Witaminami możemy zafundować sobie nawet w grudniu. Nawet zimą możesz samodzielnie uprawiać świeże warzywa. I do tego nie trzeba nawet mieć ogrodu, szklarni czy łaźni parowej. Wystarczy parapet wewnętrzny. Jakie gatunki nadają się do tej metody uprawy?

Nie ma nic lepszego niż własne zbiory. A tutaj można sobie pozwolić nawet teraz, w zimie. Dzięki temu zawsze można mieć pod ręką świeże witaminy. Możliwa jest uprawa w skrzyni lub doniczce. Za oknem można uprawiać nie tylko szczypiorek, pietruszkę, ale także tymianek, miętę, rukolę, majeranek, koper, kolendrę itp.

Zioła z nasion

Jeśli wyhodujesz zioła z nasion, będą one odporniejsze, trwalsze i lepiej zaaklimatyzowane niż te kupowane w supermarketach. Uprawiając zioła w domu, należy zapewnić roślinom odpowiednią ilość światła. Idealnym rozwiązaniem będzie wysokiej jakości przepuszczalne podłoże. Optymalna temperatura wynosi około 18°C. W ten sposób możesz uprawiać na przykład bazylię, lubczyk. Mięta, oregano, tymianek czy rozmaryn nie przeszkadzają w chłodniejszym klimacie.

Zdjęcie: Pixabay

Smaczne i zdrowe kiełki i kiełki

Nie ma potrzeby kupowania niczego specjalnego. Możesz zrobić ze zwykłą skrzynią. W ten sposób można uprawiać kiełki soczewicy, grochu, gryki, lucerny czy ciecierzycy. Możesz jednak poszerzyć swoje umiejętności uprawy i spróbować nasion lnu lub chia. Zdecydowanie nie należy jednak stosować nasion roślin bakłażana, tj. papryki, pomidora, bakłażana, ponieważ ich kiełki są trujące. Nie próbuj też fasoli, która jest niejadalna, a nawet trująca na surowo. Jedynym wyjątkiem jest fasola mung.

Przyspieszenie warzyw po świeże witaminy

Jeśli jest wystarczająco dużo światła, możesz także uprawiać sałatę. Najbardziej odpowiednie odmiany to Roden, Salanova lub Dubared. Wystarczy, że zasiejesz nasiona do skrzynki, zapewnisz podlewanie, a po 2 miesiącach będziesz mieć własne zbiory. Można także uprawiać szczypiorek, rzeżuchę wodną, ​​koperek, rukolę, łodygi selera czy pietruszki. Świeże zielone liście dodają potrawom właściwości zdrowotnych i wspaniałego smaku.

Można je wyhodować nawet z resztek warzyw. Wystarczy pozostawić pokrojone wierzchołki selera lub pietruszki w misce z wilgotnym wacikiem. W ten sposób szybko odbarwia świeżą, zieloną skórę. Nie mogę oczekiwać dużych ilości, ale wystarczy do posypania ziemniaków, makaronu, pasty do smarowania lub zupy.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Wszystkie rośliny, zarówno warzywa i owoce, jak i kwiaty ozdobne uprawiane na zewnątrz w ogrodzie, na balkonie czy w domu, potrzebują zbilansowanej podaży składników odżywczych, aby prawidłowo rosnąć, w przeciwnym razie byłyby słabe, niezdrowe, nie kwitłyby i nie owocowały . Ponadto byłyby bardziej podatne na różne choroby i ataki szkodników.

Zanim sięgniemy po preparaty chemiczne, warto skorzystać z doświadczeń naszych przodków i zastosować albo lub – a także skórki cebuli.

Co potrafią skórki cebuli

Skórki cebuli są bogate w cenne dla roślin flawonoidy, zwłaszcza rutynę i kwercetynę, a także karotenoidy, witaminy E i C oraz minerały takie jak magnez, potas i żelazo.

• Łuski cebuli przede wszystkim wzmacniają i odżywiają system korzeniowy, a tym samym ogromnie wpływają na prawidłowy rozwój roślin, gdyż wzmacniają ich mechanizmy obronne i naturalne właściwości ochronne – a jak wiadomo zdrowa roślina jest bardziej odporna na różne choroby i szkodniki.

• Działają antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo, dezynfekują korzenie, zapobiegają rozmnażaniu się grzybów i bakterii, a tym samym w naturalny sposób chronią rośliny przed

• W postaci sprayu pomagają także zabijać szkodniki i pasożyty, zwłaszcza mszyce i muszki.

• Ponadto poprawiają strukturę gleby i przyczyniają się do rozwoju pożytecznych mikroorganizmów glebowych.

• Znacząco poprawiają także smak warzyw owocowych (zwłaszcza papryki, pomidorów, ogórków) i zwiększają w nich zawartość witamin.

