W wiosennym ogrodzie, wśród żonkili i innych kwiatów, nagietki na pewno się nie zgubią, choć na razie są znacznie mniej widoczne. Ich uprawa wymaga nieco więcej uwagi, ale jest tego warta. Rebčíky zadomowiły się głównie w regionie Morza Śródziemnego, Turcji, Azji Środkowej i Wschodniej.

Dzielimy je na dwie podstawowe grupy – tzw. cesarskie lub wysokie i drobnokwiatowe, które różnią się wyglądem i uprawą.

• Efektowne rośliny cesarskie mają łodygi o wysokości do 1,5 m zwieńczone dużą ilością liści i zwisających pomarańczowych, żółtych i czerwonych kwiatów.

• Derenie drobnokwiatowe nie są wyższe niż pół metra, mają małe, zwisające kwiaty w różnych kolorach, ale najczęściej są to bordowe, fioletowe i białe.

Lilie wodne w doniczce

Uprawa w doniczkach na balkonach i na zewnątrz w zagłębionych pojemnikach jest odpowiednia dla większości rododendronów, zwłaszcza gatunków drobnokwiatowych. Wilgotność można lepiej regulować, a tym samym najbardziej suchy okres w lecie, którego najbardziej wymagają. Rebčíky świetnie wyglądają na balkonie lub obok drzwi wejściowych.

Wysokie bryczesy imperialne

Zimorodek Rebčíka

Najbardziej znanym w naszym kraju jest dorodny skrzyp królewski (Fritillaria imperialis), pochodząca z gór Azji Środkowej, osiągająca wysokość do 120 cm, ma efektowne kwiaty zgrupowane w pojedynczy okółek tuż pod górnymi liśćmi na wysokiej łodydze kwiatowej. Nazywana jest także koroną cesarską, co nawiązuje do kształtu sadzonek, które obracają się ku górze i razem tworzą kształt korony.

Kolcolist królewski został rzekomo po raz pierwszy posadzony w Europie przez botanika Carolusa Clusiusa w Lejdzie w Holandii na początku XVI wieku. Kwiaty mogą być cytrynowożółte (np. odmiana Maxima Lutea), pomarańczowo-czerwone (np. odmiana Rubra maxima) lub czerwone (np. odmiana Premier). Kwitną pod koniec kwietnia, a wycofanie rośliny następuje zwykle pod koniec czerwca.

Perska Rebeka

Do wysokich gatunków należy rokitnik perski (Fritillaria persica), którego ciemne kwiaty przylegają do łodygi, osiągając wysokość około 90 cm niczym gęsty kolec. Tworząca bogato ulistnioną łodygę kwiatową zawierającą do 50 brązowo-fioletowych kwiatów w kształcie dzwonu, odmiana Ivory Bells ma biało-zielone kwiaty. Kwitnie zwykle na przełomie kwietnia i maja.

Derenie drobnokwiatowe

Rebčík się popisał

Popularny skrzyp w kratkę (Fritillaria meleagris) jest szczególnie zauważalna dzięki pięknym, szeroko dzwonkowatym kwiatom z wyraźnym wzorem szachownicy o różnej intensywności, które są fioletowo-czerwone do ciemnofioletowych, odmiana Alba jest biała. Roślina osiąga wysokość około 35 cm. Kwitnie w kwietniu i maju. Toleruje także wilgotniejsze siedliska. Cebule są małe, płaskie, z niezbyt ściśniętymi łuskami.

Rebčík Michałowski

Ona jest bardzo atrakcyjna Fritillaria michajłowski, obficie kwitnąca odmiana pochodząca z Turcji. Roślina ma 10-20 cm wysokości i jest wyjątkowa ze względu na wyrafinowane czerwonobrązowe do czerwonofioletowych kwiatów z jasnożółtymi krawędziami, które falują jak spódnice na wietrze. Kolcolist ten wymaga dużo słońca i dobrze przepuszczalnej, gliniastej, piaszczystej gleby. Latem raczej sucho.

Uprawa rokitnika zwyczajnego

• Cebulę należy sadzić jesienią w przygotowanym grządce lub odpowiednim pojemniku.

