Chcesz wprowadzić do swojego domu odrobinę egzotyki i wakacyjnej atmosfery? Dzięki kwiatom jest to możliwe. Trzeba tylko wybrać właściwy. Yuka to roślina, która już na pierwszy rzut oka zwraca na siebie uwagę. Jeśli zastanawiasz się nad jego zakupem, przeczytaj więcej na temat pielęgnacji.

Co wiemy o roślinie?

Yuka, czyli fachowo Yucca, ma dziesiątki gatunków. We wnętrzach możemy jednak spotkać głównie odmiany Yucca gigantea i Yuca aloifolia. Jak sugeruje ich wygląd, pochodzą z gorących krajów, Meksyku i Karaibów. To samo w sobie mówi o tym, jak właściwie dbać o ten piękny zielony kwiat.

Należy jednak pamiętać, że ich liście są toksyczne i mogą być niebezpieczne dla zwierząt domowych, takich jak psy i koty. Należy jednak zachować ostrożność, nawet jeśli w domu są małe dzieci. Dowiesz się również, że roślina ci szkodzi, jeśli zbyt często kichasz w pomieszczeniu, w którym znajduje się juka.

Pielęgnacja juki

Roślina jest odporna i mało wymagająca, co zapewne zaskoczy i zadowoli wielu hodowców, szczególnie tych mniej doświadczonych. Wystarczy, że wybierzesz dla niej odpowiednie miejsce.

Warunki świetlne

Stanowisko powinno być słoneczne, ale należy uważać, aby kwiat nie był wystawiony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Ostre światło słoneczne może spalić jukę. Jeśli masz taką możliwość, umieść go z dala od okna i po wschodniej lub zachodniej stronie świata. Dzięki temu roślina będzie miała normalną temperaturę pokojową. Jednak w miesiącach zimowych przesuń go na południe.

Jeśli juka nie ma dobrych warunków oświetleniowych, nie zaszkodzi jej na tyle, by umrzeć. Jednak nie będzie prosperować i będzie rósł znacznie wolniej.

Podlewanie

Jeśli na Twojej roślinie pojawiają się żółte i opadające liście, jest to pierwsza oznaka nasiąkania wodą. Jukka to kochająca suszę roślina pustynna. Dlatego wystarczy podlewać go od 1 do maksymalnie 2 razy w miesiącu. O wiele ważniejsze jest, aby upewnić się, że na liściach nie ma kurzu.

Gleba

Wybór gleby również będzie zadowolony. Jukka jest naprawdę mało wymagająca i nie wymaga sadzenia w specjalnej glebie. O wiele ważniejsze jest, aby posadzić roślinę w doniczce przepuszczającej nadmiar wilgoci, aby jej korzenie nie zaczęły gnić. W sklepie można kupić nawóz specjalnie przeznaczony do palm lub juki i wygodnie jest podawać roślinie od czasu do czasu takie witaminy.

Najczęstsze problemy z juką

Jukka jest naprawdę mało wymagającą rośliną. Nie oznacza to jednak, że nie pozwala uniknąć pewnych problemów. Co jest ich przyczyną i jak je rozwiązać?

• Żółte liście – mogą symbolizować dwa główne problemy. Pierwszym z nich jest nalewanie wody. W takim przypadku należy pozwolić podłożu dobrze wyschnąć. Zmień także garnek na taki, który będzie odprowadzał wodę i nie będzie za duży. Tdrugim problemem jest słabe i niewystarczające światło. Pomocne będzie przeniesienie rośliny na stronę południową, a po kilku dniach aklimatyzacji można ją latem wystawić także na taras lub balkon.
• Zmiana koloru liści – najczęstszym szkodnikiem są roztocza. Można ich uniknąć wycierając liście z kurzu lub delikatnie i ostrożnie podlewając roślinę.
• Zwijanie się liści – jednym z pozostałych objawów nadmiernego podlewania i złych warunków oświetleniowych jest skręcanie liści. Ale mogą też występować mszyce i wciornastki, które są prawie niewidoczne gołym okiem. Tylko specjalny spray, który można kupić w sklepie, pomoże je usunąć. Trzeba go stosować przez kilka tygodni. W międzyczasie poddaj roślinę kwarantannie z dala od innych kwiatów.
• Plamy na liściach – roślina może również krzyżować się z grzybami i bakteriami. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy podlewasz roślinę od góry, a nie od pnia lub miski.

Śledź nas także na Instagramie

Balkon, taras czy patio to przestrzenie, w których odpoczywamy, spotykamy się z przyjaciółmi, jemy tu śniadania, lunche i kolacje lub po prostu marzymy o romantycznym śnie. Pod względem wystroju i wyposażenia miejsca te nie są już biednymi krewnymi wnętrz. Ławki mają wygodne kolorowe poduszki, stoły ozdobione są świecami lub świecznikami, po prostu wszystko, co wygodne, jest wszędzie. Dopełnieniem i uatrakcyjnieniem całości są rośliny doniczkowe, ubrane w idealnie dopasowane donice z terakoty, kolorowe opakowania dopasowane do koloru mebli oraz mniej tradycyjne pojemniki, jak plastikowe kosze. W dzisiejszych czasach nie musimy już wybierać pomiędzy klasycznymi roślinami balkonowymi, takimi jak pelargonie czy petunie. Oferta jest bardzo bogata, a dodatkowo w niekonwencjonalny sposób możemy sięgnąć także po rośliny domowe, takie jak cyprys, begonia czy kalanchoe, które są dostępne niemal przez cały rok i można nimi uatrakcyjnić nasz „drugi dom”.

Begonia (Begonia x elatior)

Rośliną doniczkową, która zachwyci Cię wieloma kolorowymi kwiatami, jest begonia Begonia x elatior. Nazywa się go również kwaśnym i był już bardzo popularny w przeszłości. Powstała ze skrzyżowania dwóch rodzajów begonii. Pierwszym, który wyhodował te begonie, był pod koniec XIX wieku Anglik James Veitch, dzięki któremu możemy dziś cieszyć się całą gamą ich barw. Kwiaty begonii mogą być zarówno pełne kwiatów, jak i proste, istnieje niezliczona ilość odcieni kolorów. Begonie są dostępne przez cały rok i kwitną niemal przez cały rok. Pierwsze begonie odkrył francuski botanik i dyplomata Michel Bégon. Pierwszą roślinę znalazł w 1690 roku na wyspie San Domingo. Begonie pochodzą z tropikalnych i subtropikalnych regionów Azji, Ameryki i Afryki. Kwitnie wymaga jasnego miejsca, ale nie takiego, w którym pada bezpośrednie światło słoneczne. Jeśli chodzi o podlewanie, prawdą jest, że nie wolno nam nadmiernie podlewać ani wstrzymywać się z podlewaniem rośliny. Aby pięknie kwitła, zaleca się nawożenie rośliny co dwa tygodnie. Regularnie usuwaj także martwe kwiaty. Begonie pięknie prezentują się w grupach, ustawionych na przykład na stole lub parapecie okna.

Cyklamen

Cypryjczycy są bardzo popularni, szczególnie ze względu na piękne kwiaty, które mogą być białe, różowe, fioletowe, czerwone lub karmazynowe. Istnieją nawet odmiany dwukolorowe.

Kwiaty są często pachnące i mają postrzępione lub całe krawędzie. W ciepłym mieszkaniu sagowce potrafią szybko zakwitnąć, dlatego późną wiosną lub latem można wystawić te kolorowe rośliny na zewnątrz. Od maja możemy wystawić na zewnątrz trybulę z serii Super, która dostępna jest właśnie wiosną i latem, obalając pogląd, że trybula nadaje się tylko na Boże Narodzenie. Choć prawdą jest, że z trybulą najczęściej spotykamy się zimą, nic nie stoi na przeszkodzie, aby latem zaskakiwać naszych gości dekoracjami z trybuli. Ziemniaki należy podlewać w misce, najlepiej miękką, letnią wodą. Po prawidłowym namoczeniu bryły korzeniowej nadmiar wody można wylać. Zapobiegnie to nadmiernemu zwilżeniu wystającej części bulwy, z której wyrasta roślina. Dobrym pomysłem jest usuwanie przekwitłych kwiatów i zwiędłych liści poprzez skręcenie ich razem z łodygą. Jeśli unikniemy najczęstszych błędów w uprawie, takich jak niedostateczne podlewanie, lub wręcz przeciwnie, podlewanie lub podlewanie zbyt zimną wodą, zostaniemy nagrodzeni powodzią innych kwiatów.

Kalanchoe, Kalanchoe (Kalanchoe blossfeldiana)

Kolopejka to jedna z najpopularniejszych roślin kwiatowych, głównie ze względu na obfitość kwiatów i mnogość kolorów. Najpopularniejsze są kwiaty czerwone, różowe, żółte i białe.

Kalanchoe to sukulent, który jest dostępny przez cały rok. Do wyboru są miniaturowe kalancho lub większe okazy, które znajdą szersze zastosowanie na tarasach i ogrodach. Roślina ta pochodzi z Madagaskaru, dlatego pasuje do nasłonecznionych miejsc, np. na parapecie. Musimy uważać z podlewaniem, latem podlewamy oszczędnie, zimą prawie sucho. Dobrze jest nawozić go co dwa tygodnie. Kalanchoe bardzo ładnie wygląda w grupach, możemy łączyć je według koloru lub łączyć okazy kwitnące o różnych kolorach. To zależy od tego, czy chcemy, aby końcowe wrażenie było harmonijne, czy raczej wesołe i zabawne.

Nie cieszysz się, gdy wody jest mało, ogród przypomina Saharę, a rośliny smutno zrzucają kwiaty na ziemię? Sadź w rabatach kwiatowych, które dobrze rozwijają się w gorących promieniach słońca i są znacznie mniej spragnione niż inne kwiaty. Nie martwcie się, nie są to byle jakie, ale pełne życia piękności, których skromności nie da się rozpoznać nawet na pierwszy rzut oka.

Galardia

Pochodzi z suchych rejonów Ameryki Północnej, a wśród kokard znajdziemy zarówno gatunki jednoroczne, jak i wieloletnie. Rośliny jednoroczne mają zwykle prosty kształt kokardy, od którego wzięły swoją nazwę, lub pełny kształt kuli. Kokarda dorasta do 30-60 cm wysokości, lubi pożywne i przepuszczalne gleby oraz dużo słońca. Nadmiar wilgoci w glebie jest szkodliwy dla kokardy. Kwitnie od lipca do września.

Coreopsis basalis

Pierwotną ojczyzną pięknych oczu jest Ameryka Północna i Południowa oraz Afryka, gatunek ten pochodzi z Teksasu. Dorasta do wysokości około 60 cm i ma krzaczastą, bardzo słabo ulistnioną łodygę. Kwitnie od końca czerwca do sierpnia żółtymi kwiatami z wyraźnym, ciemnoczerwonym oczkiem. Idealne do cięcia, kwiaty w wazonie utrzymują się do ośmiu dni. Krasnoochek rośnie na gliniastej, piaszczystej glebie, w słonecznym miejscu, ale osłoniętym od wiatru.

Dimorphotheca sinuata (Dimorphotheca sinuata)

Pochodzi z południowej Afryki i jest spokrewniona z naszym nagietkiem ogrodowym. Dorasta do wysokości około 30 cm, ale dorasta do szerokości około 40 cm, tworzy drzewostany wzniesione. również jako obwódka rabatek kwiatowych. Dwurzędowa roślina do swojej urody potrzebuje światła słonecznego, kwiaty nie otwierają się podczas deszczu, a pod wpływem długotrwałej wilgoci cała roślina więdnie. Lubi dobrze przepuszczalną glebę i słoneczne, suche stanowisko, gdzie kwitnie przez całe lato.

Anethoides Ursinis

Pochodzi z Afryki Południowej, a w naszym regionie pojawił się dopiero niedawno. Tworzy krzewy o wysokości około 20 cm i kwitnie obficie, ale bardzo krótko. Roślina kwitnie zaledwie przez około miesiąc, charakteryzuje się bardzo szybkim rozwojem. Najlepiej radzi sobie na uboższych, dobrze napowietrzonych glebach, w pełnym słońcu.

Słonecznik kalifornijski (Aschscholtzia californica)

Jak sama nazwa wskazuje, słonecznik pochodzi z Kalifornii. Dorasta do 30-40 cm wysokości i ma obfite liście. Nasiona wysiewa się bezpośrednio na rabatę, ze względu na korzeń palowy rośliny nie tolerują przesadzania. Słonecznik ozdabia ogród tylko przy słonecznej pogodzie. Jeśli jest pochmurno, kwiaty nie otwierają się. Wymaga suchej gleby piaszczystej i słonecznego stanowiska.

Dorotheanthus bellidiformis (Dorotheanthus bellidiformis)

Bardzo niska roślina jednoroczna o jasnych kwiatach idealnie komponuje się z skalniakami, ma tylko jedną wadę. Kwiaty otwierają się tylko w pełnym słońcu. W nocy, a także w pochmurne i deszczowe dni kwiaty zamykają się. Wyhodowane rośliny sadzi się na grządkach dopiero pod koniec maja. Kwitnie od połowy czerwca do sierpnia. Marmozeta preferuje suchą, piaszczystą glebę oraz ciepłe i słoneczne siedlisko.

Portulaka wielkokwiatowa (Portulaka wielkokwiatowa)

Pierwotnie pochodzi z Ameryki Południowej. Jest niską rośliną jednoroczną, zaledwie 10-15 cm, nadającą się do siewu między skalniakami lub do uprawy w skrzyni na balkonie. Wysiewa się w połowie kwietnia, bezpośrednio na działce. Lubi lekką, piaszczystą glebę i światło słoneczne, nie znosi cienia, wilgoci i zimna.

Ammobium alatum (Ammobium alatum)

W naszych warunkach uprawiana jest jako roślina jednoroczna, choć tak naprawdę jest to bylina pochodząca z Australii. Wysiewa się pod koniec marca w domu za oknem, na grządkę możemy sadzić już pod koniec kwietnia. Kwitnie od lipca aż do przymrozków. Preferuje gleby piaszczyste, chociaż obficie rośnie na glebach próchnicznych, ale słabiej kwitnie.

Aromatyczny koperek

Bardzo popularna w naszym kraju, stosunkowo łatwa w uprawie. Ci, którzy nie posiadają ogrodu, z powodzeniem mogą uprawiać ją w pojemnikach na balkonie, tarasie lub w domu na parapecie.

„Koper nadaje się na gleby gliniaste, dobrze przepuszczalne i lżejsze, z wystarczającą ilością składników odżywczych. Nie toleruje gleb ciężkich, wilgotnych i kamienistych. Jest bardzo wrażliwa na nawozy zawierające chlor, jednak nie ma konieczności nawożenia kopru. lubi jasne miejsce, przeszkadza mu zbyt duża suchość, chłód i wilgoć”, wyjaśnia znany czeski hodowca i hodowca Jan Prášil i kontynuuje: „Zaczynamy siew kopru w kwietniu i kontynuujemy regularnie co dwa–trzy tygodnie aż do końca sierpnia”.

Jak uprawiać i zbierać koperek

• Nasiona kopru wysiewamy bezpośrednio na grządkę w rzędach oddalonych od siebie o około 20 cm, gęsto na głębokość 1,5–2 cm, nasiona lekko przykrywamy i obficie podlewamy.

• Okaże się za około trzy tygodnie. Młode rośliny sadzić w odległości 15 cm.

• Młode zielone pędy o wysokości 15–20 cm zbiera się w pęczkach, do konserwowania i suszenia pędy można zbierać aż do okresu kwitnienia.

szpinak

to zimnolubne warzywo liściaste. Wysokie letnie temperatury i długie dni powodują, że rośliny kwitną, a roślina kwitnąca staje się sztywna i traci swój typowy smak. Dlatego najbardziej odpowiednim okresem dla ogrodu jest wiosna lub jesień. Jako kontynuację po sierpniowym siewie, szpinak zbieramy od września do października, pierwsze liście pojawiają się około sześciu tygodni po siewie.

„Podstawą udanej uprawy szpinaku jest właściwy dobór odmiany o dużej odporności na grzyby szpinakowe” podkreśla Jan Prášil i dodaje: „Do uprawy jesiennej nadaje się np. Clarinet F1, opłacalna późna odmiana hybrydowa o średnio zielonych, lekko pokrytych pęcherzami liściach, odporna na zarazę szpinaku i znacząco odporna na kwitnienie. Najbardziej odpowiednie do uprawy szpinaku są gleby gliniasto-piaszczyste, wystarczająco zatrzymujące wodę. Szpinak nie lubi suchych i kwaśnych gleb oraz wietrznych stanowisk.

Uprawa szpinaku

• Nasiona wysiewamy w rzędach oddalonych od siebie o 15–20 cm.

• Ze względu na krótki okres wegetacyjny i płytki system korzeniowy szpinak ma duże wymagania wodne. Na brak wilgoci reaguje spowolnieniem wzrostu, wytwarzaniem mniejszej liczby liści, a przede wszystkim przedwczesnym kwitnieniem.

• Przed siewem wprowadzamy do gleby dojrzały kompost, szpinak wymaga gleby o większej zawartości składników odżywczych.

Liść kolendry

Na zbiór jesienny wysiewamy także formę liściastą w sierpniu. Nasiona wysiewa się gęsto w rzędach oddalonych od siebie o 20–30 cm, na głębokość od 1 do 3 cm, po 0,5 cm w rzędzie. Aby nasiona dobrze kiełkowały, potrzebują wystarczającej ilości wilgoci. „Gdy rośliny wyrosną, utrzymujemy równomiernie wilgotne grządki kolendry. Polecam odmianę Long Standing Aroma, która jest specjalnie wyhodowana do zbioru młodych liści i jest bardzo odporna na kwitnienie. wprowadzony przez J. Prášila.

Uprawa i zbiór kolendry w doniczce

• Przygotuj pojemnik o szerokości co najmniej 45 cm i głębokości 25 cm lub średnicy co najmniej 30 cm na parapecie lub balkonie.

• Wypełniamy dno keramzytem i wylewamy na nie podłoże do uprawy ziół.

• Nasiona rozsypujemy równomiernie po powierzchni i przykrywamy półcentymetrową warstwą podłoża.

• Podczas kiełkowania zwilżamy glebę opryskiwaczem.

• W trakcie wzrostu do dolnej miski wlewamy stojącą wodę tak, aby ziele pobierało wodę od dołu.

• Gdy łodygi kolendry osiągną 10 cm, przystąpmy do zbierania liści. Po dwóch do trzech miesiącach wzrost zatrzymuje się, a liście zaczynają więdnąć.

Trybula koniczynowa

Na działce plenerowej ostatni raz możemy powtórzyć siew w sierpniu , niewymagające rośliny, które dobrze rosną w ogrodzie, w skrzynkach na balkonie i na parapecie. „Staroczeska trybula preferuje wilgotniejsze siedliska i półcień, gdzie będzie miała wyraźniejszy aromat i smak niż trybula uprawiana na słońcu” zalecane przez Jana Prášila.

Uprawa trybuli w ogrodzie

Wysiewać w rzędach oddalonych od siebie o około 25 cm, w rzędzie co 2 cm. Trybula, którą siejemy dopiero we wrześniu, zimuje i wczesną wiosną wytwarza bogate liście.

Uprawa trybuli w doniczce

• Wysiewamy pojedyncze nasiona do skrzynki o wymiarach około 1 x 1 cm i przykrywamy 1,5 cm warstwą gleby.

• Nie możemy zapomnieć o wystarczającej warstwie drenażowej.

• Utrzymujemy podłoże zawsze wilgotne. Umieść doniczkę w półcieniu.

• Trybulkę wysiewamy w doniczce na wewnętrznym parapecie o każdej porze roku.

Szczepienie jest jedną z najpopularniejszych technik stosowanych przez ogrodników w celu rozmnażania roślin. Technika ta łączy dwie lub więcej roślin w taki sposób, że ich tkanki łączą się, tworząc nową roślinę. Szczepienie służy do rozmnażania różnych typów roślin, zwiększenia odporności na szkodniki lub choroby, a także do skrócenia czasu potrzebnego roślinie do rozpoczęcia owocowania.

Kiedy przeszczepiać?

Najlepszym czasem na szczepienie jest wczesna wiosna, kiedy drzewa dopiero zaczynają się budzić. Zwykle obowiązuje kolejność szczepienia, najpierw agrest i porzeczki, następnie wiśnie i wiśnie, następnie morele, śliwki, śliwki, a na końcu jabłonie i grusze.

Jak przygotować dżemy?

Zatyczki najlepiej wyjąć już na zimę, gdyż nie mogą się pomarszczyć. Spowodowałoby to wyczerpanie ich składników odżywczych i wyschnięcie po zaszczepieniu. Przechowuj je w piwnicy zawinięte w papier lub trociny, od czasu do czasu zwilżając je. Mogą częściowo utknąć w glebie.

Można je również przechowywać w lodówce, w zwilżonych gazetach i folii. A skąd wziąć przeszczep? Najlepiej od południowej strony drzewa i z wyższych pięter. Tam będą lepiej dojrzewać. Aby dobrze się trzymały, powinny być co najmniej tak mocne jak ołówek.

Długość przeszczepu powinna wynosić od czterech do ośmiu pąków. Im więcej pąków, tym więcej powinno wyrosnąć gałązek. Ale przy większej liczbie pąków niższe mogą wyschnąć.

Zobacz jak prawidłowo wykonać przeszczep na poniższym filmie:

Jak przygotować podkładkę do szczepienia?

Odetnij koronę drzewa, którego plon nie satysfakcjonuje Cię już zimą (kiedy nie przemarza), tak aby gałęzie, na których będziesz szczepiony, kończyły się w jednej płaszczyźnie. Dlaczego już zimą? Aby sok nie przedostał się niepotrzebnie na gałęzie, które zamierzasz usunąć. Będzie to konieczne do późniejszego odżywienia przeszczepów.

W przypadku większych drzew zaleca się pozostawienie pierwotnych dolnych gałęzi jako nośników soków i źródła materii liściowej do fotosyntezy. Wyciągacze te muszą jednak kończyć się niżej niż gałęzie przygotowane do szczepienia, a w sezonie należy je skracać, aby nie sięgały ponad szczepione gałęzie.

zamknąć

Najłatwiej jest przeciąć zarówno gałąź, jak i zraz pod kątem

Jak przeszczepić?

Będziesz potrzebować wysokiej jakości i czystych narzędzi. Do wiązania pamiętaj o zabraniu noża do szczepienia wykonanego z wysokiej jakości materiału, wosku rozłupującego lub balsamu lub łyka lub taśmy PCV do szczepienia.

Zasadniczo istnieją dwie podstawowe metody szczepienia. Albo łączysz ze sobą dwie cieńsze gałązki (kopulacja), albo łączysz kilka szczepów z mocną gałęzią, aby zabezpieczyć przyszłą koronę drzewa i mieć dodatkowe gałęzie na wypadek, gdyby coś się nie „chwyciło” (szczepienie przez kora). Jeśli przygotowane szczepy wydają się suche (pomarszczona kora), przed zaszczepieniem należy je namoczyć w wodzie na kilka godzin.

Kopulacja

Najprostsza jest procedura polegająca na przecięciu gałęzi i przeszczepu pod kątem (cięcie tworzy kształt elipsy). Obie elipsy powinny być jak najbardziej podobne, aby można było łatwo połączyć gałązki. Wykonaj cięcie w miejscu zawiązania pąka, po przeciwnej stronie gałęzi.

Umieść sadzonkę na podkładce i upewnij się, że sok może płynąć – tak, aby tkanka soku usiadła na sobie. Jeśli masz podkładkę i przeszczep o znacząco odmiennym kształcie, tkanka limfatyczna musi łączyć się przynajmniej z jednej strony. Ostrożnie posmaruj staw balsamem i masuj. Powietrze nie może dostać się pod taśmę!

Szczepienie za korą

Tam, gdzie chcesz zaszczepić się na silniejszą gałąź, przeszczep za korą. Tak czy inaczej, wystarczy odciąć korę i w powstałą szczelinę wstawić przeszczep wycięty pod kątem (jak przy kopulacji). Możesz też odkleić pasek kory i nałożyć przeszczep na odsłonięty obszar. Ponownie dokładnie posmaruj i zważ miejsce szczepienia. Sprawdź i uzupełnij smarowanie nawet dużych cięć na głównych gałęziach.

Może chcesz, żeby kwiat upiększył Twój świąteczny stół, a może po prostu szukasz więcej kolorów do swojego wnętrza. Nie martw się, jest w czym wybierać nawet zimą. I nie musimy uciekać się do tak wielu tradycyjnych wyborów, jak kaktusy bożonarodzeniowe, poinsecje czy nawet chipsy ziemniaczane. Dostępnych jest całe mnóstwo kwiatów, które mogą odświeżyć Twoje wnętrze. Nie wszystkie kwitną w grudniu, niektóre zaczynają dopiero w styczniu lub lutym. Musisz dowiedzieć się wcześniej.

Rośliny bożonarodzeniowe – kwitną w grudniu

Jeśli chcesz udekorować swój świąteczny stół, warto poszukać roślin kwitnących w grudniu. Pamiętaj jednak, że czasami trzeba spełnić specjalne wymagania wobec roślin, aby wyprodukować kwiat w wymaganym przez nas okresie. Jeśli kupujesz nowy okaz, wybierz taki z małymi pąkami i zabezpiecz go przed mrozem podczas transportu do domu ze sklepu (na przykład zawijając w gazetę). Niektórych roślin, np. kaktusa bożonarodzeniowego, nie warto przesadzać z pąkami (kwiaty opadają).

Zdjęcie: Pexels

Azalie na świąteczny stół

Azalie doniczkowe mogą osiągać wysokość od 25 do 50 cm. Kupując ją, zwróć uwagę na oznaki uszkodzeń i możliwe szkodniki, a także liczbę pąków. Jeśli azalia rozwinęła już wszystkie kwiaty, prawdopodobnie długo nie będziesz mieć kwiatów w domu. Azalie uprawiamy w jasnym miejscu, ale na zimno (nie w pobliżu grzejników). Utrzymujemy wilgotność gleby, nie podlewamy samych roślin. Umieść roślinę na tacy wyłożonej kamykami i wodą (dno azalii nie dotyka powierzchni wody).

Ziemniaki nie tylko na Boże Narodzenie

Ziemniaki mogą występować w wielu różnych kolorach. Wybierz taką, która ma jeszcze dużo pąków. Po kwitnieniu nadziemna część rośliny obumiera, ale przy odrobinie ostrożności może po pewnym czasie ponownie zakwitnąć. Ziemniaki uwielbiają dużo światła, ale nie bezpośrednie światło słoneczne. Raz w tygodniu obracaj doniczkę o około jedną czwartą, aby zapewnić równomierny wzrost. Idealna temperatura do uprawy wynosi około 15°C. Roślinę powinniśmy podlewać ze spodka, a nie bezpośrednio do ziemi.

Kalanchoe zrobi wiele piękna

Ma drobne kwiaty i występuje w wielu kolorach i odmianach. To mało wymagająca roślina. Potrzebuje dużo światła i temperatury około 15°C. Wybieramy również lokalizację, w której w pobliżu nie ma centralnego ogrzewania. Biorąc pod uwagę, że warunki uprawy są podobne do ziemniaków, możemy je uprawiać w tym samym miejscu. Podlewanie powinno być umiarkowane, ponieważ roślina ma tendencję do gnicia.

Orchidea Phalaenopsis to jedna z roślin bożonarodzeniowych

Nawet storczyki mogą zakwitnąć dla Ciebie w samą porę na Boże Narodzenie! Nie zapominaj, że kochają wystarczającą ilość światła. Podlewamy je raz w tygodniu, zanurzając je w pojemniku ze stojącą wodą o temperaturze pokojowej. Po trzydziestu minutach odcedź i odłóż na miejsce. Podlewanie odbywa się, gdy gleba jest całkowicie sucha.

Zdjęcie: Pexels

Tego lata zaćmienie słońca, które nastąpi 10 czerwca 2021 r., będzie jednym z najpiękniejszych zaćmień ostatnich lat, zaćmieniem obrączkowym, które w niektórych regionach kraju będzie można oglądać również tutaj. Zaćmienie Słońca, które nastąpi 10 czerwca 2021 r., będzie pierwszym w tym roku i z astrologicznego punktu widzenia przetnie znak Bliźniąt.

Zaćmienie Słońca, które nastąpi 10 czerwca 2021 r., będzie zaćmieniem pierścieniowym o szczególnej urodzie. Słońce będzie widoczne jako pierścień światła wokół Księżyca. Jednak maksymalna faza zaćmienia, kiedy będzie postrzegana jako złoty pierścień wokół Księżyca, będzie widoczna tylko z północnej Kanady, Grenlandii i Rosji. Na terenie naszego kraju zaćmienie będzie wyglądało jak częściowe zaćmienie Słońca.

Zaćmienie z 10 czerwca jest 16. zaćmieniem obrączkowym w XXI wieku, po którym w tym roku nastąpi całkowite zaćmienie Słońca 4 grudnia 2021 r., widoczne z Antarktydy i południowej Afryki.

Jak powstają zaćmienia słońca

różne fazy zaćmienia słońca

Widziany z Ziemi dysk Księżyca wydaje się prawie tak duży jak Słońce. Dlatego też, gdy Księżyc przechodzi między Ziemią a Słońcem, częściowo lub całkowicie blokuje dysk Słońca i powstaje zaćmienie Słońca. Podczas zaćmienia Księżyc blokuje światło Słońca i rzuca spektakularny cień na Ziemię.

Odległość między Słońcem a Ziemią jest 390 razy większa niż odległość między Księżycem a Ziemią. Średnica Słońca jest 400 razy większa od Księżyca. Ponieważ te proporcje są w przybliżeniu takie same, pozorne rozmiary Słońca i Księżyca na Ziemi są w przybliżeniu takie same i mamy złudzenie, że Księżyc może całkowicie zasłonić dysk Słoneczny podczas zaćmienia.

Co oznacza całkowite zaćmienie słońca?

Kiedy dysk Księżyca całkowicie zakrywa dysk Słońca, zwykły świecący obraz Słońca jest całkowicie zasłonięty i przez pewien obszar obserwacji i przez pewien czas trwania rzędu kilku minut zaćmienie Słońca jest całkowity. Całkowite zaćmienia Słońca pozwalają na specjalne badania astronomiczne, ale występują znacznie rzadziej niż częściowe.

Co oznacza częściowe zaćmienie słońca?

Częściowe zaćmienie ma miejsce, gdy Słońce i Księżyc nie są dokładnie ustawione w jednej linii, w związku z czym Księżyc tylko częściowo przesłania Słońce. Zjawisko to można zwykle zaobserwować z dużej części Ziemi, zwłaszcza poza pasem całości.

Co oznacza obrączkowe zaćmienie słońca?

Zaćmienie pierścieniowe ma miejsce, gdy Słońce i Księżyc znajdują się dokładnie w jednej linii z Ziemią, a pozorna średnica Księżyca jest mniejsza niż średnica Słońca. Ze Słońca widać jedynie krawędź w postaci jasnego pierścienia otaczającego ciemny Księżyc. Pierścieniowe zaćmienia Słońca są rzadkimi zjawiskami astronomicznymi i szczególnie pięknymi dla widza na Ziemi.

Koniec zaćmień słońca

Pierwsze odnotowane zaćmienie słońca miało miejsce 15 czerwca 763 roku p.n.e. i zostało wspomniane w tekście asyryjskim. Już w starożytności, od 600 do 500 roku p.n.e., wielcy astronomowie rzymscy i greccy wiedzieli już, jak przeprowadzać pewne obliczenia, aby przewidzieć występowanie zaćmień Słońca i Księżyca. Niestety te zjawiska astronomiczne znikną!

Według nowych badań astronomicznych, w związku z powolnym zwiększaniem średnicy Słońca oraz stopniowym oddalaniem się orbity Księżyca od Ziemi, zaćmienia Słońca nie będą już możliwe. Księżyc będzie mniejszy i bardziej odległy i nie będzie już zakrywał dysku Słońca, więc prawdopodobnie nie będzie już więcej zaćmień Słońca przez 600 milionów lat.

Gdzie zobaczyć zaćmienie słońca 10 czerwca 2021 r

Zaćmienie zacznie się w Kanadzie i będzie przebiegać przez północno-zachodnie wybrzeże Grenlandii, następnie przejdzie przez biegun północny i będzie kontynuowane do wschodniej Syberii, gdzie się zakończy.

W Rumunii zaćmienie będzie można obserwować jako częściowe zaćmienie z północy okręgu Timiș, z hrabstw Arad, Bihor, Satu Mare i Maramureș, z całego terytorium Siedmiogrodu i większości Mołdawii oraz z Republika Mołdawii z niemal całego terytorium.

Na terenie Rumunii zaćmienie rozpocznie się 10 czerwca o godzinie 13:17 z zachodu kraju, od Timișoary i Satu Mare i będzie „przemierzać” Transylwanię na północ Mołdawii, będzie widoczne od 13:52 z Braszowa .

Z terenu naszego kraju obserwowane będzie jedynie częściowe zaćmienie Słońca, z bardzo małym pokryciem tarczy słonecznej i będzie można je zaobserwować tylko wtedy, gdy we wspomnianych obszarach niebo będzie czyste.

Przeczytaj na Unica.ro i dowiedz się, jak zaćmienie słońca z 10 czerwca 2021 r. wpływa na Ciebie

Jak prawidłowo obserwować zaćmienia słońca?

Zaćmienia Słońca nie można obserwować bezpośrednio bez szczególnej ochrony, gdyż promienie ultrafioletowe i podczerwone powodują nieodwracalne uszkodzenia rogówki, soczewki czy siatkówki. Gołym okiem widać jedynie całkowite zaćmienia, w fazie maksymalnej, kiedy nie jest widoczna żadna część Słońca. W pozostałych fazach, gdy promienie słoneczne widoczne są wokół Księżyca, należy je obserwować za pomocą specjalnych okularów zaćmieniowych, specjalnych filtrów, a nawet okularów spawalniczych.

Idealnym filtrem, przez który można obserwować zaćmienie słońca, jest filtr Mylar, który posiada aluminiową warstwę, która zatrzymuje niebezpieczne promieniowanie. Inną bezpieczną opcją jest wyświetlenie na ekranie obrazu Słońca, nawet zaimprowizowanego z białej kartki papieru lub tektury.

Jakie jeszcze zaćmienia Słońca będą miały miejsce w nadchodzących latach?

4 grudnia 2021 r: Całkowite zaćmienie Słońca widoczne z Antarktydy, Afryki Południowej i południowego Atlantyku

30 kwietnia 2022 r: Częściowe zaćmienie słońca widoczne z południowo-wschodniego Pacyfiku w Ameryce Południowej

25 października 2022 r: Częściowe zaćmienie słońca widoczne z Europy, północno-wschodniej Afryki, Bliskiego Wschodu i zachodniej Azji

20 kwietnia 2023 r: Częściowe zaćmienie słońca widoczne z południowo-wschodniej Azji, wschodnich Indii, Australii, Filipin i Nowej Zelandii

14 października 2023 r: Pierścieniowe zaćmienie Słońca widoczne z zachodnich Stanów Zjednoczonych, Ameryki Środkowej, Kolumbii i Brazylii

8 kwietnia 2024 r: Całkowite zaćmienie Słońca widoczne z Ameryki Północnej, Ameryki Środkowej, Meksyku, środkowych USA i wschodniej Kanady

2 października 2024 r: Obrączkowe zaćmienie Słońca widoczne z Pacyfiku, w Ameryce Południowej

29 marca 2025 r: Częściowe zaćmienie słońca widoczne z północno-zachodniej Afryki, Europy i północnej Rosji

21 września 2025 r: Częściowe zaćmienie słońca widoczne z południowego Pacyfiku, Nowej Zelandii i Antarktydy

fot.: Shutterstock

Zobacz także , a także !

Szukasz rośliny, która nigdy nie więdnie, aby ozdobić Twój dom? Szukaj wśród tych „zimozielonych” gatunków.

W fascynującym świecie botaniki są rośliny, które to potrafią nigdy nie znikają. Są to gatunki bardzo odporne, dobrze przystosowujące się zarówno do ciepła, jak i zimna. Kolor ich płatków pozostaje żywy, a liście zielone, chociaż w niektórych porach roku mogą wymagać więcej wody niż inne. Te szczególnie odporne rośliny nie są rzadkie i często można je kupić w zwykłej kwiaciarni. Odkryjmy razem niektóre z nich i zobaczmy jak o to dbać.

Rośliny, które nigdy nie więdną: idealny gatunek do Twojego domu

Charakteryzuje się jasnymi kwiatami w wielu kolorach i nadaje się zarówno na zewnątrz, jak i do wnętrz. Roślina ta uwielbia pośrednie światło słoneczne i wymaga stale wilgotnej gleby. Pamiętaj, aby podlewać roślinę często, ale niezbyt obficie, aby zapobiec gniciu korzeni. Chroń go także przed ekstremalnymi temperaturami. Dobrym zwyczajem jest umieszczanie go w pomieszczeniu narażonym na działanie mrozu lub zbyt silnego nasłonecznienia.

Razem z cyklamenami lawenda to jedna z najbardziej znanych i lubianych roślin. Słynie nie tylko ze swoich perfum, ale także z tego, że jego małe, szczeciniaste płatki zawsze pozostają jasnym bzem. Jego esencja sprzyja także uspokojeniu i koncentracji. Aby uprawiać lawendę na swoim polu, zaleca się umieszczenie jej w miejscu wystawionym na bezpośrednie działanie światła i zapewniającym dobry drenaż gleby. Oprócz tego, że jest piękna, roślina ta będzie również przydatna do aromatyzowania domu i przygotowywania pysznych przepisów. Polecamy jeden z nich.

Tam werbena jest wręcz idealny dla tych, którzy chcą nadać swojemu ogrodowi odrobinę koloru. Dzięki kaskadzie wielobarwnych kwiatów roślina ta przypomina prawdziwą tęczę. Aby ją uprawiać, pamiętaj o stałym wilgotniu gleby, ale unikaj stagnacji wody. Regularne przycinanie pomoże zachować jej kształt i pobudzić do kwitnienia.

Wśród nieśmiertelnych klasyków znajdziemy następnie pelargonia. Roślina ta jest w stanie wytrzymać różne warunki klimatyczne i nadal pozostaje bujna. Geranium jest stosunkowo łatwy w uprawie, ponieważ wymaga umiarkowanej wody i umiarkowanego nasłonecznienia. Dlatego unikaj narażenia w najgorętszych porach dnia i utrzymuj stale wilgotną glebę, aby mogła kwitnąć. Pamiętaj, aby chronić ją przed ekstremalnym zimnem i usuwać zwiędłe liście.

Wreszcie mniej znaną rośliną, ale z pewnością wartą wzięcia pod uwagę, jest Gwiazda egipska. Ta roślina o kwiatach w kształcie gwiazdek i delikatnym zapachu doda Twojemu ogrodowi odrobinę oryginalności. Chociaż bardziej kocha ciepły klimat, gwiazda egipska może rosnąć również w umiarkowane zimy. Unikaj nadmiernego podlewania, gdyż w przeciwieństwie do innych preferuje lekko suchą glebę. Lekkie przycinanie pomaga utrzymać je w dobrej formie i stymuluje wzrost.

Jeśli chcesz zacząć uprawiać swoje pierwsze rzodkiewki i smaczne marchewki, musisz wybrać odpowiedni gatunek. Które kupić bo nadają się do przyspieszania? Jakie warunki, aby móc cieszyć się bogatymi zbiorami?

Siew rzodkiewki i wybór odpowiedniej odmiany

Podstawą sukcesu jest dobór odpowiedniej odmiany przeznaczonej do przyspieszenia, a także do siewu wiosennego i uprawy w rabatach zewnętrznych. Odpowiednie odmiany to Raphanus, który można przyspieszyć i wysiać w szklarni w lutym, później wysiać w inkubatorze lub bezpośrednio na grządce zewnętrznej, oraz Poloneza to odmiana odpowiednia do przyspieszania i uprawy w grządce zewnętrznej, a także Lada, Slovana , Viola czy Zlata .

Uprawa i zbiór rzodkiewek

Konieczne jest zapewnienie roślinom wystarczającej ilości wilgoci, poluzowanie gleby i usunięcie chwastów. Wskazane jest osłonięcie odrostu do momentu zbioru i zabezpieczenie go przed szkodnikami białą włókniną.

Rzodkiewki zbiera się przez przerzedzenie, najlepiej co drugi dzień. Nie pozwól, aby cebulki rosły, ponieważ szybko stają się zdrewniałe. Do zbierania nadają się cebule o średnicy co najmniej 1,5 cm. Zbiór przez rozcieńczanie jest skuteczny i służy jednocześnie jako substytut unifikacji. Oczywiście rzodkiewki najlepiej smakują świeże.

Zdjęcie: Pixabay

Kiedy i jak siać marchewkę

Aby uzyskać wczesny zbiór wczesnych odmian, należy wysiać je jak najwcześniej. Gdy tylko wiosna zastąpi zimę, gleba nie jest już naoliwiona, jest dobrze uprawiana, jest dojrzała na nowy sezon. Można tego użyć do ręcznego siewu marchwi. Podczas siewu należy siać cienko. Gdybyś siał gęsto, szkoda byłoby marchwi rozrywać w momencie, gdy nie można zjeść korzeni. Poza tym taki zasiew byłby dla Ciebie niepotrzebnie kosztowny.

Wypełnienie, rozluźnienie, zabezpieczenie

Do dalszego rozwoju niezbędna jest wystarczająca wilgotność i do momentu osiągnięcia przez roślinę wzrostu około 2-3 cm wysokości gleba nie może przeschnąć do głębokości siewu. Podczas wczesnego siewu gleba jest jeszcze zimna, więc rośliny wahają się przed kiełkowaniem i kiełkowaniem, więc potrzeba miesiąca, aby się pokazały. Możesz poprawić warunki kiełkowania i wzrostu, przykrywając grządkę białą włókniną. Utrzymuje ciepło powyżej wzrostu, eliminuje szybkie wysychanie i chroni przed szkodnikami.

Odmiany marchwi nadające się do siewu

Wczesna marchew ma okres wegetacji od siewu do zbioru krótszy niż 100 dni. Prawdopodobnie najkrótszy okres wegetacji mają odmiany Markt i Paris, wynoszące 80 dni, w naszym kraju reprezentowana jest przez nich odmiana Rondo.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay