Owoce nieszpułki pochodzą z jednego z najpiękniejszych drzew ogrodowych. Są pyszne. Najsmaczniejsze są te zebrane we właściwym czasie. Powiemy Ci, jak przetwarzać owoce w kuchni. Możemy Ci doradzić, jeśli nie masz niespliku, ale myślisz o zakupie go do swojego ogrodu.

Nieszpułka to szeroko rozgałęziony krzew lub drzewo o wysokości od 3 do 5 metrów. Kwitnie od maja do czerwca. Ona samodeprecjonuje. Owoce mają kształt małych jabłek. Malwia są okrągłe, brązowe do brązowozielonych. Mają uderzająco szerokie zagłębienie kielicha z wydatnymi płatkami kielicha. Owoce nieszpułki są najsmaczniejsze po zamrożeniu.

Niesplikowe owoce w kuchni

Loquat od dawna wzbogacał dietę naszych przodków. Owoce nieszpułki charakteryzują się tym, że są smaczne i jadalne dopiero po zamrożeniu. Są miękkie i pachnące. Smakują jak marmolada. Dlatego owoce niespliku należy zbierać dopiero po przekroczeniu mrozu. Można spacerować po ogrodzie i degustować owoce prosto z drzewa. Są pyszne na surowo. Ale możesz je również przetwarzać.

Owoce charakteryzują się dużą zawartością pektyn, dzięki czemu dobrze poddają się galaretowaniu, dlatego idealnie nadają się do robienia dżemów. Popularne są także kompoty niesplikowe, likiery i wina. Do win owocowych można dodawać jeszcze niezamrożone owoce, które dzięki dużej zawartości garbników wydłużają ich trwałość, a także dodają ciekawego, słodkiego jesiennego aromatu.

Zdjęcie: Pixabay

Odmiana nadająca się do uprawy

Najczęściej uprawiana jest odmiana holenderska, która charakteryzuje się rozłożystą koroną i dużymi owocami. Natomiast odmiana Nottingham ma nieco mniejsze, ale bardzo smaczne owoce. Odmiany holenderskie i monstrualne mają średnie lub większe owoce. Odmiana Royal ma bardzo drobne, ale słodkie kwiatuszki.

Sadzenie niespliku

Jeśli zdecydujesz się na uprawę niespliku, możesz wyhodować niesplik w kształcie drzewa lub krzewu o różnej wysokości łodygi. Idealnym terminem sadzenia jest jesień, jeśli nie zostanie to zrobione na czas, sadzi się wczesną wiosną. Przed posadzeniem korzenie należy skrócić tak, aby na przekroju były białe, usuwając tym samym również uszkodzone końcówki korzeni na zdrowe miejsce.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Jedną z najpiękniejszych dekoracji jesieni jest kwitnący wrzos. Te małe, ale charakterystyczne rośliny mogą upiększyć zarówno wnętrze, jak i na zewnątrz i są dość trwałe. Przy odpowiedniej pielęgnacji przetrwają aż do zimy, nawet w pojemnikach lub donicach. Są to rośliny wytrzymałe i mało wymagające, jednak przy odpowiedniej pielęgnacji również przydadzą się.

Wrzosy to wdzięczna roślina – nadają się zarówno do ogrodu skalnego, jak i na balkon

Wrzos pospolity nazywa się po łacinie Calluna vulgaris i należy do rodziny wrzosowatych. Ważne, aby nie mylić go z wrzosami, które popularnie nazywane są także Erikami i mają kwiaty w kształcie dzwonków. Pochodzą z Europy, Ameryki Północnej, ale także z Azji i często można je spotkać swobodnie na wrzosowiskach i terenach podmokłych, gdzie gleba jest kwaśna. Jeśli uprawiasz je w pojemnikach, oto kilka przydatnych wskazówek, które pozwolą Ci cieszyć się ich pięknem przez dłuższy czas.

Światło słoneczne

Rośliny radzą sobie dobrze, jeśli zapewnisz im co najmniej 4 do 6 godzin pośredniego światła słonecznego. Unikaj ostrego i bezpośredniego słońca, a zwłaszcza południowego słońca, ponieważ może to uszkodzić ich liście. Przyda im się także umieszczenie ich na oknach wychodzących na południe lub zachód, jeśli uda się je chociaż częściowo zacienić.

Gleba odpowiednia dla wrzosu

Wrzos preferuje kwaśną i dobrze przepuszczalną glebę. Sadząc w pojemnikach, można zastosować podłoże dla roślin kwasolubnych lub wymieszać trochę torfu, perlitu i odrobiny piasku. Pojemniki powinny posiadać otwory do odprowadzania wody, aby uniknąć zalewania roślin.

Nawadnianie

Glebę lub podłoże należy stale podlewać, ale nie podlewać. Podlewać, gdy wierzchnia warstwa (około 2,5 cm) przeschnie. Do podlewania nadaje się stojąca woda lub woda deszczowa, ponieważ wrzosy są wrażliwe na chemikalia zawarte w wodzie kranowej. Podlewaj korzeń, aby uniknąć zamoczenia liści, co mogłoby prowadzić do problemów z chorobami grzybiczymi.

Warunki temperaturowe

Wrzosy najlepiej rozwijają się w chłodniejszych warunkach, dobrze czują się w temperaturze od 15 do 18°C ​​w ciągu dnia i nieco niższych temperaturach w nocy. Nie kontrolują wahań temperatury i przeciągów.

Nawożenie

Na wiosnę, na początku wzrostu, odpowiedni jest kwaśny nawóz do wrzosów i rododendronów o powolnym działaniu. Wrzosy nie wymagają dużej dawki nawozu, a w spokojnym okresie zimowym można całkowicie zrezygnować z nawożenia. Nawożenie może im zaszkodzić.

Przycinanie

Dotyczy to głównie wrzosów uprawianych w pojemnikach. Pomaga utrzymać ich zwarty kształt i wspomaga nowy wzrost. Po przekwitnięciu należy je lekko przyciąć, szczególnie przekwitłe kwiaty i przerośnięte gałęzie. Nie przycinaj aż do zdrewniałych pędów.

Zimowanie wrzosów

Choć rośliny są odporne, silne mrozy mogą je uszkodzić. Rozłóż warstwę igieł sosnowych lub słomy na podłożu, aby zaizolować korzenie i pomóc im zatrzymać wilgoć w przypadku uprawy wrzosu w pojemnikach. Zimą podlewaj tylko wyjątkowo.

Śledź naszego Instagrama

Latem balkony ozdobione są oczywiście popularnymi jednorocznymi roślinami, ale też kwiatami, których nie musimy co roku kupować na nowo, tylko musimy znaleźć dla nich bezpieczne schronienie na zimę. Takie pelargonie czy byliny w kolorze fuksji są jednak zbyt delikatne. Nie mogą obyć się bez zimowego przechowywania w niezamarzającym pomieszczeniu, a ogrzewane mieszkanie nie jest dla nich odpowiednie.

Na szczęście istnieją również rośliny należące do kategorii bylin, a nawet wśród bylin, które są na tyle wytrzymałe, że znoszą całoroczny pobyt na zewnątrz w doniczce lub pudełku. W pojemniku korzenie roślin narażone są na znacznie większe zimno niż w rabatach, gdzie znajduje się znacznie większa warstwa gleby. Mimo wszystko, na te niewymagające utwardzacze warto wybierać pojemniki i doniczki możliwie jak największe.

Jakie byliny wybrać do całorocznego pobytu w pudełku

Bogowie z pięknymi liśćmi

Bohyšky (łac. Hosta) doskonale radzą sobie z całorocznym przebywaniem w doniczce na balkonie, jednak miejsce na słońcu nie bardzo im odpowiada. . Ich bladofioletowe, dzwonkowate kwiaty nie są zbyt widoczne, ale ich liście są tym bardziej dekoracyjne. Niektóre są po prostu czysto zielone, inne z białym lub żółtym odcieniem. Dalie są doskonałym dodatkiem do kwitnących jednorocznych roślin.

Bezpretensjonalni alpiniści

lub nawet na wschód. Przez całe lato ich liście będą stanowić kojące tło dla kwitnących roślin jednorocznych, które późnym latem i jesienią zakwitną delikatnymi różowymi kwiatami.

Skromne grzywki

Sempervivum (łac. Sempervivum) należą do najpopularniejszych sukulentów ogrodowych, z pewnością ze względu na ich całkowitą bezpretensjonalność i łatwość adaptacji. W naturze rosną na suchych i ubogich, przeważnie żwirowych glebach z wystarczającą ilością słońca. W ogrodach można je również uprawiać na glebach zasobniejszych w próchnicę, należy jednak zapewnić im dobry drenaż nadmiaru wody. Aby zapobiec gniciu dolnych liści, dobrze jest przykryć ziemię warstwą kamyków lub żwiru.