• Cebule nie mają ochronnej skórki i szybko wysychają. Cebule turzycy mają pusty środek w miejscu łodygi, która znajdowała się w zeszłym roku. To jest górna strona żarówki. Aby zapobiec osadzaniu się wody w tym zagłębieniu, cebule należy sadzić pod kątem.

• Cebule należy wsadzić odpowiednio głęboko w ziemię: małe cebule na głębokość co najmniej 10 cm, a większe na głębokość do 20 cm.

• Dla wysokich turzyc najbardziej odpowiednie jest słoneczne miejsce o większej wilgotności powietrza, potrzebują one gleby odżywczej, przepuszczalnej i wilgotnej.

• Wysokie grzbiety zwykle wymagają podparcia.

• W trakcie i po kwitnieniu rośliny należy lekko podlewać, okazjonalnie nawożąc np

• Rośliny więdną jesienią, ale cebula przeżywa pod powierzchnią gleby.

• Zimorodek z łatwością przetrwa zimę, jeśli przykryjesz go ściółką, liśćmi lub kompostem.

• Turzyca szachownica łatwo się przesadza, więc możesz zostawić ją w ziemi i obserwować, jak spontanicznie pojawia się w różnych miejscach w przyszłym roku.

• Kolcolist perski lepiej jest usunąć z ziemi i jesienią posadzić ponownie.

• Samorozmnażanie odbywa się wegetatywnie z cebul bocznych lub można również zastosować siew nasion. Jednak rośliny rozmnażane przez siew zwykle kwitną po 3-4 latach lub później.

Turzyca królewska przegania z ogrodu krety i norniki

Zimorodek jest trujący, najbardziej trującą częścią jest jego cebula. Wydziela nieprzyjemny zapach, który podobno przeszkadza kretom i nornikom, dlatego cebule turzycy są dobrym sposobem na wypędzenie tych małych szkodników z ogrodu w pokojowy i naturalny sposób.

Niezależnie od tego, czy przenosisz rośliny doniczkowe, które po lecie powrócą do salonu, takie jak kalanchoes, czy rośliny egzotyczne, takie jak, którego , które spędzą zimę w Twoim zimnym przedpokoju lub w piwnicy, należy je nie tylko przyciąć przed przeniesieniem, ale także zabezpieczyć przed szkodnikami. Rośliny na pierwszy rzut oka mogą wydawać się zdrowe, ale w fałdach liści mogą ukrywać się szkodniki. Niezależnie od tego, czy są to mszyce, mączliki, mszyce, wciornastki czy robaki, wszystkie są owadami ssącymi, które wysysają sok komórkowy z roślin. W rezultacie liście roślin wysychają, a cała roślina może umrzeć.

W sklepie można kupić produkt do oprysku, nawet ekologiczny, składający się wyłącznie z naturalnych substancji. Lub wykonaj taki preparat samodzielnie w domu.

Będziesz potrzebować:

1. 1/2 litra ciepłej wody

2. 1/2 deci oleju

3. 1/2 deci octu

4. łyżka detergentu

Metoda:

Woda powinna być naprawdę ciepła, aby wszystkie składniki dobrze się wymieszały i utworzyły emulsję. Włóż spray do opryskiwacza i nałóż na całą roślinę. Można powtórzyć zimą.

Obejrzyj wideo na początku artykułu, aby dokładnie to zobaczyć.

Ten wspaniały przepis pochodzi z programu Przepis na świetne pomysły. Podobne przydatne porady znajdziesz w tym programie w każdą niedzielę po obiedzie na Primie. Jeśli nie uda Ci się dotrzeć, to w archiwum na naszej stronie pod adresem .

Czy lubisz zajmować się ogrodnictwem? Zainspiruj się w naszym .

Możesz być zainteresowany:

Lablab fioletowy (Lablab purpureus)

Ciekawa roślina, która na pierwszy rzut oka rzuca się w oczy wyraźnie fioletowymi, fioletowymi kwiatami, powszechnie uprawiana jest jako roślina strączkowa w tropikalnych regionach całego świata. Jest to roślina pnąca z rodziny roślin strączkowych (Fabaceae), czyli z rodziny do której zaliczają się także inne rośliny, do których zalicza się fasolę lub .

Lablab, pochodzący z tropikalnej Afryki Wschodniej i Zachodniej oraz Madagaskaru, jest wieloletnią, pnącą się pnączem o długości do 6 m, z naprzemiennymi liśćmi o trójkątnym kształcie, często czerwonawym, o wielkości około 6-15 cm.

w kształcie motyla. Kwiaty rosną w gronach po 10-30 sztuk. Pod koniec lata na roślinie zaczynają pojawiać się strąki o długości 8-15 cm z dużymi, eliptycznymi nasionami.

Uwaga, dojrzałe nasiona są trujące!

Niedojrzałe nasiona w strąku są jadalne, podobnie jak młode liście, ale dojrzałe nasiona, których kolor jest czerwonawo-brązowy do czarnego, są trujące na surowo. Można je spożywać dopiero po ugotowaniu. Nasiona są bogate w witaminy A, B1, B2 i C, ale zawierają także białka, węglowodany, tłuszcze i aminokwasy. Poduszki i .

Nasiona Lablab są również stosowane w chińskiej medycynie ludowej przeciwko biegunce, utracie apetytu i wymiotom.

Jak uprawiać fioletowy lablab

Roślina wymaga stanowiska słonecznego i gleby próchnicznej, bogatej w składniki odżywcze. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje odpowiedniego podlewania i okazjonalnego nawożenia. Ponieważ lablab nie jest mrozoodporny, pierwsze jesienne przymrozki zniszczą roślinę.

Kondensacja, często nazywana rosą okienną, to zjawisko fizyczne występujące, gdy ciepłe, wilgotne powietrze w domu styka się z chłodniejszymi powierzchniami, takimi jak okna. Proces ten jest szczególnie wyraźny w chłodniejszych miesiącach, kiedy różnica pomiędzy temperaturą powietrza wewnątrz i na zewnątrz jest większa.

Kondensacja na szybie izolacyjnej od wewnątrz

Jest to najczęstszy rodzaj kondensacji, gdy wilgoć z wnętrza skrapla się po wewnętrznej stronie okna. Zjawisko to często można błędnie przypisać złej jakości okna lub jego montażu. W rzeczywistości jednak kondensacja związana jest z dużą wilgotnością w domu, która nie ma dokąd uciec. Nowoczesne okna plastikowe zostały zaprojektowane tak, aby zminimalizować ten problem, jednak w przypadku niedostatecznej wentylacji może dojść do kondensacji.

Problem kondensacji na oknach rozwiązany!

Kondensacja na szybie zespolonej z zewnątrz

Zjawisko to, choć mniej powszechne, świadczy o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych okna. Oznacza to, że zewnętrzna strona szkła nie nagrzewa się od temperatury wewnętrznej i utrzymuje tę samą temperaturę co otoczenie zewnętrzne. Nie jest to traktowane jako wada, ale raczej jako świadectwo skutecznej izolacji i jakości konstrukcji okna.

Kondensacja w przestrzeni międzylodowcowej

Jeżeli jednak pomiędzy dwoma szybami okna izolacyjnego pojawi się kondensacja, należy zwrócić na to uwagę. Zwykle wskazuje to na wadę samego szkła izolacyjnego. Przyczyną może być nieszczelność w połączeniu okularów lub ich uszkodzenie mechaniczne. Problem ten należy następnie rozwiązać z producentem lub dostawcą okien.

Kondensacja w złączu funkcjonalnym

Kondensacja pary wodnej w przestrzeni pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą może mieć różne przyczyny, począwszy od niedostatecznej wentylacji, aż po uszkodzone uszczelki czy zwiotczenie skrzydła okiennego. Tego typu kondensacja wymaga profesjonalnej oceny, naprawy lub regulacji położenia skrzydła okiennego.

Jak zapobiegać kondensacji

Aby zapobiegać problemom związanym z kondensacją i je rozwiązywać, należy zapewnić dobry odpływ wilgoci i cyrkulację powietrza w domu. Regularna wentylacja pomieszczeń pomaga usunąć nadmiar wilgoci, która jest częstą przyczyną kondensacji. W pomieszczeniach o dużej wilgotności, takich jak kuchnie czy łazienki, zaleca się stosowanie osuszaczy i wentylatorów. Ważne jest również utrzymywanie okien i ich ram w dobrym stanie, co obejmuje sprawdzanie i ewentualną wymianę uszczelek i izolacji.

Zimna październikowa pogoda sprzyja wszelkiego rodzaju zimowym konserwom i jest to czas tradycyjnego marynowania kiszonej kapusty. Oto jak tradycja i wskazówki kulinarne łączą się, aby stworzyć najlepszą zimową kapustę kiszoną.

Tradycja głosi, że kapustę kiszoną kisimy po św. Demetriuszu, czyli po 26 października, kiedy noce są bardzo zimne, a temperatura w ciągu dnia rzadko przekracza 10-12 stopni.

Konserwowanie na zimę jest znacznie lepsze, gdy jest umieszczane w słoikach i beczkach w bardzo zimne jesienne dni. Zimno i ciemność muszą sprawić, że solanka będzie świeża i dobra, aby nie fermentowała zbyt szybko i nie psuła warzyw.

Jak wybrać kapustę i jak przygotować beczkę

Jeśli chcesz umieścić kiszoną kapustę, musisz przede wszystkim znaleźć odpowiednie miejsce, w którym będziesz trzymać beczkę. Idealnie byłoby mieć zimą bardzo zimną piwnicę lub spiżarnię, gdzie nie występują duże zmiany temperatury.

Kto uwielbia kiszoną kapustę, ale nie ma piwnicy ani zapasów, może postawić na wolnym balkonie małą beczkę, nieogrzewaną, ale osłoniętą przed mrozem.

Jakiej beczki możesz użyć?

Beczka może być wykonana z tworzywa sztucznego, wyposażona w kranik u podstawy, ułatwiający wentylację solanki. Można jednak zastosować także większe pojemniki szklane, w których umieści się kapustę odpowiedniej wielkości.

Niezależnie od tego, czy jest to plastik, czy szkło, beczkę należy zaparzyć wrzącą wodą i bardzo dobrze umyć, aby jak najlepiej ją odkazić. Kapusta łatwo się psuje, jeśli beczka jest brudna i pełna gruzu sprzed lat.

Choć obecnie coraz rzadziej używa się beczek drewnianych, za najlepsze uważa się beczki dębowe. Ale drewniana beczka wymaga starannych przygotowań, czyszczenia wrzącą wodą, aby dobrze spęcznić drewno i zapobiec wyciekaniu solanki.

Jak wybrać kapustę kiszoną

Najlepszą kapustą na kapustę kiszoną jest kapusta cienkolistna. Z tych arkuszy przygotujesz sarmales, zasmażaną kapustę i kwaśną sałatkę na zimowe gulasze.

Im drobniejsze liście kapusty, tym łatwiej namoczą się w solance.

Wybierz kapustę okrągłą, lekko spłaszczoną, o cienkich liściach i niezbyt grubych kolcach. Główki kapusty muszą być piękne, gładkie, świeże, bez śladów transportu.

Jak przygotować kapustę na beczkę

Liście podstawy lub liście zewnętrzne są usuwane, ponieważ są zwykle grubsze i twardsze.

Ostrym nożem natnij kręgosłup i wykonaj w środku każdej kapusty wgłębienie. Bardzo ważne jest nacięcie kolców tak, aby solanka wniknęła w kapustę i zakwasiła ją w środku.

Następnie włóż szczyptę soli do każdego grzbietu i włóż kapustę do beczki, umieszczając między nimi gałązki suszonego koperku, gałązki suszonego tymianku, nasiona kminku i całe ostre papryczki.

Kapusta kiszona nie wymaga dużej ilości przypraw, ale aby była smaczniejsza, musi być trochę pikantna i często używa się do tego czerwonej papryczki chili.

W niektórych regionach kraju wykorzystuje się także dobrze umyte gałązki wiśni, plasterki bukszpanu lub plasterki chrzanu.

Jak przygotować solankę

Stężenie soli jest bardzo ważne dla dobrej solanki. Kapustę marynuje się w zalewie zawierającej 25 g soli na 1 litr wody. Stosowana jest wyłącznie niejodowana sól kopalniana, która ma lepsze działanie konserwujące niż sól morska.

W zależności od wielkości beczki można przygotować początkowo 10 litrów solanki z 250 g soli, którą w razie potrzeby uzupełnia się.

Po zakończeniu zalewania solanką i zalaniu wszystkich kapusty wodą wprowadza się wąż, przez który kapusta jest odsączana lub przedmuchana. Następnie umieszcza się dwie deski z czystego drewna i ciężki głaz, aby utrzymać kapustę sprasowaną w solance.

