Żadna kuchnia nie obejdzie się bez czosnku. Często stanowi podstawę wielu dań i zawsze dodaje niepowtarzalnego aromatu. Ponadto od dawna udowodniono, że czosnek ma wiele właściwości leczniczych, korzystnych dla naszego organizmu i jest silnym antybiotykiem. Zasadź więc własne artykuły gospodarstwa domowego, nie tylko w ogrodzie, ale także w pudełku. Nadszedł czas, kiedy można zapewnić sobie obfite zbiory w przyszłym sezonie.

Im później, tym lepiej

Zdaniem ekspertów ogrodniczych najlepszą porą na sadzenie czosnku jest jesień. A zasada jest taka, że ​​im później, tym lepiej. Wybierz czas, w którym temperatura gleby przez dłuższy czas utrzymuje się poniżej 9°C. Jeśli nie ma przymrozków, czosnek można sadzić nawet na początku grudnia. Powodem jest to, że w cieplejszej glebie posadzony czosnek może zostać zaatakowany przez tzw. zgniliznę fusarium.

Im szybciej, tym głębiej

Jeśli mieliście wcześniej posadzić czosnek, konieczne jest posadzenie go na większej głębokości. We wrześniu i październiku odpowiednia jest głębokość około 8 cm, w grudniu wystarczająca jest głębokość 4 cm. W ten sam sposób obserwuj odległość między sadzonymi goździkami, która powinna wynosić około 10 do 12 cm, a rozstawa rzędów powinna wynosić od 25 do 30 cm. Czosnek posadzony jesienią ma czas zapuścić korzenie przed zimą i kwitnie lepiej niż czosnek posadzony wiosną.

Właściwe miejsce i gleba

Czosnek zawsze będzie czerpał korzyści ze słonecznego miejsca ze średnio i lekko gliniastą przepuszczalną glebą. Unikaj miejsc, w których uprawiałeś czosnek w ciągu ostatnich czterech lat. W tym roku nie siew nawet tam, gdzie rosły pory, cebula, groch czy fasola.

Najpierw marynuj czosnek

Jeśli marynujesz czosnek przed sadzeniem, będziesz mieć pewność, że nie zagrażają mu choroby grzybowe i liczne zgnilizny. Przed obróbką przechowuj czosnek w suchym i chłodnym miejscu. Podziel patyczki na poszczególne goździki, a następnie postępuj zgodnie ze szczegółową instrukcją użycia bejcy. Z reguły trwa to od 6 do 12 godzin, po czym należy wyschnąć w odpowiednio przewiewnym miejscu.

Jak prawidłowo posadzić stożek

Zawsze sadź goździki w ziemi, gdy są całkowicie suche i zawsze ze skórką. Sadź także ząbki czosnku tylko wierzchołkiem do góry. Następnie zakryj dołek i lekko dociśnij ziemię.

Nie podlewaj!

Nie podlewaj czosnku po posadzeniu, a na wiosnę nie trzeba go nawet podlewać. Stosunkowo niewielka ilość wody wystarczy dla czosnku nawet podczas upalnego lata. Jeśli na wiosnę Twój czosnek wypuści pierwsze sadzonki, będzie to potwierdzenie, że prawidłowo wykonałeś sadzenie jesienne. W zależności od odmiany zbiorów można spodziewać się od czerwca do sierpnia.

www.isotra.cz, www.idnes.cz, www.prozeny.cz

Są niezastąpione w kuchni, używamy ich nieprzerwanie do każdego przepisu, ale czy zauważyłeś kiedyś te małe plamki na skórce? Bądź ostrożny, powinieneś wiedzieć, czym one są.

Cebula to niezbędny składnik w kuchni, który może wzbogacić i nadać smaku nieskończonej liczbie potraw. Ekonomiczne, wszechstronne i bogate w składniki odżywcze, jednak często przy ich zakupie nie zwracamy uwagi na ich właściwości. Tak naprawdę cebula nie jest taka sama i wiedza o tym, jak ją wybrać przy zakupie, jest ważna istotne jest, aby zrozumieć, czy produkt rzeczywiście nadal nadaje się do użytku w kuchni. Pogodzenie wielu odmian może nie być łatwe, ale jest jeden szczegół, którego nigdy nie należy przeoczyć: obecność plam na zewnętrznej części skórki. Dlaczego? Oto powód.

Cebula, a co jeśli mają plamy?

Istnieje wiele odmian cebuli. Niektóre z nich mogą mieć naturalnie czarne lub ciemne plamy, jak na przykład cebula Tropea. Te plamy są charakterystyczną cechą tej wyjątkowej odmiany i niekoniecznie oznaczają, że cebula się zepsuła lub że nie nadaje się do przygotowania kulinarnego. Jednak w niektórych przypadkach nie należy w ogóle pomijać pojawienia się czarnych plam na cebuli. Jedną z częstych przyczyn pojawienia się czarnych plam na cebuli jest obecność grzybów. Mogą one rozwinąć się na powierzchni cebuli podczas przechowywania lub transportu, zwłaszcza jeśli warunki wilgotnościowe są sprzyjające.

Przykładem grzyba, który może powodować czarne plamy jest Aspergillus niger, występujący w glebie, jednak nie musi to być koniecznie powód do wyrzucenia warzywa. Aby cebula stała się jadalna, wystarczy usunąć uszkodzoną część. Pleśń jest kolejną możliwą przyczyną czarnych plam na cebuli. Rozwija się, gdy wilgotność jest nadmierna i wentylacja jest niewystarczająca, na przykład podczas przechowywania cebuli w gorącym i wilgotnym środowisku. Pleśń może nie tylko powodować czarne plamy, ale także nieprzyjemny zapach. W takim przypadku cebulę należy wyrzucić, ponieważ pleśń może spowodować, że produkt będzie niebezpieczny do spożycia. Czarne plamy mogą być również spowodowane urazami lub uderzeniami cebuli. Jeśli zmiany te są powierzchowne i ograniczone, nie ma potrzeby wyrzucania warzyw. Wystarczy usunąć uszkodzoną część, a resztę cebuli bez problemu wykorzystać w kuchni.

Jak zapobiec powstawaniu plam na cebuli?

Aby uniknąć lub ograniczyć powstawanie czarnych plam na cebuli, należy zwrócić szczególną uwagę na jej przechowywanie. Najlepszym wyborem, aby uniknąć tworzenia się pleśni i grzybów, jest preferowanie chłodnego, suchego i dobrze wentylowanego miejsca. Ogólną zasadą jest unikanie gorącego i wilgotnego środowiska, które idealnie sprzyja namnażaniu się tych czynników. Pomóc zapobiegać rozprzestrzenianiu się plam lub obecności uderzeń możliwe jest przechowywanie cebul w taki sposób, aby uniknąć ich bezpośredniego kontaktu ze sobą. Można je ułożyć, zostawiając trochę miejsca, np. w koszyku z kartką gazety na spodzie, tak aby się nie stykały. Pamiętaj, aby wybrać chłodne, ciemne miejsce, więc tak Przed użyciem ich do kolejnych przepisów zawsze sprawdź cebulę pod kątem przebarwień lub siniaków. Jeśli skórka jest uszkodzona, pamiętaj o oddzieleniu jej od reszty cebuli.

Działki z ogrodzeniem i bez

Jeśli mieszkasz na obrzeżach wsi i Twoja działka jest ogrodzona ze wszystkich stron, to jasne jest, że nie grozi Ci żaden sąsiedzki konflikt o płot. Ale takich działek jest niewiele i większość z nas ma sąsiada po prawej i lewej stronie, często nawet od tyłu, gdzie stykają się z działką z ogrodami lub po prostu płotem.

Na początek warto wiedzieć, że niezależnie od tego, jak brzydkie jest ogrodzenie, właściciel nie ma obowiązku jego naprawy, o ile nie niszczy to w żaden sposób otoczenia ani nie zagraża bezpieczeństwu. Wiadomo jednak, że tak samo jak dbamy o dom, wejście czy ogród, tak samo powinniśmy zadbać o ogrodzenie. To znaczy, jeśli chcesz taki mieć! To nie jest konieczne.

Jeśli brakuje płotu, a chcesz go mieć, możesz go wybudować na swojej posesji, jednak to Twoja decyzja i nie możesz tego wymagać od sąsiada. Można jednak zgodzić się, że będzie on partycypował finansowo w tej budowie, jeśli ogrodzenie stanie na wspólnej granicy posesji. Idealnie jest również uzgodnić wygląd, wzrost i inne szczegóły.

Zasada prawej ręki przy płotach już nie obowiązuje

Ale jak to jest z takimi pracami pod względem finansowym? Być może nadal pamiętasz regułę prawej dłoni. Mówiło się, że za ogrodzenie po prawej stronie swojej posesji odpowiada każdy, patrząc na dom od strony ulicy.

Można zatem zauważyć, że w zabudowie szeregowej te prawe strony zawsze pokrywają się z płotem frontowym. Odpowiednio właściciele domów zadbali o to, dlatego też zbudowali swoje ogrodzenia tylko w literę „L”. Lewa strona należała do sąsiada, dlatego właścicielowi każdego domu w rzędzie pozostała tylko przednia i prawa strona płotu, za co odpowiadał właściciel działki. Ponieważ każdy miał własne wyobrażenie o tym, co jest piękne, praktyczne, a także niedrogie, przód i prawa strona często wyglądały inaczej niż u sąsiadów.

Daleko od tego, czym było i jak postrzegały to pokolenia przed nami. Zasada prawej strony nie jest nigdzie uregulowana, dlatego jeśli ty i twoi sąsiedzi zgodzicie się na kontynuowanie tej praktyki, to nic się nie stanie, ale zgodnie z prawem dzisiaj jest inaczej.

Kto musi wnieść wkład finansowy do ogrodzenia?

Ogólnie rzecz biorąc, osoba, która zbudowała ogrodzenie, powinna się nim zająć. Sprawę komplikuje jednak fakt, że nie musi to być rzecz znana i dobrze zauważalna. Wtedy to „ogrodzenie”, jak nazywa się ogrodzenie w kwietniku, często znajduje się na wspólnej granicy posesji. Takie ogrodzenie służy Wam obojgu, dlatego warto w równym stopniu dbać o ogrodzenie. Gdyby sprawa trafiła do sądu i nie byłoby dokumentów potwierdzających, kto jest właścicielem, to prawdopodobnie zapadłaby decyzja o współwłasności sąsiadów.

Ma to sens i jest zdecydowanie najtańszą opcją dla obu. Weź pod uwagę, że nie zgodziłbyś się z udziałem finansowym. Wtedy zarówno Ty, jak i sąsiad powinniście zbudować własne ogrodzenie na swojej posesji, a nie na wspólnej granicy. Wiadomo jednak, że jest to najdroższa opcja, która będzie kosztować każdego ogrodzenie, jego pielęgnację i dodatkowo centymetry ziemi, co zmniejszy jego powierzchnię użytkową.

Nie komplikuj sobie niepotrzebnie życia i staraj się dojść do porozumienia z sąsiadami. Na pewno wiesz, że relacje sąsiedzkie są bardzo cenne, a złe potrafią sprawić, że nawet połowa życia będzie nieprzyjemna. Ogrodzenie chyba nie jest tego warte. Dobra komunikacja procentuje także podczas sadzenia. Żywopłot, a nawet wysokie drzewa zwisające z posesji sąsiada mogą również powodować zabłocenie powierzchni.

Źródła: idnes.cz, dumazahrada.cz

W kalendarzu zostało jeszcze kilka dni listopada, ale niektórzy już rozpoczęli świąteczne dekoracje. Wśród nich jest Lela Vémola, żona zapaśnika MMA Karlosa Vémoli.

Lela Vémola jako Barbie. Ale w tym roku najwyraźniej wybrała czysto elegancką wersję choinki.

Geranium lub pelargonia to roślina wieloletnia, która zyskała ogromną popularność i zdobi niejeden parapet czy taras. Pelargonie są nie tylko piękne i cudownie pachną, ale nie są szczególnie trudne w pielęgnacji, więc nawet zupełna początkująca osoba może się nimi zająć. Ponadto pelargonie można bardzo łatwo rozmnażać za pomocą sadzonek, dzięki czemu możemy stale powiększać naszą kolekcję. Jednak gdy tylko nadejdzie zima, skrzynki należy przenieść w zimowe miejsce, aby rośliny mogły dalej się rozwijać. A jak to zrobić?

Na zimę czy nie?

Można powiedzieć, że wolimy kupić nowe sadzonki pelargonii na wiosnę, niż poświęcać czas i opiekę na ich przezimowanie. Jest to oczywiście również opcja, czasami znacznie łatwiejsza. To nie tylko strata pelargonii i pieniędzy, ale także nowe sadzonki ze sklepu nie będą kwitły tak obficie jak rośliny wieloletnie. Dlatego na pewno warto przynajmniej to rozważyć.

Pod koniec września powinniśmy przygotować się do zimowania. I jak? Wtedy powinniśmy podlewać pelargonie rzadziej niż do tej pory. A im bardziej temperatura spada, tym bardziej powinniśmy ograniczać podlewanie. Nie możemy jednak całkowicie go pominąć, aby nasze rośliny nie wyschły. A pod koniec września powinniśmy całkowicie zaprzestać nawożenia.

Pelargonie są przyzwyczajone do opalania się na parapetach nawet w gorące letnie dni, ale mróz może im bardzo zaszkodzić. Dlatego bardzo ważne jest, aby pelargonie zimować, zanim temperatury zaczną zbliżać się do zera. Jednak co roku jest inaczej, dlatego trzeba regularnie sprawdzać pogodę. Wystarczy trochę, a pelargonie zamarzną, uschną i już im nie pomogą.

Precz z suchymi kwiatami i liśćmi

Gdy tylko nadejdzie czas na zimę, chwycimy za nożyczki. Wszystkie suche kwiaty i liście muszą zostać usunięte, aby zmniejszyć ryzyko pleśni. Należy je również odpowiednio przyciąć i usunąć nowe pędy, aby pelargonie nie osłabły i mogły spokojnie przeczekać odpoczynek wegetatywny.

A teraz o samej zimizacji. Czy potrzebny jest do tego jakiś specjalny sprzęt? Nigdzie. Będzie więcej niż wystarczające, jeśli znajdziesz przestrzeń, w której będą odpowiednie warunki. Zasadniczo są tylko dwa warunki, a mianowicie wystarczające światło i temperatura w granicach 6-10°C. Gdyby temperatura była wyższa, pelargonie zaczęłyby rosnąć i kwitnąć, a tego na pewno nie chcemy podczas zimowania. Odpowiedni byłby więc jasny korytarz.

Jeśli będziemy przestrzegać wszystkich tych zasad, już w maju będziemy mogli ponownie wystawić je na zewnątrz, a pelargonie zakwitną jeszcze piękniej niż rok wcześniej. Więc co o tym myślisz? Czy się na to decydujecie, czy wolicie kupić nowe sadzonki?

Źródła: chytre-bydleni.cz, skrablik.cz, tipio.cz

Co możemy zrobić, gdy myślimy, że rośliny umarły: środki na nekrozę i typowe objawy choroby.

TO objawy z chore rośliny są doskonałym odzwierciedleniem ich zewnętrznych i wewnętrznych reakcji na agresję patogeny: w istocie objawy te mogą się znacznie różnić i często są powiązane z kilkoma czynnikami. Ale jak je rozpoznać i przede wszystkim czy jest to możliwe „odzyskiwać” martwica rośliny? Postaramy się odpowiedzieć na wszystkie te pytania.

Jakie są najczęstsze objawy chorób roślin

Niektóre typowe objawy obejmują plamy na liściach lub tzw mączniak rzekomy co powoduje żółknięcie, brązowienie i zapadanie się części roślin; potem pojawia się chloroza, która zamiast tego powoduje żółknięcie z liści i łodyg. Należy to odróżnić martwica, co zamiast tego wskazuje na śmierć komórek roślinnych samej rośliny. Ale są też inne objawy.

Na przykład rozmawiamy o miażdżący z powodu braku wody, zniekształcenia liści i łodyg, a następnie więcej gnić co powoduje rozkład tkanki roślinnej, rozkład prowadzący do obumierania wierzchołków liści i pędów, a w końcu obumarcia pierdolić. Ta ostatnia choroba dotyczy szczególnego skupiska gałązek, które można zobaczyć na niektórych roślinach.

Co rozumiemy przez martwicę roślin?

Wyrażając nekrozę roślin, chcemy w szczególności wskazać śmierć komórek, części tkanek lub narządów w roślinach, co jest powiązane z różnymi szkodliwe wpływy. Do nich zaliczamy takie jak brak składniki odżywcze I tlen, lub obecność toksyny a nawet nadmierna zawartość soli w glebie, deficyt wody, a nawet zasady radioaktywność, że nie wiemy.

Zjawisko to obserwuje się w przypadku różnych chorób roślin, które są wywoływane przez różne czynniki: m.in. bakterie, wirusy czy grzyby. Objawia się to w szczególności żółtym, czerwonym lub czarnobrązowym zabarwieniem liści, które następuje po pojawieniu się plamy martwicze ciemno na liściach. Najbardziej znanymi i jednocześnie najczęstszymi przypadkami martwicy roślin są te, które dotyczą winorośli.

Martwica i apopleksja: różnice są bardzo widoczne

Martwica ogranicza się zatem do części rośliny, której nie można odzyskać bez niezbędnych środków ostrożności apopleksja oznacza to całkowitą śmierć rośliny. Termin ten, wywodzący się z języka greckiego i oznaczający „uderzenie”, jest używany do opisu nagłe zdarzenia z utratą przytomności lub częściowym paraliżem. Przez apopleksję ogólnie rozumiemy ostrą formę Choroba Eski.

W rzeczywistości mamy do czynienia z inną patologią roślin i ogólnie apopleksja jest skrajnym skutkiem różnych chorób, zwłaszcza życiowych. Przyczyny udaru są jednak podobne do przyczyn martwicy, tj. stres wodny, poważny niedobór składników odżywczych, uszkodzenia spowodowane mrozem oraz choroby grzybowe i drzewne.

Jak przywrócić roślinę do zdrowia: cudowne środki

Tam jest trochę środki zaradcze Naprawdę cudowny dzięki któremu ożywisz roślinę: jeden z nich polega na przygotowaniu , które obejmują plastikowy lub kartonowy kubek, mleko, kurkumę, torebkę herbaty miętowej i trzy ząbki czosnku. Efektem końcowym jest napar, którego jednak nie należy podawać systematycznie, a jedynie sporadycznie.

Inne prawdziwie cudowne lekarstwo zarezerwowane jest dla rośliny, której utrzymanie przy życiu nie jest łatwe, ale przy zachowaniu niezbędnych środków ostrożności. Mówimy o naparze, który przywróci do życia również storczyki. Wreszcie często uważa się je za panaceum ziarna kawyale z tego punktu widzenia .