Obiela wielkokwiatowa pochodzi z Azji Środkowej i Wschodniej. Tworzy krzewy o szerokim i rozłożystym pokroju, dorastające u nas do wysokości 3 m. Pędy wzniesione, brunatno zabarwione, nagie z przetchlinkami. Liście odwrotniejajowate lub eliptyczne, do 8 cm długości, całobrzegie lub tylko powyżej połowy nieco karbowane, przypominające kształtem liście świdośliwy.

Najbardziej dekoracyjne są u obieli liczne białe kwiaty, duże do 4 cm średnicy, na długich szypułkach, zebrane w grona po 6-16 sztuk.Pojawiają się w drugiej połowie maja i przypominają kwiaty jabłoni lub pigwy. Owocem są pięciograniaste zdrewniałe torebki, bardzo oryginalnie prezentujące się na krzewie, które po dojrzeniu pękają uwalniając oskrzydlone nasiona.

Obiela dobrze rosnie na zasobnych i umiarkowanie wilgotnych glebach oraz słonecznych stanowiskach. W Polsce zachodniej i centralnej zimują dobrze i tylko podczas surowych zim mogą zostać uszkodzone pąki kwiatowe lub zeszłoroczne przyrosty (strefa 6b, 7a, 7b).Młode krzewy należy nisko przyciąć w celu wytworzenia formy nisko krzewiastej.Przycinanie starych pędów po kwitnieniu wzmaga żywotność i kwitnienie roślin.