Załóż pokrywkę i przechowuj beczkę w spiżarni lub w ciemnym, chłodnym miejscu.

W Mołdawii do beczki z kapustą dodaje się kilka ziaren kukurydzy, żeby przyspieszyć fermentację, ale jeśli na zewnątrz jest cieplej, kapusta i tak fermentuje dość szybko.

Jak marynować kapustę

Pikle umieszczane w beczkach należy w pierwszym tygodniu przewietrzyć lub przelać, aby się nie zepsuły.

Jeśli beczka ma kranik, odcedź cały sok do dużego garnka, dobrze wymieszaj łyżką i wlej z powrotem do beczki.

Jeśli używasz węża, musisz zassać sok i natychmiast spuścić go do czystego czajnika, a następnie wlać go z powrotem do beczki.

Inną odmianą bulgotania jest bulgotanie, czyli przedmuchiwanie powietrza przez wąż, jednak nie jest to zbyt bezpieczne. Sok wychodzi o wiele lepiej, gdy wyjmiemy go z beczki i dobrze napowietrzymy, a następnie wlejemy z powrotem.

Kapusta kiszona jest nakręcana tylko przez pierwsze 7 dni. Po zakończeniu tego procesu pokrywę beczki zakręca się szczelnie i po kapuście nie chodzi się przez co najmniej 7 tygodni.

Jeśli beczka z kiszoną kapustą będzie przechowywana w niskiej temperaturze, w odpowiednim miejscu, kapusta przetrwa do lutego-marca. Z pewnością ten, kto kisi kapustę na św. Demetriusza, będzie miał na Święta dobrą kapustę kiszoną!

Zobacz też

Pod koniec lata Twój ogród może jeszcze zakwitnąć, wystarczy poznać ten sekret

Choć w tym roku lato trwało dłużej niż zwykle, zima już nadeszła i pierwsze mrozy zaczną trwale gasić nasze ogrody. Każdy, kto ma choćby niewielką przestrzeń do poświęcenia temu hobby, będzie mógł zdecydować się na jego kontynuację nawet zimą z więcej niż zadowalającymi wynikami. i aby tak się stało, wystarczy kilka środków ostrożności.

Oczywiście nie mówimy o uprawie klasycznego cyklamenu, typowego kwiatu zimnej pory roku, ale o stworzenie siedliska, które jest w stanie chronić nawet najbardziej „letnie” rośliny i zapewnić im pomyślność. W naszych szerokościach geograficznych tak naprawdę nie jest potrzebna ogrzewana szklarnia, aby uzyskać takie wyniki, ale nawet róg balkonu może wystarczyć, jeśli jest używany prawidłowo.

Ogród zimowy: mini szklarnia o niezwykłym potencjale, zrobisz to w mgnieniu oka!

Już sama definicja ogrodu zimowego dotyczy ogrodu bujnego przez cały rok, jednak aby tak się stało, potrzeba nam odrobiny inwencji i odrobiny zdolności manualnych, aby wyhodować nasze miniaturowa szklarnia. Jeśli mamy werandę to można powiedzieć, że większość jest już zrobiona, jeśli jest zamknięta to szyba sama w sobie odtworzy pożądany przez nas efekt, natomiast gdyby była otwarta wystarczyłaby kupić przezroczystą folię Nikon i zamknąć to do utrzymuj niższą temperaturę wewnątrz.

Biorąc to pod uwagę, w epoce zrównoważonego rozwoju tego typu ogród jest jeszcze ważniejszy ta struktura może również pomóc nam zaoszczędzić energię, oszczędzając część ciepła wokół domu, dzięki czemu wydajemy mniej na jego ogrzewanie. Rodzaj poduszki termicznej, w której będziemy mogli realizować swoją pasję do roślin i cieszyć się efektami nieosiągalnymi dla innych.

Będziesz potrzebować tylko tego, że lNarożnik wybrany do ogrodu zimowego jest wystarczająco jasny i prawdopodobnie, skierowany na południe. Idealnie byłoby mieć kilka pionów, które zapewniałyby, że rośliny nie spoczywają na ziemi. Nawet stare szafki lub zaimprowizowane ławki będą w porządku. Gdy już ustawisz elewacje po zewnętrznych stronach szklarni, będziesz mógł cieszyć się uprawą, jednocześnie wybierając rośliny, które nie są zbyt „letnie”.

