Krzew lub niewielkie drzewo wysokości do 4 metrów, uprawiane ze względu na gęste wiechy rurkowatych, pachnących, białych kwiatów. Jest to jeden z najpóźniej rozwijajacych kwiaty "bzów", niepodobny na pierwszy rzut oka do znanych lilaków.

Całkowicie odporny na mróz. Potrzebuje słońca i żyznej, świeżej, przepuszczalnej, najlepiej zasadowej gleby. Nieznacznie suche gleby lepiej znoszą niż suche. Zaleca się glebę pod lilakami od czasu do czasu wapnować. Na świeżo posadzonych roślinach należy usuwać kwiatostany przed zakwitnięciem

W następnych latach zaraz po przekwitnięciu ścinamy ostrym sekatorem wszystkie kwiatostany, gdyż kosztem zawiązywania się nasion zmniejsza się w nastepnym roku ilość kwiatów.Zimą wycinamy słabe i krzyżujące się gałęzie. Formy prowadzone krzewiasto są bardziej ozdobne. W tym celu po posadzeniu, celem uzyskania formy krzewiastej należy sadzonkę przyciąć.