Kategoria „Ogród i Sad” na naszej stronie to idealne miejsce dla miłośników ogrodnictwa i pasjonatów zieleni. Oferujemy praktyczne wskazówki, porady i inspiracje, które pomogą Ci stworzyć piękny i owocny ogród oraz utrzymać go w doskonałej kondycji.
W kategorii „Ogród i Sad” znajdziesz wiele artykułów na temat wyboru i pielęgnacji roślin, metod uprawy, ochrony przed szkodnikami i chorobami oraz zasad projektowania ogrodów. Bez względu na to, czy masz duży ogród czy niewielki kawałek ziemi, pokażemy Ci, jak wykorzystać przestrzeń i stworzyć urokliwe miejsce do wypoczynku i relaksu.
W dzisiejszych czasach, gdy coraz więcej osób stara się prowadzić bardziej zrównoważony i zdrowy tryb życia, coraz większą popularnością cieszą się domowe kosmetyki z wykorzystaniem naturalnych ziół. Dlatego w tym artykule pokażemy Ci, jak możesz stworzyć własną naturalną pielęgnację w domu.
Dowiedz się, jak wykorzystać uzdrawiającą moc ziół, tworząc własne produkty kosmetyczne i odkryj naturalny sposób na piękno, które jest przyjazne zarówno dla Twojej skóry, jak i planety. Od łagodzących balsamów do ust, po orzeźwiające toniki i regenerujące kąpiele dla zmęczonych stóp.
Skąd zdobyć niezbędne surowce?
W ogrodzie można łatwo uprawiać zioła, a na wolności można spotkać dzikie gatunki. Przy zbieraniu i suszeniu ziół do celów kosmetycznych ważne jest, aby zbierać zioła w momencie, gdy ich substancje aktywne są najsilniejsze, zwykle w godzinach porannych, po odparowaniu porannej rosy i przed pełnym rozkwitem kwiatów. Domowe kosmetyki ziołowe należy odpowiednio przechowywać, najlepiej w ciemnych i chłodnych miejscach, aby jak najdłużej zachowały swoje właściwości lecznicze.
Jeśli nie chcesz zbierać ziół, możesz kupić je bezpośrednio od hodowców lub w wyspecjalizowanych sklepach sprzedających zioła w jakości organicznej. Handlowcy dość szybko zareagowali na niespotykane dotąd zainteresowanie surowcami do produkcji kosmetyków naturalnych, dzięki czemu można robić zakupy w szerokiej ofercie sklepów internetowych.
Domowe kosmetyki często można przygotować z zaledwie kilku składników. Z oliwą z oliwek, masłem shea lub kakaowym, woskiem pszczelim i 100% olejkami eterycznymi można zdziałać cuda, ale można też pójść znacznie dalej.
Źródło: YouTube
Jakie zioła do produkcji kosmetyków naturalnych?
Ziół nigdy dość, a w kosmetykach naturalnych można zastosować praktycznie każdą roślinę leczniczą. Bardzo popularne są gatunki o przyjemnym zapachu. W kremach do skóry i ciała można zastosować ziołowe maceraty z lawendy, spadzi, mięty, serdecznika, a nawet krwawnika.
Macerat wystarczy po prostu włożyć do szklanki, do której wsypać suszone lub świeże zioła i zalać olejem. Można użyć na przykład oliwy migdałowej, awokado lub oliwy z oliwek. Staraj się, aby wszystkie zioła były całkowicie zanurzone, w przeciwnym razie mają tendencję do pleśni. Macerat pozostawić do zaparzenia na dwa do trzech tygodni, następnie odcedzić.
Jednak zioła można stosować także w maseczkach, peelingach czy solach do kąpieli, wyobraźnia nie zna granic.
Hiacynt, narcyz czy tulipan uważamy za wspaniałe cebule, które mówią nam, że wiosna zaczyna się już pełną parą. Można je uprawiać w kwietniku, ale także w pojemnikach. Daje nam to świetną okazję do ich wykorzystania. Można je uprawiać w pomieszczeniu lub na zewnątrz, na przykład na balkonie. I sprawiają mnóstwo frajdy! Dodatkowo pięknie pachną, dlatego można je stosować również jako perfumy do pomieszczeń. Zatem zastosowanie jest naprawdę wszechstronne.
Żarówki na wiosnę
Wiele cebul może zimować w ziemi, dlatego sadzimy je już jesienią. Są jednak rośliny, dla których zima jest zbyt ostra, dlatego bezpieczniej jest sadzić je dopiero wiosną. Ponadto, jeśli nie miałeś czasu na sadzenie jesienią lub zdecydowałeś się je wyhodować teraz, nadal możesz je zasadzić. Sadzenie wiosenne może być trudne, ponieważ cebule mają krótki czas ukorzeniania, przez co mogą w końcu nie zakwitnąć. Ale jeśli kupisz te szybkie, możesz poczekać na kwiat również tej wiosny. Są droższe, ale warto.
Zdjęcie: Pexels
Delikatna cebula
Jeśli zdecydowałeś się na posadzenie delikatnych cebul, warto je wykopać jesienią i odpowiednio przechować na kolejny rok.
Czas na wiosenne sadzenie
Idealnym terminem sadzenia wiosennego jest przełom kwietnia i maja. W tym okresie dni są już dłuższe, a temperatury wyższe niż np. w marcu. Wcześniej zwilżyć glebę. Jeśli chodzi o głębokość, ogólna zasada sadzenia jest następująca: posadź je dwa razy głębiej niż rozmiar ich cebul. Odpowiednie jest wystarczająco jasne miejsce, które jest również zacienione. Idealnie nadaje się do sadzenia pod większymi roślinami, takimi jak krzewy, a nawet drzewa (uważaj na orzechy włoskie). Dobrze poradzą sobie również w grządce, w której rosną byliny.
Cebule wymagają przepuszczalnej gleby
Jeśli masz zbyt twardą i słabo przepuszczalną glebę, będzie to oznaczać, że woda nie dotrze do korzeni. Nawet jeśli opady deszczu są obfite, na roślinach mogą pojawiać się oznaki niedostatecznego podlewania. Można jednak sobie z tym poradzić, spulchniając glebę przed sadzeniem i mieszając ją w razie potrzeby z piaskiem lub perlitem.. Zapewni to jego większą przepustowość. Cebule do wzrostu potrzebują azotu, dlatego dobrym pomysłem jest dodanie go w formie nawozu azotowego (siarczan amonu).
Starożytne drzewo glicynia stało się znane na całym świecie: przesiąknięte pięknem i historią, w szczególności skrywa wyjątkową tajemnicę. Dowiedzmy się, co to jest.
Urok i historia wtapiają się w najsłynniejsze drzewo glicynia na świecie. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ drzewa jest bardzo lubiany: jest to a roślina pochodząca z Azji, szczególnie ceniony za wspaniały wygląd. Należy do rodziny bobowatych, jej piękno jest ogromne.
Mający drzewo glicynia w ogrodzie tworzy magiczną atmosferę dzięki pastelowemu fioletowemu kolorowi, cudownym liściom i odurzającemu zapachowi.
Wszystkie te cechy sprawiają, że drzewo jest cenne A symbol piękna, ale nie tylko. Będąc naprawdę odpornym i długowiecznym, jest również uważany za reprezentację zdrowia i dobrego samopoczucia.
Najsłynniejsze drzewo glicynia na świecie: jego cechy
Wśród wielu wspaniałych drzew glicynia podarowanych przez matkę naturę jest jedno, które zyskało sławę na całym świecie. Akcja tego drzewa gwiaździstego rozgrywa się w Japoniireprezentujący atrakcję Parku Ashikagido tego stopnia, że przyciąga turystów przez cały rok.
Z drugiej strony okolica, na której się znajduje, jest przepiękna: park sprawia wrażenie zaczarowanego królestwa, wzbogaconego wspaniałymi kwiatami, w którym Glicynie są absolutnymi bohaterami. Otwarty w 1997 r., wraz z nadejściem wiosny, co roku w maju w parku odbywa się festiwal poświęcony glicyniom, który przyciąga bardzo dużą liczbę odwiedzających. Ogólnie rzecz biorąc, każdego roku średnio 1 500 000 osób przyjeżdża do tego obszaru, chcąc odkryć jego piękno.
Wśród glicynii występujących w fantastycznym parku jedna szczególnie wyróżnia się swoją historią i pięknem. To jest ultrastuletnia glicynia zajmująca powierzchnię 2000 metrów kwadratowych. To cenne drzewo narodziło się 150 lat temu i urosło majestatycznie.
Moment, w którym to drzewo kwitnie, zapiera dech w piersiach: jego różowe i fioletowe kwiaty tworzą spektakl o ogromnej urodzie, ożywiając sugestywne bukiety, które wydają się zawieszone w powietrzu. Drzewo, o którym mowa, jest tak duże, że urzędnicy parku musieli użyć stalowych podpór, aby zapobiec jego zawaleniu.
The sceneria podarowana przez to spektakularne kwitnące drzewo Jest tak bajkowo, że wygląda jak obraz. Ten klejnot Japonii słynie nie tylko ze swojego szalonego uroku, ale także z tego, że kryje w sobie wielką tajemnicę.
Cudowne drzewo glicynia i ten szczególny sekret
Stuletnie drzewo glicynia jest dobrze znaną atrakcją w Japonii. Turyści z całego świata udają się do parku Ashikaga, aby kontemplować piękno tej wspaniałej rośliny podarowanej przez naturę. Z biegiem czasu, kontemplując je, odkryto coś niesamowitego: jest to szalony sekret, który uczynił drzewo jeszcze bardziej sławnym.
Spacer pod tego rodzaju fioletową chmurą pozwala otulić się pysznym zapachem (odkryj dogłębną analizę dotyczącą uprawy drzewa glicynia) i okazał się okresem, w którym jest w najlepszej formie świetność przypada na miesiące od kwietnia do maja.
To nie jedyna perełka dotycząca tego drzewa. Wysublimowana glicynia przykuła uwagę fanów filmu „Avatar”, którzy w nią wierzą kopia na Ziemi wspaniałej roślinności zachowanej na Planecie Euwa. Jego piękno jest naprawdę bezprecedensowe: jeśli jesteś w Japonii, jest to przystanek, którego nie można przegapić.
Sałata lodowa to smaczne warzywo, które stosunkowo łatwo jest uprawiać w ogrodzie. Oferuje różnorodne zastosowania w kuchni. Na co zwrócić uwagę podczas uprawy? A kiedy jest najlepszy czas na zbiór sałaty lodowej?
Sałata lodowa jest odporna na wysokie temperatury i choroby, nie kwitnie. Nadaje się nie tylko do wszelkich mieszanych sałatek, ale także jako dodatek, jako opakowanie do mieszanek mięsno-warzywnych. Jak samodzielnie uprawiać sałatę lodową, kiedy ją zbierać i przechowywać?
Wybór odpowiedniej gleby
Jeśli posadzisz sałatę lodową w odpowiedniej glebie, nie będziesz musiał jej nawet tak często nawozić. Jest to jednak dobre w przypadku posiadania możliwie największych nagłówków. Idealna jest gleba gliniasta, piaszczysta i lekko zasadowa. Musisz wybrać miejsce w słonecznym miejscu.
Uprawa z rozsady i siewu bezpośredniego
Sałatę lodową można uprawiać z wcześniej wyhodowanych sadzonek. Sadzonki należy sadzić płytko, w fazie 4-5 liści prawdziwych, w pierwszej dekadzie kwietnia. Później w przypadku zimnej pogody. Jednak najpóźniejszym terminem sadzenia jest połowa sierpnia, gdyż sadzonki posadzone później nie będą już tworzyły mocnych głów. Sadzonki sadzi się w klipsie o wymiarach 40×30 cm. Siew bezpośredni przeprowadza się od marca do lipca. Wysiewamy na głębokość ok. 1 cm. Po utworzeniu 3–4 prawdziwych liści wzrost musi być równomierny w odległości 30–40 cm.
Ochrona po posadzeniu
Natychmiast po posadzeniu sadzonki należy przykryć białą włókniną i pozostawić na 4 do 5 tygodni. Przyspieszy to zbiory o około 10 dni, ale także ograniczy zgniliznę liści i pozwoli uzyskać większą masę pojedynczych główek. Przed uformowaniem się główek należy poluzować glebę. Do tego czasu można nawadniać opryskując od góry, później już tylko do korzeni. Gleba powinna być zawsze wystarczająco wilgotna. Idealnym rozwiązaniem jest podlewanie stojącą wodą lub wodą deszczową.
Korzystne wielokrotne zbiory
Sałatę lodową można zbierać kilkukrotnie z jednej rośliny. Wystarczy uważać, aby nie uszkodzić rdzenia liścia. Sałatę można następnie wielokrotnie zbierać w postaci liści, a serce ponownie wyrośnie. Nie zostawiaj sałaty na łóżku zbyt długo. Czy jest przejrzałe, można rozpoznać po przekrojeniu serca, które w tym przypadku jest bardzo żółte. Ponadto jego środek będzie gorzki.
Zdjęcie: Pixabay
Przechowywanie po zbiorach
Po zebraniu sałata lodowa może być przechowywana w lodówce w nienaruszonym stanie przez okres do tygodnia. Najlepiej oczywiście natychmiastowe spożycie, przetworzenie. Nie nadaje się do narażenia na wahania temperatury. Kiedy przynosisz ciepłą sałatkę z ogrodu, odczekaj chwilę, zanim włożysz ją na zimno.
Latem zachwycają nas bogatą powodzią kwiatów, ale czy próbowałeś suszyć kwiaty hortensji, aby móc podziwiać ich piękno nawet w zimowych miesiącach? Duże kwiatostany występują w kolorach od białego, jasnozielonego, poprzez odcienie różu, bordo po błękit i potrafią ożywić każde wnętrze. Podpowiemy Ci prosty trik, dzięki któremu możesz zachować ich wygląd.
Jak prawidłowo suszyć kwiaty hortensji?
Hortensje mają ogromną zaletę, a mianowicie to, że podczas uprawy nie wymagają prawie żadnej dodatkowej pielęgnacji. Sposobów na ich suszenie jest kilka, jednak suszenie ich w wazonie z wodą zajmie około dwóch tygodni, a w niezmienionym stanie wytrzymają cały rok.
Idealnym momentem na cięcie kwiatów hortensji jest koniec ich sezonu wegetacyjnego, zwykle od sierpnia do września, ale przy suchszej i cieplejszej pogodzie może to nastąpić wcześniej. Kiedy płatki zaczną zmieniać kolor i widać, że zaczynają wysychać i zmieniać kolor.
Jeśli odetniesz łodygi kwiatowe w szczytowym okresie kwitnienia, będą one nadal miały zbyt dużo wilgoci i nie wyschną wystarczająco szybko. A jeśli pokroisz je za późno, po prostu brązowieją i nie zachowają swojego pierwotnego koloru. Wybierz ładne, otwarte kwiaty, najlepiej bez plam i przygotuj wazon z wodą.
Może to brzmieć zupełnie nielogicznie, ale włóż kilka łodyg hortensji bez liści do wazonu z wodą. Napełnij wazon do połowy i przenieś go z kwiatami w chłodniejsze miejsce, bez bezpośredniego światła słonecznego. Nie przepełniaj wazonu, łodygi lepiej wyschną, jeśli będzie na nie miejsce.
Pozostaw napełniony w ten sposób wazon na około dwa tygodnie, aż łodygi wchłoną całą wodę. Powinny być wtedy suche w dotyku i gotowe do aranżacji.
Kalanchoe, znane również pod czeską nazwą kolopejka, należy do roślin popularnych i wdzięcznych. Doskonale nadaje się do suchych mieszkań, ale świetnie sprawdzi się również jako kwiat balkonowy. Są to sukulenty, które mogą wytrzymać wiele zabiegów bratków. Kwitną długo i wytrwale. Po kwitnieniu wymagają jedynie energicznego przycinania.
Kalanchoe
Rośliny uprawiamy w jasnym i słonecznym miejscu i podlewamy bardzo oszczędnie. , ale kiedy nadejdzie okres kwitnienia, z pewnością nie zasługują na utylizację, a wręcz przeciwnie, przy odrobinie ostrożności, zakwitną dla Ciebie ponownie.
usuń wszystkie części, które zakwitły, przytnij nawet wydłużone łodygi. Po około miesiącu znów będziesz cieszyć się nowymi pąkami i młodymi listkami.
W większości przypadków wzrosty kalanchoe tworzą na roślinie nieestetyczny, niezwarty kształt. Użyj takiej rośliny jako podstawy nowych osobników, utwórz sadzonki z ciętych gałązek.
Kalanchoe można rozmnażać w wodzie
1. Odetnij gałązki
Odetnij pojedyncze gałązki i usuń z nich dolne liście. Pozostaw tylko około dwóch do trzech górnych par liści.
2. Włóż do wody
Przygotowane gałązki włóż do wody. Woda powinna docierać tylko do liści. W ciągu dwóch do trzech tygodni kalanchoe wypuści wystarczającą liczbę nowych korzeni, aby nowe rośliny można było sadzić w glebie.
Rozmnażanie kalanchoe w podłożu
1. Leczyć stymulatorem
Usuń dolne liście z ciętych gałązek i przykryj miejsce stymulatorem ukorzeniania.
2. Sadź w glebie
Przygotowane sadzonki należy od razu wsadzić do gleby, która powinna być zawsze lekko wilgotna.
Kalanchoe rozmnaża się bardzo łatwo i wkrótce można spodziewać się nowych roślin.
Do ogrodu wystarczy konewka i kran. W przypadku większych obszarów opłaca się zainstalować system dystrybucji. Nowoczesne możliwości automatycznego nawadniania dają ogrodnictwu większy potencjał, którego szkoda byłoby nie wykorzystać. Oszczędność czasu i wysiłku jest kusząca.
Pierwsze pytanie brzmi: skąd bierzesz wodę? Nawadnianie z przyłącza do publicznej sieci wodociągowej jest prawdopodobnie najprostszą opcją, jednak ze względów finansowych dopuszczalne jest jedynie w przypadku małego ogródka przy mieszkaniu. Większe obszary idealnie można rozwiązać łącząc kilka źródeł: deszczówkę, własne źródło (studnia lub odwiert) i ewentualnie także podłączając szare ścieki z gospodarstwa domowego.
Należy jednak zachować ostrożność przy planowaniu całej instalacji: ze względów higienicznych rozdzielacze wody pitnej i użytkowej (deszczowej) nie mogą być ze sobą łączone, nawet we wspólnym odpływie (patrz norma ČSN EN 1717), ponieważ przepływ zwrotny mógłby spowodować zanieczyszczenie . Trzeba mieć tzw. podwójną dystrybucję wody, z podziałem na wodę pitną i użytkową. W praktyce oznacza to, że woda pitna będzie wykorzystywana jedynie do uzupełnienia zbiornika.
Oprócz różnych beczek, ostatnio bardzo często jako pojemnik magazynowy wykorzystuje się tzw. kontener IBC. Jeśli chcesz wykorzystać wodę deszczową również w domu, polecamy zbiornik podziemny, woda w nim się nie zepsuje.
Nic nie przebije dobrego planu
Samo rozmieszczenie ogrodu musi zostać odpowiednio zaplanowane przed realizacją. Montaż możliwy jest zarówno na powierzchni jak i pod ziemią. Choć wersja natynkowa jest znacznie łatwiejsza, to powstałe w ten sposób przeszkody utrudniają np. koszenie trawnika i w ogóle poruszanie się po ogrodzie. Dlatego też bardziej wskazane jest ułożenie rurociągu pod ziemią, a na powierzchni umieszczenie jedynie pojedynczych wyjść i przyłączy. W tym przypadku rury instalacyjne są zakopane w małym szybie i zasypane ziemią.
zamknąć
Natynkowa instalacja sieci wodociągowej jest szybka i łatwa, należy jednak unikać obszarów, po których będziesz często chodzić i jeśli to możliwe, nie krzyżuj się ze ścieżkami na terenie posesji
W przypadku normalnej eksploatacji w lecie nie jest konieczne nawet zakopywanie rurociągu na głębokość chroniącą przed mrozem (80-140 cm w zależności od podłoża i lokalizacji), zwykle wystarcza głębokość około dwóch łopat (tj. 40-50 cm). Na większych i łatwo dostępnych działkach minikoparka znacznie ułatwi pracę, ale sprawdzi się także w terenie skalistym czy kamienistym.
Jednak kopanie zawsze powinno być poprzedzone planem: zrób wstępny szkic działki i podziel ją na obszary nawodnione. Narysuj obszary trawiaste, rabaty kwiatowe, drzewa, krzewy, żywopłoty, altany ogrodowe i miejsca do siedzenia. Szczególnie przydatne jest oznaczenie długości w metrach, aby móc później dokonać dokładniejszych obliczeń.
Dobry ogrodnik wie, ile wody potrzebuje każda roślina, ile dodać w porze suchej i jakie rodzaje roślin radzą sobie z brakiem nawadniania. Narysuj je na planie ogrodu. Kiedy już wiesz, gdzie będziesz podlewać, możesz obliczyć, ile metrów rury faktycznie potrzebujesz. Dostosuj się do terenu i topografii ogrodu. Uwzględnij wszystkie zakręty, zakręty, wypływy na powierzchnię, połączenia, ale także nachylenie terenu i hojnie kalkuluj. Nie ma nic gorszego niż zapomnienie obszaru i konieczność przedłużenia zbyt krótkiej rury.
Czy ma to konsekwencje?
Rury powinny zawsze przebiegać tam, gdzie kopanie jest stosunkowo łatwe. Jeśli to możliwe, unikaj kamienistych lub skalistych części ogrodu. Usuń kamienie i korzenie z wykopu, ułóż rury w warstwie piasku. Rury również należy pochylić, zwłaszcza na płaskim terenie, nieco ostrożniej, aby nie było kieszeni powietrznych ograniczających przepływ – teoretycznie spadek powinien wynosić co najmniej 0,3%, ale można to osiągnąć tylko przy rurach metalowych, plastikowe będą się skręcać i wyginać. Rozciągnij rurę tak, aby była przynajmniej w przybliżeniu pozioma, woda nadal będzie w niej płynęła pod ciśnieniem.
zamknąć
Inteligentnym systemem nawadniania Immax Neo Lite RainPoint możesz sterować za pośrednictwem domowej sieci Wi-Fi za pośrednictwem aplikacji na Androida i iOS (po lewej). Za pomocą zraszacza kwadratowego Gardena Pipeline możesz zaopatrzyć w wodę także precyzyjnie wyznaczony prostokątny kwietnik (po prawej)
W przypadku systemu samoopadającego, który bardziej sprawdza się na mniejszych i pochyłych powierzchniach, konieczne będzie osiągnięcie co najmniej minimalnej wysokości (zalecane 2-5 m). Na końcu rury, czyli w najniższym punkcie, zaplanuj korek spustowy idealnie umiejscowiony w łatwo dostępnej studzience kanalizacyjnej. Jeśli rura nie znajduje się na głębokości niezamarzającej, należy ją opróżnić jesienią, owijanie lub izolacja termiczna nad rurą nie pomoże, co tylko opóźni czas zamarzania. Jedyne, co jest skuteczne w tym przypadku, to kabel grzejny.
Stal czy plastik?
Instalację naziemną można łatwo wykonać z elastycznych węży wodnych, lepiej będzie umieścić mocniejsze rury pod ziemią. Dzięki grubszej ściance nie wgniatają się i tym samym nie ograniczają przepływu. Jeśli masz zapas starych metalowych rur, możesz z łatwością wykorzystać je do ogrodowych systemów dystrybucji, ale nowoczesny projekt jest wykonany z tworzywa sztucznego. Starsze rury stalowe były spawane lub gwintowane, nowoczesne rury z tworzyw sztucznych można wykonać w ten sam sposób. Ponadto dostępna jest tutaj również technologia łatwych w montażu złączy i kształtek zaciskowych. Tutaj należy zwrócić uwagę na wybór wysokiej jakości materiału, na przykład polipropylenu i innych trwałych materiałów, które niezawodnie utrzymują ciśnienie i nie pękają.
Unikaj tanich imitacji pochodzenia azjatyckiego, zaoszczędzone kilka koron nie jest warte nowego wykopu w miejscu potencjalnego wycieku. W przypadku rur z tworzyw sztucznych oprócz średnicy należy zwrócić uwagę na wartości tzw. zakresu ciśnień: zalecane jest PN16, niższe tylko w przypadku zastosowania słabszej pompy (PN10 dla pomp o ciśnieniu 2-3 bary) . Wybierz jak największą średnicę podstawowego rozkładu, co najmniej ¾”, najlepiej więcej, czyli 1″ lub 5/4″, w jednostkach metrycznych, najlepiej 25 lub 32 mm. Nie martw się o wystarczające ciśnienie przy normalnych długościach dystrybucji, pompy poradzą sobie z nim bez problemu. Jednak rury o średnicy 1/2″ i mniejszej nie są w stanie przetransportować dużej ilości wody.
Pomyśl o wytrzymałości: Tania opcja w postaci rur PPR zgrzewanych polifuzyjnie jest rozwiązaniem awaryjnym, którego nie należy wystawiać na działanie promieni słonecznych (rura ulega degradacji ze względu na wrażliwość na promieniowanie UV), mrozu i dużych obciążeń. Ogrodowe systemy dystrybucyjne są zwykle wykonane z rur PE przeznaczonych bezpośrednio do tego celu. Szukaj skrótu HDPE (lub też PE-HD), który jest bardzo wytrzymałym polietylenem dużej gęstości, lub oznaczenia PE 100 RC – są to nawet rury dwuwarstwowe znacząco odporne na uszkodzenia mechaniczne.
Eleganckie wykończenie
Wyładowanie na powierzchnię może mieć wiele wariantów. Klasyczna rura stalowa ocynkowana z kranem wrzecionowym nie jest najatrakcyjniejsza, ale można ją zastąpić elegancką wersją ze stali nierdzewnej. Zraszacze produkowane są głównie jako chowane, po zakończeniu nawadniania i spadku ciśnienia wody są wpychane z powrotem do obudowy podziemnej pod wpływem nacisku sprężyny. Łączy się je z rurą PE za pomocą odgałęzień węża za pomocą tulei wiertniczej, w przypadku rury stalowej należy zastosować trójnik.
Zasięg zraszania w przypadku konstrukcji rotorowych wynosi do około 15 m, zraszacze są bardziej odpowiednie dla mniejszych obszarów, ich zasięg jest w przybliżeniu o połowę mniejszy. Odpowiednio zwymiaruj ich odstępy. Nie trzeba jednak składać poszczególnych elementów systemu nawadniającego kawałek po kawałku. Wiele systemów nawadniania ogrodu produkowanych jest w formie zestawów, dlatego istnieje możliwość zastosowania pewnej standaryzacji. Obejmuje również zdalne sterowanie za pomocą aplikacji, w wyniku czego powstaje tzw. inteligentny ogród, który można uzupełnić o różne czujniki temperatury i wilgotności.
zamknąć
Zraszacz prostokątny Fiskars
Problematyczne może być jednak łączenie poszczególnych systemów – połączenia nie zawsze są zgodne wymiarowo lub poszczególne elementy nie mogą się ze sobą komunikować. Łatwiej jest wziąć kompletny projekt od jednego producenta. Można jednak też sobie czymś zafundować. Prysznic na świeżym powietrzu jest bardzo przyjemny, dla wytrzymałych dostępna jest nawet wersja niezamarzająca. Wymaga to jednak podłączenia do prądu do ogrzewania.
Informacje o niektórych produktach w galerii zdjęć
Zawory i baterie ogrodowe nie zawsze muszą mieć nieatrakcyjny wygląd klasycznej baterii z rozetą kontrolną lub dźwignią przemysłową. Mosiężne okucia nadają ogrodowi nostalgiczny charakter, a zawór ze stali nierdzewnej zachwyca nowoczesną elegancją. VTP Tvarovky
Zraszacze ogrodowe nie tylko podlewają okrąg wokół siebie. Dzięki zraszaczowi kwadratowemu Gardena Pipeline możesz zaopatrzyć w wodę nawet precyzyjnie określone prostokątne koryto o powierzchni od 9 do 216 m², czyli kwadrat o boku krótszym niż 15 m Hornbach
Inteligentnym systemem nawadniania IMMAX Neo Lite RainPoint możesz sterować za pośrednictwem domowej sieci Wi-Fi za pośrednictwem aplikacji na Androida i iOS. Jest kompatybilny z asystentami Google i Amazon, może ustawiać scenariusze nawadniania, obliczać zużycie wody i posiada szereg innych funkcji. Alza
Prysznic solarny FZH 5035 podgrzewa wodę za pomocą światła słonecznego. Zbiornik ciepłej wody o pojemności 35 l wystarczy na normalny prysznic dla 2 osób. Fieldmanna
Na szpuli z wózkiem na wąż Hozelock można nawinąć do 60 m półcalowego węża. Oczywiście można go również stosować do większych węży o krótszej długości. Mountfielda
Zestaw podstawowego wyposażenia do wykonania nawadniania np. w szklarni zawiera komplet węży, złączy i zaworów. Przeznaczony jest do systemów autonomicznych, nie zawiera zbiornika. Słynny
Jeśli szukasz drzewa, które będzie dekoracyjne przez cały rok i niezwykle atrakcyjne w okresie kwitnienia, magnolia jest dla Ciebie najlepszym wyborem. Kwitnąca magnolia natychmiast staje się dominującą ozdobą każdego ogrodu, a jej doskonała korona i świeże zielone liście ozdabiają otoczenie od wiosny do jesieni. Piękno, rozpowszechnione głównie w Ameryce, Azji Wschodniej, a także w Himalajach, zdobi także nasze ogrody. Są to przeważnie gatunki liściaste. Istnieją również wiecznie zielone drzewa, które są typowe dla Morza Śródziemnego, ale mogą tu nie przetrwać srogich zim.
Szeroka gama gatunków, cała gama kolorów
Magnolia do dziś zachwyca swoim pięknem, dlatego też różne produkty, budynki i obiekty, takie jak restauracje czy cukiernie, często noszą jej nazwę. Na przykład Magnolia Orlová wybrała swoją nazwę właśnie ze względu na bliskość kilku z tych majestatycznych i pięknie kwitnących drzew, które pieszczą oczy i duszę każdego odwiedzającego. Nawet bez kwiatów zachwyca dużymi, pięknie zielonymi liśćmi i szarawymi filcowymi pąkami. Szczególnie urocze są duże i jędrne kwiaty, które sprawiają wrażenie, jakby zostały stworzone ręką artysty. Mogą być białe, różowe, różowo-fioletowe, czerwonawe lub żółtawe. Jednak niewiele osób wie o kongenerze w kształcie stożka, który ma również charakterystyczny kolor.
Magnolia potrzebuje przestrzeni
Jeśli zastanawiasz się nad uprawą magnolii, musisz pamiętać, że jest to roślina drzewiasta, która wymaga dużo miejsca. Będzie zatem wyróżniać się jako wolnostojąca roślina drzewiasta, która będzie mogła swobodnie rozprzestrzeniać się we wszystkich kierunkach. Dlatego już przy planowaniu miejsca do sadzenia należy wziąć pod uwagę ostateczny rozmiar. Idealnym środowiskiem jest trawnik, odpowiednio uzupełniony drzewami iglastymi w tle. Magnolie lubią ciepło, rosną głównie w miejscach nasłonecznionych i wymagają ochrony przed mrozem i wiatrem. W półcieniu kwitną mniej, a kwiaty są mniejsze. Odpowiednia jest gleba, która jest nadal wilgotna, wysokiej jakości i pełna składników odżywczych. Musi być także gliniaste i dobrze przepuszczalne.
Jak sadzić magnolie
Magnolie sadzi się podobnie jak drzewa owocowe. Do sadzenia należy wykopać większy dół, do którego dodaje się dojrzały kompost lub torf. Nie należy sadzić sadzonek zbyt głęboko. Po posadzeniu magnolia wymaga regularnego podlewania i na początku bardziej kwaśnej gleby. Unikaj kopania, drzewo ma płytkie korzenie, które możesz uszkodzić. Aby utrzymać wilgoć, zaleca się pokrycie otaczającej powierzchni ściółką, trawą lub liśćmi. Jesienią zapewnij odpowiednią ilość składników odżywczych dodając kompost i chroń drzewo przed mrozem.
Najlepszy czas na sadzenie to wiosna
Jeśli kupisz roślinę w pojemniku lub w większym opakowaniu, możesz ją zasadzić w dowolnym momencie. Idealnym terminem jest jednak wiosna, czyli marzec lub kwiecień, kiedy zaczynają rozwijać się pąki. Innym odpowiednim czasem do sadzenia jest jesień, ale tylko w przypadku magnolii, które mają wysokiej jakości i wystarczającą bryłę korzeniową, którą przed zakupem należy sprawdzić pod kątem suchości. Jeżeli gałęzie siewki nie rozchodzą się równomiernie na boki, można je zmodyfikować, skracając je nad pąkiem. W przypadku drzew większych i starszych nie wykonuje się już cięcia, usuwa się jedynie uszkodzone gałęzie.
Magnolie wymagają dużej ilości składników odżywczych
Choć magnolie nie mają wielu problemów ze szkodnikami i chorobami, często cierpią na brak żelaza w glebie i nadmiar wapnia. Przejawia się to w żółtawych liściach. Dlatego wskazane jest uzupełnianie składników odżywczych nawozem płynnym lub nawozem przeznaczonym specjalnie dla roślin drzewiastych. Można także nawozić poprzez oprysk liści, czynność tę należy regularnie powtarzać. Możesz samodzielnie wyhodować magnolię z nasion, ale jest to dość wymagający i długotrwały proces. Najłatwiejszym sposobem uprawy magnolii jest zakup wysokiej jakości sadzonki od certyfikowanego sprzedawcy. Tylko w ten sposób możesz mieć pewność, że magnolia będzie rosła i cieszyła Cię przez wiele lat.
Wiosna to idealny czas na zbieranie mniszek lekarski. Gotowy skarb do kuchni, który możesz za darmo zebrać w ogrodzie i na łące. Po co zbierać na wiosnę? Jak wykorzystać mlecze w kuchni?
Najlepiej zbierać wiosnąkiedy mlecze mają największą siłę i mogą zapewnić naszemu organizmowi wszystko, czego potrzebuje po zimie.
Mniszek lekarski lub krem leczniczy
Mniszek lekarski rośnie wszędzie. Jednak najmniej popularna jest wśród ogrodników, którzy uważają ją za chwast inwazyjny. Co za wstyd. Nie stoi ponad skarbami natury, które wciąż są wolne. Dawniej było to wartościowe warzywo, którego nie mogło zabraknąć na talerzu niemal każdego gospodarstwa domowego. Dziś stopniowo i słusznie ponownie trafia do naszej kuchni.
Wykorzystując każdą część
Ogromną zaletą mniszka lekarskiego jest to, że można wykorzystać każdą jego część. Korzenie smacznej kawy lub herbaty, liście do różnych potraw, do sałatek i kwiatów jako podstawowy surowiec do produkcji wina, lemoniady czy syropu. Istnieje niezliczona ilość przepisów na dodanie mniszka lekarskiego.
Już teraz, wiosną, warto skupić uwagę na liściach mniszka lekarskiego, które zbiera się od marca do września. Jednak teraz, wiosną, mają największą moc i efekt. Z chwilą zerwania liścia lub kwiatu należy go natychmiast przetworzyć lub zjeść. Chodzi o to, że po zerwaniu liści lub kwiatów życiodajna energia z rośliny szybko znika.
Zdjęcie: Pixabay
Syrop z kwiatu mniszka lekarskiego
Syrop z mniszka lekarskiego jest łatwy w przygotowaniu, więc poradzi sobie z nim każdy. Potrzebujesz około 400 czystych kwiatów, które zalewasz 2 litrami wody i doprowadzasz do wrzenia. Następnego dnia roztwór przecedzić przez bardzo drobne sito lub gazę, dodać 1 i ½ kg cukru, sok z 2 cytryn i powoli podgrzewać. Po około 2–3 godzinach syrop zacznie powoli gęstnieć. Gdy będziesz zadowolony z gęstości, po prostu wyłącz kuchenkę. Jeszcze ciepły syrop wlać do czystych szklanek.
Roztocza mogą żyć w tysiącach kolonii w naszych domach, szczególnie w wilgotnych i ciepłych pomieszczeniach, w pościeli, dywanach i kocach. Roztocze są tak małe, że nie można ich zobaczyć gołym okiem, ale możemy je opanować prostymi metodami.
Roztocza są spokrewnione z pająkami, ale są tak małe, że możemy je zobaczyć tylko pod mikroskopem. Te maleńkie pasożytnicze owady żyją w naszych łóżkach, poduszkach i materacach, a nawet na naszym ciele. Wydaje się, że większość woli pozostać na rzęsach i brwiach, a w nocy migruje do tłustych miejsc skóry, na brodzie i policzkach. Wygląda jak serial rodem z filmów science-fiction, ale to prawda.
W jednym łóżku może żyć od 100 000 do 10 milionów roztoczy, które żywią się martwymi cząsteczkami skóry, wilgocią i tłuszczem naszego ciała. Nie pozbędziemy się ich trwale, ale możemy zapanować nad nimi często sprzątając dom, wietrząc pościel, szafy i zachowując wzorową higienę osobistą.
Roztocza i zagrożenia dla zdrowia
Choć mogą się wydawać małe i nieszkodliwe, roztocza mogą powodować poważne alergie i choroby skóry u osób, które są bardziej wrażliwe lub u których z czasem rozwija się nadwrażliwość na te organizmy.
Roztocza nas nie kłują i nie gryzą, nie należy ich mylić z pchłami. Żywią się martwymi, łuszczącymi się komórkami na naszej skórze, ale niektóre gatunki roztoczy pozostawiają po sobie pozostałości, na które z czasem mogą stać się uczulone u niemowląt i małych dzieci.
U osób bardziej wrażliwych roztocza mogą powodować choroby skóry, kuperozę i zapalenie skóry. Pozostałości roztoczy mogą powodować podrażnienia i alergie, które objawiają się kichaniem i zaczerwienieniem oczu, szczególnie rano. Małe dzieci, które dorastają w zbyt gorącym i wilgotnym środowisku, w którym rozmnażają się roztocza, z czasem mogą zachorować na astmę.
Ponadto długotrwały kontakt z roztoczami może sprawić, że będziemy bardziej wrażliwi na niektóre schorzenia układu oddechowego, takie jak zapalenie zatok lub choroby oczu, takie jak zapalenie spojówek i podrażnienie powiek.
Jak chronimy się przed roztoczami
Te małe pasożytnicze owady rozmnażają się w szybkim tempie. Badania wykazały, że w jednym gramie kurzu zebranego z poduszek może żyć kilkaset roztoczy, a samica może złożyć średnio 10 jaj dziennie.
Choć w naszych domach są ich miliony, bardzo łatwo możemy się ich pozbyć. Dokładne sprzątanie, regularne wietrzenie pomieszczeń i używanie odkurzacza to najprostsze i najskuteczniejsze rozwiązania na walkę z roztoczami.
Co tydzień czyść poduszki i materace
Po zdjęciu pościeli posyp materac i poduszki sodą oczyszczoną. Pozwól, aby soda oczyszczona wchłonęła wilgoć, a następnie dobrze odkurz czystą, odkażoną szczoteczką.
Zmieniaj pościel co tydzień
Jeśli mają bardziej wrażliwą skórę i wiesz, że masz problemy z roztoczami, zmieniaj pościel co tydzień i codziennie ją wietrz. Pozostaw pościel na łóżku na słońcu przez godzinę, aby dobrze wyschła. Roztocza nie tolerują słońca i suchego materiału. Lubią wilgotne ciepło, gdzie mogą się łatwo rozmnażać.
Codziennie wietrz pokój
Latem lub zimą wietrz pomieszczenia codziennie rano przez co najmniej godzinę. Pozostaw drzwi szafy szeroko otwarte, aby dobrze wyschły, wywietrz je i wpuść słońce.
Odkurzaj tak często, jak to możliwe
Codziennie lub dwa wycieraj kurz ze wszystkich pomieszczeń, używając również środków dezynfekcyjnych i ściereczek z mikrofibry, które bardzo dobrze zbierają kurz. Zwykłe ściereczki jedynie rozprowadzają go po całym domu. Ale ściereczka lub ściereczka z mikrofibry dobrze zbiera kurz i roztocza. Nie zapomnij umyć ich po każdym użyciu.
Często odkurzaj wokół domu
Roztocza żyją także w dywanach, fotelach i każdym ciemnym miejscu, do którego docierają zwierzęta. Roztocza żywią się łuszczącą się skórą i sebum, które kot lub pies rozprowadza pod łóżkiem i stołem. Odkurzaj tak często, jak to możliwe, w każdym kącie domu i myj podłogę roztworami dezynfekującymi lub po prostu ciepłą wodą i sodą oczyszczoną.
Kontroluj temperaturę w domu
Roztocza uwielbiają ciepłe, wilgotne przestrzenie, dlatego ważne jest, aby wietrzyć każde pomieszczenie, w tym szafy, spiżarnię, łazienkę, ciemniejsze korytarze. Szczególnie latem warto pozostawić okna szeroko otwarte na kilka godzin, aby przewietrzyć wszystkie pomieszczenia.
Odkaża ściółkę zwierząt domowych
Często pierz koc i materac, na którym śpi Twój pies lub kot, a także wszystkie jego pluszowe zabawki. Codziennie czyść miejsca, w których przebywają dłużej i zostawiaj tam sierść. Są to gatunki roztoczy, które żyją głównie w sierści zwierząt i rozmnażają się w ich łóżkach lub fotelach, gdzie spędzają sjestę.
Roztocza. Rozwiązania zapobiegające ich rozmnażaniu
Osoby o wrażliwej skórze lub osoby uczulone na kurz i pyłki muszą znacznie bardziej dbać o higienę domową i utrzymywać kontakt z dermatologiem, aby zapanować nad schorzeniami powodowanymi przez roztocza.
Istnieją zabiegi odczulające, które są pomocne w przypadku alergii na roztocza kurzu domowego.
Istnieją bardzo skuteczne środki czyszczące, które zabijają tysiące tych mikroskopijnych owadów, a także specjalne detergenty, które zabijają roztocza, ale są wystarczająco delikatne dla skóry.
Poszukaj w sklepach pokrowców na materace i poduszki wykonanych ze specjalnych materiałów, które nie pozwalają na rozmnażanie się roztoczy. Są to materiały przeciwdziałające tym owadom, które zapobiegają inwazji roztoczy i charakteryzują się długotrwałą skutecznością.
Jednak najprostszym i najlepszym sposobem na uniknięcie roztoczy i wszelkich niedogodności związanych z tymi małymi owadami jest dokładne sprzątanie całego domu i codzienne wietrzenie.
