Piwonie potrzebują czasu, aby zakwitnąć. Jak uprawiać odurzająco pachnące kwiaty?

Ozdobiły niemal każdy wiejski i miejski ogród, a od ich zapachu zakręciło się w głowie. Mają jednak opinię kapryśnych piękności, które starannie wybierają miejsce swojego wiosennego panowania i długo się do tego przyzwyczajają. Trwa to nawet kilka lat! Ale kiedy już się szczęśliwie zadomowi, może kwitnąć niezawodnie w tym samym miejscu przez wieki i bez większej pielęgnacji.

Wczesną wiosną zaczną pojawiać się w kwietnikach, ale dzięki swojej skromności zagoszczą także na środku trawnika. Są zwiastunem zbliżającego się lata. Rosną i rozwijają się stosunkowo wolno, a pierwsze pąki zaczynają pojawiać się na przełomie maja i czerwca, oczywiście w zależności od sprzyjającej i niesprzyjającej wiosennej pogody.

Uprawa piwonii ma długą historię

Chiny są zwykle uważane za pierwotną ojczyznę piwonii, ale piwonie zadomowiły się także w południowej Europie czy na Kaukazie, a nawet w Ameryce Północnej. Piwonie były uprawiane w Europie już przez starożytnych Greków, którzy używali ich nie tylko jako kwiatu ozdobnego, ale także jako leku. A w Chinach piwonia od dawna jest jednym z najpopularniejszych kwiatów. Jej hodowlą zajęli się nie tylko wspomniani Chińczycy, ale także Anglicy, Holendrzy i Francuzi. Największym zainteresowaniem hodowców cieszy się piwonia chińska (Paeonia lactiflora), która uprawiana jest w około 3000 odmian. Znana jest również piwonia (Paeonia officinalis).

Piwonia otrzymała swoją łacińską nazwę Paeonia dzięki greckiej bajce, w której bogini Hera dała Paeonowi zioło o właściwościach leczniczych, który użył go do uzdrowienia rannego bohatera Plutona.

Jak dbać o piwonie zielne

Do dobrego wzrostu piwonie wymagają stanowiska słonecznego lub półcienistego, osłoniętego od wiatru, z dobrze przepuszczalną, nieprzesychającą glebą, pełną składników odżywczych i o neutralnym pH.

W okresie kwitnienia piwonie potrzebują wsparcia dla ciężko kwitnących pędów, za co tak je podziwiamy. Po kwitnieniu odetnij martwe kwiaty, ale pozwól liściom nadal rosnąć. Pod koniec lata nawozimy piwonię i wycinamy liście.

Jak rozmnaża się piwonie zielne

Odmiany oryginalne rozmnaża się przez nasiona lub przez podział korzeni, odmiany ulepszone rozmnaża się przeważnie wyłącznie przez podział korzeni, ponieważ wiele odmian w ogóle nie wytwarza nasion lub nasiona te nie mają zdolności kiełkowania.

Jak i kiedy sadzić piwonie zielne

Sadź piwonie jako solitery w kwietniku lub na środku trawnika. Zwykle nie wyglądają dobrze w rabatach wieloletnich, gdyż są zbyt dominujące, masywne i przyćmiewają inne kwiaty.

Piwonie są znane ze swojej niechęci do przesadzania. Zastanów się więc dobrze, gdzie je posadzisz, aby po pewnym czasie nie musiały się ponownie przenosić, bo nie zaczynają kwitnąć od razu po posadzeniu, ale wymagają czasu, zwykle co najmniej 3 lat. Ale wtedy.

Sadzi się je na przełomie kwietnia i maja, a starsze grona wysiewa się późnym latem lub jesienią. Należy zwrócić uwagę na prawidłową głębokość sadzenia. Pąki muszą znajdować się około 3 cm pod powierzchnią gleby. Jeśli posadzisz piwonię zbyt głęboko, nie zakwitnie.

Piwonia (Paeonia officinalis)

Oryginalny gatunek piwonii zielnej, naturalnie występujący w południowej Europie. Od średniowiecza uprawiana jest jako roślina ozdobna i lecznicza.

Dorasta do wysokości około 40-60 cm i kwitnie różowymi lub czerwonymi kwiatami o średnicy około 10-15 cm.

Piwonia chińska (Paeonia lactiflora)

Piwonia chińska, czyli wielkokwiatowa, pochodzi z Azji i dotarła do Europy około połowy XVIII wieku. Do tego czasu uprawiano tu jedynie nieco mniej atrakcyjną piwonię.

Dorasta do wysokości około 60-80 cm, ma duże ciemnozielone liście i kwitnie pięknymi, dużymi kwiatami w kolorach od białego do kremowego, od jasnego i ciemnego różu po bordo. Piwonie kwitną dwuetapowo. Najpierw na końcach pędów rozwijają się ogromne kwiaty, a dopiero po ich zakończeniu rozwijają się mniejsze, boczne kwiaty.

Piwonie chińskie dzieli się na grupy ze względu na budowę kwiatu:

  • Piwonie, proste: Odmiany o prostej koronie, złożonej z 5 płatków i z wieloma (300-500) pręcikami i słupkami.
  • Japońskie piwonie: Odmiany z koroną złożoną z 5-10 dużych płatków i gronem wielu jałowych pręcików, przekształconych w szerokie, żółte pasma.
  • Zawilec (korona) piwonie: Odmiany z pojedynczym lub podwójnym kołnierzem płatków i pręcikami przekształconymi w wąskie pasma. Czasami słupki przekształcają się również w płatki, a kwiat wygląda wtedy, jakby miał dużą kępkę pośrodku.
  • Piwonie w połowie pełne: Odmiany o płatkach ułożonych w 2-3 rzędach.
  • Piwonie w pełnym rozkwicie: Odmiany dzielą się dalej na rozety i pełne kule. Te piwonie są najbardziej popularne ze wszystkich i są hodowane w wielu jaskrawych odmianach.

Czy znacie też piwonie leśne (Paeonia suffruticosa)?

Przez długi czas piwonie zielne królowały niemal wyłącznie w naszych ogrodach, a dopiero w ostatnich latach piwonie drzewiaste zaczynają zyskiwać na popularności. Są to krzewy półkrzewiaste, dorastające do wysokości około 2 m. Oprócz wysokości różnią się od piwonii zielnych także tym, że nie wycofują liści na zimę, a jedynie je zrzucają.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *