy listę oczekujących, a tutaj pracownia upadła z powodu zamówień. W 2022 roku liczba sukienek, które musimy uszyć, jest przesadzona” – potwierdza.

„Lubię przebywać w Miguel Esteban, ponieważ jestem w swoim laboratorium. Uwielbiam przebywać tutaj z moimi szwaczkami, jestem bardzo wymagająca i męcząca. Zwracam uwagę na każdą suknię. Odwiedzam atelier w Madrycie jeden lub dwa dni w tygodniu, ale normalnie jestem tutaj, w siedzibie firmy” – mówi nam projektant.

W tle słychać szum maszyn do szycia, ustawionych w rzędach. Wszędzie setki tkanin i kolorów, a na wieszakach po bokach sali stoją piękne, półprodukty.

„Teraz mamy 4800 mieszkańców w Miguel Esteban, – zapewnia projektantka Haute Couture – a miasto zajmuje się głównie rolnictwem. Był znany jako ten z ziemniakamii jest obecnie znany jako miasto sukien ślubnych. dotychczas ludzie przybywają w procesji z całej Hiszpaniiz Wysp Kanaryjskich, z Bilbao, Katalonii, Murcji, Alicante, Estremadury…” – twierdzi.

„Był znany jako ten z ziemniakamii jest obecnie znany jako miasto sukien ślubnych. Ludzie przybywają tu w procesjach z całej Hiszpanii.”

„Mam inne sklepy, ale moje klientki wolą urok tu przychodzenia i spędzania dnia. Poza tym przychodzą z nadzieją, że osobiście przymierzę na nich sukienkę, że im doradzę. Poszukajcie tego doświadczenia, polega na stworzeniu sukni od podstaw, ekskluzywnej” – podsumowuje.

Nie ma kamieniołomu

Projektantowi udało się umieścić miasteczko Miguel Esteban, znane obecnie jako miasto narzeczonych i matek chrzestnych. W poprzednich latach karawana pojazdów w poszukiwaniu garnituru szytego na miarę odbywała się na początku wiosny. Teraz jest to stałe, przez cały rok.

„Zatrudniam w warsztacie ponad 30 szwaczek z mojego miasta, które pracują w warsztacie, ale to nie przechodzi z matki na córki. Najmłodsze mają 45 lat, a reszta blisko 60. Nie ma kamieniołomu. Oni stamtąd pochodzą. Hiszpania, która produkowała ubrania. Było wiele warsztatów, które szyły dla El Corte Inglés i innych projektantów. W mieście było aż 15 warsztatów krawieckich i wszystkie zniknęły w latach 90., bo otwarto cła i rozpoczęto produkcję w Chinach, Maroku i Wietnamie. „Jestem dziedzictwem tych warsztatów” – mówi.

„Wybrałam najlepsze szwaczki, które dzisiaj mi towarzyszą. Teraz ludzie, którzy lubią modę, chcą tylko robić figurki i rysunki, ta część twórcza, ale jaki sens to robić, skoro „Więc nikt umie szyć i robić wzory?” – pyta projektantka.

Warsztaty nie zawsze odbywały się w tym samym miejscu. Początkowo został zbudowany u podnóża winnic, w środku wsi.

„W 2007 roku zaczynałem w magazynie obok winnic, bo to miasto winnic. Założyłam warsztat i zaczęłam szyć sukienki, ale nie wiedziałam, gdzie je sprzedać. Na początku wyobrażałam sobie, że będę to robić w sklepach multibrandowych, ale wieść się rozeszła i zaczęły zjeżdżać się kobiety z całej okolicy: markizy, osoby z wyższych sfer, prezenterki i aktorki…” – mówi.

„Byliśmy w środku wsi, z nieutwardzonymi ulicami i dużymi błotniakami. Panie przyjechały z kierowcami i na ogromnych obcasach. Kontrast był ogromny”

„Wszystko było bardzo ciekawe, bo byliśmy w środku wsi, z nieutwardzonymi ulicami i dużymi błotniami. Przychodziły panie ze swoimi kierowcami i na ogromnych obcasach. Kontrast był ogromny. Gdybym napisała książkę, nosiłaby ona tytuł Cekiny i błoto. „To takie rolnicze miasteczko, pełne spółdzielni winiarskich i haute couture” – mówi.

Hiszpania pusta

W Hiszpanii, Kobiety stanowią 48,8% ludności wiejskiej (z gmin do 5 tys. mieszkańców). Ponadto kobiety wiejskie reprezentują Według danych Narodowego Instytutu Statystycznego (INE) stanowi to 12% wszystkich kobiet w kraju. w Hiszpania opróżnionawyludnienie obszarów wiejskich doprowadziło do zniknięcia wielu miast, a przede wszystkim do wzrostu wykluczenia kobiet mieszkających w tych gminach, które muszą przezwyciężyć większą niepewność zatrudnienia.

„Tak, boimy się, że spotka to nas, podobnie jak inne miasta, które zostaną bez przemysłu, zwłaszcza dla młodych ludzi, bo wszystko mamy już zrobione” – dodał. zapewnia Burmistrz María del Mar Real, krawcowa w pracowni projektanta z La Manchy.

„Pracuję dla Alejandro de Miguel już od dwunastu lat. To praca wymagająca i mozolna, ale piękna. Mam dzieci i męża, ale ich nie widzę” – śmieje się.

„Trudno mi znaleźć młodych ludzi, którzy chcą zająć nasze miejsce, gdy nas nie ma. Żyłem w czasach, gdy firm tekstylnych było więcej, ale potem zniknęły. W tamtych czasach było wiele warsztatów. Jeśli ktoś nie chciał się uczyć, nad tym pracowali wszyscy młodzi ludzie w mieście” – mówi.

„Był czas, kiedy pracowaliśmy też w domu. Na przykład wykonywałam prace domowe z mamą Alejandro. Miasto bardzo się zmieniło, teraz jest nas mniej niż połowa” – podsumowuje.

Ruch gospodarki

„Pochodzę z zamkniętej fabryki spodni w Quintanar i pracuję z Alejandro od siedmiu lat. Smutno nam, że nikt nie chce nam odebrać pracy, kiedy przejdziemy na emeryturę. Stażyści przychodzą rysować, ale nie szyć. mają dwójkę dzieci. Jedno w Londynie, drugie w Albacete, mają już poukładane życie na zewnątrz” – mówi. Jerónima Torres Medina, pracownik w warsztacie.

„Wiele osób przyjeżdża z zagranicy, a nawet z zagranicy, ponieważ spodobały im się modele, które widzieli u Alejandro. Dzięki warsztatom nasze miasto stało się bardzo dobrze znane. Jesteśmy małą kropką, której nie widać zbyt wiele na mapie, obok El Toboso , ale trochę otworzyliśmy granice – potwierdza krawcowa.

– Na tym nakręca się cała gospodarka miasta. Są ludzie, którzy przychodzą i chcą odebrać suknię, ale muszą kiedyś poczekać, aż ją skończymy, zostają w hotelu i zwiedzają okolicę – mówi.

„Każda z nas szyje kompletną suknię. Ta, którą robię, jest przeznaczona dla klientki, która przyjechała z Gandíą z córką i przyniosła nam zdjęcie, żebyśmy mogły się zainspirować” – potwierdza.

„Zajmuję się tym, odkąd skończyłam szkołę. To były inne warsztaty, z produkcją łańcuszkową i wszystkie sukienki były takie same. Ta jest piękniejsza. Często szyjemy ubrania, które później można zobaczyć w magazynach znanych osób” – mówi. . Vincenta Patinokontynuując poruszanie kołem maszyny do szycia.

„Mam dwie córki, ale żadna nie pójdzie moją drogą. Najstarsza jest mężatką i mieszka w Madrycie, a najmłodsza się tym nie interesuje. Mam nadzieję, że nie stracę tej pracy, ale ludzie nie mają odwagi szyć” – podsumowuje.

Bardzo niewielu młodych ludzi zostaje w mieście. Mężczyźni pracują przede wszystkim na budownictwie w Madrycie, a młodzi ludzie wolą studiować na uniwersytecie.

Alvaro Aguilara Torresa, Jest jednym z najmłodszych pracowników. „Od sześciu lat pracuję jako wycinarka wzorów. Pierwszą rzeczą, o której pomyślałem, kiedy wszedłem, było to, czy czułbym się komfortowo wśród tak wielu kobiet, ale prawda jest taka, że ​​tak, przyjęły mnie i bardzo dobrze się mną opiekują. To tak, jakbym miał 14 matek” – mówi.

„Tutaj młodzi ludzie chcą zrobić karierę i jadą do dużych miast. Nie zostają” – podsumowuje.

„Pracuję w warsztacie przez połowę mojego życia” – mówi. Andrei Danielli Fekete, twórca wzorów. „Zaczynałem od dołu, gdy miałem 18 lat, sklejając fizeliny, z mamą Alejandro. Urodziłem się w Rumunii i obie z mamą przyjechałyśmy tutaj i zaczęłyśmy pracować w tej firmie. Wszystkiego, co wiem, nauczył mnie Alejandro” zapewnia.

„Lubię mieszkać w Miguel Esteban, tu wyszłam za mąż, a teraz jestem w ciąży. Moja babcia i mama też były krawcowymi, więc nigdy nie wiadomo, może mój syn lub córka będzie kontynuować tradycję” – podsumowuje.

Powiązane wiadomości

On metaświat To jedno z najczęściej słyszanych ostatnio pojęć. Tok NFT, łańcuchy bloków To określenia, które słyszymy w ostatnich miesiącach coraz częściej w coraz większej liczbie obszarów. Rozwój nowych technologii i sztucznej inteligencji stworzył nowe cyfrowe wszechświaty, które odkrywają nowe doświadczenia dla użytkowników lubiących tego typu środowiska.

Istnieje już wiele sektorów, które wykorzystały metaświat w swojej działalności, a branża kosmetyczna jako jedna z ostatnich dołączyła do tego trendu. ELLEnajlepiej sprzedający się magazyn o modzie na świecie, stał się pionierem tego ruchu dzięki pierwsza produkcja meta-kosmetyczna z cyfrowymi supermodelkami.

W swoim nowym kwietniowym numerze magazyn prezentuje idealne połączenie rzeczywistości i fikcji, aby dzień po dniu podążać ścieżką innowacji i kreatywności. Ten pierwszy projekt uroda digital miał również obecność cyfrowych „topów”, takich jak Shudu, pierwsza supermodelka stworzona przez sztuczny świat i technologię 3D. Jest główną twarzą dodatkowych stron magazynu poświęconych urodzie, wraz ze swoją partnerką Dagny, a jej konto na Instagramie obserwuje 25 000 osób.

Projekt, który w tym miesiącu pojawi się w Hiszpanii, został stworzony z wysoka technologia Cyfrowcypierwsza agencja modelek cyfrowych i sojusznik ELLE w tym nowym wyzwaniu. Zespół The Digitalitals z siedzibą w Los Angeles i Londynie to jedni z mistrzów świata 3D, opanowujący technologię cyfrową i pionierzy w tworzeniu szczyt cyfrowe, o którym mowa powyżej.

Za makijaż tej produkcji odpowiadała wizażysta Jose Belmonte. Jest to drugi kluczowy punkt tej przygody, ponieważ to on był odpowiedzialny za wykonanie szkiców makijażu najfatalniejszy cyfrowe Shudu i Dagny na łamach ELLE. The wygląda która powstała na wykresy twarzy, inspirowany spektakularnymi wiosennymi kolorami japońskiego domu makijażu Shiseidozostały zdigitalizowane w celu uchwycenia wszystkich pociągnięć twarzy modelek, co uwydatnia ich doskonałe, niepowtarzalne i harmonijne cechy.

Dla niego Patrzeć od Dagny, „José Belmonte wybrał intensywną czerwień z matowym wykończeniem o wysokiej rozdzielczości „ModernMatte Powder Lipstick” w odcieniu „Night Life 510”, idealny towarzysz dla satynowej skóry i intensywnego różu, który podkreśla objętość jego kości policzkowych dzięki „Whipped Powder Blush” w odcieniu „Sonoya”, oba od Shiseido” – wyjaśnia magazyn.

Z drugiej strony „Shudu świeci własnym światłem dzięki lekkiemu rumieńcowi na kości policzkowe, ale głównym bohaterem jest metal, a konkretnie złoto „Pop PowderGel Eye Shadow”, w tonacji „Kan-Kan Gold”, który kąpie się w postaci cienia po górnej powiece i kanale łzowym, aż do ogona brwi, pozostawia także swój ślad na ustach w bardziej subtelny sposób za pomocą „Shimmer Gel Gloss” w odcieniu „Kogane Gold”, marki Shiseido.”

Zatem, ELLE Dodaje to trendu wzrostowego. Sztuczna inteligencja zawładnęła także światem mody. Il Eksplozja metaświata w świecie marek odzieżowych nastąpiła w zeszłym roku, kiedy wiele marek, jak niektóre haute couture, m.in. Gucci albo Louisa Vuittona, innym na co dzień, np Zary, Powtórzyli tę alternatywę. Ten ostatni we współpracy z grupą kolektywną uruchomił swoją kolekcję „AZ Collection”. Błąd Adera w grudniu 2021 r. W tym celu wybrał południowokoreański metawers Zepeto, środowisko cyfrowe dla telefonów komórkowych, z którego korzysta codziennie ponad dwa miliony użytkowników.

Powiązane wiadomości

Odkąd pandemia dotknęła życie milionów ludzi na całym świecie, kolor po raz kolejny stał się najlepszym narzędziem do nadawania odrobiny radości wszystkim wokół nas. ManolaOn atelier luksusu, jest jedną z tych firm, które przyłączyły się do tego ruchu. Firma ta, utworzona i zarządzana przez wpływowy Hostalet Belénzaprezentowała w ostatnich dniach swoją nową kolekcję na wiosnę/lato.

Ta marka odzieżowa wypoczynek postaw na serię odzieży w różnych jaskrawych kolorach, idealnej do ćwiczeń. „Ta linia zestawów sport „wyróżnia się już charakterystycznymi, wyrafinowanymi i minimalistycznymi wzorami w efektownych kolorach, dzięki którym marka chce zapewnić dodatkową dawkę witalności i stylu na boisku i poza nim” – stwierdza marka w oświadczeniu.

Artykuły z tej kolekcji są teraz dostępne w Siećwyróżniaj się nimi ponadczasowe i wszechstronne projekty. Inspirowany latami osiemdziesiątymi, najfatalniejszy I legginsy w czterech intensywnych kolorach tworzą trochę wygląda Przeznaczone zarówno do wyjścia na siłownię, jak i do łączenia z innymi ubraniami w szafie, dostosowując się do każdej pory i aktywności w ciągu dnia. W ten sposób ubrania te tworzą elegancki zestaw, który wnosi świeżość do klasycznej mody sportowej.

On atelier osiąga swój główny cel: transmitować optymizm, radość i indywidualność z propozycjami, które dostosowują się do każdego rodzaju sportu i aktywności, dzięki zastosowaniu tkanin dopasowujących się do kobiecej sylwetki z dużą elastycznością i wsparciem, uzyskując w ten sposób kolekcję o dużych możliwościach adaptacji.

Jakby tego było mało, ta marka odzieży sportowej angażuje się w produkcję etyczną i odpowiedzialną dla środowiska. „Podpis wpływowy Belén Hostalet projektuje swoje stroje w sposób, który priorytetowo traktuje jakość i etykę tych tkanin, potwierdzając w ten sposób wysiłki marki mające na celu zmniejszenie jej wpływu na środowisko. W ten sposób powstaje nowa linia sportowa Wykonane z nylonu pochodzącego z recyklingu firmy ECONYL i wyprodukowane zgodnie z modelem sprzedażowym przed Sprzedażtak aby produkowane były wyłącznie żądane ilości, aby uniknąć nadwyżek dyby„Mówią.

Więc, Manola Ugruntowana jest jako marka wykraczająca poza dziedzinę sportu. Troska o produkcję odzieży zgodnie ze swoimi wartościami sprawia, że ​​projekt ten jest firmą spójną ze światem, dla którego projektuje swoją odzież. We wszystkich kolekcjach zasadniczym celem jest połączenie komfortu i stylu w tym samym produkcie. Wszystko to doskonale podsumowuje ich motto: „Bądź dobry dla planety, aby być lepszym dla swojego ciała”.

O MANOLI Pracownia Ruchu

Belén Hostalet stworzył tę markę z siedzibą w Barcelonie w 2020 roku. Od początku stara się, aby jej klienci czuli się pewnie, atrakcyjnie i energicznie, tworząc w ten sposób kolektyw potężnych dusz o nazwie #MANOLAdusze. Jak podkreśla firma, atelier „produkuje luksusową odzież sportową idealną na intensywne treningi, zajęcia pilates lub spotkania z przyjaciółmi”.

Zaangażowanie w ochronę środowiska stanowi kolejną z głównych osi tej firmy. Dlatego od procesu produkcji odzieży, poprzez proces dystrybucji, aż po sprzedaż, odbywa się to w taki sposób, aby wygenerować jak najmniejszy negatywny wpływ.

Powiązane wiadomości

The branża modowa zaczyna skupiać się na zrównoważone firmy. Jeden z nich jest Ekoalf, która narodziła się w 2009 roku z zamysłem swojego prezesa i założyciela, Javiera Goyeneche’azakłada firmę w celu zaprzestania masowego wykorzystywania zasobów naturalnych.

Ich misją było stworzenie generacji produktów pochodzących z recyklingu o tej samej jakości i designie, co najlepsze produkty nie pochodzące z recyklingu na rynku.

„Nasza planeta porusza się i wysyła jednoznaczne sygnały o konieczności działania”. Moda to jedna z największych gałęzi przemysłu na świecie i druga pod względem emisji zanieczyszczeń.

W tym sensie coraz częściej słyszymy o zrównoważonym rozwoju powiązanym z różnymi sektorami, w tym z przemysłem tekstylnym, i coraz więcej marek przyłącza się do tej „ścieżki”. Ale czy potrzeba pojawia się jako konieczność czy moda?

Konieczność czy moda?

Carolina Álvarez-Ossorio, dyrektor ds. marketingu i komunikacji w Ecoalf, która niedawno uczestniczyła w okrągłym stole na ten temat, dokładnie odpowiada MagasIN. „Jest to absolutna konieczność. Jesteśmy branżą najbardziej zanieczyszczającą środowisko i mamy obowiązek poszukiwania modelu biznesowego zapewniającego równowagę między naszymi potrzebami a potrzebami planety”.

Wyjaśnij co Obecny model biznesowy nie sprawdza się. „Zaprojektowano go z myślą o ciągłych mikrokolekcjach i rabatach (Czarny piątek, złoty tydzień, specjalne dni…), a wszystko to zachęca do impulsywnych zakupów, które lądują na wysypiskach śmieci. Generowanie niepotrzebnych odpadów i nieodwracalne zużywanie zasobów planety…”

Kiedy mówimy o koncepcjach, które dla wielu mogą wciąż wydawać się nieznane, takich jak zrównoważona moda, bardzo często przychodzą na myśl dwa pytania. Jest dla mnie? I czy będzie mnie na to stać?

Wyzwaniem jest zrozumienie tej jakości jako trwałości

Álvarez-Ossorio zapewnia, że ​​oczywiście tego właśnie próbują. „Od 2009 roku wizją było stworzenie nowej generacji produktów pochodzących z recyklingu, o tej samej jakości i właściwościach technicznych, co najlepsze produkty nie pochodzące z recyklingu. Tą drogą, Masz piękny i ponadczasowy design, a jednocześnie bardzo dobrą jakość, która w efekcie sprawia, że ​​ubranie posłuży znacznie dłużej w Twojej szafie.”.

Z ekonomicznego punktu widzenia najważniejszą rzeczą, którą konsument musi zrozumieć, jest to jakość to trwałość. „Nasze trampki kosztują 70 euro, bluza 60 euro, kamizelka 150… To nie są wygórowane ceny. Otaczają nas znacznie droższe, niezrównoważone marki. Myślę, że konsument musi zrozumieć, skąd pochodzi produkt i jak jest wykonany, jaki wpływ się za nim kryje… I zrozumieć, że tą jakością jest trwałość.

W Ecoalfie identyfikowalność odgrywa bardzo ważną rolę i twierdzą, że jest to ich obowiązek jako marki edukować i wyjaśniać wszystko, co się za tym kryje.

Następnie pytamy Álvarez-Ossorio, czy pewnego dnia nasze szafy będą pełne zrównoważonej mody, a ona odpowiada z nadzieją: „Mam nadzieję, że nie ma mowy o modzie zrównoważonej i jest to standard w branży. „Powinniśmy mieć szafę pełną ubrań, które nosimy i móc nadać sens lub życie temu, czego nie nosimy”.

Nie ma planety B

Każda decyzja, którą podejmujemy, ma wpływ i dlatego w Ecoalf uważają ją za ważniejszą niż kiedykolwiek pozytywne dla planety.

On Ruch ECOALF zrzesza osoby zaangażowane w poprawę swoich codziennych nawyków, aby zachęcać do zmian i inspirować innych do dbania o naszą planetę, jedyną, jaką mamy.

W tym sensie Ecoalf zdecydował, że dla każdego produktu noszącego markę PONIEWAŻ NIE MA PLANETY B, 10% dochodu zostanie przekazane Fundacji Ecoalf.

Pieniądze te służą wsparciu rozwoju projektu Upcycling the Oceans, w ramach którego wzięło udział ponad 3500 rybaków z Morza Śródziemnego i zebrano ponad tysiąc ton śmieci z dna morskiego.