Raj w ogrodzie lub na balkonie nawet zimą jest teraz możliwy

W tym środowisku króluje natura, będziesz mógł nie tylko cieszyć się swoim hobby, ale także skorzystać z tej przestrzeni w słoneczne dni, kiedy na zewnątrz byłoby zbyt zimno ale zamiast tego w ogrodzie możesz cieszyć się czystym powietrzem i przyjemnym ciepłem, być może poczytać książkę w wygodnym fotelu.

Zakątek nieskażonego raju, który możesz mieć w swoim domu, nie wydając dużo i korzystając z najbardziej odpowiednich przestrzeni sąsiadujących z domem. Również „zielone” rozwiązanie, biorąc pod uwagę, że tego rodzaju „bufor” między domem a otoczeniem zapewni stabilniejszą temperaturę w domu i dlatego będziesz musiał wydać mniej na jego ogrzewanie. Pamiętaj, że aby wyruszyć w tę podróż, niekoniecznie będziesz potrzebować dużo pieniędzy, przy wydatkach zaczynających się od zaledwie 100 euro, tak naprawdę będziesz mógł założyć własną szklarnię, nawet jeśli kosztują większość designerskich modeli szkła dużo więcej, ale na pewno warto spróbować.

Pogoda jest nieprzewidywalna. Co zrobić, jeśli Twoje warzywa zamarzły w ogrodzie? Czy te warzywa nadają się do spożycia? Podpowiemy co zrobić z takimi warzywami.

Ze względu na zmiany klimatyczne nie jest możliwe dokładne określenie, kiedy nadejdą pierwsze przymrozki, aby można było zabezpieczyć warzywa i przygotować grządki na zimę. Najlepiej jednak zdać się na swój ogrodniczy instynkt i zdrowy rozsądek. Ale zdarza się, że przymrozki zaskakują Cię swoim nadejściem, dzięki czemu Twoje warzywa zamarzają w grządkach.

Warzywa mrozoodporne i wytrzymałe

Tak, istnieje kilka rodzajów warzyw, które mogą zimować na zewnątrz, bezpośrednio w grządce. Są to na przykład chrzan, topinambur, rabarbar, szparagi czy cebula ozima. Niemniej jednak warto chronić tego typu warzywa przed gołymi przymrozkami. W dni bez mrozu można kontynuować zbiory w postaci świeżych warzyw.

Jeśli chodzi o warzywa korzeniowe, zarówno korzeń, jak i pietruszka korzeniowa są mrozoodporne. Pietruszkę można zbierać także pod pokrywą śnieżną. Trzeba tylko uważać, żeby liście nie zmarzły całkowicie i nie stwardniały. W takim przypadku lepiej nie dotykać liści. Jednak po rozmrożeniu zregenerują roślinność i będzie można je dalej zbierać. Do zbioru zimowego nadają się również por ozimy i czarny korzeń.

Warzywa, mróz i woda

Dla innych warzyw mróz jest wrogiem. W takim przypadku nawet pierwsze przymrozki mogą nieodwracalnie uszkodzić roślinę. Liczy się tutaj to, ile zawiera wody. A dla większości to za mało. Pomidory, bakłażany, papryka są bardzo wrażliwe nawet na lekkie przymrozki. W podobnej sytuacji znajdują się niektóre rodzaje dyni, takie jak dynia, ale także ogórki i melony. Jednak najprawdopodobniej będziesz mógł zebrać i zjeść kilka warzyw, jeśli roślina odniesie przynajmniej część uszkodzeń.

Zdjęcie: Pixabay

A co z mrożonymi warzywami w kwietniku?

Po zebraniu warzyw włóż je do kuchni, aby się rozmroziły. W ten sposób możesz stwierdzić, czy jest dobre do jedzenia. To zależy od wyglądu. Później, podczas sprawdzania warzyw, sprawdź, czy nie zostały uszkodzone przez mróz. Poszukaj znaczących zmian koloru i papkowatości. Niewielką plamę lub dwie można łatwo usunąć. Jeśli warzywa są lekko zmiękczone, mogą nadal być dobre.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay