U nas w Europie jest praktycznie nieznana, uprawiana jest głównie w Andach w Ameryce Środkowej i Południowej: odkrywamy owoc zwany lulo.

Głównie uprawiane w paśmie górskim AndówW Ameryce Południowej lulo jest owocem egzotycznym praktycznie nieznany lub prawie nie znany w Europie. Ma bardzo specyficzny, kwaśny smak, rośnie na roślinie Solanum Quitoense, gatunek spokrewniony z ziemniakiem, bakłażanem czy pomidorem. Jest uprawiana przez tubylców przede wszystkim ze względu na sok, bardzo lubiany w tych miejscach i niezwykle bogaty w witaminy.

Pije się go w postaci soku, ale spożywa się go także w wielu napojach fermentowanych, w alkoholach lub deserach oraz w niektórych pikantnych potrawach. W skrócie, w Ameryce Łacińskiej lulo jest powszechnie wykorzystywane. Krajem pochodzenia jest Ekwador, od którego stolicy, Qito, roślina wzięła swoją nazwę. W innych krajach Ameryki Południowej jest ich wiele nazywają to również naranjillamała pomarańcza, chociaż nie ma to nic wspólnego z rodziną cytrusów.

Poznajmy lepiej lulo, egzotyczny owoc Ameryki Południowej: jego cechy

W jaskrawym pomarańczowym i żółtym kolorze, nazwa lulo pochodzi z języka keczua, typowe dla ludów zamieszkujących Andy. W rzeczywistości rośnie od 1500 do 2800 metrów na roślinie Solanum, która dorasta do 3 metrów wysokości i ma bardzo duże liście. Owoce osiągają średnicę 6 cm, skórka pokryta jest lekkim meszkiem. Jeśli to, jak wspomniano, ma kolor pomarańczowy z żółtymi odcieniami, miąższ jest zielony, zawiera wiele nasion i jest bardzo bogaty w sok.

Biorąc pod uwagę kruchość rośliny, nie jest eksportowany za granicę, z tego powodu jest nam nieznany, a znalezienie owoców jest prawie niemożliwe. Kwasowość miąższu jest średnio intensywna, jednak można je pić bez uczucia obrzydzenia. We Włoszech, w poszczególnych kuchniach, zamiast pomidorów można go spotkać wciśnięty do sałatek lub różnych zimnych przekąsek. Pomimo niewielkich rozmiarów, lulo gwarantuje liczne korzyści.

Uważany za superfood, lulo jest pełen witamin, pachnący, niskokaloryczny, i zawiera liczne przeciwutleniacze. Właśnie jego kontrast wobec starzenia komórkowego sprawia, że ​​jest to bardzo ceniony i powszechnie spożywany owoc. Beta koroten i witamina A sprawiają, że jest to skuteczna pomoc dla oczu, jest również bogaty w błonnikktóre wspomagają proces trawienia i zmniejszają ilość cukru we krwi.

Korzyści z południowoamerykańskiego owocu lulo

Spożywają go chętnie osoby cierpiące na cukrzycę, osoby z problemami układu krążenia i wysokim poziomem cholesterolu. Dzięki swoim właściwościom moczopędnym to sprzymierzeniec diety, uważany za owoc spalający tłuszcz, podobnie jak bardziej znany ananas. Swoją drogą, o Idealny owoc do diety, . Niestety nie można jej uprawiać w Europie, gdyż Solanum jest rośliną bardzo delikatną, która ulega zniszczeniu w kontakcie z innym klimatem.

Wszystkie doświadczenia uprawowe na naszym terenie nie zakończyły się sukcesem i wykazały szybką zepsucie się rośliny, niezadowalającą produkcję owoców i silną predyspozycję do chorób. We Włoszech lulo wzbudziło potem zainteresowanie szef kuchni Roy Caceres sponsorował go programu MasterChefa. Krótko mówiąc, owoc superwitaminy, którego należy szukać.

Przycinanie drzew owocowych nie zawsze jest konieczne, ale ma swoje zalety. Drzewa brzoskwiniowe zazwyczaj płacą za drzewa, które wymagają nieco mniej konserwacji niż inne drzewa owocowe. Dojrzewają wcześniej w sezonie, dzięki czemu są mniej podatne na choroby i szkodniki. Dzięki prawidłowemu cięciu możesz ułatwić zbiór, ale także wesprzeć ogólną witalność drzewa. A im lepsze jest drzewo, tym więcej owoców może wydać. Jakie są jeszcze zalety cięcia i jak je wykonać?

Cięcie brzoskwiń i jego zalety

• Rozświetlenie korony – poszczególne owoce będą miały większy dostęp do słońca, co sprzyja ich dojrzewaniu.
• Napowietrzenie korony – korona przewiewna jest mniej podatna na choroby grzybowe i grzybicze.
• Lepszy dostęp do owoców – owoce są lepiej widoczne i łatwiejsze do zbioru. Jeśli tniesz w celu kontrolowania wysokości, jest to kolejny punkt ułatwiający zbiór.
• Usuwasz chore i połamane gałęzie.
• Drzewo wygląda lepiej.
• Gałęzie nie łamią się same, co przekłada się na dłuższą żywotność drzewa.

Zdjęcie: Pixabay

Właściwy czas na cięcie

Brzoskwinie (i większość innych drzew owocowych) przycina się w okresie spoczynku. Jednak brzoskwinie mogą nie wytrzymać cięcia zimą, ponieważ są podatne na mróz i w rezultacie mogą umrzeć. Dlatego cięcie rozpoczynamy wczesną wiosną, najlepiej w lutym, kiedy pąki zaczynają puchnąć i różowieć. Z punktu widzenia szkodników ważny jest także prawidłowy termin cięcia. Jeśli w środku brzoskwini rozwijają się pędy, możesz je w każdej chwili przyciąć. Można to zrobić również latem, aby nie zacieniały owoców.

Kawałek młodej brzoskwini

Cięcie to ma na celu zapewnienie prawidłowego wzrostu brzoskwini. Jeżeli sadziłeś jesienią, na pierwsze cięcie poczekaj do wiosny. Przycinaj brzoskwinię tak, aby najniższa gałąź znajdowała się co najmniej 38 cm nad ziemią. Najwyższa gałąź powinna znajdować się około 75 cm nad ziemią. Przytnij te, które są wyższe. Idealnie wszystkie gałęzie powinny rosnąć pod kątem 45 °. Jeśli nie podąża za tym żadna gałąź, przytnij wszystkie oprócz jednej. Następnie poczekaj, aż wyrosną nowe pąki.

Wybierz dwie lub trzy główne gałęzie, z których każda powinna wskazywać w innym kierunku. W miarę dojrzewania drzewa na tych gałęziach będą znajdować się mniejsze gałęzie boczne. Podczas przycinania tnij gałęzie blisko pnia drzewa. Zapewni to niewielki kołnierz wzrostu, który zapobiegnie złamaniu gałęzi.

Sekcja dojrzałych drzew brzoskwiniowych

W przypadku dużych drzew przycinamy o każdej porze roku, koncentrując się na chorych i martwych gałęziach oraz usuwając „mumie” – suszone owoce z poprzedniego sezonu. Wybieramy od czterech do sześciu głównych gałęzi, a resztę wycinamy. Wszystkie te gałęzie powinny rosnąć pod kątem 45° od pnia drzewa. Usuwamy gałęzie poziome i pionowe, gdyż łatwo mogą się złamać pod ciężarem owoców. Rozpocznij przycinanie brzoskwini w kształcie litery „V”. Usuwamy także wszystkie krzyżujące się gałęzie, które ograniczają dopływ światła oraz gałęzie wyrastające ku górze (ze względu na trudność zbioru).

