Seria niezbyt przyjemnych eksperymentów pokazała, że ​​nie ma czegoś takiego jak syndrom wrzącej żaby. Okazuje się, że cała historia zaczęła się od naukowca, który wprawdzie gotował żaby, ale nie były one w pełni funkcjonalne. Przed eksperymentem płazy pozbawiono części mózgu, więc nie mogły reagować jak zdrowe osobniki.

Syndrom zmiennej żaby

W pewnym momencie naszego życia większość z nas słyszała o syndromie zmieniającej się żaby. I chociaż analogia dotycząca naszego życia może być trafna dla wielu z nas, jej źródło jest prawdopodobnie fałszywe.

Syndrom wrzącej żaby opiera się na historii wrzucania płazów do wody o określonej temperaturze. Jeśli włożysz żabę do wrzącej wody, natychmiast wyskoczy. Jeśli jednak włożymy żabę do zimnej wody i stopniowo ją podgrzejemy, żaba tego nie zauważy i pozostanie w wodzie do czasu, aż będzie za późno na jej uratowanie. Płazy są zwierzętami zmiennocieplnymi, dostosowują temperaturę ciała do środowiska.

Przykład ten często podają osoby zajmujące się rozwojem osobistym lub przedsiębiorcy. Ma to swoje odzwierciedlenie w życiu ludzi, dlatego jest przestrogą przed powolnym przyzwyczajaniem się do sytuacji, która nam nie służy i niereagowaniem we właściwym momencie. Może to prowadzić do stagnacji i ślepego zaułka w życiu.

przepraszam, właśnie się dowiedziałem, że w eksperymencie, w którym gość włożył żabę do garnka z wodą i powoli podnosił temperaturę, żaba nie wyskoczyła

najpierw wyjął mózg żaby. to była martwa żaba

— Madeline Odent (@oldenoughtosay) 6 stycznia 2024 r

Żaby uciekają, jeśli mają ku temu warunki

Czy ludzie naprawdę siedzieli i gotowali żaby w ramach jakiegoś okrutnego eksperymentu? Okazuje się, że tak i to nie raz.

Kilku różnych naukowców próbowało przeprowadzić w XIX wieku eksperyment, aby sprawdzić, czy żaby rzeczywiście wykazują takie zachowanie. Pierwszy eksperyment polegał na porównaniu zachowania zdrowych żab z tymi, którym brakowało części mózgu. Freidrich Leopold Goltz wyciął żabie półkule mózgowe i pozostawił tylko niewielką ich część.

Następnie umieścił żaby w misce ze zdrowymi osobnikami i zaczął stopniowo zwiększać temperaturę wody. W temperaturze 42 stopni Celsjusza zdrowe żaby próbowały skoczyć, ale nie udało im się to, ponieważ warunki eksperymentu nie pozwalały żabom uniknąć gotowania. Żaby pozbawione większości mózgów wykonywały jednorazowo jedynie niewielkie ruchyaż woda osiągnęła 56 stopni Celsjusza, po czym zaczęły się wić konwulsyjnie.

Nauka stojąca za zespołem Varying Frog opiera się na replikacji. Naukowiec Heinzmann postanowił jednak nieco zmodyfikować eksperyment, dodając korkową platformę, która ułatwi żabom wydostanie się z pojemnika. Jednak gdy temperatura osiągnęła 37,5 stopnia Celsjusza, żaby doznały paraliżu.

„Kilku badaczy zidentyfikowało „krytyczne maksima termiczne” dla wielu gatunków żab. W tej procedurze woda, w której zanurzona jest żaba, jest stopniowo podgrzewana z szybkością około 1°C na minutę. Wraz ze wzrostem temperatury ilość wody będzie stopniowo wzrastać, a żaba w końcu stanie się coraz bardziej aktywna w próbach ucieczki przed podgrzaną wodą. Jeśli rozmiar pojemnika i otwór pozwolą żabie wyskoczyć, tak się stanie.

– mówi emerytowany profesor biologii Victor Hutchinson.

Inni naukowcy powtórzyli eksperyment z różnym powodzeniem. Wyniki różniły się w zależności od tego, jak szybko wzrosła temperatura wody. Dlaczego więc ten pomysł nie jest całkowicie słuszny? Ponieważ sposób przeprowadzenia eksperymentu w większości przypadków uniemożliwiał żabom ucieczkę, albo temperatura rosła tak szybko, że żaby nie miały czasu na podjęcie jakiejkolwiek rozsądnej próby ucieczki.

Redakcja Pasja w Tobie.

Powiązane artykuły:

Test personalny, test osobowości. Wybierz najsmaczniejsze ciasto! To ujawni twoją prawdziwą naturę

Która kobieta budzi największą pewność siebie? Liczy się pierwsza odpowiedź. Co to mówi o Tobie?