O dziwo, radzą sobie z przebywaniem na balkonach skierowanych w dowolną stronę świata, ale lepiej radzą sobie w słońcu.

Pachnąca lawenda

Nawet te, które zadomowiły się w słonecznym basenie Morza Śródziemnego, poradzą sobie z całorocznym pobytem w dużej doniczce na balkonie. Oczywiście pięknie się układa.

Na zimę dla pewności przykryj doniczki styropianem, aby mróz nie dotarł do ich korzeni. Lawendy są na ogół mrozoodporne, jednak młode rośliny należy na zimę przykryć liśćmi lub gałązkami.

Przede wszystkim dowiedz się, skąd lecą ćmy. Nie muszą to być złoczyńcy z garderoby, ale ćmy spożywcze. Częściej występują w gospodarstwach domowych. Jednak dla każdego gatunku obowiązuje coś innego. I jak odróżnić ćmy szafowe od ćm spożywczych? Główną różnicą jest rozmiar. Ćma spożywcza jest dwukrotnie większa od ćmy garderobianej i ma ciemne plamy na skrzydłach.

Jak ćma spożywcza dostała się do mnie?

Wchodzi do domu od zewnątrz. Najczęściej zabieramy go ze sobą w torbach na zakupy. Ulubionym przysmakiem moli pokarmowych jest sucha karma sypka – mąka, cukier, orzechy, makarony, ryż, ale także np. przyprawy. Możemy przynieść te produkty do domu ze sklepów. Dlatego zalecamy sprawdzenie jedzenia od razu po przybyciu do domu i najlepiej przelanie go do zamykanych pojemników. Ćma może też wlecieć do mieszkania przez okno lub wymknąć się sąsiadom po schodach.

Pułapki na mole są popularną bronią domową. Pewnie każda z nas ma je w swojej szafie. Ale zdarzają się przypadki, gdy te pułapki przyciągają ćmy z sąsiedniego mieszkania. Największą profilaktyką pozostaje zatem czystość i regularna kontrola żywności.

Jak pozbyć się ćmy spożywczej?

Jeśli odkryjesz w swoim domu latającego szkodnika, czeka Cię długa walka. Całkowite wyeliminowanie może zająć kilka miesięcy. I jak zacząć? Najpierw przejrzyj suchą karmę i odrzuć wszystko, co wygląda podejrzanie. Wizyta na molach kosztuje zwykle sporo pieniędzy.

Po czym poznajesz, że ćma dostała się do jedzenia?

Obecność ćmy można rozpoznać po prawie niewidocznych włóknach, na których przylegają kawałki jedzenia. Jeśli więc przechylisz słoik lub torebkę ryżu i zobaczysz, że część ziarenek zwisa z opakowania jak na nitkach, oznacza to, że ćma dostała się do środka.

Wyrzucić co?

Wszystko, do czego ćmy mogły się dostać. Na pewno będą w otwartych pojemnikach i workach. Przede wszystkim nie żałuj – wszystko musi odejść! W przeciwnym razie nie masz szans na wygranie bitwy z pechem. Zagraj w detektywa i szukaj wskazówek także we wszystkich zamkniętych pojemnikach.

Po pozbyciu się wszystkiego, do czego mogły dostać się mole, konieczne jest dokładne umycie szafek. Upewnij się, że przeszedłeś wszystkie miejsca, wszystkie zakamarki. W ciągu swojego życia samica składa około 700 jaj. Prawdopodobieństwo, że masz gdzieś jajka, jest zatem wysokie.

Na tym walka się nie kończy

Następnie wyczyść szafki, zastosuj środek na owady pełzające i powtarzaj regularnie przez co najmniej 3 miesiące. Alternatywą jest ciepła woda zmieszana jeden do jednego. Nie zapomnij również oczyścić pojemników i kosza na śmieci z kurzu i brudu. Wszystkie miejsca, w których można ukryć larwy.

Głównym problemem są larwy. Zanieczyszczają żywność swoimi odchodami. Niestety, są one prawie nie do odróżnienia od np. ziarenka ryżu. I wiesz, co to oznacza, prawda? Tak, prawdopodobnie zjadłeś larwę.

Walka ze pechem jest sprawdzianem Twojej cierpliwości i konsekwencji.

Co lubią ćmy, a czego nie?

Choć wydaje się, że ćmy lubią wszystko, nawet one potrafią być wybredne. Chociaż absolutnie uwielbiają mąkę, nie lubią cynamonu.

W których produktach spożywczych znajdują się ćmy 100%:

• mąka
• owsianka
• Ryż
• makaron
• bulgur
• kuskus
• mieszanka przypraw (bez cynamonu), paradoksalnie lubią też przyprawy ostre
• kostki bulionowe

O które produkty spożywcze nie musisz się martwić:

• cukier
• przyprawy curry
• skrobia kukurydziana

Inne wskazówki, jak pozbyć się irytujących owadów w domu:

Lagenaria najprawdopodobniej pochodzi z Afryki Subsaharyjskiej, gdzie pojawiła się całkiem niedawno, aż do r., który został uznany za przodka Lagenarii. Ale Lagenaria są uprawiane na całym świecie i różnią się od siebie w zależności od kontynentu.

Lagenaria siceraria (Lagenaria siceraria)

Lagenaria to jedna z bardzo starych upraw kulturowych, którą ludzie wykorzystywali na wiele sposobów. Jest to roślina pnąca dorastająca do 5–12 m długości, z dużymi sercowatymi lub klapowanymi liśćmi, osiągającymi wielkość 10–40 cm. Liście są filcowate, a ogonki również owłosione. Z zagłębień liści wyrastają długie wąsy, którymi roślina przyczepia się, dzięki czemu może rosnąć pionowo. Inaczej pozostałaby wariatem.

Podobnie jak przydatki, białe, jednopłciowe kwiaty również wyrastają z zagłębień liści. Kielich w kształcie lejka jest pięciokrotny i ma wielkość 10–12 cm. Kwiaty męskie, których na roślinie jest znacznie więcej niż żeńskich, wyrastają na łodygach o długości około 10-20 cm. Kwiaty żeńskie mają krótszą i mocniejszą łodygę. Kwiaty otwierają się późnym popołudniem i więdną następnego dnia. Kwiaty żeńskie zapylane są przez pszczoły i trzmiele, nie przylatują na kwiaty męskie, gdyż te nie zawierają nektaru.

Problemy z uprawą owoców

W naszych warunkach rośliny obficie kwitną i zawiązują mnóstwo owoców, z których część po pewnym czasie przestaje się rozwijać. Zwykle brakuje im wystarczającej ilości ciepła. Pozostałe owoce, czasem nawet jedyne na roślinie, mają kształt kulisty lub podłużny i skórkę w kolorze jasnozielonym, żółtawym, a nawet ciemnozielonym i nakrapianym na biało.

Owoce są bardzo ciężkie, a łodygi delikatne, dlatego często owoce są podparte, tak aby łodygi mogły utrzymać ciężar owoców.

Jak wykorzystać owoce

Można jeść młode owoce, jadalne są nawet liście. W pełni dojrzałe owoce można wykorzystać do celów dekoracyjnych, na wzór rdzennych kultur Ameryki Południowej czy Azji.

Jak uprawiać Lagenarię

Lagenaria wymaga gleby piaszczystej lub gliniastej o neutralnym pH i stosunkowo wysokiej temperaturze oraz obfitego podlewania. Gdy tylko temperatura spadnie poniżej 10°C, lagenaria przestaje rosnąć, nie jest mrozoodporna. W dobrych warunkach lagenaria rośnie bardzo szybko, aż do 40 cm dziennie!

Jak możesz zarabiać na orzechach

Jeśli masz własne orzechy włoskie w swoim ogrodzie (Juglans regia) i masz więcej orzechów niż możesz wykorzystać i rozdać znajomym, możesz je sprzedać za przyzwoitą cenę.

• Ceny skupu wynoszą zazwyczaj średnio około 110 CZK za 1 kg, w zależności od zakładu oraz jakości i wielkości ziaren. Dokładną aktualną kwotę można sprawdzić na miejscu lub na stronach internetowych poszczególnych firm specjalizujących się w skupie orzechów.

• Kupowane są wyłącznie zdrowe, doskonale wysuszone ziarna, pozbawione zanieczyszczeń i resztek łupin. Jeśli masz połówki orzecha włoskiego, dostaniesz za nie znacznie więcej niż za ćwiartki czy nawet mniejsze kawałki.

• Przez cały rok, a szczególnie jesienią i w okresie poprzedzającym Święta Bożego Narodzenia, cukiernicy i piekarnie poszukują orzechów włoskich do świątecznych ciasteczek. Spróbuj więc skontaktować się z kimś w Twojej najbliższej okolicy. Cukiernicy i piekarze oferują zazwyczaj od 130 do 180 koron za kilogram, w zależności oczywiście od jakości orzechów i aktualnego zapotrzebowania.

• Najbardziej korzystne wydaje się jednak skupienie się bezpośrednio na pojedynczych osobach, które swoje prośby publikują na różnych bazarach internetowych. Lub zareklamuj się. Zwłaszcza mieszkańcy dużych miast są skłonni zapłacić za 1 kg orzechów grubo ponad 200 CZK.

Jak suszyć orzechy włoskie

Rozłóż całe orzechy w jednej warstwie lub zawieś je w siatkach i pozostaw do wyschnięcia na 4 do 6 tygodni w przewiewnym i suchym pomieszczeniu. Idealna temperatura suszenia powinna wynosić około 25°C. Temperatury powyżej 35°C pogarszają jakość smaku.

Do suszenia obranych ziaren nadaje się piekarnik lub suszarka do owoców. Trwa 5-6 godzin w maksymalnej temperaturze 25°C. Jeśli są przechowywane w szczelnym słoiku i lodówce, wysuszone ziarna wystarczą na rok.

PRZECZYTAJ TAKŻE:

Samodzielny zbiór orzechów

Masywne drzewa orzechowe często rosną wokół ścieżek i dróg i bezpośrednio zachęcają do samodzielnego zbioru. Ale lepiej dowiedzieć się wcześniej. Właścicielami są najczęściej osoba prywatna, region lub gmina, która mogłaby wówczas powierzyć komuś administrację. Przywłaszczanie cudzych zbiorów jest wykroczeniem, za które grozi kara grzywny do 1000 CZK!

Jeśli nie jesteś pewien, możesz użyć np. . Wyraźnie pokazuje miejsca w miastach i na otwartej przestrzeni całych Czech, gdzie można bezpiecznie zbierać orzechy, jabłka i gruszki, a nawet zioła.

Najbardziej znane odmiany orzecha włoskiego

• Najlepsze orzechy włoskie to te półpapierowektóre łatwo się obierają, są bardziej odporne na mróz i choroby.

• Są mniej odpowiednie kamykiktóre tworzą bardzo mocną skorupę, która jest bardzo trudna do usunięcia.

• Słabo się też obierają papierowe torbyktóre zwykle nie tworzą skorupy pod korą, a jeśli już ją tworzą, to jest ona bardzo cienka i łatwo uszkadzana przez ptaki i wiewiórki.

Przycinanie drzew i krzewów owocowych to ważny element pielęgnacji ogrodu. To znaczy, zakładając, że chcesz mieć obfite zbiory. Przycinanie drzew pozwala na dotarcie większej ilości światła do pąków i kwiatów, co zapewnia obfite zbiory.

W przypadku drzew starszych zostaną one odmłodzone, a także zyskają lepszy kształt. Które drzewa i krzewy przycinać? A kiedy jest najlepszy czas?

Które rośliny wymagają przycinania?

Nie zapominaj, że nie wszystkie drzewa wymagają dokładnego cięcia zimowego. Niektóre owoce pestkowe, takie jak śliwki, wiśnie, wiśnie, morele, brzoskwinie i migdały są bardziej wrażliwe na przycinanie, dlatego rób to tylko wiosną, kiedy kwitną. Możesz także poczekać do końca lata, kiedy zbiory zostaną zakończone.

zamknąć

informacje

Akintevs/Shutterstock

zbliżenie

Jak przycinać drzewa owocowe zimą?

Jednak w przypadku cięcia zimowego docenią drzewa rdzeniowe, do których należą jabłonie i grusze. Dzięki zimowemu cięciu gałęzie zostaną wzmocnione, ale także wyregulowana zostanie gęstość korony. Nadmiernie krzaczaste drzewa zużywają tyle energii, że nie zostaje jej zbyt wiele na same owoce.

Jak rozpocząć zimowe przycinanie drzew owocowych?

Przycinanie zimowe odbywa się przy łagodnej pogodzie, gdy nie zamarza. Dlatego poczekaj do lutego lub marca. Jeśli zima jest łagodniejsza, możesz zacząć od stycznia. Temperatura cięcia nie powinna spaść poniżej -5°C. W przypadku młodych sadzonek należy wykonać cięcie edukacyjne, które ukształtuje je do dalszego wzrostu. Na starszych drzewach owocowych należy wykonać cięcie pielęgnacyjne, aby zwiększyć ich płodność. Przycinanie odmładzające przeprowadza się w przypadku drzew, które wydają mało owoców lub nie wydają ich wcale.

Najpierw usuń uszkodzone i chore gałęzie. Przycinając koronę, gałęzie należy ciąć w dół, pośrodku lub w poprzek. Odstęp między pozostawionymi gałęziami powinien wynosić od 15 do 20 cm. Pozostaw główne gałęzie poziome.

• Wersja edukacyjna: Przeprowadza się go dla sadzonek w wieku od 2 do 6 lat.
• Cięcie konserwacyjne: Wykonuje się go na drzewach w pełni rozwiniętych i owocujących.
• Cięcie odmładzające: Wykonuje się go na niepielęgnowanych, starych i dzikich drzewach.

Jakich narzędzi użyć?

Wybierz odpowiednie narzędzia w zależności od rodzaju przycinania zimowego i wytrzymałości gałęzi. Do cięcia małych pędów i mniejszych gałęzi wystarczą nożyce do przycinania. W przypadku grubszych gałęzi z pewnością docenisz piłę ogrodową. Narzędzia muszą być wystarczająco ostre.

Uprawa krwawników w ogrodzie i przesądy – co powinieneś wiedzieć, zanim zamienisz je w żywopłot. Wiele osób ma w swoim ogrodzie zerawa zachodniego, czyli tuję, jako ozdobnego pasjansa lub jako żywopłot. Większość osób kupujących tuję uważa, że ​​jest to drzewo mało wymagające i bezobsługowe, które sprawdzi się praktycznie wszędzie.

Tuję często sadzi się także na cmentarzach, gdyż wielu osobom kojarzy się ona ze smutkiem. Jeśli posadziłeś lub chcesz posadzić tuję w swoim ogrodzie, czy wiesz, że z ich uprawą krążą także różne przesądy i mity? A czy im uwierzysz?

Dlaczego nie mieć tui w ogrodzie

Drzewa te mają dość złą reputację, ponieważ uważa się je za trujące, ponieważ zawierają neurotoksyczną truciznę tujon. Aby jednak się zatruć, trzeba by zjeść bardzo dużą ilość gałęzi. A to mało prawdopodobne.

Jednak alergicy powinni zachować ostrożność, ponieważ tuja może powodować podrażnienia w kontakcie ze skórą. Dlatego podczas obchodzenia się z nimi zaleca się stosowanie sprzętu ochronnego, takiego jak rękawice lub okulary ochronne. Tuje są także rajem dla mało popularnych kleszczy.

Zdjęcie: Pixabay

Przesądy towarzyszące tui

Drzewa te są przede wszystkim symbolem cmentarzy i miejsc żałoby. Choć wiele osób wykorzystuje je do upiększenia swojego ogrodu, kojarzą się z różnymi przesądami.

1. Emanują negatywną energią

2. Powodują dyskomfort

3. Pogarszają sytuację życiową

4. Osłabiają więzi rodzinne

5. Są symbolem smutku i smutku

Drzewo to jest również uważane w ezoteryce za wampira energetycznego. Tujowie posadzili także w pobliżu domu:

6. Wypędza zalotników do samotnych kobiet

7. Przyciąga do domu choroby i nieszczęścia

Wierzysz w przesądy, czy hodujesz tuję w ogrodzie, bo nie wierzysz w przesądy?

Jak uprawiać tuję

Jeśli nie możesz pozwolić tym zielonym pięknościom odejść, powinieneś dać im wszystko, czego potrzebują do szczęścia. Uprawa tui wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Są to drzewa odporne, preferujące słoneczne stanowiska i dobrze przepuszczalną glebę. Regularne podlewanie jest ważne, szczególnie w okresach suchych. Tuja może również cierpieć na różne choroby lub szkodniki, takie jak mączniak, dlatego kluczowa jest regularna kontrola i pielęgnacja roślin.

I czego pragnie to miejsce

Jeśli doszedłeś do wniosku, że z jakiegoś powodu nie chcesz tui w swoim ogrodzie, a potrzebujesz żywopłotu, możesz stworzyć go również z tych drzew:

• Dereń

• Pospiesz się

• Ligustr

• Szakłak

• Kwaśnica

• Bluszcz

Szczególnie bluszcz może być w tym przypadku wyborem nr 1, ponieważ rośnie bardzo szybko, jest zielony przez cały rok i dzięki temu dodaje świeżości otoczeniu. Jest łatwa w pielęgnacji, przyciąga pszczoły w okresie kwitnienia, a jej liście można wykorzystać zamiast liści jeżyny, np. w przypadku koników polnych.

Inne drzewa lub krzewy liściaste mogą zastąpić tuję w żywopłocie lub w ogrodzie. Mamy nadzieję, że nie są z nimi związane żadne złe przesądy i mity.

Zdjęcie poglądowe: Pixabay

Drzewa owocowe można przycinać już w styczniu. Warunkiem jest jednak temperatura powyżej punktu zamarzania. Na co jeszcze zwrócić uwagę? Jak prawidłowo ciąć drzewa i rośliny w styczniu?

Okres spoczynku to najlepszy czas na rozpoczęcie przycinania drzew w ogrodzie. Należy tylko pamiętać, że dla wszystkich drzew styczeń nie jest idealnym czasem na oczyszczenie korony. Na którym więc się skupić? A które z nich należy pominąć i pozostawić w spokoju?

Uprawy podstawowe wymagają uwagi

Jednak zdecydowanie nie jest tak, że należy brać jądra szturmem i bez zastanowienia. Idealnie będzie jeśli zaczniesz od jąder takich jak jabłonie, grusze. Możesz także zwrócić uwagę na pigwy, jeśli masz je w swoim ogrodzie. Odwiedź także leszczynę z piłą. Należy pamiętać, że jagody kiełkują wcześniej niż inne drzewa owocowe, więc czas je przyciąć. Ważne jest, aby stare drewno obciąć zanim zacznie w nim płynąć sok, czyli jeśli masz w ogrodzie krzaki porzeczek lub agrestu, skoncentruj się na nich. Pozostałe drzewa zachowaj na później. Są to na przykład pestkowce, które przycina się tylko w okresie wegetacji.

Wybór złotego środka jest idealny

Zanim zaczniesz przycinać, musisz zrozumieć, jak się do tego zabrać. Ideałem jest po prostu złoty środek, czyli nie być zbyt radykalnym w obcinaniu i wycinać prawie wszystko, ale też niezbyt życzliwym i zostawiać prawie wszystko, wręcz przeciwnie. Najważniejsze, aby gałęzie miały niezbędny dostęp światła i dzięki temu nie porastały je mchy i grzyby, do czego właśnie prowadzi cień i nadmierna wilgoć. Należy ostrożnie przyciąć zbyt gęste gałęzie, podobnie jak długie, smukłe, chore i uschnięte gałęzie. Ale uważaj! Pamiętaj, aby nie przeciąć wszystkich gałęzi na obwodzie, co jest winą ogrodników-amatorów. Miałbyś wtedy mnóstwo pędów i żadnych zbiorów.

Zdjęcie: Pixabay

Odmładzanie zarośniętych drzew owocowych

W tym przypadku cięcie należy wykonać głębiej, aby więcej światła mogło przedostać się do korony. Drzewo powinno zatem odpowiedzieć na tę ingerencję w okresie wegetacji bujnymi przyrostami, które następnie przycina się w kolejnych latach wczesną wiosną. W okresie wegetacyjnym należy wybierać jedynie pędy słabsze i zagęszczający wzrost. Aby uzyskać głębsze cięcie, musisz wrócić ponownie po 4 do 5 latach.

Każdą ranę ciętą należy wygładzić nożem (flip-flop) i zaopatrzyć, czyli pokryć powłoką ochronną. Jeżeli nie można liczyć na zagojenie się ran o średnicy 8 cm i większej, preferowane są w przeciwnym razie niedopuszczalne kikuty o długości do 50 cm, szczególnie na środkowej gałęzi. Zimowe cięcie zamienia się w wiosnę. W lutym powinieneś przestać się odmładzać.

Źródło: izahradkar.cz, prima-receptar.cz

Zdjęcie poglądowe: Pixabay