Zdjęcie: Pexels

Rośliny doniczkowe osłabione niesprzyjającymi warunkami zimowymi i niewłaściwą pielęgnacją łatwiej i szybciej ulegają szkodnikom. Podstawą profilaktyki jest zdrowa i silna roślina, która dobrze znosi zimę, co może czasami stanowić problem w zwykłych ogrzewanych mieszkaniach, gdzie szybko rozmnażają się różne szkodniki i choroby. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny doniczkowe należy bardzo często przeglądać i sprawdzać. Tylko w ten sposób możemy wykryć szkodniki, zanim wyrządzą poważne i nieodwracalne szkody.

Robaki

Robaki są prawdopodobnie najniebezpieczniejszymi szkodnikami, jakie możemy znaleźć na kwiatach w pomieszczeniach. Potrafią zniszczyć roślinę w rekordowym czasie. Robaki lubią suchość i ciepło, dlatego często atakują sukulenty, a szczególnie popularne storczyki.

Jak rozpoznać robaki

Robakami nazywamy grupę owadów, do której należą robaki wełniste, łuski, kolce i robaki. Są to pasożyty żywiące się sokiem roślinnym i dosłownie wysysające z nich życie. Lubią osiedlać się w zagłębieniach liści, łodyg i na korzeniach. Tworzą na roślinie białawe kępki, rodzaj osłony ochronnej, w której znajduje się kilka owalnych, kilkumilimetrowych stworzeń o barwie białej do ciemnoczerwonej. Swobodnie poruszają się po roślinie i często wspinają się na sąsiednie rośliny, najczęściej przez otwór drenażowy w doniczce. Dorosłe owady pokryte są powłoką woskową.

Jak robaki szkodzą roślinom

Robaki szkodzą głównie wysysając soki roślinne, jednocześnie uwalniając do tkanki roślinnej trującą ślinę, co dodatkowo zwiększa zakres uszkodzeń. Zaatakowane rośliny więdną, żółkną, a nowe pędy i liście stają się karłowate i deformowane.

Można je jednak rozpoznać nie tylko po zakażonych, skręconych liściach z martwiczą tkanką od spodu, ale także po śladzie spadzi, czyli gęstym, lepkim soku, który owad wydziela w postaci nalotu na liściach i gałązkach i który stanowi podłoże do rozprzestrzeniania się chorób grzybowych i rdzy.

Robaki bardzo intensywnie uszkadzają roślinę. Latem wysysają liście i wysysają z nich sok, zimą przedostają się do korzeni i do podłoża. Często znajdziemy je pod doniczką.

MOŻE BYĆ ZAINTERESOWANY:

Co jest najlepsze w robaku

• Walka z robakami jest zwykle trudna i długoterminowa. Oprócz produkowanych sprayów możemy na nie zastosować dowolny olejek kuchenny lub eteryczny, który w zasadzie dusi szkodniki.

• Najważniejszym jednak momentem jest to, aby opryskiem opryskać całą roślinę, czyli dokładnie nawet od spodniej strony liści. Preparaty nie tylko nanosimy na rośliny, ale także wylewamy je na podłoże.

• Na robaka powinien także zadziałać domowy spray składający się z 20 ml olejku, 1 litra wody i kilku kropel mydła w płynie. Po aplikacji możemy przetrzeć rośliny gąbką. Robaki usuwamy mechanicznie.

• Warto też wypróbować jeden sprawdzony ludowy przepis: Niedopałki papierosów pozostawiamy w roztworze mydła (4 części ciepłej wody i 1 część płatków mydlanych lub startego mydła do prania) na trzy dni (około 10), odcedzamy, a następnie nacieramy tym zaatakowane liście rozwiązanie.

• Jeśli rośliny doniczkowe są zaatakowane przez robaki, przesadzamy je do nowej gleby. Dokładnie umyj doniczki lub zdezynfekuj je alkoholem. Następnie zaaplikuj preparaty przeciw owadom ssącym bezpośrednio do gleby, aby zabić stworzenia, które mogłyby ukryć się w korzeniach.

• Jeśli się rozmnażają i tworzą kolonie, bardzo trudno się ich pozbyć i wymaga regularnego, powtarzanego opryskiwania i uważnego monitorowania roślin przez kilka miesięcy. W przeciwnym razie nie jesteśmy pewni, czy wygląd załadowanych jaj nie zostanie wznowiony.

Świłuszki

to rodzaj roztoczy. Są to miniaturowe pomarańczowe pająki o wielkości około pół milimetra, które wysysają soki z rośliny. Wiewiórki są tak maleńkie, że trudno je dostrzec gołym okiem i konieczne jest skorzystanie ze szkła powiększającego.

Jak ryjkowce szkodzą roślinom

Atakowi mączlika na roślinę towarzyszą małe, jasne plamki na liściach lub drobne pajęczyny na ich spodniej stronie. Liście nabierają brązowego koloru, wysychają i przedwcześnie obumierają, roślina jest słaba i nie rozwija się.

PRZECZYTAJ TAKŻE:

Co jest najlepsze na pomyje

• Wszy można się pozbyć, biorąc prysznic i ogólnie przy większej wilgotności. Spryskaj roślinę roztworem alkoholu (np. na 4 szklanki wody, 1 szklankę wódki). Dokładnie przykryj łodygi, kwiaty i liście. Alkohol zabija pluskwy, odwadniając je. Możemy owinąć go w folię, pozwolić zadziałać, a następnie obsypać roślinę.

• W skrajnych przypadkach można zastosować roztwór mydła ze szczyptą papryczki chili: Posiekaną papryczkę chili (około 100 g) i starte mydło (około 5 g) wsypać do 1 litra zimnej wody i pozostawić do zaparzenia na co najmniej 24 godziny. Następnie odcedź, dodaj 2 litry wody, wymieszaj i nałóż na dotknięte rośliny. Powtarzamy po kilku dniach, aż wszy znikną.

• Możemy spróbować naturalnych sprayów. Odwar z rumianku należy do najmniej skutecznych: około 6 łyżek kwiatów zalać litrem wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia. Odcedzić i rozcieńczyć w stosunku 1: 5. Stosować co trzeci dzień przez trzy tygodnie.

• Odwar z cebuli jest prosty: zalać łuski kilku cebul wrzącą wodą i pozostawić do zaparzenia na trzy dni. Odcedzić, przelać do pojemnika z opryskiwaczem i dokładnie spryskać rośliny.Oprysk powtórzyć po kilku dniach. Nie zapominaj, że ważne jest, aby aplikować spray głównie na spodnią stronę liści.

Wciornastki

Wciornastków też nie widujemy zbyt często, ale problem z nimi polega na tym, że w przeciwieństwie do ryjówki dużo się porusza. Wciornastki można rozpoznać po czułkach, mocnych nogach i wąskim, cylindrycznym kształcie ciała. Dorosłe osobniki mają skrzydła i są ciemnobrązowe do czarnych, natomiast bezskrzydłe larwy mogą mieć żółtawy kolor.

Jak wciornastki są szkodliwe

Wciornastki powodują widoczną zgniliznę liści i kwiatów, ich obecność ujawniają jedynie czarne kropki na liściach, które są kroplami odchodów. Owady ssą liście, które przybierają srebrzysty połysk i są zniekształcone. Jednak głównym ryzykiem jest przenoszenie wirusowych chorób roślin.

Jak pozbyć się pleśniawki

• Wciornastki nie lubią wilgoci, dlatego regularne zraszanie powinno zapobiegać ich występowaniu. Jeśli szkodnik zaatakował już roślinę, przepłucz roślinę strumieniem letniej wody. Powtarzamy to mniej więcej raz na dwa tygodnie.

• Do pielęgnacji rośliny możemy zastosować także po kąpieli

• Inną opcją jest roztwór mydła, który zatyka pory wciornastków i tym samym je eliminuje.

• Skuteczne okazało się również opryskiwanie roślin roztworem mielonego cynamonu i wody: Jedną czubatą łyżkę cynamonu zalać 500 ml wrzącej wody, odstawić na około godzinę pod przykryciem. Odpływ.

• Ponieważ wciornastki latają, dobrze sprawdzają się przynęty na owady, zwłaszcza niebieskie deski klejące.

Floks, mówimy o dobrze znanej pachnącej bylinie, czyli płonącej flambé (Floks wiechowaty), kwitną głównie w lipcu i sierpniu, dlatego czasami nazywane są wakacyjnymi pięknościami lub gwiazdami lata.

są to gatunki bardzo bogate i różnorodne, są wśród nich atrakcyjne rośliny jednoroczne i urokliwe skalniaki, ale przede wszystkim floksy, wspaniałe byliny, które są prawdziwą babcią. Charakteryzuje się silnym wzrostem i obfitym kwitnieniem. Istnieje kilkaset odmian i mieszańców.

Najpopularniejszy floks: floks

Wysoki pierwiosnek płomienny (Floks wiechowaty) tworzą kępy o wysokości około jednego metra (wysokość roślin waha się od 80 do 180 cm), które kwitną od lipca do września pachnącymi, szerokostożkowymi kwiatami w różnych odcieniach bieli, różu, czerwieni, błękitu i fioletu. Ich zaletą jest przede wszystkim długowieczność i bezpretensjonalność.

• Wysokie floksy wyróżniają się na rabatach wieloletnich, między krzewami oraz jako rośliny samotne w ogrodach przydomowych, nadają się na płot lub pergolę, mogą tworzyć kolorowe dywany kwiatów między krzewami oraz jako rośliny soliterowe.

• Możemy łączyć je z innymi bylinami np (Ostróżka), , itp. Romantyczne i pachnące jest połączenie z (paeonia)dodatkowo floksy doskonale wypełniają przestrzenie pozostawione przez przekwitłe piwonie.

Floks skalny

Niski płomień o liściach szydlatych (Floks subulata) stosowany jest w skalniakach, suchych ścianach lub na rabatach kwiatowych. Tworzy wiecznie zielone poduszki z iglastymi liśćmi, które od kwietnia do czerwca są całkowicie pokryte białymi, różowymi, czerwonymi lub niebieskimi kwiatami.

Mało wymagające rośliny jednoroczne

Powojnik Drummonda (Floks bębnowy) to mało wymagająca roślina jednoroczna, uprawiana z nasion. Idealnie nadaje się do uprawy w pojemnikach i na rabatach jednorocznych. Kwitnie obficie, szeroką gamą kolorów, kształtów i rozmiarów kwiatów przez całe lato aż do jesieni. Zwarta, wyprostowana roślina osiąga wysokość od 20 do 60 cm.

• Grupa Cuspidata zachwyca nietradycyjnymi, gwiaździstymi, kępkowymi kwiatami w wielu zestawieniach kolorystycznych.

Czego potrzebują floksy?

• Najlepszym dowodem są jasne, słoneczne miejsca. Dobrze rosną także w półcieniu, gdzie część dnia jest słoneczna, a część to cień.

• Odpowiednia jest dla nich normalna gleba ogrodowa, bogata w próchnicę, wystarczająco wilgotna i przepuszczalna.

• Powojniki nie tolerują nadmiernego podlewania, tolerują raczej krótkotrwałą suszę niż nadmierne podlewanie, na które reagują żółknięciem liści i spowolnieniem wzrostu, a nawet mogą gnić.

• Nie wymagają intensywnego nawożenia, choć dobrze im służy dobrze dojrzały kompost ogrodowy zmieszany z odrobiną torfu, szczególnie gdy są sadzone na kwiatach.

• Jeśli będziemy konsekwentnie usuwać przekwitłe kwiaty, znacząco wydłużymy okres kwitnienia.

• Byliny bardzo dobrze zimują. Mimo to wolimy okryć je na zimę osetami lub liśćmi, szczególnie młode rośliny po posadzeniu.

Uważaj na mączniaka prawdziwego

Niestety floksy często cierpią na mączniaka prawdziwego, który niszczy liście, żółkną i pleśnieją. Jest to często spowodowane albo trwale podmokłą glebą, cieniem, albo zbyt mokrym i zimnym latem. W walce z mączniakiem prawdziwym możemy wykorzystać dostępne środki grzybobójcze lub

Jak rozmnażać floks

• Floksy rosną szybko, pęczki szybko rosną. Po czterech do ośmiu latach w jednym miejscu warto wiosną lub jesienią usunąć kiść, podzielić i posadzić ponownie.

• Oprócz dzielenia pęczków floksy można rozmnażać także wiosną i latem przez sadzonki pędowe. Wystarczy odciąć około 12 cm łodygi bez kwiatów, usunąć liście do wysokości 6 cm i umieścić sadzonkę w wodzie. Kiedy się zakorzenią, posadź sadzonki na podwyższonej grządce z pożywną glebą wzbogaconą kompostem w odległości około 40 cm. Młode rośliny sadzone jesienią należy obficie podlać i nie dopuszczać do odchwaszczania grządki.

Jak uprawiać floksy jednoroczne

• Uprawiamy rośliny jednoroczne z nasion. Wysiewamy od marca do kwietnia do skrzynek nasiennych, które umieszczamy w jasnym pomieszczeniu o temperaturze maksymalnie 20°C. Kłujemy rośliny po wschodach. W połowie maja możemy wystawić floksa na zewnątrz.

• Floksy jednoroczne wymagają słońca i lżejszej, dobrze napowietrzonej gleby, wystarczająco przestronnej doniczki i dobrego drenażu, gdy rosną w pojemnikach. Floksy nawozimy regularnie raz w miesiącu, nie tolerują stałego podmoknięcia.

Większość ziół pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, gdzie gleba jest zazwyczaj uboga. Nie mają więc żadnych szczególnie dużych wymagań. Niemniej jednak możesz potraktować zioła jako odrobinę „luksusu”, a one bardzo Ci się odwdzięczą.

Najłatwiejsza opcja: gotowe podłoże

Jeśli chcesz pójść tą drogą, możesz kupić gotowe podłoże, które jest specjalnie przeznaczone do ziół. Można go kupić nie tylko w sklepie ogrodniczym, ale także na każdym rynku hobbystycznym. Mimo wszystko warto zadbać o to, aby w podłożu znajdowały się wyłącznie nawozy organiczne.

Wymieszaj własne podłoże

Możesz także przygotować własne podłoże dla swoich ziół. Każdy ogrodnik ma swój sprawdzony przepis, zwykle różniący się między sobą proporcjami różnych rodzajów gleby. Zaletą podłoża samomieszającego jest to, że dokładnie wiesz, co do niego dodajesz.

Dowiedz się, jak uprawiać zioła. Praktyczne wskazówki znajdziesz w filmie:

Kompost, piasek i ziemia

Podłoże to zawiera jedynie 3 powszechnie dostępne składniki. Ziemię można kupić lub zabrać z ogrodu. Składniki dodać w proporcji ok. 1:1:1 i dokładnie wymieszać. Nadaje się do wszystkich rodzajów ziół.

Torf, piasek krzemionkowy i nawozy organiczne

W przypadku ziół preferujących bardziej kwaśną glebę (wrzos, borówka czarna, żurawina i wszystkie zioła rosnące w lesie) wybierz torf, piasek krzemionkowy i nawóz organiczny. Zmieszaj wszystkie trzy składniki w proporcjach od 1:1:1 do 2:2:1.

zamknąć

informacje

Bruno D. Andrea/Shutterstock

zbliżenie

Uprawa ziół

Sadzisz bezpośrednio w kwietniku? Przygotuj także glebę

Domowe podłoże zwykle przygotowują osoby, które zamierzają uprawiać zioła w doniczce. Można go jednak używać także do uprawy ziół na zewnątrz w ogrodzie.

Jeśli jednak posadzisz zioła bezpośrednio w glebie znajdującej się w kwietniku, powinieneś odpowiednio wcześnie przygotować glebę. Idealnie sprawdzi się, jeśli glebę pod zioła przygotujesz już jesienią, natomiast jeśli nie masz czasu, bez problemu możesz to zrobić wczesną wiosną.

Najpierw dokładnie oczyść przygotowane grządki ze wszystkich uporczywych chwastów. Następnie wykop ziemię i dodaj dobrze rozprowadzony materiał organiczny, taki jak kompost, do wykopanej gleby. Można go zastąpić podłożem do uprawy grzybów.

Ale zdecydowanie nie używaj nawozów mineralnych ani obornika, zioła nie byłyby zbyt aromatyczne. Wręcz przeciwnie, zwróć uwagę na prawidłową kwasowość gleby, powinna ona być lekko kwaśna. Jeśli pH gleby jest poniżej 6,5, podczas kopania dodaj do niej trochę wapienia. O tym jak uprawiać zioła zimą pisaliśmy tutaj.

Jeśli wydaje Ci się, że ogród pogrążony jest w głębokim zimowym śnie, nie jest to do końca prawdą. To dobry moment na wcześniejsze posadzenie pelargonii. Jednak uprawa z nasion ma wiele zalet. Podpowiemy Ci, jak w przyszłym roku cieszyć się powodzią kolorowych kwiatów.

Najpopularniejsze rośliny upiększające okna, tarasy i balkony

Pelargonie, czyli pelargonie, to jedne z najpopularniejszych kwiatów, które zdobią nasze okna, upiększają nasz taras i balkon, nie tylko ze względu na swoją atrakcyjność, ale także ze względu na swoją bezpretensjonalność. Istnieje mnóstwo gatunków i wariantów kolorystycznych. To dobrze jeśli chcesz wypróbować nowy wariant, nie musisz czekać do wiosny z zakupem rośliny. Łatwiejszym i na pewno tańszym rozwiązaniem jest wyhodowanie gatunku z nasion. I teraz jest na to odpowiedni czas.

Korzyści z uprawy pelargonii z nasion

Po pierwsze, uprawa z nasion będzie kosztować znacznie mniej niż w przypadku zakupu sadzonek na wiosnę. Te znaczne oszczędności finansowe są zauważalne, obecnie dwukrotnie większe. Masz też znacznie większy wybór gatunków i wariantów kolorystycznych. Dzięki temu można uprawiać także mniej dostępne gatunki. Zaletą jest to, że w ten sposób dobrze poznasz swoje sadzonki, dzięki czemu ryzyko, że nie wyrosną, będzie mniejsze. I co nie mniej ważne, będziesz dzięki temu szczęśliwszy.

Wybór odpowiedniej gleby

Najlepszym podłożem jest to przeznaczone bezpośrednio do siewu, można również użyć perlitu. Zaletą perlitu jest to, że ma zdolność zatrzymywania i stopniowego uwalniania wody oraz nie zawiera niepożądanych zarazków pleśni i grzybów. Ponieważ nie zawiera żadnych składników odżywczych, konieczne jest dostarczenie ich poprzez nawożenie.

Zdjęcie: Pixabay

Jak siać nasiona

Zaleca się wysiew nasion w odpowiedniej odległości, dzięki czemu można uniknąć późniejszego rozrywania sadzonek. Rozstaw zależy także od konkretnego gatunku, dlatego warto postępować zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Wysiewamy wsypując wybrane podłoże do odpowiedniego pojemnika i lekko dociskając. Następnie rozłóż nasiona na ziemi, lekko je dociskając. Nie przykrywaj ich ziemią. Zaprawa idealnie sprawdza się w formie sprayu, dzięki czemu strumień nie spłukuje nasionlub nie uszkodził już kiełkujących roślin. Pojemnik z nasionami przykryj folią perforowaną, aby zapewnić roślinom odpowiedni mikroklimat. Umieścić w miejscu o temperaturze od 20 do 24°C.

Optymalny czas na przeszczep

W ciągu około miesiąca, w zależności od konkretnego gatunku, nasiona powinny wykiełkować. W tym czasie potrzebują wystarczającej ilości światła. Idealnym miejscem jest na przykład okno wychodzące na południe. Gdy tylko pojawią się dwie pary liści prawdziwych, a nie tzw. liści macicznych, czyli pierwszych liści na łodydze młodych roślin, przesadzamy sadzonki do własnych doniczek. Konieczne jest obfite podlewanie i nawożenie raz w tygodniu. Wystarczająca ilość światła jest nadal niezbędna.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Mimo że dopiero luty, już teraz powinniśmy zacząć planować, jakie rośliny będziemy uprawiać. Pomidory są stałym elementem naszych ogrodów. W ten sam sposób, w jaki wybieramy dla nich odpowiednie miejsce spośród roślin, które mogłyby im zaszkodzić, tak samo możliwe jest zaplanowanie siewu w ich pobliżu roślin, które wręcz przeciwnie przyniosą im korzyści. Jeśli zrobisz to mądrze, obie rośliny będą się wzajemnie wspierać we wzroście, jedna będzie w stanie chronić drugą przed owadami lub zacieniać ją itp. Jacy są odpowiedni sąsiedzi dla pomidorów?

Nagietek przeciwko szkodnikom

Nagietek ma tak silny zapach, że może nie spodobać się niektórym szkodnikom, które lubią Twoje pomidory. Jest skuteczny przeciwko mszycom i mrówkom. I nie tylko to! Zapobiega rozwojowi chwastów, które mogłyby konkurować z roślinami. Dodatkowo chroni pomidory (ale być może także ogórki) przed atakiem grzybów. Można je również uprawiać jako przedplon pod ziemniaki, pomidory i ogórki.

Rukiew wodna sprzyja wzrostowi pomidorów

Rukiew wodna jest również korzystna w pobliżu pomidorów. Usuwa szkodniki, które chciałyby przedostać się do korzeni pomidorów. Jego wartością dodaną jest to, że jest jadalny. Marynuje się go np. w occie, a jego smak porównuje się np. do kaparów. Ponadto rzeżucha ładnie wygląda, a także odstrasza komary. Jej uprawa nie jest trudna, aczkolwiek jest rośliną jednoroczną.

Pomidory będą również chronić zioła

Ostry zapach niektórych ziół, takich jak tymianek, szałwia, szałwia, bazylia czy oregano, odstrasza niektóre szkodniki. Niektórzy twierdzą, że korzystnie wpływają także na wzrost pomidorów i nadają im niepowtarzalny smak. Mięta pieprzowa jest dobra, jeśli masz problem z mrówkami w ogrodzie. Ale działa również na myszy i pchły. Mięta powinna także poprawić smak pomidorów i zwiększyć ich odporność.

Pokrzywa działa na pomidory

Chociaż często kojarzymy pokrzywę z chwastem, należy zauważyć, że ma ona wiele skutków zdrowotnych. Jeśli chodzi o pomidory, poprawia smak pomidorów, usuwa niektóre pasożyty, a nawet przedłuża świeżość owoców pomidorów.

Posadź te rośliny obok grządki z pomidorami

Obok pomidorów można uprawiać na przykład czosnek. Chroni pomidory przed mączniakiem, chorobą, na którą podatne są pomidory. Ale odstrasza także niektóre szkodniki. Fasola może dostarczyć pomidorom azotu, który jest ważny dla ich wzrostu. Seler działa również dobrze na grzyby.

Źródła informacji:

https://kobieta.interia.pl/porady/news-posadz-obok-pomidorow-plony-beda-obfite-a-warzywa-smaczne-i-,nId,6685048#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

https://www.osej.cz/produkt/30261