• Najłatwiej jest wymieszać suche łuski cebuli w kwietniku w ogrodzie, w skrzynce na balkonie lub w doniczce pokojówek, skutecznie i naturalnie zabezpieczą rośliny przed szkodnikami i chorobami oraz zapewnią ich zdrowy wzrost.

Nawóz cebulowy do ogórków i cukinii

Składniki

• 1 szklanka suchych skórek cebuli

• 2,5 litra wody

Przygotowanie

Skórki wrzucamy do wody i powoli doprowadzamy do wrzenia. Gotować około 2 minuty, wyjąć i pozostawić do zaparzenia do następnego dnia. Przecedzić przez sito. Ogórki i cukinię podlewamy raz w tygodniu u korzeni wywarem rozcieńczonym w stosunku 1:5.

Ściółka cebulowa do truskawek i ziemniaków

Łuski cebuli świetnie sprawdzają się jako ściółka pod truskawki czy ziemniaki. Ich zapach odstrasza owady i inne szkodniki (mszyce, ), chroni przed grzybami i uwalnia do gleby szereg substancji aktywnych.

Proszek cebulowy na kwiaty

Zmiel idealnie suche łuski cebuli na proszek. Nawóz ten o dobroczynnym działaniu może być stosowany do kwitnących kwiatów ogrodowych, balkonowych i pokojowych. Wystarczy równomiernie spryskać nim rośliny raz na trzy tygodnie, a następnie obficie podlać. Przede wszystkim będą kwitły obficie i długo.

Środek dezynfekujący na mszyce i muszki

Składniki

• około 4 łyżek łusek cebuli

• 500 ml gorącej wody

Przygotowanie

Skórki zalej gorącą wodą, przykryj i odstaw na trzy do czterech dni. Odpływ. Przed użyciem rozcieńczyć w stosunku 1:10, wlać do opryskiwacza i spryskać roślinę. Powtarzamy po trzech dniach, aż się go pozbędziemy.

Skórki cebuli najbardziej docenią:

Gorące lata ostatnich lat pokazują, że bez cienia nie możemy cieszyć się ogrodem. Przyjemny cień zapewnią szerokie korony drzew, które możesz posadzić w tym roku i ukryć się pod nimi za kilka lat. Zobacz, które rosną najszybciej.

Niektóre drzewa wyczarowują dużą objętość korony w ciągu zaledwie kilku lat, podczas gdy w przypadku innych trzeba szukać wzrostu przez szkło powiększające. Nie będziemy ukrywać, że nawet szybko rosnące drzewa liściaste na właściwą koronę muszą poczekać kilka lat. Ale to robi dużą różnicę, czy będzie to trwało pięć lat, może 15 lat lub więcej.

Z kraju i zagranicy

Drzewa, które mają dom w naszym dorzeczu, najlepiej pasują do czeskich ogrodów. Będą gustownie wkomponowane w otaczający krajobraz, a najlepiej zakwitną te, które naturalnie występują w otoczeniu.

Zalecenia dla szybko rosnących drzew z całego świata:

Jeśli zależy Ci na oryginalności, możesz sięgnąć także po gatunki drewna, które dobrze radzą sobie w naszych warunkach, mimo że pochodzą z przeciwnego końca globu. To zależy tylko od Twojego gustu. Prawdą jest jednak, że dojrzały pasjans zawsze stanowi ozdobę posesji, która nadaje charakteru ogrodowi. Dodatkowo zapewnia przyjemny mikroklimat swojemu otoczeniu i chłodzi je.

Uprawiane drzewa pełnią także rolę naturalnej klimatyzacji całego domu. Te posadzone od strony południowej nie przepuszczają latem słońca, a ściany pozostają chłodne. Najlepiej nadają się do tego drzewa liściaste, gdyż jesienią opadają liście, a zimą do budynku docierają ciepłe promienie, ogrzewając je. Sprawdź liściaste olbrzymy, które zapewnią pożądany cień.

Wierzba biała

Pasjans, którego nie można przegapić, stanie się imponującą dominującą cechą każdego ogrodu. Tworzy szeroką koronę, z której opadają na ziemię cienkie gałęzie o smukłych, srebrzystych lub białych liściach.

zamknąć

Wierzba biała tworzy szeroką koronę, z której opadają na ziemię cienkie gałęzie o smukłych, srebrzystych lub białych liściach

Z punktu widzenia tego szlachetnego drzewa lubi gleby wilgotne lub stale wilgotne, ale jeśli w pierwszych latach zostanie obficie podlewane, poradzi sobie w każdym środowisku.

Wierzba biała bardzo dobrze ukorzenia się nawet z sadzonek. Wystarczy poprosić dowolnego właściciela tego zielonego giganta o długą gałąź. Usuwamy liście do takiej wysokości, na jakiej chcemy, aby zamieściły się na koronie. Gałązkę wkładamy do wody na kilka tygodni i utrzymujemy poziom na wysokości około 20 cm od sadzonek. Pręt wkrótce się zakorzeni. Dzięki temu można ją bez obaw sadzić w wybranym miejscu.

lipa drobnolistna

Czeski symbol narodowy również lubi bardziej wilgotne gleby, ale przy regularnym i częstym podlewaniu będzie rósł jak z wody. Korona lipy, podobnie jak liście, ma kształt serca i żyje do 400 lat.

zamknąć

Lipa w kształcie serca jest używana w alejkach i jako pasjans

Młode liście mają delikatny smak i nadają się jako składnik wiosennych sałatek. Kwiaty mają właściwości lecznicze i są dodawane do herbat ziołowych, które pomagają w przeziębieniach, zwłaszcza kaszlu, ponieważ rozpuszczają flegmę i sprzyjają poceniu się.

Srebrny klon

Na czeskich łąkach i zagajnikach nie brakuje klonów. Zamieszkują je klon, mlecz i młody klon. Rekordzistą w dodatkach jest jednak klon srebrzysty, pochodzący ze wschodniej części Ameryki Północnej. Tutaj dorasta do 30 metrów wysokości, ale w swojej ojczyźnie radzi sobie jeszcze więcej. Podobnie jak większość szybko rosnących drzew, srebrzysty olbrzym preferuje bardziej wilgotne gleby i radzi sobie z ciągłym podlewaniem.

Klon srebrzysty ma rozłożystą, rzadką koronę ozdobioną ciemnozielonymi liśćmi, które pod spodem są srebrzystobiałe, które tworzą połyskujące odbicia na wietrze, dzięki czemu nie można ich pominąć w ogrodzie i tworzą niepowtarzalny kontrast z otaczającą zielenią. Jesienią zmienia się w cudowne żółte odcienie.

Czerwony dąb

W odróżnieniu od wspomnianego wcześniej, ten dorastający do 25 metrów olbrzym radzi sobie także w suchszych siedliskach. Pochodzi z USA i jest jednym z powodów, dla których tysiące turystów wybiera się jesienią do Maine, aby podziwiać jaskrawo pomarańczowo-czerwony kolor tamtejszych lasów. Jest tu również popularnym drzewem parkowym soliterowym.

Jego wadą może być duża kwasowość opadłych liści, która powoduje takie nadmierne zakwaszenie gleby, że większość rodzimych roślin w niej nie rośnie. Regularne usuwanie liści eliminuje ten problem.

Surmia trąbkowa

Nie przegap surmii ze względu na grona białych kwiatów, które na początku lata ujawniają swój blask. To taki żywy parasol z rozłożystą koroną pokrytą dużymi liśćmi w kształcie serca.

Dzięki atrakcyjnemu wyglądowi i szybkiemu wzrostowi to charakterystyczne drzewo stało się bardzo popularne w czeskich parkach i ogrodach, mimo że jego korzenie sięgają południowych części Ameryki Północnej. Jednak w naszym kraju radzi sobie bardzo dobrze, radzi sobie z mrozami i lubi bardziej suche warunki.

Liście surmii są naturalnym środkiem owadobójczym, dzięki czemu odstraszają owady, co jest bardzo praktyczne zwłaszcza latem. W wieku dorosłym dorasta do 15 m, jednak bardzo dobrze znosi cięcie, dzięki czemu można łatwo regulować jego wysokość.

Chyba każdy, kto kiedykolwiek wybrał się na wakacje do południowej Europy, czyli w rejon Morza Śródziemnego, z rozrzewnieniem wspomina powódź różowych, białych czy lazurowych kwiatów. Nie musisz tylko pamiętać i oglądać zdjęć, podobne kwiaty możesz wyhodować w naszych warunkach.

Bougainvillea (Bougainvillea)

Być może najbardziej typową rośliną kwitnącą w południowej części Europy jest . Jej bogate, jasnoróżowe kwiaty można spotkać dosłownie na każdym kroku.

Bougainvillea to drzewiasta winorośl. W swojej ojczyźnie dorasta do wysokości 25 m. W naszych warunkach można ją jednak uprawiać jedynie w przenośnych pojemnikach, więc nie osiąga nawet tych wymiarów. Uprawiamy go jako zimozielony krzew pokojowy, z pędami przymocowanymi do podpory. Jeśli przyjrzysz się uważnie, z pewnością zauważysz, że kwiaty tej rośliny są drobne, białe lub kremowe. Prawie giną w ciemnoróżowych liściach, które utrzymują się na roślinie przez cały sezon.

Roślina wymaga stanowiska blisko okna, najlepiej z pełnym nasłonecznieniem przez cały dzień. Latem możemy postawić ją w szklarni lub na tarasie – wymaga ochrony przed ulewnym deszczem i wiatrem. Bougainvillea uprawiana jest na podłożu ogrodniczym zmieszanym z torfem i nawożona raz w tygodniu w okresie letnim. Wymaga wystarczającego podlewania, ale nie toleruje nadmiernego podlewania. Zimą roślinę najlepiej umieścić w pomieszczeniu o temperaturze 8-12°C i ograniczyć podlewanie. Wiosną możemy wycinać krzew i przesadzać go co dwa lata.

Grafit

Najbardziej magiczne odcienie lazuru można znaleźć na ołowiu, chociaż roślina ta kwitnie również na biało lub fioletowo. Jest to wiecznie zielony krzew o pędach wzniesionych, a później zwisających. Osiąga wysokość od 50 do 200 cm, w naszych warunkach uprawianych w pojemnikach, oczywiście raczej mniej.

Roślina ołowiana latem wymaga ciepłego i słonecznego stanowiska na balkonie lub tarasie oraz obfitego podlewania – bryła korzeniowa nie może nigdy przesychać. Z drugiej strony nie znosi ciągłego podlewania. Dobrze rośnie na luźnej, próchnicznej glebie. Zimą umieść roślinę w zimnej szklarni lub na korytarzu i znacznie ogranicz podlewanie. Temperatura nie powinna spaść poniżej 7°C. Wiosną lekko przycinamy roślinę.

Kwiaty śliwy są lepkie, dlatego roślina ta nosi także czeską nazwę ludową „lepki Honza”. Ciekawostką jest również to, że nazwa ołów w rzeczywistości pochodzi od ołowiu, gdyż wcześniej był on stosowany jako lek na zatrucia ołowiem.

Oleander (oleander nerowy)

Rośnie naprawdę wszędzie w południowych stanach Europy. W naszych warunkach latem możemy ją uprawiać na zewnątrz, gdzie jest bardzo niezawodna. Wymaga słonecznego stanowiska, obfitego podlewania i podłoża z dodatkiem torfu. Oleander przesadza się co roku na wiosnę i można go również ciąć. Zimą umieść roślinę w chłodnym, ale niezamarzniętym pomieszczeniu, w świetle i znacznie ogranicz podlewanie. Podłoże musi być prawie suche.

Musimy zachować ostrożność podczas uprawy oleandrów, jeśli w domu mamy małe dzieci lub zwierzęta. .

Jeśli należysz do , spróbuj wyhodować ją samodzielnie w domu. Przede wszystkim jest to roślina upiększająca pomieszczenie, a z czasem możesz mieć także szczęście, że będziesz mieć owoc awokado. Owoców można się spodziewać najwcześniej za pięć lat!

PRZECZYTAJ TAKŻE:

Awokado to owoc pochodzący z Meksyku

(Persa amerykańska) pochodzi z Meksyku i pod względem botanicznym jest klasyfikowany jako owoc. Dojrzałe owoce są ciemnozielone do czarnych na zewnątrz, miękkie i bladożółte w środku. Miąższ dobrze się rozprowadza. W środku owocu znajduje się okrągły, niejadalny pestka o średnicy od 3 do 5 cm, który łatwo kiełkuje. Awokado ma długość od 7 do 20 cm i wagę od 100 g do 1 kg.

Dlaczego awokado jest zdrowe?

Awokado to owoc bogaty w minerały, zwłaszcza potas, miedź, magnez, fosfor oraz witaminy C, E, K i kwas pantotenowy. Miąższ zawiera jedynie śladowe ilości cukru, ale ma niezwykłą ilość tłuszczu jak na owoc.

Jak uprawiać awokado w domu

• Najpierw usuń plik . Ważne jest, aby wszystko dokładnie oczyścić, w przeciwnym razie zapomniany miąższ może spowodować gnicie, co uniemożliwi dalsze kiełkowanie.

• Do uprawy używaj dojrzałych, organicznych awokado. Awokado uprawiane metodami ekologicznymi nie zawiera substancji chemicznych, które mogłyby uniemożliwić kiełkowanie i wzrost drzewa. W dojrzałym awokado pestka otwiera się szybciej, pojawia się korzeń, a nasionko zaczyna rosnąć.

• Wytnij w kamieniu trzy małe dziury o szerokości drewnianego szpikulca. Otwory powinny być równomiernie rozmieszczone. Następnie wbij szaszłyki w kamień. Patyki do szaszłyków powinny być wystarczająco długie, aby utrzymać pestki nad brzegiem szklanki.

• Napełnij szklankę wodą i włóż nasiono do otworu.

• Woda powinna dotykać tylko dna kamienia. Podczas kiełkowania wodę należy wymieniać co 3-4 dni, gdy zaczyna tworzyć się powłoka. Równocześnie z podmianą wody oczyść kamień i szklankę, w której go hodujesz. Nasiona nigdy nie powinny być pozbawione kontaktu z wodą. Po pewnym czasie wypuszczą korzenie.

• Gdy wypełni całą szklankę i pojawi się łodyga, warto przesadzić awokado do doniczki z ziemią. Nasiona powinny znajdować się dwie trzecie nad ziemią.

• Za około rok możesz mieć w domu roślinę o wysokości około 30 centymetrów.

• Później pielęgnuj roślinę jak zwykłą roślinę doniczkową. Regularnie podlewaj i w razie potrzeby przesadzaj do większej doniczki. Latem awokado pragnie wody bardziej niż zimą.

Jak dbać o roślinę

1. Do podlewania awokado używaj wody deszczowej lub przynajmniej przegotowanej.

2. Utrzymuj podłoże wilgotne, nie rozmoczone ani suche.

3. Regularnie nawoż roślinę, np. nawozem do cytrusów

4. Jeśli nasionko nie wykiełkuje w ciągu półtora miesiąca, spróbuj innego awokado. Niektórzy po prostu nie chcą dorosnąć.

5. Nie wystawiaj rośliny na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, może się poparzyć.

Liściasta słoma

W Australii, Nowej Gwinei i Tasmanii, skąd pochodzi słoma liściasta (Xerochrysum bracteatum) pochodzi, rośnie jako roślina wieloletnia, ale w naszych warunkach uprawiana jest w ogrodach tylko jako roślina jednoroczna. Dorasta do wysokości 40–80 cm, a na słabo rozgałęzionej łodydze wyrastają grona kwiatowe o wielkości 2–7 cm. Cel centralny jest zwykle żółty, złożony z małych, rurkowatych kwiatów, a na obwodzie wyrastają kolorowe przylistki, najczęściej żółte, pomarańczowe, białe, różowe lub bordowe.

Uprawa słomy liściastej

Nasiona w kształcie prętów wysiewa się do tacek na początku kwietnia, a stwardniałe sadzonki można sadzić dopiero w drugiej połowie maja na rabatach zewnętrznych.

Truskawki nie mają szczególnych wymagań glebowych, ale najlepiej będą rosnąć na dobrze przepuszczalnej, bardziej kwaśnej glebie o niskiej zawartości fosforu, osłoniętej od wiatru i w pełnym słońcu.

PRZECZYTAJ TAKŻE:

Właściwy czas na zbieranie kwiatów do suszenia

Kwiaty przeznaczone do suszenia należy zbierać zanim całkowicie się rozwiną, w przeciwnym razie podczas suszenia zbyt mocno się rozwiną, a przejrzałe kwiaty zaczną wydzielać puch z centralnych tarcz. Przylistki następnie zwijają się, a słomki szybko tracą piękno. Konieczne jest stopniowe, codzienne wycinanie słomy z roślin.

Jak pracować ze słomkami

• Jednak fakt, że kwiatostany zbiera się stopniowo, stwarza problem, czyli zbyt krótką łodygę. Drugim problemem jest nadmierna kruchość łodygi po wysuszeniu. Dlatego też poszczególne kwiaty słomek nakleja się najczęściej na zielone druty wiążące lub drewniane patyczki do szaszłyków.

• Bukiety słomiane często wiązane są także za pomocą mankietu, w którym poszczególne kwiaty są stabilnie osadzone, a delikatne łodygi zabezpieczone są przed złamaniem.

Słomki jako dekoracja duszy na grób

Bardzo często słomki służą do wykonywania wieńców dusz na groby. Nie jest to nic skomplikowanego i z łatwością możesz zrobić taki wianek samodzielnie.

Będziesz potrzebować

• kwiaty słomkowe

• podstawa ze słomy pod wianek

• sworznie stalowe bez łba

Jak to zrobić

Następnie możesz po prostu przypiąć poszczególne kwiaty do wieńca obok siebie. Możesz także ułatwić sobie pracę, korzystając z . Należy tylko uważać, aby usunąć z pistoletu nieestetyczne drobne włókna, które zwykle pozostają wokół kwiatów po sklejeniu i nieco psują uzyskany efekt wianku.

Do zrobienia babeczek możesz także użyć słomek. Możesz także użyć innych do ich dekoracji, buźek, ogonów króliczka lub

Słomek można używać także w pomieszczeniach zamkniętych

Słomki to nie tylko dekoracja cmentarza. Ładnie wyglądają również w wazonie, pojedynczo lub w bukietach z ziołami i innymi roślinami. Piękną dekorację można także stworzyć wbijając słomki w kulkę wykonaną z pianki do suszenia roślin, którą można kupić na targowiskach hobbystycznych.

Stokrotki kwitną nawet pod śniegiem i 5 innych faktów o tych roślinach, których nie wiedziałeś.. Stokrotki emanują świeżością, szczęściem i niewinnością. Są jednymi z najsłynniejszych kwiatów na świecie, rozjaśniającymi dzikie pola i krajobrazy uprawne.

Możesz myśleć o stokrotkach jako o kwiatach z białymi płatkami wokół jasnożółtego środka, którymi dzieci bawią się „lubię mnie, nie lubię”. Istnieje jednak wiele innych rodzajów kwiatów, które mają tę samą nazwę, ale mają wiele różnych kolorów i kształtów. Większość stokrotek zaczyna kwitnąć wczesnym latem i jesienią, ale mogą to robić pod śniegiem. Jakie są inne fakty na temat tego małego kwiatka?

Rosną wszędzie

Chociaż pochodzą z Europy i umiarkowanych regionów Azji, występują także w Australii i Ameryce Północnej. Ich obfitość wynika częściowo z ich adaptacyjnego charakteru, rozwijającego się zarówno w klimacie wilgotnym, jak i suchym, zarówno na obszarach słonecznych, jak i zacienionych. Rosną wysoko w górach lub na płaskich, trawiastych polach. Stokrotki to zasadniczo botaniczne kameleony.

Ich nazwa ma znaczenie

Nazwa stokrotka pochodzi od staroangielskiego wyrażenia „Daes eage”, oznaczającego „oko dnia”. Nazwa odzwierciedla sposób, w jaki te kwiaty zamykają płatki wieczorem i otwierają je ponownie rano. Stokrotki są naprawdę jednymi z pierwszych oczu, które każdego dnia otwierają się na poranne słońce.

Zdjęcie: Pixabay

Mają wiele zastosowań

Stokrotki można wykorzystać do wielu innych celów niż tylko dekoracja ogrodu lub stołu. Przede wszystkim są jadalne, dzięki czemu możesz uczynić je wyjątkowym elementem Twojej sałatki. Stokrotki są w rzeczywistości spokrewnione z karczochami i są doskonałym źródłem witaminy C. Mają także mnóstwo właściwości leczniczych. Wiadomo, że spowalniają krwawienie, łagodzą niestrawność i łagodzą kaszel.

Pszczoły uwielbiają stokrotki

Szczególnie stokrotki są jednymi z ich ulubionych kwiatów. Płaski kształt jest szczególnie atrakcyjny dla pszczół, ponieważ w żółtym środku jest dużo miejsca na zbieranie pyłku i nektaru. W tym ośrodku znajdują się setki mniejszych kwiatów, które tworzą kwiatostan, na którym pszczoły mogą skutecznie zebrać dużo pożywienia.

Są symboliczne

Jako roślina stokrotki symbolizują niewinność, czystość, lojalność, cierpliwość i prostotę. Klasyczna biała stokrotka kojarzy się z pokorą, rzadsza niebieska stokrotka Marguerite sugeruje otwartość i spokój. Bukiet stokrotek może być idealnym gestem na wiele różnych okazji, w zależności od tego, jaki kolor wybierzesz.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Wraz z nadejściem jesieni nagle okazuje się, że Twój ogród przestaje obfitować w kwiaty, a wazony i skrzynki nie będą już sprawiać kolorowej radości oczom domowników i przechodniów. Jednak rośliny kwitnące można łatwo pomylić z bogatymi kolorowymi kwiatostanami krzewów wrzosów lub wrzosów. Znajdują one szerokie zastosowanie zarówno w ogrodzie, jak i na tarasach, balkonach czy ogrodach frontowych. Jesień jest także wspaniałą ozdobą ogrodów skalnych czy wrzosowisk ogrodowych i poradzi sobie z nią nawet początkujący ogrodnik.

Poznaj magiczną roślinę

Wrzos jest rośliną europejską, rozpowszechniony jest także w zachodniej części Azji. Nieuprawiany gatunek wrzosu pospolitego tworzy rozległe dywany głównie w lasach lub na ich obrzeżach, często na przemian z roślinami borówki lub żurawiny. Najlepiej rośnie na glebach piaszczystych o minimalnej zawartości składników pokarmowych i o odczynie kwaśnym. Można tu podziwiać naturalne wrzosowiska. Roślina jest wiecznie zielona, ​​często bogato rozgałęziona, drobne liście znajdują się bezpośrednio na drewnie gałązek. Wrzos może dorastać do pół metra wysokości. Kwiaty są różowe do fioletowych, czasem białych. Jego kształt i wygląd sprawiły, że stał się przedmiotem zainteresowania osób zajmujących się naturalnym uzdrawianiem i magią.

Wrzos jest częścią baśni i podań ludowych

Wrzos otrzymał swoją nazwę od starożytnych Greków, gdzie nazwa ta oznaczała miotłę. Te środki czyszczące zostały wykonane z gałązek wrzosu. Jednak roślina znana jest także z baśni i legend, gdzie wrzos pełnił rolę pośrednika w łączeniu się z zaświatami i światem sił nadprzyrodzonych. Gałązki białego wrzosu chroniły przed złem i były gwarancją szczęścia, dlatego stały się częścią bukietów ślubnych. Kwiaty służyły wzmocnieniu sił witalnych i zachowaniu młodości, w powszechnej opinii wrzos obficie posypany nasionami był oznaką długiej i okrutnej zimy. Popularność wrzosu wzmocniło także jego zastosowanie jako ozdoby modowej.

Wrzos czy wrzos?

Kiedy mówimy wrzos, często mamy na myśli wrzos, roślinę pochodzącą z regionów górskich, bardzo podobną do wrzosu. Wrzos jest wiecznie zielony, gruby i szerszy, z wyraźnie zielonymi liśćmi. Jej uprawa jest równie mało wymagająca jak uprawa wrzosu. Oferuje szeroką gamę odcieni różu, czerwieni, fioletu, bieli i żółci. Niektóre odmiany mają również jaśniejsze liście. Wrzos można stosować wszędzie tam, gdzie odpowiedni jest wrzos. Idealnie nadają się do sadzenia na wrzosowiskach, balkonach lub w skrzynkach i donicach. Jesienią docenisz także stylowe połączenie na przykład z dyniami czy dekoracjami na Halloween.

Z łatwością poradzisz sobie z uprawą wrzosu

Podstawą udanej uprawy wrzosu jest odpowiednia gleba. Aby wrzos dobrze się rozwijał, powinien mieć odczyn kwaśny i łatwo przepuszczalny. Jeśli wrzos zostanie umieszczony na zwykłej glebie, zaleca się dodanie torfu. W innych warunkach wrzos też wyrośnie, ale rośliny nie będą atrakcyjne i nie obficie zakwitną. Potrzebują też dużo słońca. Nie lubią przesadzania, idealnie jest, jeśli rośliny można przechowywać w jednym miejscu przez kilka lat lub na stałe. Podlewaj ostrożnie, wrzosy nie powinny przesychać, ale nie tolerują nadmiernego podlewania. Korzystne jest także okrycie kory ściółką lub torfem i przykrycie osiką w celu zabezpieczenia przed gołym mrozem.

Wrzos w pudełku jako dekoracja zimowa

Chcesz ożywić swój balkon lub taras nawet jesienią lub zimą? Następnie posadź wrzosy i wrzosy w skrzynkach. Na dnie oczyszczonych skrzynek lub doniczek połóż warstwę drenażową, a na nią nowy torf. Gleba musi być przepuszczalna, aby uniknąć zalegania wody. Następnie umieść rośliny. Tylko od Ciebie zależy, czy posadzisz wrzosy tego samego koloru, ich kombinację, czy też zmieszasz z innymi odcieniami. Wrzos w większym pojemniku można uzupełnić mniejszymi drzewami iglastymi. Jeśli zamierzasz posadzić wrzosy na wrzosowiskach, warto zastosować inne rodzaje roślin, aby je ożywić, np. azalie, rododendrony, trawy ozdobne i inne.

Przeczytaj także inne artykuły na temat jesiennego ogrodu:

Aby zasiać marchewkę, nie trzeba czekać do wiosny. Marchew to prawdopodobnie najpopularniejsze warzywo korzeniowe, które spożywamy. Jest łatwy w przygotowaniu, ma typowo słodki smak, można go jeść na surowo lub gotować. I dlaczego jest pomarańczowy? Dzieje się tak za sprawą dużej zawartości beta-karotenu, który wykazuje także silne działanie antyoksydacyjne. Oprócz witamin, zwłaszcza z serii A, zawiera także błonnik i potas, korzystnie wpływające na przewód pokarmowy. Dlatego szkoda nie mieć tego warzywa w ogrodzie, zwłaszcza gdy jest bardzo łatwe w uprawie.

Jaka pora roku jest odpowiednia do siewu?

Ciesz się wczesnymi marchewkami już na wiosnę. Dowiedz się jak i kiedy prawidłowo ją wysiać oraz jak uzyskać naprawdę dużą i słodką marchewkę. Jeśli chcesz cieszyć się marchewką już wczesną wiosną, warto wybrać wczesne nasiona marchwi, które można zbierać już po 8 tygodniach od siewu. Każdy dobry ogrodnik powinien monitorować pogodę i wypatrywać pierwszych przymrozków. Czasami jest to trochę alchemii i każdy rok jest trochę inny, ale zawsze jest odpowiedni czas na sianie. Te wczesne odmiany zaleca się wysiewać przed pierwszymi przymrozkami, ale nie może być za ciepło, w przeciwnym razie nasiona zaczną kiełkować, co jest niepożądane. Najlepiej gdzieś w połowie listopada.

Wczesne marchewki są bardzo popularne z kilku powodów. Nie tylko dojrzewa szybciej w porównaniu do odmian późnych, ale dzięki dużej zawartości wilgoci w glebie, która wynika głównie z topnienia śniegu po zimie, rośnie większy, jest generalnie mocniejsza, bardziej soczysta i bardzo słodka. Zawartość cukru sięga do 6%. Ma jednak jedną wadę – nie nadaje się do przechowywania, dlatego należy go szybko zużyć.

Zdjęcie: Pixabay

Jak prawidłowo przygotować kwietnik

Siew marchwi nie jest trudny, ale wymaga ona również specyficznego środowiska. Odpowiednia jest gleba luźna i lekka, która potrzebuje dużo słońca, aby prawidłowo dojrzeć, aby śnieg mógł szybko się stopić. Zrób w ziemi dołki na głębokość około 1-2 cm, wsyp suche nasiona i przykryj ciepłą ziemią. Idealnie jest przygotować glinkę dzień wcześniej w ciepłym miejscu. Na wierzch nałóż warstwę humusu lub torfu i dobrze ugniataj. Aby zabezpieczyć nasiona przed gęstym śniegiem, przykryj grządkę słomą i usuń ją dopiero, gdy śnieg zacznie się topić.

Siew marchwi na kwietniku

W celu szybkiego wzrostu zaleca się wiosną położyć na grządce włókninę lub folię. A skąd wiesz, że marchewka jest dojrzała i gotowa do wyrwania? Wyraźnym sygnałem jest więdnięcie nitki. Każda marchewka potrzebuje innego czasu, aby w pełni dojrzeć, więc jest to konieczne aby sprawdzić i zebrać tylko te kawałki, które są już na to naprawdę gotowe. Ale wszystko zależy głównie od pogody. Zawsze lepiej jest zbierać marchewki w suche dni, ponieważ wilgoć sprzyja pleśni i gniciu.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Ipomoea batatas (Ipomoea batatas)

W regionach swojego pochodzenia, czyli na meksykańskim półwyspie Jukatan i w Wenezueli, bułkę ze słodkich ziemniaków, czyli bułkę jadalną, uprawia się jako roślinę wieloletnią, jednak w naszych szerokościach geograficznych trzeba się pogodzić z jej krótkim życiem. Możemy ją uprawiać jako wieloletnią roślinę doniczkową lub jako charakterystyczną jednoroczną w skrzynkach i większych donicach na balkonach i tarasach. Każdej wiosny w sklepach ogrodniczych można kupić nowe rośliny, przeważnie o liściach żółtozielonych, ciemnozielonych lub w kolorze wina.

Czy słodkie ziemniaki to rzeczywiście ziemniaki?

Bułka ze słodkich ziemniaków to tropikalna roślina z rodziny słodkich ziemniaków i uświadamiamy sobie to w chwili, gdy widzimy jej kwiat. Wręcz przeciwnie, roślina ta nie ma nic wspólnego z klasycznymi ziemniakami, choć jej bulwy tak często nazywane są słodkimi ziemniakami. Mogą jednak spotkać się razem w naszej kuchni. Takie puree ziemniaczane, przygotowane z dwóch trzecich ziemniaków klasycznych i jednej trzeciej słodkich ziemniaków, nabiorą pięknej barwy i ciekawego smaku.

W ostatnich latach wielu z nas polubiło i , które są prawdziwym przysmakiem, czyli i . Z kuchni najczęściej znamy słodkie ziemniaki z pomarańczowym miąższem, ale mogą być też żółte, białe czy fioletowe.

Bulwy słodkich ziemniaków są bardzo zdrowe, mimo że mają o połowę mniejszą wartość energetyczną niż tradycyjne bulwy ziemniaków. Słodkie ziemniaki są słodkie dzięki fruktozie, glukozie i sacharozie oraz są bogate w żelazo, witaminy A, B, C, E i błonnik.

Winorośl ze słodkich ziemniaków jako roślina ozdobna

Pędy pełzające, wyrastające z grubego korzenia, mogą mieć do pięciu metrów długości i są również bogato rozgałęzione. Liście na długim ogonku są sercowate i najczęściej jasnozielone, ale często uprawia się również odmiany o liściach ciemnozielonych lub bordowych. Kwiaty duże (5–8 cm), bardzo podobne do naszego tarniny, mają zazwyczaj różną barwę, najczęściej z ciemniejszym odcieniem koloru pośrodku kwiatu. Jeśli zobaczymy kwiat, co w naszych warunkach jest bardzo mało prawdopodobne, wówczas kwiaty pojawiają się od czerwca do września. Liście bułki są jednak na tyle atrakcyjne, że w zupełności nam wystarczą i wykorzystujemy je jako dodatek do kwitnących roślin balkonowych.

Jak uprawiać winorośl ze słodkich ziemniaków

Bułka ze słodkich ziemniaków woli znajdować się w słońcu bez południowego upału lub w umiarkowanym półcieniu. Wymaga podłoża dobrze przepuszczalnego, ale jednocześnie lekko wilgotnego, nie podlewającego i regularnego nawożenia około 1-2 razy w tygodniu nawozem do kwiatów balkonowych. Jej jest bardzo odpowiednia. Na zewnątrz możemy go jednak wystawić dopiero w drugiej połowie maja, kiedy nie ma już zagrożenia przymrozkami.